ORCHOMENOS-PRESS: Απώλειες: Τα απαραίτητα στάδια που θα βιώσουμε

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2018

Απώλειες: Τα απαραίτητα στάδια που θα βιώσουμε

Γράφει η Έρη Κεχαγιά*

Ζώντας σε μια επικίνδυνη χώρα, βασικά λόγω της έλλειψης παιδείας και της συνεπακόλουθης απουσίας συνείδησης, φραγμών και ορίων που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά μίας μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, καθώς και την απουσία συνεπειών - με κυρίαρχη την ατιμωρησία, εύχομαι να σταματήσει επιτέλους να μετατρέπεται σε εκατόμβη νεκρών, η Αττική και γενικότερα όλη η Ελλάδα, αναλόγως της περίστασης κάθε φορά (βλέπετε πλημμύρες το χειμώνα, πυρκαγιές - ολοκαύτωμα το καλοκαίρι, απώλειες ζωών ακόμη και στο κέντρο της Αθήνας (MARFIN) λόγω εγκληματικών αμελειών - αποδεκατισμός ολόκληρων τάξεων μαθητών στους δρόμους το 2004 για να αναφέρω μόνο ορισμένα...
Στο βίντεο που ακολουθεί εξηγούνται γιατί πρέπει να επεξεργαζόμαστε τα πένθη και τι διεργασίες διακυβεύονται εντός μας! Έτσι, τα ανέκφραστα συναισθήματα λύπης, απελπισίας, απόγνωσης, ή θυμού - σαν αυτά που βιώνουμε ως πολίτες σε όλη την Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες και ειδικότερα με επίκεντρο την Αττική - ποτέ δεν εξαφανίζονται ή "εξατμίζονται"... Απλά θάβονται "ζωντανά" και επανέρχονται μεταμορφωμένα σε διάφορα σωματικά συμπτώματα (ψυχοσωματικά) - συνήθως σε ασχημότερες και σοβαρότερες μορφές!  Η προσπάθεια να ωραιοποιούμε τα λόγια μας και να αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε συγκεκριμένες λέξεις, στην προσπάθειά μας να περιγράψουμε το τέλος, τις περισσότερες φορές κρύβει τη δική μας αδυναμία εποικοδομητικής αντιμετώπισης της απώλειας και του θανάτου. Χρειάζεται να αποφεύγονται εκφράσεις που δημιουργούν περισσότερο σύγχυση ή ασαφή νοήματα: Π.χ. "Τον πήρε ο Θεός", ή "Έφυγε", ή "πήγε ένα ταξίδι". Ειδικότερα σε ό,τι αφορά στα μικρά παιδιά, αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό να το έχουμε στο νου μας, καθώς τα παιδιά εισπράττουν την κυριολεκτική έννοια των λέξεων και ενδέχεται να τους δημιουργηθούν ή να ενταθούν μέσα τους, τρομακτικοί φόβοι εγκατάλειψης, ή να αναπτυχθούν διαταραχές στον ύπνο τους όπως π.χ,νυχτερινή ενούρηση, εφιάλτες, υπνοβασία κ.α.
Τα παιδιά επίσης - σε επίπεδο ανάλογο με την ηλικιακή φάση που διανύουν, θα πρέπει να τύχουν προετοιμασίας για τη διαδικασία της κηδείας (αν πρόκειται για απώλεια προσώπου) και των τελετουργιών που θα ακολουθήσει η οικογένεια. Είναι χρήσιμο "εργαλείο" και άκρως ενδεδειγμένο, να χρησιμοποιούν οι φροντιστές τους, τα κλασσικά παραμύθια από τη μυθολογία, όπου μέσα από συμβολισμούς που περιέχουν, ακουμπούν σα βάλσαμο την παιδική ψυχή, βοηθώντας στη δημιουργία αναπαραστάσεων που δρουν θεραπευτικά στο υποσυνείδητο των παιδιών και τελικά στη δυνατότητά τους για ψυχική ανθεκτικότητά και στη δυνατότητά τους να μεταβολίσουν το τραγικό.
Τέλος, μπορεί κάποιες φορές να μην έχουμε ως άνθρωποι την ευθύνη και τον απόλυτο έλεγχο για τις καταστροφές που συμβαίνουν γύρω μας ή για δυσάρεστες εξελίξεις, όπως με τις τραγικές φονικές πυρκαγιές προσφάτως - λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων, όμως έχουμε πάντοτε την ευθύνη για τη διαχείρισή τους - αποτελεσματική ή όχι. Η τελική ευθύνη για τα αποτελέσματα που θα επιφέρει μία απώλεια ή καταστροφή, ανήκει στον άνθρωπο και μόνο καθώς και στην προετοιμασία που έχει επιλέξει να προηγηθεί. Στο πόσο έχει προνοήσει ή όχι να λάβει τα μέτρα του πριν να συμβεί κάτι, και στο πως θα διαχειριστεί τα γεγονότα μετά. Ποτέ τα αντικειμενικά συμβάντα αυτά καθαυτά είναι που κάνουν τη διαφορά, όσο το πως εμείς τα διαχειριζόμαστε και στεκόμαστε απέναντι σε αυτά. Κλασσικό παράδειγμα αποτελούν τα διαζύγια, τα οποία συνιστούν μία οδυνηρή διασπαστική κατάσταση για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη της οικογένειας. Το αν πχ. τα παιδιά θα παραστρατήσουν στη ζωή τους και θα αποκτήσουν τη ρετσινιά "είναι παιδί διαλυμένης οικογένειας γιατρό φέρεται έτσι", ή θα βγουν πιο ώριμα μέσα από αυτό, εξαρτάται από τη διαχείριση του διαζυγίου που θα έχουν οι γονείς...