Ενα μεγάλο "ευχαριστώ". Πρώτα
στη Βάνα, το αποκούμπι και το στήριγμά μου. Στον κύκλο των συγγενών που σήκωσε
το βάρος μιας ολόκληρης προεκλογικής εκστρατείας. Στους φίλους που με στήριξαν,
ακόμα και αν δεν ήθελαν να ψηφίσουν ΓΑΠ. Σε όσους με τίμησαν με την ψήφο τους.
Υπόσχομαι ότι δεν θα πάει χαμένη. Και στους χιλιάδες συντρόφους που έδωσαν ένα
τιτάνιο και πανέμορφο αγώνα σε όλη τη χώρα.
Τον Οκτώβρη του 1981, ήμουν 13 ετών.
Θυμάμαι τους οπαδούς του τότε ΚΚΕ εσ. να πανηγυρίζουν μαζί με τους
οπαδούς του ΠΑΣΟΚ τη νίκη των προοδευτικών δυνάμεων στην πλατεία Ομονοίας. Σε
μια αντίστοιχη θέση βρίσκομαι σήμερα. Με την ελπίδα η προσγείωση της κυβέρνησης
του ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωπαϊκή αδυσώπητη πραγματικότητα να είναι σύντομη και
ανώδυνη. Δεν είναι ακόμα καιρός για άσκηση αντιπολίτευσης.
Οσο για το δικό μας χώρο, το χώρο των
προοδευτικών δυνάμεων και του δημοκρατικού σοσιαλισμού, ο δρόμος θα είναι
δύσκολος και ανηφορικός. Θα απαιτήσει θυσίες, ρήξεις και συμβιβασμούς. Θα τα
καταφέρουμε. Η διακριτή φωνή μας είναι σήμερα αναγκαία περισσότερο από ποτέ.
Μόλις ξεκινήσαμε. Ψηλά το κεφάλι σύντροφοι.
ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΑΝΤ. ΜΑΜΜΗΣ
ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου