Σήμερα έχω τη χαρά να υποδέχομαι στο ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ έναν στιχουργό που μας έχει χαρίσει πολύ όμορφα τραγούδια κι έχει συνεργαστεί με κορυφαίους συνθέτες κι ερμηνευτές.Είναι ο Ηλίας Μάστορης και τον ευχαριστώ θερμά γι' αυτή μας τη συνομιλία!
- Ηλία μου, πότε άρχισες να εκφράζεσαι με τον έμμετρο γραπτό λόγο;
Δε μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς τη χρονική στιγμή γιατί κατά καιρούς ένιωθα την ανάγκη να εκφράζομαι με αυτόν τον τρόπο αλλά η καθημερινότητα δεν μου χάριζε πολύ από τον χρόνο της να το κάνω.Με την πάροδο του χρόνου όμως συνειδητοποιούσα ότι όλο και πιο επιτακτική γινόταν η ανάγκη να εκφράζομαι μέσω του έμμετρου λόγου.
-Και ποιο ήταν το πρώτο τραγούδι σου που ταξίδεψε στη θάλασσα της δισκογραφίας;
Εκείνο που για πρώτη φορά ταξίδεψε και στη δισκογραφία αλλά και στην καρδιά μου δεν ήταν τραγούδι αλλά μουσική. Ήταν το «Δίστομο» που προέρχεται από τον προσωπικό μου δίσκο «Ο ήχος της πόλης» με ορχηστρικά κομμάτια.Το Δίστομο σημαίνει πάρα πολλά για μένα και ως τόπος και ως άνθρωποι και ως ιστορία. Είναι μια μουσική που δε σε ταξιδεύει κάπου αλλά θρηνεί τα 218 θύματα του ναζισμού , γι’ αυτό το βίντεο που προβάλλεται στο youtube έχει εικόνες από τη σφαγή του Διστόμου.
-Πολλοί δημιουργοί δυσκολεύονται ιδιαίτερα ώσπου το έργο τους να φτάσει στη μουσική παραγωγή. Για σένα ήταν μακρύς ο δρόμος για την Ιθάκη;
Δεν αποτελώ εξαίρεση αλλά σίγουρα τα πράγματα μου ήρθαν πιο εύκολα απ’ ό,τι περίμενα. Καθοριστική ήταν η γνωριμία μου με τον Θανάση Συλιβό , ο οποίος από την πρώτη στιγμή στήριξε την προσπάθειά μου όπως άλλωστε κάνει με όλους τους νέους καλλιτέχνες που θα βρεθούν στο κατώφλι του.
-Το τελευταίο σου τραγούδι λέγεται «Κάθε που σκοτεινιάζει». Ποια είναι για σένα πιο όμορφη, η μέρα ή η νύχτα;
Η μέρα μας δίνει το φως , την αλήθεια , μας βοηθάει να δούμε την καθαρότητα των πραγμάτων. Η νύχτα μέσα από το σκοτάδι μας οδηγεί να συναντήσουμε τους φόβους μας , τις ανησυχίες μας , τον ίδιο μας το εαυτό. Νομίζω η καθεμιά έχει ξεχωριστή ομορφιά αλλά και τις δύο τις έχουμε ανάγκη.
-Οι στιγμές της δημιουργίας πότε συνήθως σε βρίσκουν;
Με βρίσκουν όταν μου χτυπούν την πόρτα και είμαι έτοιμος για να τους ανοίξω. Μπορεί να είμαι θυμωμένος, λυπημένος , προβληματισμένος ή απλά χαρούμενος. Μπορεί να δω κάτι που να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον και από κει να δημιουργηθεί η ανάγκη αποτύπωσης στο χαρτί κι αυτό να είναι η απαρχή μιας νέας δημιουργίας.
- Η έμπνευσή σου κινητοποιείται καλύτερα όταν ξέρεις εξαρχής για ποιον τραγουδιστή θα γράψεις ή σου αρέσει να δημιουργείς πρώτα και μετά να σκεφτείς «ποιος θα τα πει»;
Έχουν συμβεί και τα δύο αλλά κυρίως συμβαίνει να έχω γράψει κάποια πράγματα , να ετοιμάζεται ένα τραγούδι και έπειτα σε συνεργασία και με άλλους συντελεστές να αποφασίζουμε ποιος θα ήταν ο κατάλληλος ή σε ποιον θα ταίριαζε.
-Η σημερινή επιτυχία των τραγουδιών συχνά είναι πλασματική. Όλοι ξέρουμε πως αποτιμάται με τις προβολές και τα likes στο youtube. Όμως ολόκληρες εταιρίες πληρώνονται για να ανεβάζουν κατά χιλιάδες τα παραπάνω και μάλιστα διαφημίζουν ελεύθερα τις υπηρεσίες τους στο διαδίκτυο. Τι είναι λοιπόν για σένα πραγματική επιτυχία ενός τραγουδιού;
Η πραγματική επιτυχία ενός τραγουδιού , όσο κι αν ακούγεται τετριμμένο, είναι όταν έχει αγγίξει την καρδιά ακόμη κι ενός ανθρώπου.Πολλές φορές το τραγούδι είναι η αποτύπωση εικόνων, συναισθημάτων και γεγονότων.Το μείζον είναι αν μπορέσεις να θυμίσεις στον ακροατή μία κατάσταση ή ένα συναίσθημα που και ο ίδιος το έχει βιώσει.
-Παλιά υπήρχε απόλυτη στήριξη των τραγουδιών από τις δισκογραφικές εταιρίες τόσο σε επίπεδο παραγωγής όσο και σε επίπεδο διαφήμισης .Από την άλλη υπήρχε και παρέμβαση στο υλικό. Σήμερα η παραγωγή και η προσπάθεια διάδοσης των τραγουδιών βαρύνει τους δημιουργούς και τους τραγουδιστές ,αλλά υπάρχει ελευθερία να κυκλοφορήσεις ό,τι θέλεις.Ποια εποχή προτιμάς;
Προτιμώ την εποχή όπου οι δημιουργοί έχουν την ελευθερία να εκφράσουν την τέχνη τους χωρίς να νιώθουν τα βαρίδια των συμβολαίων.Η καλλιτεχνική έκφραση είναι καλύτερα να παραμένει ανεπηρέαστη από παράγοντες που έχουν γνώμονα το κέρδος.
-Ποιο τραγούδι των τελευταίων χρόνων θα ήθελες να έχεις γράψει;
Ένα από τα τραγούδια που έχω «ζηλέψει» είναι ένα τραγούδι σε στίχους του σπουδαίου Μάνου Ελευθερίου με τίτλο «ΜΕ ΠΟΙΑ ΨΕΥΔΩΝΥΜΑ» σε μουσική Σταύρου Σιόλα και ερμηνεία Γιάννη Κότσιρα.
«Με ποια ψευδώνυµα γυρνάς µέσα στη νύχτα
Κι από τι θέλεις κι από πόσους να κρυφτείς;
Δεν είν’ η αγάπη που ζητάς µια χαρτορίχτρα,
Να υποσχεθεί πως όσα έχασες θα βρεις.
Κι από τι θέλεις κι από πόσους να κρυφτείς;
Δεν είν’ η αγάπη που ζητάς µια χαρτορίχτρα,
Να υποσχεθεί πως όσα έχασες θα βρεις.
Με ποια ψευδώνυµα γυρνάς µέσα στη νύχτα
Κι από τι θέλεις κι από πόσους να κρυφτείς;
Με ποια ψευδώνυµα ζητάς ελεηµοσύνη;
Αφού το χέρι σου, δεν ξέρει και να δίνει.»
Κι από τι θέλεις κι από πόσους να κρυφτείς;
Με ποια ψευδώνυµα ζητάς ελεηµοσύνη;
Αφού το χέρι σου, δεν ξέρει και να δίνει.»
-Πες μας έναν στίχο σου που αποτελεί για σένα μότο ζωής.
Για να είμαι επίκαιρος θα αναφερθώ στο τελευταίο τραγούδι μου που αγαπώ ιδιαίτερα.
«εγώ ποτέ δεν σταματώ
και με τη σκέψη μου πετώ
κάθε που σκοτεινιάζει»
- Ευχαριστώ πολύ Ηλία μου γι' αυτή τη συνομιλία. Να είσαι πάντα δημιουργικός και τα τραγούδια σου να φτάνουν στα αυτιά όλου του κόσμου!
Εγώ ευχαριστώ για την φιλοξενία.Σου εύχομαι καλό Φθινόπωρο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου