Σκέψεις, πριν την κάλπη της 7ης Ιουλίου

Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΜΟΥΛΚΙΩΤΗ, 
Υποψήφιος Βουλευτή ΚΙΝ.ΑΛ Ν. Βοιωτίας

Λίγες ώρες, πριν την κάλπη της Κυριακής,  η μνήμη του ψηφοφόρου, ανακαλεί έργα και ημέρες:H χώρα πλήρωσε βαρύ οικονομικό και κοινωνικό κόστος από την κρίση γιατί σε αντίθεση με όσα συνέβησαν σε άλλες χώρες που είχαν μνημόνια. Στην  Ελλάδα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ,  συνειδητά επέλεξαν να μην συναινέσουν στην αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων μέσω της προώθησης προοδευτικών αλλαγών. Προέταξαν με λίγα λόγια,  οι κ. κ. Σαμαράς και Τσίπρας το κομματικό συμφέρον από το συμφέρον της χώρας και των πολιτών. Ο παραλογισμός λοιπόν των πρώτων ετών της κρίσης μας κρατά καθηλωμένους ακόμη, δέκα χρόνια μετά σ’ αυτήν.
Στο Κίνημα Αλλαγής εκτιμούμε ότι η πόλωση και ο διχασμός που καλλιεργούν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αν καθορίσουν το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Ιουλίου, θα οδηγήσουν τη χώρα σε περισσότερα χρόνια οικονομικής στασιμότητας και πολιτικής αστάθειας. Ο εκβιασμός που επιχειρεί ο κ. Μητσοτάκης με την απειλή για εκλογές τον Δεκαπενταύγουστο σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας είναι επικίνδυνος για τη χώρα. Σε αυτές τις συνθήκες η ψήφος στο Κίνημα Αλλαγής είναι ψήφος στη λογική που σιγά σιγά επιστρέφει, είναι ψήφος στην πολιτική σταθερότητα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό διεκδικεί να εκπροσωπήσει τον χώρο της κεντροαριστεράς ασκώντας κριτική στο Κίνημα Αλλαγής ότι εφάρμοσε πολιτικές λιτότητας με τα μνημόνια και ότι συνεργάστηκε με τη ΝΔ. Υπάρχει όμως μια τρομερή αντίφαση στα λεγόμενα του ΣΥΡΙΖΑ και στην πράξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 μπορούσε να απευθυνθεί για συνεργασία στο ΚΚΕ ή στο ΠΟΤΑΜΙ ή στο Κίνημα Αλλαγής, πράγμα που δεν έκανε. Προτίμησε για συνεργασία τους ακροδεξιούς εθνικιστές των Ανεξάρτητων Ελλήνων για να κυβερνήσει τη χώρα για τεσσεράμισι χρόνια. Τώρα μάλιστα τους ενέταξε και στα ψηφοδέλτιά του. Με το δικό του μνημόνιο, υπερφορολόγησε τη μεσαία τάξη για να πετύχει υπερπλεονάσματα σε βάρος όμως της ανάπτυξης. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν δεν μπορεί να γίνει κεντροαριστερό κόμμα και τώρα που η απομυθοποίησή του γίνεται πραγματικότητα, θα επιστρέψει στα συνήθη  μεγέθη.  Εξ άλλου, δεν το νομιμοποιεί, ούτε η πρόσφατη σκοπιμότητα επίκλησης του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Ανδρέα Παπανδρέου.