Τέρμα στην ασυλία των αντιρρησιών συνείδησης… επιχειρεί να βάλει ο Γιάννης Καράμπελας με νέο ερώτημά του στη Βουλή!

Με ερώτηση που κατέθεσε στη βουλή, ο Γιάννης Καράμπελας, βουλευτής Βοιωτίας επιχειρεί να βάλει τέλος στην ασυλία που απολαμβάνει μικρή μερίδα πολιτών, με το πρόσχημα του αντιρρησία συνείδησης. Ο κ. Καράμπελας στέκεται στην ανάγκη η πολιτεία να μεριμνά ώστε όσοι αρνούνται να υπηρετήσουν την πατρίδα μέσω της στρατιωτικής τους θητείας, να πραγματοποιούν κοινωνική εργασία σε συγκεκριμένες δομές που πραγματικά υπάρχει ανάγκη και όχι κατ’ επιλογήν.

Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, δεν είναι δυνατόν κάποιοι να ξαγρυπνούν σε φυλάκια του Έβρου, σε απομακρυσμένα νησιά του Αιγαίου και στην Κύπρο μας και κάποιοι άλλοι να περνάνε το πρωινό τους σε καρέκλες γραφείων. Τονίζεται μάλιστα το γεγονός ότι κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε τρομοκρατικές οργανώσεις και ένοπλες ληστείες, συμμετείχαν και στο σύνδεσμο αντιρρησιών συνείδησης. Συνεπώς ελέγχεται το κατά πόσον οι ιδεολογικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις των αντιρρησιών συνείδησης αποτελούν όντως βίωμα ή πρόφαση.

Ακολουθεί αναλυτικά ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης:

Αθήνα 21.05.2013

Προς: κ. Υπουργό Εθνικής Άμυνας

κ. Πάνο Παναγιωτόπουλο

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΘΕΜΑ: «Εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία για τους αντιρρησίες συνείδησης»

Ως αντιρρησίες συνείδησης μπορεί να αναγνωρίζονται όσοι επικαλούνται τις θρησκευτικές ή ιδεολογικές τους πεποιθήσεις προκειμένου να μην εκπληρώσουν τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις για λόγους συνείδησης.

Οι λόγοι συνείδησης που μπορούν να επικαλεστούν πρέπει να απορρέουν από μία γενική αντίληψη για τη ζωή, βασισμένη σε συνειδητές θρησκευτικές, φιλοσοφικές ή ηθικές πεποιθήσεις που εφαρμόζονται από το άτομο απαράβατα και εκδηλώνονται με την τήρηση ανάλογης συμπεριφοράς.

Σύμφωνα με το άρθρο 59, παρ. 4, του ν. 3421/2005 και κατόπιν της τροποποίησής του από το άρθρο 78, του ν. 3883/2010, οι αντιρρησίες συνείδησης καλούνται να προσφέρουν εναλλακτική υπηρεσία σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού. Για τους υπόχρεους πλήρους στρατιωτικής θητείας, η διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας είναι 15 μήνες.

Σύμφωνα με το άρθρο 61, παρ. 1 του ίδιου νόμου, η εναλλακτική υπηρεσία εκπληρώνεται σε υπηρεσίες φορέων του δημοσίου τομέα, όπως αυτός προσδιορίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 51, του ν. 1892/1990 (ΦΕΚ 101 Α’), όπως συμπληρώθηκαν με το άρθρο 4, παρ. 6 του ν. 1943/1991 (ΦΕΚ 50 Α’) και αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 3, παρ. 6 του ν. 3229/2004 (ΦΕΚ 38 Α’) και συνίσταται στην παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας σε περιοχές εκτός των Νομών Αττικής, Θεσσαλονίκης, γέννησης, καταγωγής ή διαμονής των ενδιαφερομένων καθώς και εκτός των μεγάλης πληθυσμιακής πυκνότητας αστικών κέντρων, που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας που δεν δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Επίσης στο άρθρο 61, παρ. 2, αναφέρεται πως το Σεπτέμβριο κάθε έτους το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας προσκαλεί τους φορείς της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, να δηλώσουν αν επιθυμούν να απασχολήσουν κατά το επόμενο έτος άτομα που δικαιούνται να εκπληρώσουν εναλλακτική υπηρεσία, καθώς και τα καθήκοντα που θα ασκούν. Εφόσον δεν προσφερθούν θέσεις αντίστοιχες με τις αιτήσεις που έχουν υποβληθεί, ο φορέας εκπλήρωσης εναλλακτικής υπηρεσίας καθορίζεται με κοινή απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας και του αρμόδιου κατά περίπτωση Υπουργού.

Συνεπώς γίνεται αντιληπτό πως οι αντιρρησίες συνείδησης ενώ απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες, δεν έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις. Κάποιοι προστατεύουν την πατρίδα από τις συνοριακές σκοπιές, άγρυπνοι και υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες ενώ κάποιοι άλλοι αντί στρατιωτικής θητείας ακολουθούν το ωράριο του δημοσίου υπαλλήλου, στην καρέκλα ενός γραφείου και με όλα τα σαββατοκύριακα τους ελεύθερα.

Λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι λόγω της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας σχεδόν όλοι οι ΟΤΑ παρουσιάζουν ελλείψεις προσωπικού σε καίριους τομείς όπως είναι η καθαριότητα δημόσιων χώρων και η αποκομιδή απορριμμάτων, όπως επίσης σημαντικές είναι και οι ελλείψεις προσωπικού στα κέντρα απεξάρτησης ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ), ίσως  θα ήταν χρήσιμη μια επανεξέταση του νομοθετικού κειμένου που αφορά την εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία.

Είναι αναγκαίο δηλαδή η πολιτεία να μεριμνά ώστε όσοι αρνούνται να υπηρετήσουν την πατρίδα μέσω της στρατιωτικής τους θητείας, να πραγματοποιούν κοινωνική εργασία σε συγκεκριμένες δομές που πραγματικά υπάρχει ανάγκη και όχι κατ’ επιλογήν.

Ο στρατιώτης δεν επιλέγει από ποιο συνοριακό φυλάκιο θα προσφέρει τις υπηρεσίες του στην πατρίδα, ούτε ο βατραχάνθρωπος επιλέγει υπό ποια θερμοκρασία νερού θα βουτήξει στα νερά του Αιγαίου. Όπως εκείνοι θέτουν τον εαυτό τους για κάποιους μήνες στη διάθεση του κράτους, για την προστασία των κεκτημένων που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας, θυσιάζοντας τη ζωή τους, έτσι και οι αντιρρησίες συνείδησης θα πρέπει για συγκεκριμένο διάστημα να υπηρετούν άμεσα τον Έλληνα πολίτη.

Τέλος, κατά την πρόσφατη σύλληψη πέντε ατόμων στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας, κατηγορουμένων για συμμετοχή σε τρομοκρατικές οργανώσεις, διαπιστώθηκε ότι ένας εκ αυτών συμμετείχε στο σύνδεσμο Αντιρρησιών Συνείδησης. Ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος, σύμφωνα με δημοσιεύματα, αρνήθηκε να κρατήσει το όπλο του ελληνικού στρατού αλλά δεν είχε πρόβλημα να συμμετάσχει σε μια σειρά ένοπλων ληστειών και να διατηρεί στην κατοχή του πιστόλια και αεροβόλα όπλα.

Αυτό το γεγονός εγείρει πολλά ερωτήματα για το κατά πόσον οι ιδεολογικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις των αντιρρησιών συνείδησης αποτελούν βίωμα ή πρόφαση.

Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται ο κ. Υπουργός:

Ποιος είναι ο ακριβής αριθμός αυτών που επιλέχθηκαν για εναλλακτική υπηρεσία ως αντιρρησίες συνείδησης μέσα στο 2012 και σε ποιες υπηρεσίες του δημοσίου τομέα εκτελούν κοινωνική εργασία; Παρακαλώ να μου προσκομίσετε αναλυτική λίστα.

Πέραν της εκδήλωσης ενδιαφέροντος και των γεωγραφικών περιορισμών, υπάρχουν επιπλέον κριτήρια για την επιλογή των υπηρεσιών και των καθηκόντων που ανατίθενται σε όσους εκπληρώνουν εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία; Δίνεται προτεραιότητα σε δημόσιες υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής μέριμνας; 

Υπάρχει πρόβλεψη για υποχρεωτική εκπλήρωση τμήματος του συνολικού χρόνου της θητείας τους, σε δημόσιες υπηρεσίες της παραμεθορίου; Αν όχι, δίνεται προτεραιότητα στην απορρόφησή τους από δημόσιες υπηρεσίες της παραμεθορίου;

Προτίθεται το Υπουργείο να προβεί στις απαραίτητες τροποποιήσεις του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου, ώστε να μπορούν και οι ΟΤΑ ν’ απασχολούν αντιρρησίες συνείδησης;

Τέλος, γνωρίζεται πόσοι από αυτούς που έχουν κατηγορηθεί ως τρομοκράτες από την ελληνική δικαιοσύνη, εκπλήρωσαν άοπλη στρατεύσιμη στρατιωτική υποχρέωση (πριν το 2011) ή εναλλακτική υπηρεσία ως αντιρρησίες συνείδησης;

      Ο ερωτών Βουλευτής

         Γιάννης Καράμπελας