Ισχυρά φορολογικά κίνητρα και επιχορηγήσεις ΕΣΠΑ για την ανάπτυξη των πόλεων και των επαγγελμάτων της οικοδομής

Του Λουκά Αν Καράντζαλη*

Διαβάζουμε στον τύπο οτι ".... τα «κλειδωμένα» μέτρα άμεσης εφαρμογής του νέου φορολογικού νομοσχεδίου , ενσωματώνουν διατάξεις μέσω των οποίων προβλέπεται έκπτωση φόρου ίση με το 40%-50% της δαπάνης για ενεργειακή, λειτουργική ή αισθητική αναβάθμιση των κτιρίων. Πρακτικά, εάν ένας ιδιοκτήτης ακινήτου προχωρήσει σε εργασίες θερμομόνωσης ή γενικότερη επισκευής του ακινήτου του με το συνολικό κόστος στα 10.000 ευρώ θα έχει έκπτωση φόρου 4.000 ευρώ. Η έκπτωση αυτή θα συμψηφίζεται με δικές του υποχρεώσεις προς την Εφορία είτε αφορούν φόρο εισοδήματος, είτε ΕΝΦΙΑ. Καθιερώνοντας μια τέτοιου μεγέθους έκπτωση φόρου για τις δαπάνες επισκευής ακινήτων, το υπουργείο Οικονομικών στοχεύει να κερδίσει ένα διπλό τζακ ποτ.
Αφενός τα έσοδα από ΦΠΑ αναμένεται πως θα αυξηθούν δραστικά, καθώς όλοι οι φορολογούμενοι θα απαιτούν την έκδοση απόδειξης για κάθε εργασία που κάνουν στα ακίνητά τους. Σήμερα η έκδοση αποδείξεων στον συγκεκριμένο κλάδο είναι από ισχνή έως ανύπαρκτη. Παράλληλα, όμως, το Δημόσιο δεν χάνει έσοδα και αυξάνει την εισπραξιμότητα των βεβαιωμένων φόρων, καθώς το φορολογικό όφελος θα συμψηφίζεται με μελλοντικές υποχρεώσεις......"  tanea.gr

Βλέπουμε δηλαδή να σχεδιάζεται μια μεγάλη αναπτυξιακή παρέμβαση μέσω ισχυρών φορολογικών κινήτρων, χωρίς όμως να φαίνεται η ύπαρξη χωροταξικών, πολεοδομικών, οικιστικών αναπτυξιακών χαρακτηριστικών, ώστε να εστιάσουμε τους πόρους σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις.
 Ολες οι ελληνικές πόλεις πάσχουν , μεταξύ των άλλων, στο ιστορικό τους κέντρο, όπου τα κτίρια χρήζουν εκτεταμένες ανακαινίσεις-αναπαλαιώσεις. Για τις περιοχές αυτές έχουν σχεδιαστεί στα πλαίσια του ΕΣΠΑ , "ολοκληρωμένες παρεμβάσεις αστικής ανάπτυξης" χωρίς να προβλέπονται πόροι για τις ανακαινίσεις των κτιρίων των περιοχών αυτών. Δεν θα έπρεπε να υπάρξει συνέργεια των δύο χρηματοδοτικών εργαλείων, ΕΣΠΑ και φορολογικά κίνητρα, ώστε να έχουμε το μέγιστο των επιθυμητών αποτελεσμάτων; Γιατί και μέσω επιχορηγήσεων του ΕΣΠΑ για τις αστικές αναπλάσεις, η χρηματοδότηση στις ανακαινίσεις ιδιωτικών κτιρίων, όπου πάλι οι συμμετέχοντες θα αναγκαστούν να κόψουν τιμολόγια για όλες τις δαπάνες, επιτυγχάνεται ο ίδιος στόχος που επιδιώκει το φορολογικό νομοσχέδιο. 
Για να γίνω πιο σαφής και συγκεκριμένος , θα φέρω ως παράδειγμα το ιστορικό κέντρο της Λιβαδειάς και την ανάγκη ανάπλασης-ανακαίνισης  των παρόχθιων κτιρίων της Ερκυνας,. Ένας συνδυασμός φορολογικών κινήτρων και επιχορηγήσεων ΕΣΠΑ στους ιδιοκτήτες των κτιρίων της Ερκυνας και του ιστορικού κεντρου της πόλης, θα είναι μια πολύ μεγάλη αναπτυξιακή παρέμβαση, που θα αλλάξει συνολικά την ανάπτυξη της πόλης και βέβαια και της απασχόλησης σε όλα τα επαγγέλματα που σχετίζονται με την οικοδομή. 
Επειδή όμοια ζητήματα υπάρχουν σε όλα τα αστικά κέντρα της χώρας, από την Αθήνα μέχρι το μικρότερο αστικό κέντρο, θα πρότεινα την διεκδίκηση ως Δήμοι και Περιφέρειες, μέσω των οργάνων τους, ΚΕΔΕ (Ενωση Δήμων Ελλάδος) και ΕΝΠΕ (Ενωση Περιφερειών), τον σχεδιασμό και την χρηματοδότηση της ανακαίνισης των παλαιών κατοικιών των ιστορικών κέντρων τους, με χρηματοδότηση μέσω επιχορηγήσεων και φορολογικών κινήτρων των ιδιοκτητών . Ετσι και τουριστική ανάπτυξη των πόλεών μας θα έχουμε και βελτίωση των εσόδων του κράτους και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων .
Μέχρι πότε θα βλέπουμε μία μόνο πλευρά στην ανάπτυξη, παραγνωρίζοντας τις υπόλοιπες ; Υπάρχει αυτή η πολυτέλεια στη χώρα μας;

*ο Λουκάς Καράντζαλης είναι Οικονομολόγος Msc Βιώσιμης Ανάπτυξης και Περιβαλλοντικής διακυβέρνησης,  με  εξειδίκευση σε θέματα Τοπικής Ανάπτυξης, Αυτοδιοίκησης και Επιχειρηματικότητας