Έχουν περάσει περίπου 3.000 χρόνια από τότε που ο
Οδυσσέας με τους συντρόφους του, έφτασαν στο νησί της αινιγματικής μάγισσας
Κίρκης. Στην προσπάθεια τους για ανεύρεση τροφής, νερού και καταλύματος έφτασαν
στο παλάτι της. Θέλοντας να ικανοποιήσουν τις βασικές κατά την πυραμίδα του Maslow λοιπόν ανάγκες τους, πλησίασαν και με έκπληξη διαπίστωσαν πως τα θηρία που
βρίσκονταν στην είσοδο του επιβλητικού οικήματος, τους δέχτηκαν με μεγάλη χαρά,
ενώ εκείνη τους υποδέχτηκε με ένα γλυκό τραγούδι όπως επιβάλλεται σε μία
ομηρική οικοδέσποινα.
Η Κίρκη όμως τους ξεγέλασε και καταστρατηγώντας κάθε
αρχή φιλοξενίας που επιθυμεί ο Ξένιος Δίας, τους μετέτρεψε σε γουρούνια.
Μετά από χιλιάδες χρόνια μία άλλη Κίρκη με όχι τόσο
ξεκάθαρα σχηματοποιημένη μορφή, μετέτρεψε σε P.I.G.S. γουρούνια δηλαδή, Ευρωπαίους πολίτες που αφού τους έδωσε μία με το ραβδί
της τους έκλεισε στα «χοιρομάντρια μέσα» και αντί για τα πλούσια εδέσματα που
τους είχε τάξει, «τους έριχνε πρινόκαρπους, ακράνια,βαλανίδια που οι χοίροι οι
χαμοκύλητοι να τρώνε συνηθάνε», όπως μεταφράζουν τον Όμηρο οι Καζαντζάκης -
Κακριδής.
Αλήθεια πως επαναλαμβάνεται τόσο βασανιστικά η ιστορία
του Ομήρου και με τέτοια ειρωνεία, σε μία «εξελιγμένη» κοινωνία όπως η δικιά
μας σήμερα ;
Ο Δυτικός «πολιτισμός», κατά την εξελικτική διαδικασία
της Ιστορίας, με ιδιαίτερη μαεστρία και πονηριά μετέτρεψε την Αριστοτελική
Ευδαιμονία σε Οικονομική Ευδαιμονία και ανήγαγε το Μέσο – (Πλούτο) σε Αξία
–(Σκοπό).
Και ο Άνθρωπος ;
Ακριβώς αυτός είναι ο στόχος του συγκεκριμένου βιβλίου
ο Άνθρωπος.
Η ανάδειξη του, ως προσωπικότητα ή επαγγελματία μέσα
από ένα διαφορετικό πρίσμα.
Η έξοδος από το Σπήλαιο στην Πολιτεία του Πλάτωνα.
Αλλά με σκοπό όχι την ιδιώτευση ως μία «εξαίρετη αυθεντία», αλλά τον δρόμο προς
την αυτογνωσία και τη σοφία με τελική κατάληξη να δημιουργηθεί μία Υγιής και
Ευήμερη Πολιτεία, κοινωνία, επιχείρηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου