Ο ... τολμηρός Γιάννης Καράμπελας και τα δέκα σημεία της πολιτικής του παρακαταθήκης !

Με  μια… παρακινδυνευμένη κίνηση – καθώς οι ανοικτές πολιτικές συγκεντρώσεις έχουν και τα επικοινωνιακά τους ρίσκα- ο εκ νέου υποψήφιος Βουλευτής της ΝΔ στο Νομό Βοιωτίας κ. Γιάννης Καράμπελας (δεύτερος σε σειρά εκλογής στις Εθνικές Εκλογές του 2012) απεύθυνε ανοικτή πολιτική πρόσκληση το βράδυ της περασμένης Πέμπτης, 8 Δεκεμβρίου 2014, ανοίγοντας και επίσημα τη σύντομη αυτή προεκλογική περίοδο στη Βοιωτία.

Η πρώτη αυτή προεκλογική συγκέντρωση κατάφερε να καταδείξει – κατά γενική ομολογία – δύο παραμέτρους: Η πρώτη έχει να κάνει με την προσωπική σχέση του κάθε υποψηφίου, η οποία κυριαρχεί πάνω απ` όλα και δύσκολα μπορεί να εξαλειφθεί και η δεύτερη έχει να κάνει με το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης να ακούσει αλλά και να μεταφέρει δια ζώσης το πολιτικό μήνυμα των ημερών. Στην περίπτωση της ομιλίας Καράμπελα στη Λιβαδειά και οι δύο αυτοί παράμετροι κυριάρχησαν, γεγονός που δικαίως έκανε τον ίδιο και το πολιτικό του γραφείο να χαμογελούν το βράδυ της Παρασκευής. 

Ο Υποψήφιος Βουλευτής και σ` αυτή του την ομιλία προτίμησε να μιλήσει «τη γλώσσα της αλήθειάς» - κάτι που το επανέλαβε και από μικροφώνου – αναφέρθηκε στο σύνολο των πολιτικών πρωτοβουλιών που λήφθηκαν τα τελευταία 2,5 χρόνια που ο ίδιος συμμετείχε στο Κοινοβούλιο και αφιέρωσε αρκετό από το χρόνο της ομιλίας του στις προσωπικές του παρεμβάσεις σε τοπικό και συλλογικό επίπεδο, παρεμβάσεις που είναι αλήθεια πως κατάφεραν πολλές φορές να τον φέρουν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.

Συγκεκριμένα αναφέρθηκε ως εξής:

«Συνεχίζοντας θα ήθελα να αναφερθώ στις σημαντικότερες παρεμβάσεις μου,

 κατά τη διάρκεια της παρουσίας μου στο ελληνικό κοινοβούλιο.

 Όπως

1)Συμβολή και αρωγή ώστε να κλείσει ο Οργανισμός Κωπαΐδας και να περάσει στην Περιφέρεια.

Επίσης όλα αυτά τα χρόνια καταφέραμε να συνεχίζει η ηλεκτροδότηση των εγκαταστάσεών του Οργανισμού, παρά το γεγονός ότι η ΔΕΗ ήταν αντίθετη λόγω των μεγάλων οφειλών του Οργανισμού.

Εδώ θέλω να πω φίλες και φίλοι ότι νιώθω περήφανος που δεν υπήρξα ένας απ΄ αυτούς που έκλειναν το μάτι στους αγρότες, να μην πληρώνουν τα χρέη προς τον Οργανισμό, ακόμα και την εποχή που οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι ακολουθούσαν πολιτική αυξημένων ελλειμμάτων.

2) Ο αγώνας που ξεκίνησα για τη μείωση των διοδίων.

 Το 2013 ψηφίσαμε την αύξησή τους, διαβάζοντας και μια μελέτη που μας παρουσίασε τότε ο κ. Χρυσοχοΐδης. Αυτό που συνέβη όμως τελικά ήταν η αύξηση των διοδίων να φέρει μεγάλη αύξηση των κινδύνων για οδηγούς και πεζούς στο επαρχιακό οδικό δίκτυο, αφού βαρέα φορτηγά οχήματα κατακλύζουν καθημερινά τους επαρχιακούς δρόμους για ν’ αποφύγουν το αυξημένο κόστος των αυτοκινητόδρομων. Για αυτό το θέμα παρέδωσα και στον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά έκθεση με τις συνέπειες που έχει προκαλέσει η αύξηση του αντιτίμου των διοδίων στη Νέα Οδό. Δυστυχώς οι πολιτικές εξελίξεις πρόλαβαν την νομοθετική παρέμβαση που είχα ετοιμάσει για τηναπαγόρευση της κυκλοφορίας στο επαρχιακό οδικό δίκτυο, φορτηγών από κάποιο βάρος και άνω. Τις αγωνίες των ανθρώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης φρόντισε να εκμεταλλευτεί ο κ. Χρυσοχοΐδης, τάζοντάς τους ανέφικτα πράγματα. Την επέκταση του προαστιακού σιδηροδρόμου σε Βοιωτία και Φθιώτιδα έως τον Ιούνιο του 2015 υποσχέθηκε ο υπουργός σε συνάντησή τους για το συγκεκριμένο ζήτημα. Η απάντηση όμως που πήρα εγγράφως από το υπουργείο στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου,

εκθέτει τόσο τον ίδιο τον υπουργό, όσο και αυτούς που έσπευσαν να τον συγχαρούν. Για να εξεταστεί φίλες και φίλοι η δυνατότητα επέκτασης του προαστιακού προς τα μέρη μας, θα πρέπει πρώτα να ολοκληρωθούν τα έργα ηλεκτροκίνησης από Αθήνα έως Λειανοκλάδι, κάτι που σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα δεν πρόκειται να συμβεί πριν το 2016.

3) Οι πρωτοβουλίες μου για ενίσχυση των νοσοκομείων Βοιωτίας.

 Δεν αναφέρθηκε τυχαία ο Αντώνης Σαμαράς στη χθεσινή του ομιλία στη Χαλκίδα, για ενίσχυση του νοσοκομείου Λιβαδειάς, το οποίο εξυπηρετεί κατοίκους τριών νομών. Κάποιος έχει δουλέψει γι’ αυτό.

4) Πολλοί κατηγορούν το πολιτικό σύστημα για συγκάλυψη.

 Πιστεύετε ότι αλλιώς θ’ αντιμετωπίσει η δικαιοσύνη εσάς απ’ ότι εμένα.

 Το αίσθημα δικαιοσύνης και δη κοινωνικής δικαιοσύνης στους Έλληνες πολίτες κυμαίνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Δεν είμαι περήφανος που δεν έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα για την λίστα Λαγκάρτ. Γι’ αυτό όμως προσπάθησα μέσα από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο να ελεγχθούμε πρώτα εμείς οι πολιτικοί και τα εμβάσματά μας στο εξωτερικό κατά το χρονικό διάστημα 2010 – 2012, δεύτερον οι υπουργοί της κυβέρνησης από το 2012 και μετά, αφού για τα προηγούμενα έτη υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο για αντίστοιχους ελέγχους, και τρίτον να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια που βάζει η τρόικα στις προσλήψεις, ώστε να προσληφθεί εξειδικευμένο προσωπικό στις υπηρεσίες της Ελληνικής δικαιοσύνης και ν’ αποδίδεται τάχιστα δικαιοσύνη, χωρίς να λιμνάζει για χρόνια η υπόθεση οποιασδήποτε λίστας.

5) η νομοθετική μου παρέμβαση, με την οποία συγκροτείται «Περιφερειακή Επιτροπή Αναπτυξιακού Σχεδιασμού», πρόεδρος της οποίας θα είναι ο εκπρόσωπος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας.

 Μέχρι τώρα οι δήμοι, ο κρατικός θεσμός που βρίσκεται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον πιο κοντά στον πολίτη και τις καθημερινές του ανάγκες,

 απουσίαζαν εντελώς από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων για τη διαχείριση του ΕΣΠΑ. Πλέον αποκτούν ενεργό ρόλο στο σχεδιασμό των κοινοτικών κονδυλίων.

6) Η νομοθετική μου παρέμβαση, η οποία εντάσσει στον αναπτυξιακό νόμο την ανάπτυξη γενοσήμων φαρμάκων από την ελληνική φαρμακοβιομηχανία. Κόντρα στην επιθυμία της Τρόικα που για δικούς της λόγους δεν ήθελε την ανάπτυξη γενοσήμων από τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία έχει επενδύσει πάνω από 300 εκ. ευρώ στην χώρα μας τα τελευταία 6 χρόνια της κρίσης. Με την ανάπτυξη των γενοσήμων υπάρχει προοπτική ν’ αυξήσει το τζίρο της κατά 1 δις ευρώ. Αυτό σημαίνει σημαντική συνεισφορά στις ελληνικές εξαγωγές, νέες θέσεις εργασίας και αύξηση της φορολογητέας ύλης.

7) η απόσυρση της διάταξης του υπουργείου Ανάπτυξης, που θα καταργούσε τη δημοσίευση των προκηρύξεων Δημοσίου και Τοπικής Αυτοδιοίκησης στον Τύπο. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την μη επαρκή ενημέρωση των πολιτών που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, ενώ θα σήμαινε και τον θάνατο του επαρχιακού τύπου.

8) πρωτοβουλίες και συνεχή ραντεβού με τους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας, αλλά και με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό,

 ζητώντας τους να προχωρήσει η αύξηση των μηνιαίων δόσεων σε 100 για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο και τ΄ασφαλιστικά ταμεία. Έτσι άνοιξε ο δρόμος για να ψηφιστούν πριν λίγες εβδομάδες οι ευεργετικές ρυθμίσεις των 100 και 72 δόσεων, δίνοντας μια ευκαιρία σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να εξυπηρετήσουν τα παλιά τους χρέη.

9) Προσπάθεια να μπει ένα τέλος στην ασυλία των αντιρρησιών συνείδησης, και όσοι αρνούνται να υπηρετήσουν την πατρίδα μέσω της στρατιωτικής τους θητείας, να πραγματοποιούν κοινωνική εργασία, για παράδειγμα να βοηθούν στην συλλογή των απορριμάτων και στην καθαριότητα δημόσιων κτιρίων, αντί να περνάνε το πρωινό τους σε καρέκλες γραφείων.  Θέλω επίσης να τονίσω ότι νιώθω περήφανος που δεν ψήφισα τη δυνατότητα χορήγησης άδειας με ηλεκτρονική επιτήρηση σε τρομοκράτες.

 Δεν επιτρέπεται ν’ αφήνεις έναν τρομοκράτη με καλάσνικοφ να κυκλοφορεί ελεύθερος ανάμεσα στα παιδιά μας. Ειδικά από τη στιγμή που δεν έχει δείξει ίχνος μεταμέλειας για τις πράξεις του.  Αν τόσο πολύ του ήρθε η όρεξη για σπουδές, υπήρχε ως ιδανική λύση η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, όπως συμβαίνει σ’ όλο τον κόσμο.

10) Η αλλαγή για πρώτη φορά στο Πρόγραμμα «Καλλικράτης» με την ίδρυση της νέας Δημοτικής Ενότητας Δηλεσίου, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την διόρθωση περαιτέρω διοικητικών στρεβλώσεων που προήλθαν από την ψήφιση κι εφαρμογή του.»

 Ο κ. Καράμπελας έκλεισε την ομιλία του με την αναφορά του στον Αλεξανδρινό ποιητή και στο ποίημα του Καφάβη «Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X.»:

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Aποικία
δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ’ όλο που οπωσούν τραβούμ’ εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Aναμορφωτή.

Όμως το πρόσκομμα κ’ η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Aναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς.) Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ’ εξετάζουν,
κ’ ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.

Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη·
η κατοχή σας είν’ επισφαλής:
η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Aποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική·
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τί να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.

Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε·
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.

Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια, μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.—

Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Aποικία.
Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός.