Ένα εαρινό ιατρικό συμπόσιο - σταθμό για την 60χρονη επέτειο της Ε.Α.Ε.- διοργάνωσε το πολυσχιδές Παράρτημα της Λιβαδειάς

Με μια κορυφαία - πράγματι υψηλού ενδιαφέροντος - ιατρική εκδήλωση, το Παράρτημα Λιβαδειάς της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας – παράδειγμα για όλη την Ελλάδα – κατάφερε να συνδέσει την συμβολική πανελλαδική επέτειο των 60 χρόνων δράσης του Σωματείου που μίλησε πρώτο για την αξία της πρόληψης στη χώρα μας. Μια εκδήλωση που έλαβε χώρα την περασμένη Κυριακή, 3 Ιουνίου, στην κατάμεστη αίθουσα του Διοικητηρίου Βοιωτίας, όπου η Πρόεδρος κα Στέλλα Ταπανλή και σύσσωμο του ΔΣ κατάφεραν να οργανώσουν με απόλυτη επιτυχία μια ακόμη ιατρική ενημερωτική εκδήλωση, η οποία έρχεται να προστεθεί όμως στις πολύ ιδιαίτερες στιγμές της δικής τους επιτυχημένης 10χρονης και πλέον διαδρομής στην επαρχία μας.

Μια τέτοια εκδήλωση δεν θα μπορούσε να μην έχει και τους δικούς της, ιδιαίτερους συμβολισμούς, αφού  οι … αναπτήρες αυτή τη φορά άναψαν από τα μέλη του ΔΣ  για να στείλουν το δικό τους μήνυμα κατά του καπνίσματος…

… καθώς η 31 Μαΐου έχει οριστεί ως  Παγκόσμια Ημέρα κατά του καπνίσματος. «Ανάψτε τους αναπτήρες κι αυτή η φλόγα να τη στείλουμε στα πέρατα του κόσμου, στη μνήμη των 4 εκατομμυρίων ανθρώπων, που πεθαίνουν κάθε χρόνο από το κάπνισμα. Σβήστε τον αναπτήρα μαζί με το τσιγάρο και κάντε μια ευχή: «Να κερδίσουμε και πάλι τη ζωή, γιατί είναι αυτό που μας αξίζει»!» θα πει από το βήμα η Πρόεδρος, αυτή η γυναίκα που ξέρει πράγματι να κάνει μια «τυπική ιατρική εκδήλωση», την απόλυτα ενδιαφέρουσα συνάντηση στην αρχή του καλοκαιριού. Μια συνάντηση, στην οποία έδωσαν το παρόν πλήθος συμπολιτών μας, ο «κόσμος της Αντικαρκινικής» που λέει τόσο εύστοχα η αγαπητή Στέλλα, αλλά και πολλά πρόσωπα από τη δημόσια, αυτοδιοικητική, κοινωνική και ιατρική ζωή της περιοχής.

«Αγαπημένοι μου, κόσμε μας τεράστιε… ευχαριστούμε για άλλη μια φορά, που ακούσατε τους χτύπους της καρδιάς μας και ξεχειλήσατε αυτή τη μεγάλη αίθουσα του Διοικητηρίου, πράγμα δύσκολο για Ιατρικό Συμπόσιο και αυτό το οφείλουμε στους εκλεκτούς, διάσημους επιστήμονες που τιμού με την παρουσία τους.  Συνηθίζαμε στη λήξη μας να κάνουμε έναν απολογισμό των επιτυχιών μας. Φέτος αυτά που παρουσιάσαμε, που ζήσαμε μαζί σας ήταν τόσα πολλά, τόσο όμορφα, ξεχωριστά, που ο χρόνος με αγριοκιτάζει, δεν μου επιτρέπει ούτε καν να τα αναφέρω. Γι’ αυτό σκέφτηκα, μέσα σ’ αυτή τη σύντομη ομιλία μου να κλέψω φράσεις μου, που σας άρεσαν από τις επιτυχημένες εκδηλώσεις και να τις μπερδέψω με τα σημερινά, χτίζοντας έτσι ένα γιοφύρι αναμνήσεων που πάνω του θα περπατήσουμε αυτό το καλοκαίρι, μέχρι να συναντηθούμε ξανά, για να μη μας ξεχάσετε. Εκτός από τους εκλεκτούς επιστήμονες, το Ιατρικό Συμπόσιο θα συνοδεύσουν μουσικά, μοναδικά κι ανεπανάληπτα, θα σκιαγραφήσουν μουσικά, οι καθηγητές του Τροφώνιου Ωδείου Λιβαδειάς Μαρία Κουτσοθόδωρου, Κωνσταντίνος Ζώτας, Φρίξος Καλούδης. «Η μουσική είναι αέρας με ήχο. Η ζωή διαφέρει μόνο στη σιωπή. Μπορεί η μουσική να έχει παύσεις, η ζωή όμως όταν βυθιστεί στη σιωπή έχει τραγικότητα.»

Ποιος να μου το ‘λεγε, ότι πέρασε τόσο γρήγορα ο χρόνος. Να έρθει η λήξη των χειμερινών προγραμμάτων, να έχουν περάσει 12 χρόνια από τη στιγμή, που ξεκινήσαμε το Παράρτημα Λιβαδειάς και μέσα σε 12 χρόνια πήραμε το Αριστείο της Ε.Α.Ε., το πρώτο Παράρτημα στην Ελλάδα που το πήρε. 5 χρόνια πέρασαν από τα εγκαίνια του Κέντρου Πρόληψης, Έγκαιρης Διάγνωσης του καρκίνου «Λουκάς Ν. Δέδες» και ακούστε: 60 χρόνια από την ίδρυση της Ε.Α.Ε. στην Ελλάδα (εγώ ούτε που υπήρχα σαν σκέψη και κανείς από εδώ). Χρόνια μεγάλης προσφοράς. Κι εσείς που λέτε, ότι όλα τα καταφέρνουμε εμείς στην Αντικαρκινική… Να, που δεν μπορούμε να τιθασεύσουμε το χρόνο… Δεν έχει καταλάβει άραγε ότι μαζί με τις διακρίσεις, τις επιτυχίες, την αγάπη του κόσμου που μας δυναμώνει, μας κλέβει την νιότη, τη ζωή μας; Είπα «αγάπη του κόσμου» και δεν είπα «έρωτας» αφού «Ο έρωτας είναι θαρρώ, η μόνο μεταλαβιά αιωνιότητας» Γιάννης Υφαντής. Κι εμείς παρηγοριόμαστε τυλιγμένοι σ’ αύτή τη σαγήνη της δημιουργηκότητας. «Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δυο φορές» Αλμπέρ Καμύ. Το έργο ζωής, μαζί με αυτή την πολιτιστική έκρηξη που γίνεται στην πόλη μας, τα έχουμε επιτύχει επειδή κυνηγάμε όνειρα. Θυμηθείτε: «Όνειρα έχετε; Μπορεί αυτή η μικρή αίθουσα να χωρέσει αυτό τον καταιγισμό, την έκρηξη τόσων ονείρων σήμερα; Εμείς καλπάζουμε, καβαλικεύοντας τη φαντασία, το υπερβολικό και κουβαλάμε μαζί μας, έναν τεράστιο κόσμο, εσάς που έχετε γίνει το άλλο μας μισό, οικογένεια, φίλοι, άνθρωποι δικοί μας.

Έχετε φανταστεί πόσο όμορφο είναι να κοιμάσαι και πάνω στο μαξιλάρι σου να βλέπεις χιλιάδες μάτια να σε κοιτούν μ’ απαντοχή, να σε φιλούν χείλη διψασμένα από αγάπη, να σ’ αγκαλιάζουν και να λιώνεις από έγνοια; Να περπατάς πάνω σε ατέλειωτα χιλιόμετρα αγωνίας, προσμονής μέχρι ν’ ακούσεις την μαγική φράση: «Η εξέταση είναι αρνητική! Είμαι καλά! Σας ευχαριστώ!» Τι σύμαντρα χτυπούν χαρμόσυνα, τι μελωδίες αγγέλων…» θα πει – μεταξύ άλλων – στην εναρκτήρια ομιλία της η χαρισματική Πρόεδρος κα Στέλλα Ταπανλή.

Κι` ανάμεσά σ` αυτό το πλήθος, ένας επίσης ξεχωριστός, ο αειθαλής Βοιωτός Επ. Καθηγητής Ιατρικής κ. Γιάννης Μπράμης, ένας συνάνθρωπος που η ζωή του χάρισε μια μεγάλη καριέρα αλλά και μια  μεγάλη καρδιά, η οποία πάντα φτεροκοπά  για την ιδιαίτερη πατρίδα του, την αγαπημένη του Λειβαδιά.

Κάτι που δεν το έκρυψε και μ` αυτή του τη συμμετοχή σ` ένα ακόμη κάλεσμα της Αντικαρκινικής Εταιρείας, όπως θα τον ακούσουμε να το περιγράφει…

Η σκυτάλη δόθηκε αμέσως σ` ένα κορυφαίο ομιλητή και επιστήμονα που τίμησε με την παρουσία του τη πρωτεύουσα της Βοιωτίας, κύριος ομιλητής στο πρώτο μέρος αυτού του Ιατρικού Συμποσίου με θέμα  «Αυτοάνοσα και η ελπίδα μας να τα αντιμετωπίσουμε». Πρόκειται για τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην έδρα της Παθολογίας και Ακαδημαικό, κ. Χαράλαμπο Μουτσόπουλο, έναν γιατρό πρωτοπόρο, ιδιοφυή, μαχητή, ερευνητή, ευαίσθητο, ερωτευμένο με την επιστήμη του αλλά και την γυναίκα της ζωής του, που ήταν και εκείνη παρούσα στο ακροατήριο, αναγνωστισμένη επίσης ιατρός Φωτεινή Σκοπούλη.

Με βασανίζει μια ερώτηση κ. καθηγητά: «Πάντοτε υπήρχαν τόσοι πολλοί άνθρωποι με αυτοάνοσα νοσήματα ή μήπως είναι κι αυτό ένα σημάδι της εποχής των πολλών εναλασσόμενων ψυχολογι΄κών, ανασφαλειών, απαιτήσεων, διαψεύσεων; Μήπως η εποχή μας, της ελεύθερης δικίνηση ιδεών, επιλογών, είναι ταυτόχρονα εποχή που απουσιάζουον τα κριτήρια εκείνα ιεράρχησης ως προς το τι είναι σημαντικό και τι ασήμαντο στη ζωή μας;» θα ρωτήσει η Πρόεδρος , πριν ξεκινήσει την ομιλία του, η οποία καθήλωσε στην κυριολεξία το ακροατήριο…

 Άραγε ο άνθρωπος μπορεί να υπερβεί τη θνητότητα και να την αντικαταστήσει με την αιώνια νεότητα;

Το θέμα ανέπτυξε η κα Μαρία Καρδάση Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος, Πρόεδρος της Ελλην. Ακαδημίας Αντιγήρανσης, η οποία μίλησε  για τον δεκάλογο της Αντιγήρανσης, στο δεύτερο μέρος του συμποσίου.

«Ψάχνω το σώμα… ψιλαφώ στα σκοτεινά… φιλώ τη σκόνη… οσφραίνομαι… αφουγκράζομαι… Τίποτα δεν αφήνω να πέσει καταγής και να χαθεί… Ότι άγγιξα, θα’ναι αυτό, αυτό που  θα ‘χω κοιτάζει, αυτό που θα ‘χω συλλέξει… σκόνη πολλή και θλίψη… και κατοπτρισμοί… ότι κέρδισα, ότι αγάπησα… Κι εγώ τι θα ‘μαι τάχα; Ποιο χέρι θα μ’ έχει συλλέξει, ποιο βλέμμα θα μ’ έχει κοιτάξει για να υπάρχω; Ποια μνήμη θα μου φέγγει να περνώ; Κυρίες και κύριοι, εκλεκτοί ομιλητές, αγαπημένοι μου, να έχετε ένα όμορφο καλοκαίρι κι εμένα αφήστε με να καθρεφτίζομαι στα χαμηλόφωνα κι απόκρυφα μυστικά της ψυχής σας» κατέληξε στην αποφώνησή της η κα Στέλλα Ταπανλή, Πρόεδρος του Παραρτήματος Λιβαδειάς της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας.  

Καλό καλοκαίρι σε όλους!