Το «άβατο» του Οσίου Σεραφείμ στη Μονή Δαμπούς που γιορτάζει στις 5 και 6 Μαίου
Άβατο για τις γυναίκες θεωρείται από παράδοση ο χώρος της Ιεράς Μονής του Οσίου Σεραφείμ στην Ελικώνιο Βοιωτία, αφιερωμένος στο θαυματουργό Όσιο που γεννήθηκε, έζησε και αγίασε στον τόπο μας. Ενός ιερού χώρου, με ηγούμενο τον πατέρα Παϊσιο και δύο ακόμη μοναχούς, τον οποίο, όμως, ελάχιστα γνωρίζουν οι Βοιωτοί, πολλοί δε περισσότερο οι κάτοικοι της Στερεάς Ελλάδας. Όχι, όμως, και για τους άνδρες κατοίκους των ορεινών χωριών της Βοιωτίας, κυρίως του Κυριακίου, της Αγίας Τριάδας και γενικότερο του τέως Δήμου Κορώνειας, οι οποίοι από την παραμονή (από αύριο δηλαδή) καθώς και ανήμερα κατασκηνώνουν στον περιβάλλοντα χώρο και αναβιώνουν ένα πατροπαράδοτο έθιμο.
Τόσο ο τόπος που είναι χτισμένο το μοναστήρι, σε μια πλαγιά του Ελικώνα που βρέχεται από τον Κορινθιακό Κόλπο, όσο και η σθεναρή απαγόρευση επίσκεψης των γυναικών εντός της Μονής, έχουν συμβάλλει ώστε η Ιερά Μονή του Οσίου Σεραφείμ να παραμένει σχεδόν ξεχασμένη! Πρόκειται, μάλιστα, για μια αληθινά μοναδική διαδρομή στον Ελικώνα, ανάμεσα στα χιλιόχρονα έλατα, που ξεκινά από τον Δήμο Κορωνείας και διασχίζει σχεδόν κατά μήκος τον Ελικώνα, ώστε να φτάσουμε στην πίσω πλευρά του.
Ο δρόμος, λίγο πριν το Κυριάκι, γίνεται ορεινός και χωματόδρομος και έτσι χρειάζεται αρκετή ώρα και … ταλαιπωρία, ώστε να φτάσει κανείς να προσκυνήσει τη χάρη του Οσίου Σεραφείμ.
Θυμίζουμε πως το μοναστήρι αυτό έχει κτίτορά του τον Όσιο Σεραφείμ, που ήταν πρωτύτερα μοναχός στη μονή Σαγματά της Βοιωτίας και έφυγε από εκεί για να ιδρύσει τη μονή Δομπούς. Για τον Όσιο Σεραφείμ μας πληροφορούν ορισμένα Πατριαρχικά σιγίλια και γράμματα. Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ματθαίος ο Β΄ σε σιγίλλιο του Ιανουαρίου του 1601, γράφει ότι: «Ο οσιότατος Σεραφείμ, θεοφιλεί κινηθείς γνώμη, εξ ιδίων αναλωμάτων, το δε εξ ελεημοσυνών των φιλοθέων Χριστιανών ανήγειρε μοναστήριον, επ’ ονόματι τιμώμενον του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού της Μεταμορφώσεως, εν τη επαρχία Διαυλείας και Ταλαντίου…». Το ίδιο Πατριαρχικό σιγίλιο λέει ότι ο Σεραφείμ επλούτισε το μοναστήρι όσο μπόρεσε και μάζεψε εκεί αρκετούς μοναχούς.
Το μοναστήρι της Δομπούς ήταν σταυροπηγιακό και οι μοναχοί ζούσαν κοινοβιακά.Σιγίλιο του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ραφαήλ του Β΄τον Ιούλιο του 1606 και σιγίλιο του Πατριάρχη Νεοφύτου του Β΄τον Μάϊο του 1609 και γράμμα του Πατριάρχη Τιμοθέου του Β΄ τον Ιανουάριο του 1615 –όταν πια είχε πεθάνει ο Σεραφείμ– ανανεώνουν το σταυροπηγιακό προνόμιο της μονής. Το τελευταίο μάλιστα προτρέπει την τήρηση της βασικής διατάξεως του κοινοβιακού πολιτεύματος της μονής, σύμφωνα μ
ε τη διαθήκη του ιδρυτή της.
Ο Όσιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο χωριό Ζέλι της Βοιωτίας, από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, οι οποίοι τον γαλούχησαν με τα νάματα του Ευαγγελίου γι' αυτό και από μικρός ο όσιος, είχε μια κλίση στη μελέτη των Αγίων Γραφών και την ασκητική ζωή. Σε νεαρή ηλικία και παρά την πρόσκαιρη άρνηση των γονέων του, μετέβη στο Μονύδριο του Προφήτη Ηλία, στο όρος Κάρκαρα, όπου έκτισε ναό στο όνομα του Σωτήρος Χριστού και ασκήτευε εκεί. Γρήγορα η φήμη του έγινε γνωστή και άρχισε να έχει συχνές επισκέψεις από τους γονείς του, φίλους του αλλά και ευσεβείς πιστούς, οι οποίοι κατέφευγαν στον όσιο για να τους συμβουλεύσει και να τους βοηθήσει. Για το λόγο αυτό εγκατέλειψε το αγαπημένο του σπήλαιο και πήγε στο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων. Γρήγορα έφυγε και από αυτή τη Μονή και πήγε στο Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, στο Σαγμάτιο όρος, μεταξύ Βοιωτίας και Εύβοιας. Εκεί γρήγορα έλαμψε ως πνευματικός αστέρας πρώτου μεγέθους και ο ηγούμενος τον έκαρε μοναχό δίδοντάς του το όνομα Σεραφείμ. Αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος. Λίγο αργότερα και για να αποφύγει τη ματαιοδοξία λόγω της φήμης των αρετών του, ζήτησε την άδεια του ηγούμενου και εγκατέλειψε τη Μονή της μετανοίας του και έφθασε στα δυτικά του Ελικώνα, στην τοποθεσία Δομπού, όπου έκτισε ναό του Σωτήρος, μερικά κελιά και κάλεσε κοντά του μερικούς μοναχούς. Εκεί ασκήτεψε επί δέκα έτη, διδάσκοντας τους άλλους μοναχούς τα σωτήρια διδάγματα της μοναχικής ζωής. Εκοιμήθη οσιακά σε ηλικία 75 ετών, αφο
ύ προείδε την κοίμηση του και κοινώνησε των αχράντων Μυστηρίων.
Ο Άγγελος Σικελιανός στο ποίημα «Το μαρτύριο του Όσιου Σεραφείμ στον Ελικώνα» ζωντανεύει μπροστά μας τον Όσιο Σεραφείμ σε όλη την έκσταση της προσευχής και στην απόφαση της θυσίας. Ο Όσιος αυτός κατά μια μαρτυρία, όπως προαναφέρουμε, πέθανε με φυσικό θάνατο και κατ’ άλλη, που δέχεται ο Σικελιανός, εμαρτύρησε στα 1602.
Όσοι θέλετε να επισκεφθείτε την Ιερά Μονή Οσίου Σεραφείμ το τηλέφωνο είναι 22640-31251.
Άβατο για τις γυναίκες θεωρείται από παράδοση ο χώρος της Ιεράς Μονής του Οσίου Σεραφείμ στην Ελικώνιο Βοιωτία, αφιερωμένος στο θαυματουργό Όσιο που γεννήθηκε, έζησε και αγίασε στον τόπο μας. Ενός ιερού χώρου, με ηγούμενο τον πατέρα Παϊσιο και δύο ακόμη μοναχούς, τον οποίο, όμως, ελάχιστα γνωρίζουν οι Βοιωτοί, πολλοί δε περισσότερο οι κάτοικοι της Στερεάς Ελλάδας. Όχι, όμως, και για τους άνδρες κατοίκους των ορεινών χωριών της Βοιωτίας, κυρίως του Κυριακίου, της Αγίας Τριάδας και γενικότερο του τέως Δήμου Κορώνειας, οι οποίοι από την παραμονή (από αύριο δηλαδή) καθώς και ανήμερα κατασκηνώνουν στον περιβάλλοντα χώρο και αναβιώνουν ένα πατροπαράδοτο έθιμο.
Τόσο ο τόπος που είναι χτισμένο το μοναστήρι, σε μια πλαγιά του Ελικώνα που βρέχεται από τον Κορινθιακό Κόλπο, όσο και η σθεναρή απαγόρευση επίσκεψης των γυναικών εντός της Μονής, έχουν συμβάλλει ώστε η Ιερά Μονή του Οσίου Σεραφείμ να παραμένει σχεδόν ξεχασμένη! Πρόκειται, μάλιστα, για μια αληθινά μοναδική διαδρομή στον Ελικώνα, ανάμεσα στα χιλιόχρονα έλατα, που ξεκινά από τον Δήμο Κορωνείας και διασχίζει σχεδόν κατά μήκος τον Ελικώνα, ώστε να φτάσουμε στην πίσω πλευρά του.
Ο δρόμος, λίγο πριν το Κυριάκι, γίνεται ορεινός και χωματόδρομος και έτσι χρειάζεται αρκετή ώρα και … ταλαιπωρία, ώστε να φτάσει κανείς να προσκυνήσει τη χάρη του Οσίου Σεραφείμ.
Θυμίζουμε πως το μοναστήρι αυτό έχει κτίτορά του τον Όσιο Σεραφείμ, που ήταν πρωτύτερα μοναχός στη μονή Σαγματά της Βοιωτίας και έφυγε από εκεί για να ιδρύσει τη μονή Δομπούς. Για τον Όσιο Σεραφείμ μας πληροφορούν ορισμένα Πατριαρχικά σιγίλια και γράμματα. Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ματθαίος ο Β΄ σε σιγίλλιο του Ιανουαρίου του 1601, γράφει ότι: «Ο οσιότατος Σεραφείμ, θεοφιλεί κινηθείς γνώμη, εξ ιδίων αναλωμάτων, το δε εξ ελεημοσυνών των φιλοθέων Χριστιανών ανήγειρε μοναστήριον, επ’ ονόματι τιμώμενον του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού της Μεταμορφώσεως, εν τη επαρχία Διαυλείας και Ταλαντίου…». Το ίδιο Πατριαρχικό σιγίλιο λέει ότι ο Σεραφείμ επλούτισε το μοναστήρι όσο μπόρεσε και μάζεψε εκεί αρκετούς μοναχούς.
Το μοναστήρι της Δομπούς ήταν σταυροπηγιακό και οι μοναχοί ζούσαν κοινοβιακά.Σιγίλιο του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ραφαήλ του Β΄τον Ιούλιο του 1606 και σιγίλιο του Πατριάρχη Νεοφύτου του Β΄τον Μάϊο του 1609 και γράμμα του Πατριάρχη Τιμοθέου του Β΄ τον Ιανουάριο του 1615 –όταν πια είχε πεθάνει ο Σεραφείμ– ανανεώνουν το σταυροπηγιακό προνόμιο της μονής. Το τελευταίο μάλιστα προτρέπει την τήρηση της βασικής διατάξεως του κοινοβιακού πολιτεύματος της μονής, σύμφωνα μ
ε τη διαθήκη του ιδρυτή της.Ο Όσιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο χωριό Ζέλι της Βοιωτίας, από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, οι οποίοι τον γαλούχησαν με τα νάματα του Ευαγγελίου γι' αυτό και από μικρός ο όσιος, είχε μια κλίση στη μελέτη των Αγίων Γραφών και την ασκητική ζωή. Σε νεαρή ηλικία και παρά την πρόσκαιρη άρνηση των γονέων του, μετέβη στο Μονύδριο του Προφήτη Ηλία, στο όρος Κάρκαρα, όπου έκτισε ναό στο όνομα του Σωτήρος Χριστού και ασκήτευε εκεί. Γρήγορα η φήμη του έγινε γνωστή και άρχισε να έχει συχνές επισκέψεις από τους γονείς του, φίλους του αλλά και ευσεβείς πιστούς, οι οποίοι κατέφευγαν στον όσιο για να τους συμβουλεύσει και να τους βοηθήσει. Για το λόγο αυτό εγκατέλειψε το αγαπημένο του σπήλαιο και πήγε στο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων. Γρήγορα έφυγε και από αυτή τη Μονή και πήγε στο Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, στο Σαγμάτιο όρος, μεταξύ Βοιωτίας και Εύβοιας. Εκεί γρήγορα έλαμψε ως πνευματικός αστέρας πρώτου μεγέθους και ο ηγούμενος τον έκαρε μοναχό δίδοντάς του το όνομα Σεραφείμ. Αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος. Λίγο αργότερα και για να αποφύγει τη ματαιοδοξία λόγω της φήμης των αρετών του, ζήτησε την άδεια του ηγούμενου και εγκατέλειψε τη Μονή της μετανοίας του και έφθασε στα δυτικά του Ελικώνα, στην τοποθεσία Δομπού, όπου έκτισε ναό του Σωτήρος, μερικά κελιά και κάλεσε κοντά του μερικούς μοναχούς. Εκεί ασκήτεψε επί δέκα έτη, διδάσκοντας τους άλλους μοναχούς τα σωτήρια διδάγματα της μοναχικής ζωής. Εκοιμήθη οσιακά σε ηλικία 75 ετών, αφο
ύ προείδε την κοίμηση του και κοινώνησε των αχράντων Μυστηρίων.Ο Άγγελος Σικελιανός στο ποίημα «Το μαρτύριο του Όσιου Σεραφείμ στον Ελικώνα» ζωντανεύει μπροστά μας τον Όσιο Σεραφείμ σε όλη την έκσταση της προσευχής και στην απόφαση της θυσίας. Ο Όσιος αυτός κατά μια μαρτυρία, όπως προαναφέρουμε, πέθανε με φυσικό θάνατο και κατ’ άλλη, που δέχεται ο Σικελιανός, εμαρτύρησε στα 1602.
Όσοι θέλετε να επισκεφθείτε την Ιερά Μονή Οσίου Σεραφείμ το τηλέφωνο είναι 22640-31251.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου