Τετάρτη 28 Ιουλίου 2021

Ο Πέτρος Βούλγαρης στη γειτονιά των αγγέλων

 


Ο φιλόλογος καθηγητής, Πέτρος Βούλγαρης, τη Δευτέρα 26 Ιουλίου 2021 άφησε την τελευταία του πνοή από εγκεφαλικό επεισόδιο, αφού έχασε τη μάχη που έδινε για τη ζωή. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Αριστούχος μαθητής, τελείωσε το Ιδιωτικό Γυμνάσιο Ορχομενού «Κωνσταντίνου Αργυρίου και Ειρήνης Βούλγαρη», το σχολείο που είχε ιδρύσει ο πατέρας του, Γυμνασιάρχης Ηλίας Πέτρου Βούλγαρης. Εισήχθη και αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Με την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, προσελήφθη στις 7 Μαΐου 1962, ως φιλόλογος καθηγητής στο Ιδιωτικό Γυμνάσιο, αλλά και ως Οικονομικός Υπεύθυνος του σχολείου. 

 Ο Πέτρος Βούλγαρης, ιδιαίτερα επικοινωνιακός και αγαπητός με τους μαθητές και γονείς. Κέρδιζε τον θαυμασμό και την εκτίμηση των μαθητών του, αφού «μετάγγιζε» στις ψυχές των, όχι απλώς γνώσεις αλλά ήθος, αρετή και δύναμη για τη ζωή. Ως εκπαιδευτικός, κατόρθωσε να σφραγίσει τις ψυχές εκατοντάδων μαθητών και μαθητριών, που τον λάτρευαν, αφού η αγάπη του για το παιδί και η επιστημονική του κατάρτιση τον αναδείκνυαν ως λαμπρή φυσιογνωμία, που ξεχώριζε, όχι μόνο μέσα στην εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και σε μία ολόκληρη πόλη. Ο Πέτρος Βούλγαρης, ως καθηγητής, ήθελε να δίνει φως από τη φλόγα του, κι ας ήταν ένα ταπεινό λυχνάρι, όπως αναφέρει ο ποιητής, Γεώργιος Δροσίνης, στο ποίημά του: «Τι θέλω». 

 Ως παιδαγωγός έπρεπε να είναι αχώριστος φίλος των μαθητών του, και το είχε πετύχει. Στον Ορχομενό πολύ συχνά, τον συναντούσαμε τις Κυριακές, να κάνει βόλτα με μαθητές του σχολείου κυρίως της Ογδόης (Η’) τάξης. Το 1967, μετά το οριστικό κλείσιμο του Ιδιωτικού Γυμνασίου Ορχομενού, διορίστηκε ως δημόσιος λειτουργός σε Γυμνάσιο της Λιβαδειάς. Εκεί συνυπηρετούσε με τη φιλόλογο Γεωργία Μάνεση που την γνώριζε από τα φοιτητικά τους χρόνια, την οποία ενυμφεύθη και απέκτησαν δύο παιδιά. Ένα χρόνο μετά τον διορισμό του, παραιτήθηκε και μετακόμισε στην Αθήνα, όπου εργάζονταν ως φιλόλογος καθηγητής στα μεγαλύτερα φροντιστήρια (Μανωλκίδη, Κουτουμάνου κ.α.). Αργότερα προσελήφθη ως καθηγητής στα Εκπαιδευτήρια Ι. Ζηρίδη και Μπαρμπίκα. Αργότερα και για πολλά χρόνια, προσελήφθη ως καθηγητής στο Κολλέγιο Αθηνών, απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Δίδασκε όλα τα φιλολογικά μαθήματα με ειδίκευση κυρίως στο μάθημα της Έκθεσης. Η επιστημονική του επάρκεια αποδείχθηκε πολλές φορές, αφού στα θέματα της Έκθεσης των Πανελλαδικών Εξετάσεων, οι προβλέψεις του ήταν επιτυχείς. 

Το 1966, για την εισαγωγή μαθητών στις Ανώτερες και Ανώτατες Σχολές των Πανεπιστημίων της χώρας μας, το θέμα της Έκθεσης ήταν: «Λάλει α δει και ότε δει και υπέρ ων δει, και όσα δει και ουκ ακούσεις α μη δει», θέμα το οποίο ο Πέτρος Βούλγαρης το 1964 είχε βάλει ως θέμα Έκθεσης στους μαθητές της Πέμπτης (Ε’) Τάξεως στο Ιδιωτικό Γυμνάσιο Ορχομενού. 

Στο Κολλέγιο Αθηνών, δίδασκε σε τμήματα τελειοφοίτων. Με τις πλούσιες γνώσεις του κατηύθυνε τους μαθητές στην επιλογή σπουδών ιδιαιτέρων, με αποτέλεσμα πολλοί απ’ αυτούς σήμερα, να διαπρέπουν στα καλύτερα ξένα Πανεπιστήμια. Άλλοι δε, αναδείχθηκαν μεγάλες προσωπικότητες της Πνευματικής, Επιστημονικής, αλλά και της Πολιτικής ζωής του τόπου μας. Δύο διατελέσαντες Υπουργοί Οικονομικών ήταν μαθητές του. 

 Ο Πέτρος Βούλγαρης για μένα δεν ήταν μόνο ο πολυαγαπημένος μου πρώτος εξάδελφος, ήταν και ο καλύτερος φίλος μου, αλλά και ο σεβαστός μου κύριος καθηγητής, στα φιλολογικά μαθήματα, στο πάλαι ποτέ Ιδιωτικό Γυμνάσιο Ορχομενού «Κωνσταντίνου Αργυρίου και Ειρήνης Βούλγαρη». «Σεβαστέ» μου Κύριε Καθηγητά, πάντα ήσουν αυστηρός καθηγητής, αλλά δίκαιος, προς όλους και πιο πολύ προς εμένα. Αυτή τη φορά θέλω να με κρίνεις και να βαθμολογήσεις με επιείκεια. Αξιαγάπητε Πέτρο, ήσουν αεράκι κι έφυγες, ήσουν πουλί και πέταξες στη γειτονιά των Αγγέλων, απλά, αθόρυβα, ταπεινά, όπως έζησες όλη σου τη ζωή. Όποιος σε ήξερε, θα βρει αυτά τα λόγια μου, λίγα. Δεν γνωρίζω πώς αλλιώς να σε αποχαιρετίσω. 

 Αλησμόνητε Πέτρο, αφού έφυγες για το μεγάλο σου ταξίδι, το ταξίδι της αιωνιότητας, το ταξίδι χωρίς εισιτήριο και χωρίς επιστροφή σου εύχομαι ΩΡΑ ΣΟΥ ΚΑΛΗ. 

Ο ξάδελφός σου, ο φίλος σου και μαθητής σου

 Γεώργιος Βούλγαρης


 Θεσσαλονίκη, 27 Ιουλίου 2021

Δεν υπάρχουν σχόλια: