Του Κωνταντίνου Τσάπρα*
Κύριε Δήμαρχε. Αιδεσιμότατοι
Κύριε πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου,
Κύριε Δήμαρχε. Αιδεσιμότατοι
Κύριε πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου,
Κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι, φίλες και φίλοι Ορχομένιοι .
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας στην σημερινή μας εκδήλωση, την οποία διοργανώνει το πολιτιστικό τμήμα του δήμου Ορχομενού.
Η παρουσία σας εδώ αποδεικνύει την αγάπη σας και το μεγάλο ενδιαφέρον σας για τον θησαυρό μας. Φανερώνει την ανησυχία σας και την αγωνία σας για αυτά που δεν έχουμε κάνει μέχρι τώρα σε ότι αφορά την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Αποδεικνύει την ισχυρή βούλησή σας να προχωρήσουμε μπροστά, να αφήσουμε πίσω το να ενοχοποιούμε τους εαυτούς μας για το τι δεν κάναμε μέχρι τώρα. Να αφήσουμε το, τι έπρεπε να είχαμε κάνει και να πάμε στο τι πρέπει να κάνουμε και να το κάνουμε τώρα,
Τώρα είναι η στιγμή να κάνουμε το όραμα μας πράξη.
Τώρα είναι η στιγμή να δράσουμε, Να γυρίσουμε σελίδα και να γράψουμε ιστορία.
Πριν προχωρήσουμε στην παρουσίαση του θέματος της σημερινής εκδήλωσης θα επιχειρήσουμε μια ολιγόλεπτη ενημέρωση, με διαφάνειες, προβάλλοντας μερικά από τα πιο σημαντικά τμήματα του θησαυρού μας.Την ιστορία της πόλης μας κοσμεί και Ολυμπιακή νίκη. Ο Ασώπιχος νίκησε στον αγώνα δρόμου παίδων, του ενός σταδίου το 488 π.χ. στην 73η Ολυμπιάδα
Οι πιο συγκροτημένοι και περιεκτικοί στίχοι που παρουσιάζουν την εικόνα μιας επινίκιας πομπής, ανήκουν στον 14ο Ολυμπιακό Ύμνο, τον οποίο έγραψε ο Πίνδαρος για να υμνήσει την νίκη του Ορχομένιου Ασώπιχου. Αρχίζει υμνώντας τις χάριτες και την πόλη του Ορχομενού…
Εσείς Χάριτες, που άρχετε στα νερά του Κηφισού,
που κατοικείτε στη πόλη με τα πανέμορφα άλογα,
βασίλισσες του λαμπρόπλουτου Ορχομενού,
προστάτρες της φυλής των Μινύων.
Και τελειώνει συγκινητικά μεταφέροντας τα νέα στον πεθαμένο πατέρα του Ολυμπιονίκη.
Κι εσύ Ηχώ, να μεταφέρεις
στα σκοτεινά βασίλεια της Περσεφόνης,
στον πατέρα του νικητή, το χαρμόσυνο μήνυμα.
Βρες τον Κλεόδημο και πες του, ότι ο γιος του,
στη φημισμένη πεδιάδα της Πίσας,
με τα φτερά της νίκης των ένδοξων αγώνων,
στεφάνωσε τη νεαρή κόμη του
Δημιουργία Αρχαιολογικού Μουσείου στον Ορχομενό. Το όραμα να γίνει πράξη τώρα.
Έχουμε μεγαλώσει χωρίς να ξέρουμε ποιος, πότε, που και πως, μας μπόλιασε με ένα όραμα.
Εμείς οι Ορχομένιοι το νοιώθουμε από μικρά παιδιά. Αισθανόμαστε ότι έχουμε κληρονομήσει ένα θησαυρό τεράστιας και ανεκτίμητης αξίας. Ο Θησαυρό αυτός είναι η πολιτιστική μας κληρονομιά. Βρίσκομαι στην ανάγκη να εξωτερικεύσω αυτό που νοιώθω βαθειά μέσα μου, κάτι που καίει σαν φλόγα τα σωθικά μου. Θέλω να το ειπώ και να το φωνάξω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Είναι αυτό που έβλεπα στα γεμάτα δάκρυα μάτια, στο πάθος και την έπαρση του λόγου, του φίλου μου Γιώργου Ζυγούρη, Δήμαρχου τότε του Ορχομενού, στην από καρδιάς ομιλία του, στο καλωσόρισμα των Ελλήνων και ξένων συνέδρων στο 1ο και δυστυχώς τελευταίο, διεθνές αρχαιολογικό συνέδριο για τον Ορχομενό.
Είναι αυτό που αποπνέεται ποιητικά και γλαφυρά, με δύναμη και πάθος, με αγάπη και συγκίνηση, από τη γραφίδα της συμπατριώτισσας συγγραφέα, Τότας Τσάκου Κοβερτίνο, όταν αναφέρεται στα βιβλία της, στην πόλη που γεννήθηκε.
Είναι αυτό που αμέτρητες φορές έχει διαπιστωθεί, ότι
αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό, των ατόμων που γεννήθηκαν και έζησαν εδώ, στον Ορχομενό. Πώς εμείς νοιώθουμε για τον Θησαυρό του Ορχομενού. Πόσο και πως επιδρά πάνω μας και μας επηρεάζει. Πρόκειται για ένα θησαυρό που θεωρούμε ότι μας ανήκει, που νοιώθουμε ότι είναι δικός μας, που προσδιορίζει τον τόπο μας, τις ρίζες μας, του οποίου η ύπαρξη είναι αδιαμφισβήτητη και μας κάνει περήφανους για την καταγωγή μας, για τη γενέτειρά μας, τον Ορχομενό, την πόλη που τόσο πολύ αγαπάμε.
Αναφέρομαι στις γενιές του1940,50,60, στα χρόνια που συμπίπτουν περίπου με τη ύπαρξη και λειτουργία του γυμνασίου Ορχομενού, των Αργυρίου-Βούλγαρη, του μικρού αλλά σημαντικού αυτού φάρου μόρφωσης, για τους νέους της περιοχής, της εποχής εκείνης.
Δεν είναι απλά μια αίσθηση για την ύπαρξη του θησαυρού. Είναι η ακράδαντη πίστη, η απόλυτη βεβαιότητα, για την ύπαρξη του. Για εμάς η αξία του είναι τεράστια, είναι ανεκτίμητη, παρά το απροσδιόριστο και ασαφές μέγεθος του κρυμμένου ακόμα τμήματος του Θησαυρού. Η ίδια αυτή δυνατή πίστη, υπήρχε και πριν το 60 ,τότε που είμαστε ακόμα μαθητές και ήταν δυνατή σε όλους τους Ορχομένιους, στους δασκάλους μας, στους γονείς μας, στους παππούδες μας. Η πίστη μας αυτή μας δικαίωσε και βγήκε αληθινή.
Αυτό που νοιώθαμε τόσο έντονα μέσα μας, έγινε σε κάποια τμήματά του πραγματικότητα.
Ο θησαυρός μας, από τότε μέχρι σήμερα μεγάλωσε. Πολλά και σημαντικά προστέθηκαν στην ήδη ανεκτίμητη αξία του. Οι νεώτερες ανασκαφές πρόσθεσαν το ανάκτορο του Μινύα,
το αρχαίο θέατρο, αναρίθμητα αγγεία και κτερίσματα, και χρήσιμες πληροφορίες για το θαυμαστό έργο των Μινύων ,την αποξήρανση της Κωπαϊδας. Απέναντι σε αυτό το θησαυρό, νιώθουμε, ένα έντονο και κυρίαρχο αίσθημα. Αισθανόμαστε, ότι είναι δικός μας, ότι κατά κάποιο ιδεατό τρόπο, είμαστε εφόρου ζωής, οι φυσικοί του κληρονόμοι.
Ως εκ τούτου, νοιώθουμε το καθήκον και την υποχρέωση, να τον προστατεύσουμε με κάθε τρόπο και έναντι οιουδήποτε τιμήματος. Είναι κάτι που γεννηθήκαμε με αυτό.
Ίσως, αυτό το αίσθημα του χρέους για το θησαυρό, να μας το κληρονόμησαν οι παππούδες μας, ίσως οι γονείς μας ως ανεκπλήρωτο δικό τους χρέος, ίσως το καλλιέργησαν οι δάσκαλοι μας. Φαίνεται ότι είναι συστατικό του DNA μας. Μοιάζει σαν όρκος ιερού αγώνα!!!
Ο θησαυρός αυτός είναι η δική μας πολιτιστική κληρονομιά. Είναι όλα αυτά που έχουν βγει στην επιφάνεια και στο φώς, από την αρχαιολογική σκαπάνη ίσαμε τώρα.
Είναι όλα αυτά που έχουν αφήσει πίσω τους οι διάφοροι, οι πολλοί και μεγάλοι των γραμμάτων και των τεχνών, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα. συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες, ιστορικοί, μελετητές κλπ. Είναι όλα αυτά που βρίσκονται ακόμα κρυμμένα στη γη του Ορχομενού και περιμένουν, που και εμείς περιμένουμε με λαχτάρα, να έρθουν στο φώς. Είναι όλα αυτά που δεν έχουμε δει, η δεν έχουν έρθει ακόμα σε γνώση μας.
Είναι οι παραδόσεις μας, τα ήθη και έθιμά μας, ο τρόπος που ζήσανε οι προγονοί μας, ο τρόπος που εμείς ζούμε και σκεφτόμαστε. Είναι τεράστια η βούληση μας
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας στην σημερινή μας εκδήλωση, την οποία διοργανώνει το πολιτιστικό τμήμα του δήμου Ορχομενού.
Η παρουσία σας εδώ αποδεικνύει την αγάπη σας και το μεγάλο ενδιαφέρον σας για τον θησαυρό μας. Φανερώνει την ανησυχία σας και την αγωνία σας για αυτά που δεν έχουμε κάνει μέχρι τώρα σε ότι αφορά την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Αποδεικνύει την ισχυρή βούλησή σας να προχωρήσουμε μπροστά, να αφήσουμε πίσω το να ενοχοποιούμε τους εαυτούς μας για το τι δεν κάναμε μέχρι τώρα. Να αφήσουμε το, τι έπρεπε να είχαμε κάνει και να πάμε στο τι πρέπει να κάνουμε και να το κάνουμε τώρα,
Τώρα είναι η στιγμή να κάνουμε το όραμα μας πράξη.
Τώρα είναι η στιγμή να δράσουμε, Να γυρίσουμε σελίδα και να γράψουμε ιστορία.
Πριν προχωρήσουμε στην παρουσίαση του θέματος της σημερινής εκδήλωσης θα επιχειρήσουμε μια ολιγόλεπτη ενημέρωση, με διαφάνειες, προβάλλοντας μερικά από τα πιο σημαντικά τμήματα του θησαυρού μας.Την ιστορία της πόλης μας κοσμεί και Ολυμπιακή νίκη. Ο Ασώπιχος νίκησε στον αγώνα δρόμου παίδων, του ενός σταδίου το 488 π.χ. στην 73η Ολυμπιάδα
Οι πιο συγκροτημένοι και περιεκτικοί στίχοι που παρουσιάζουν την εικόνα μιας επινίκιας πομπής, ανήκουν στον 14ο Ολυμπιακό Ύμνο, τον οποίο έγραψε ο Πίνδαρος για να υμνήσει την νίκη του Ορχομένιου Ασώπιχου. Αρχίζει υμνώντας τις χάριτες και την πόλη του Ορχομενού…
Εσείς Χάριτες, που άρχετε στα νερά του Κηφισού,
που κατοικείτε στη πόλη με τα πανέμορφα άλογα,
βασίλισσες του λαμπρόπλουτου Ορχομενού,
προστάτρες της φυλής των Μινύων.
Και τελειώνει συγκινητικά μεταφέροντας τα νέα στον πεθαμένο πατέρα του Ολυμπιονίκη.
Κι εσύ Ηχώ, να μεταφέρεις
στα σκοτεινά βασίλεια της Περσεφόνης,
στον πατέρα του νικητή, το χαρμόσυνο μήνυμα.
Βρες τον Κλεόδημο και πες του, ότι ο γιος του,
στη φημισμένη πεδιάδα της Πίσας,
με τα φτερά της νίκης των ένδοξων αγώνων,
στεφάνωσε τη νεαρή κόμη του
Δημιουργία Αρχαιολογικού Μουσείου στον Ορχομενό. Το όραμα να γίνει πράξη τώρα.
Έχουμε μεγαλώσει χωρίς να ξέρουμε ποιος, πότε, που και πως, μας μπόλιασε με ένα όραμα.
Εμείς οι Ορχομένιοι το νοιώθουμε από μικρά παιδιά. Αισθανόμαστε ότι έχουμε κληρονομήσει ένα θησαυρό τεράστιας και ανεκτίμητης αξίας. Ο Θησαυρό αυτός είναι η πολιτιστική μας κληρονομιά. Βρίσκομαι στην ανάγκη να εξωτερικεύσω αυτό που νοιώθω βαθειά μέσα μου, κάτι που καίει σαν φλόγα τα σωθικά μου. Θέλω να το ειπώ και να το φωνάξω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Είναι αυτό που έβλεπα στα γεμάτα δάκρυα μάτια, στο πάθος και την έπαρση του λόγου, του φίλου μου Γιώργου Ζυγούρη, Δήμαρχου τότε του Ορχομενού, στην από καρδιάς ομιλία του, στο καλωσόρισμα των Ελλήνων και ξένων συνέδρων στο 1ο και δυστυχώς τελευταίο, διεθνές αρχαιολογικό συνέδριο για τον Ορχομενό.
Είναι αυτό που αποπνέεται ποιητικά και γλαφυρά, με δύναμη και πάθος, με αγάπη και συγκίνηση, από τη γραφίδα της συμπατριώτισσας συγγραφέα, Τότας Τσάκου Κοβερτίνο, όταν αναφέρεται στα βιβλία της, στην πόλη που γεννήθηκε.
Είναι αυτό που αμέτρητες φορές έχει διαπιστωθεί, ότι
αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό, των ατόμων που γεννήθηκαν και έζησαν εδώ, στον Ορχομενό. Πώς εμείς νοιώθουμε για τον Θησαυρό του Ορχομενού. Πόσο και πως επιδρά πάνω μας και μας επηρεάζει. Πρόκειται για ένα θησαυρό που θεωρούμε ότι μας ανήκει, που νοιώθουμε ότι είναι δικός μας, που προσδιορίζει τον τόπο μας, τις ρίζες μας, του οποίου η ύπαρξη είναι αδιαμφισβήτητη και μας κάνει περήφανους για την καταγωγή μας, για τη γενέτειρά μας, τον Ορχομενό, την πόλη που τόσο πολύ αγαπάμε.
Αναφέρομαι στις γενιές του1940,50,60, στα χρόνια που συμπίπτουν περίπου με τη ύπαρξη και λειτουργία του γυμνασίου Ορχομενού, των Αργυρίου-Βούλγαρη, του μικρού αλλά σημαντικού αυτού φάρου μόρφωσης, για τους νέους της περιοχής, της εποχής εκείνης.
Δεν είναι απλά μια αίσθηση για την ύπαρξη του θησαυρού. Είναι η ακράδαντη πίστη, η απόλυτη βεβαιότητα, για την ύπαρξη του. Για εμάς η αξία του είναι τεράστια, είναι ανεκτίμητη, παρά το απροσδιόριστο και ασαφές μέγεθος του κρυμμένου ακόμα τμήματος του Θησαυρού. Η ίδια αυτή δυνατή πίστη, υπήρχε και πριν το 60 ,τότε που είμαστε ακόμα μαθητές και ήταν δυνατή σε όλους τους Ορχομένιους, στους δασκάλους μας, στους γονείς μας, στους παππούδες μας. Η πίστη μας αυτή μας δικαίωσε και βγήκε αληθινή.
Αυτό που νοιώθαμε τόσο έντονα μέσα μας, έγινε σε κάποια τμήματά του πραγματικότητα.
Ο θησαυρός μας, από τότε μέχρι σήμερα μεγάλωσε. Πολλά και σημαντικά προστέθηκαν στην ήδη ανεκτίμητη αξία του. Οι νεώτερες ανασκαφές πρόσθεσαν το ανάκτορο του Μινύα,
το αρχαίο θέατρο, αναρίθμητα αγγεία και κτερίσματα, και χρήσιμες πληροφορίες για το θαυμαστό έργο των Μινύων ,την αποξήρανση της Κωπαϊδας. Απέναντι σε αυτό το θησαυρό, νιώθουμε, ένα έντονο και κυρίαρχο αίσθημα. Αισθανόμαστε, ότι είναι δικός μας, ότι κατά κάποιο ιδεατό τρόπο, είμαστε εφόρου ζωής, οι φυσικοί του κληρονόμοι.
Ως εκ τούτου, νοιώθουμε το καθήκον και την υποχρέωση, να τον προστατεύσουμε με κάθε τρόπο και έναντι οιουδήποτε τιμήματος. Είναι κάτι που γεννηθήκαμε με αυτό.
Ίσως, αυτό το αίσθημα του χρέους για το θησαυρό, να μας το κληρονόμησαν οι παππούδες μας, ίσως οι γονείς μας ως ανεκπλήρωτο δικό τους χρέος, ίσως το καλλιέργησαν οι δάσκαλοι μας. Φαίνεται ότι είναι συστατικό του DNA μας. Μοιάζει σαν όρκος ιερού αγώνα!!!
Ο θησαυρός αυτός είναι η δική μας πολιτιστική κληρονομιά. Είναι όλα αυτά που έχουν βγει στην επιφάνεια και στο φώς, από την αρχαιολογική σκαπάνη ίσαμε τώρα.
Είναι όλα αυτά που έχουν αφήσει πίσω τους οι διάφοροι, οι πολλοί και μεγάλοι των γραμμάτων και των τεχνών, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα. συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες, ιστορικοί, μελετητές κλπ. Είναι όλα αυτά που βρίσκονται ακόμα κρυμμένα στη γη του Ορχομενού και περιμένουν, που και εμείς περιμένουμε με λαχτάρα, να έρθουν στο φώς. Είναι όλα αυτά που δεν έχουμε δει, η δεν έχουν έρθει ακόμα σε γνώση μας.
Είναι οι παραδόσεις μας, τα ήθη και έθιμά μας, ο τρόπος που ζήσανε οι προγονοί μας, ο τρόπος που εμείς ζούμε και σκεφτόμαστε. Είναι τεράστια η βούληση μας
Να τον γνωρίσουμε, Να τον συγκεντρώσουμε,
Να τον συντηρήσουμε, να φωτιστούμε από και
Να φωτίσουμε το μεγαλείο του,
Να τον προστατεύσουμε, Να τον αναδείξουμε και Να τον αξιοποιήσουμε.
Πιστεύω ακράδαντα, ότι το πρώτιστο καθήκον των απανταχού Ορχομένιων, πρέπει να είναι η δημιουργία αρχαιολογικού μουσείου στον Ορχομενό.
Έχουμε χρέος έναντι των εαυτών μας, των προγόνων μας και των παιδιών μας.
Δεν είναι δυνατό να διαχειριστούμε σωστά το θησαυρό μας, όσο δυνατή βούληση και αν έχουμε, όσο βαθειά και αν αισθανόμαστε ότι είμαστε οι φυσικοί του κληρονόμοι και διαχειριστές. Χωρίς την ύπαρξη μουσείου στο δήμο μας, δεν μπορείς να τον συγκεντρώσεις, να τον προστατεύσεις, να τον προβάλεις και να τον αναδείξεις . Δεν μπορεί, στην σημερινή εποχή, τα νέα αρχαιολογικά ευρήματα που έρχονται στο φώς και τα οποία αποτελούν πολύτιμα κομμάτια του θησαυρού μας να εγκαταλείπουν το χώρο που ανήκουν και να ταξιδεύουν για δήθεν προστασία. στο α ή β γειτονικό ή μακρινό μουσεί.
Χαρακτηριστικό και πρόσφατο παράδειγμα το τρόπαιο του Σύλλα που βρίσκεται πεταμένο σε κάποια αυλή σκεπασμένο με αγριόχορτα.
Οτιδήποτε έρχεται στο φώς στον Ορχομενό, πρέπει να μένει για πάντα στον Ορχομενό. Τίποτα δεν πρέπει να φεύγει από εδω.
Δεν μπορεί, δεν πρέπει να φανούμε κατώτεροι των περιστάσεων και να είμαστε ουραγοί σε αυτό το ζωτικό θέμα. Ένα θέμα που αν κατορθώσουμε να γίνει πράξη, θα αλλάξει ριζικά τα δεδομένα στη πόλη μας και θα αποτελέσει πραγματικό εφαλτήριο για την τουριστική μας ανάπτυξη. Σίγουρα το μουσείο αποτελεί μία ελπιδοφόρα διέξοδο στα προβλήματα της σημερινής κρίσης.
Χρειάζεται να αναχθεί στην τοπική κοινωνία ως το πρώτο σε προτεραιότητα θέμα, να υποστηριχτεί από όλους και προπαντός να μην κάνουμε πίσω.
Η απόφαση για δημιουργία μουσείου στον Ορχομενό, πρέπει να παρθεί τώρα.
Πρέπει να είναι καθολική, με τους ταγούς και φίλους της πόλης μπροστάρηδες και προπαντός να είναι αταλάντευτη και να έχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα δράσης. Γνωρίζουμε ότι κάθε πόλη της πατρίδας μας έχει την δική της ιστορία.
Εμείς όμως τούτη εδώ την πόλη αγαπάμε . Σε αυτή τη πόλη μεγαλώσαμε, για αυτή πονάμε, για αυτή νοιαζόμαστε και για αυτήν την πόλη περηφανευόμαστε.
Μπράβο στους Θηβαίους για το μουσείο τους, μπράβο στη Χαιρώνεια για το δικό της, μπράβο στην Αλίαρτο για την δημιουργία του Βυζαντινού μουσείου τους, μπράβο στα Οινόφυτα για το δημοτικό τους μουσείο. Δεν θέλουμε να συγκρίνουμε την ιστορία μας με τη δική τους, την πολιτιστική αξία του δικών τους θησαυρών με τον δικό μας. Εμείς έχουμε το δικό μας πόθο, το δικό μας όραμα, τη δική μας βούληση και αυτή είναι: Να αποκτήσουμε το δικό μας μουσείο.
Γνωρίζουμε ότι η τελική απόφαση για την υλοποίηση ενός τέτοιου εγχειρήματος ανήκει και θα παρθεί στα ανώτατα κλιμάκια του υπουργείου πολιτισμού της χώρας.
Γνωρίζουμε ότι είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση η οποία απαιτεί οργάνωση, συντονισμό και υποστήριξη. Χρειάζεται τη στήριξη και τη συνεισφορά όλων μας.
Θα την αναζητήσουμε από παντού αυτή την στήριξη και σε όλα τα επίπεδα δράσης. Ο καθένας μας θα βοηθήσει με τον τρόπο του, από το δικό του μετερίζι.
Πρέπει να πείσουμε για τις προθέσεις μας και να αποδείξουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να επιτύχουμε το σκοπό μας. Δεν θα είναι κάτι που θα κερδίσουμε εύκολα. Θα χρειαστούν αγώνες. Χρειαζόμαστε πειστικά επιχειρήματα, δράσεις πίεσης και αγώνα μέχρι τελικής επίτευξης του σκοπού μας. Χρειαζόμαστε συμπαράσταση και βοήθεια από ειδικούς, από αρχαιολόγους, από καθηγητές, πολιτικούς… από παντού. Θα είναι καλοδεχούμενη και θα είμαστε ευγνώμονες για τις όποιες υπηρεσίες μας προσφερθούν. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι, απλοί ή αξιωματούχοι, Ορχομένιοι ή όχι, άνθρωποι που θα δώσουν την καρδιά τους και τον οβολό τους και ειδικοί επιστήμονες που θα μας πουν τι πρέπει να γίνει, πως θα επιτύχουμε το ζητούμενο. Δεν θα βαδίσουμε γυμνοί στα αγκάθια. Θα προχωρήσουμε με οργάνωση, με πρόγραμμα, συντονισμό και με πειστικά επιχειρήματα. Έχουμε πολλά και δυνατά επιχειρήματα!!!!!… Πρώτο και κύριο είναι ότι διαθέτουμε ένα ιδανικό στεγασμένο χώρο, που υπερκαλύπτει τις προδιαγραφές για τη λειτουργία του ως σύγχρονου μουσείου.
Με αρκετό χώρο και τεράστιο υπόγειο. Είναι ένα κτίριο πέτρινο παραδοσιακό, -ένα κτίριο μεγαλοπρεπές, το κτίριο του δημοτικού σχολείου, δωρεά του Ανδρέα Συγγρού. Είναι ένα κτίριο κόσμημα αρχιτεκτονικής, διαχρονικό, το οποίο ως μουσείο θα αποτελεί το ίδιο, ένα ακόμα πολύτιμο κομμάτι του θησαυρού μας. Το κτίριο λοιπόν υπάρχει, χωρίς να χρειάζεται καινούργια κατασκευή. Τις όποιες αναγκαίες παρεμβάσεις είτε αφορούν εγκαταστάσεις κλιματισμού είτε άλλες, μπορούμε να τίς πραγματοποιήσουμε σε τοπικό επίπεδο, με τις δικές μας δυνάμεις, χωρίς να επιβαρύνουμε το ευρύτερο κράτος. Οι όποιες δαπάνες λειτουργίας του, για φως, νερό, προσωπικό κλπ μπορούν να αναληφθούν, πιστεύω, με προθυμία από το δήμο. Στη φάση αυτή θέλουμε να έχουμε ένα ακόμα ισχυρό επιχείρημα για το υπουργείο πολιτισμού, ότι -δεν δημιουργούμε δαπάνη για το υπουργείο και αυτό είναι σημαντικό, για την οικονομική συγκυρία της εποχής. Διανύουμε γαρ εποχή ισχνών αγελάδων.
Είνα άλλο δυνατό, λογικό, απλό και καθαρό αίτημα προς τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας θα είναι, να μας επιτρέψουν, να μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε το θησαυρό μας στον τόπο του. Τα αρχαία που βρέθηκαν στον Ορχομενό και αποτελούν κομμάτι του θησαυρού μας και που τώρα είναι σκορπισμένα σε διάφορα μουσεία, να μας τα δώσουν πίσω, όσα τουλάχιστο μπορούμε να πάρουμε, για να τα προστατεύουμε και να τα αναδείξουμε όλα μαζί στο μουσείο μας. Έτσι θα φανεί και το μέγεθος και η τεράστια αξία του θησαυρού μας
Είναι το ίδιο ακριβώς με το αίτημα της χώρας μας προς τούς Άγγλους, για την επιστροφή των Ελγινείων μαρμάρων. Απλά και καθαρά λόγια, τα ευρήματα του Ορχομενού, συστατικά του θησαυρού μας, να επαναπατριστούν στον Ορχομενό. Το δίκαιο είναι προφανές και μαζί μας. Ποιος θα διαφωνήσει μαζί μας, με ποιά λογική, όταν μάλιστα στο αίτημα μας δεν θα υπάρχει κανένα κόστος, καμία δαπάνη για το δημόσιο. Το αίτημα μας είναι λογικό και δίκαιο.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλές γραφειοκρατικές δυσκολίες, πολλά προβλήματα.
Πρέπει να ξεπεραστούν. Χρειάζεται αποφασιστικότητα, ενότητα. αγώνας και πίεση, πίεση παντού. Στο δρόμο μας προς τη δημιουργία του μουσείου μας,
Πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να υπερβούμε κάθε εμπόδιο. Το μουσείο στον Ορχομενό, είναι το Α και το Ω για την εκπλήρωση του οράματός μας και η αρχή για την ανάδειξη του μεγαλείου του θησαυρού μας.
Θα είναι η βάση αναφοράς για τον προγραμματισμό των δραστηριοτήτων μας της επόμενης ημέρας, για τον πολιτισμό και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου καταγωγής μας .
Χωρίς το “δικό μας “ αρχαιολογικό μουσείο, θα έχουμε ένα τεράστιο κενό.
Ο στόχος μας για την ανάδειξη του θησαυρού μας και οι όποιες ευκαιρίες τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής θα παραμένει μακριά.
Ο τουρισμός σήμερα, μετά την εκμετάλλευση του κάμπου της Κωπαϊδας, αποτελεί την μόνη εναλλακτική και ελπιδοφόρα λύση για την ανάπτυξη της περιοχής.
Θα ήθελα λοιπόν να απευθυνθώ και να παρακαλέσω την δημοτική μας αρχή, ιδιαίτερα τον δήμαρχο, τον πρόεδρο του Δ,Σ. την αντιπολίτευση αλλά και όλα τα άξια μέλη του δημοτικού συμβουλίου, έχοντας πλήρη επίγνωση για τα χίλια μύρια προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν στις δύσκολες ετούτες μέρες της κρίσης για τον τόπο μας, να ξεκινήσουμε άμεσα !! Να ξεκινήσουμε τώρα!! τις απαραίτητες διαδικασίες.
Τυπικά και ουσιαστικά ο δήμαρχος βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας της ομάδας που θα δώσει τη μάχη για τούτο το μεγάλο όραμα.
Η πρώτη κίνηση που θα βάλει και το νερό στο αυλάκι είναι:
Να ενταχθεί η δημιουργία αρχαιολογικού μουσείου στον Ορχομενό ως θέμα πρώτιστης προτεραιότητας για την πόλη μας. Να συμπεριληφθεί το θέμα στην ατζέντα του δημοτικού συμβουλίου σε μια από τις προσεχείς συνεδριάσεις του, να συζητηθεί και να ληφθεί απόφαση.
Να ψηφιστεί σε ειδική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, αποδίνοντας πανηγυρικό χαρακτήρα για την έναρξη της καμπάνιας .
Να οριστεί επιτροπή (task force) που θα αναλάβει την οργάνωση και τον συντονισμό της εκστρατείας για την επιτυχή εκπλήρωση του στόχου αυτού με επικεφαλής τον πρώτο δημότη του δήμου μας, τον Δήμαρχο Ορχομενού.
Το μουσείο θα αποτελέσει τον πυρήνα για την ανάπτυξη του πολιτισμού της ευρύτερης περιοχής του Καλλικρατικού δήμου μας και θα είναι ο καταλύτης για δραστηριότητες που αφορούν στην προστασία, ανάδειξη και αξιοποίηση των ευρημάτων: όπως της αποξήρανσης της Κωπαϊδας, του θαυμαστού αυτού έργου των Μινύων, όπως το κάστρο του Γλά, τις καταβόθρες, φυσικές και τεχνητή, τα κανάλια και αναχώματα κλπ.
Η αποστράγγιση της λίμνης της Κωπαΐδας, είναι το μεγαλύτερο, τεχνικό έργο της μυκηναϊκής περιόδου.
Ήταν τόσο σημαντικά τα έργα αυτά ώστε οι Γερμανοί ερευνητές που τα μελετούν από το 1980, τα χαρακτήρισαν σαν τα μεγαλύτερα αρδευτικά έργα της αρχαίας Ευρώπης
Η εκτίμηση, η αναγνώριση και ο θαυμασμός, της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας, των αρχαιολόγων, γεωλόγων, των μηχανικών κλπ, για την ιδέα, τις προδιαγραφές και την κατασκευή του έργου, αποτελεί μια ακόμα τρανή απόδειξη για το επίπεδο πολιτισμού της πόλης μας, του Ορχομενού, πριν από τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια
Το μουσείο θα μας βοηθήσει να προβάλουμε και αξιοποιήσουμε τα αξιοθέατα που απλώνονται σε όλο το χώρο του καλλικρατικού δήμου, με ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων με οργανωμένες ξεναγήσεις και περιηγήσεις επισκεπτών.
Με τις τεράστιας αξίας βυζαντινές εκκλησιές, Παναγία της Σκριπούς, Αη Νικόλας στα καμπιά, Άγιος Σώστης, Άγιος Γεώργιος στο Ακραίφνιο…
Με την αναστήλωση τού τρόπαιου του Σύλλα, στο πραγματικό σημείο της μάχης, αφιερωμένο στην περίφημη μάχη του Ορχομενού ανάμεσα στον Μιθριδάτη και τις Ρωμαϊκές λεγεώνες το 85πχ.
Με τις φυσικές ομορφιές των πηγών των χαρίτων κλπ είναι πάνω από βέβαιο ότι θα κεντρίσουμε το εγχώριο και διεθνές τουριστικό ενδιαφέρον για την τουριστική αναβάθμιση της περιοχής.
Για εμάς, αυτό το έργο, το μουσείο, θα είναι μακράν το σημαντικότερο από όλα όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα στην πόλη μας.
Όσοι έχετε ταξιδέψει στο εξωτερικό ,στη βόρεια και κεντρική Ευρώπη, θα έχετε παρατηρήσει πόσο αυτοί, που εμείς τους λέμε κουτόφραγκους, πόσο προστατεύουν, προβάλουν και αξιοποιούν το δικό τους θησαυρό.
Πόσο υψηλά σε προτεραιότητα έχει τοποθετήσει η κάθε πόλη τους, μικρή ή μεγάλη, το μουσείο του δήμου της.
Αναλογιστείτε ότι εκείνοι αναφέρονται στην εποχή της αναγέννησης και μετά, και προβάλουν με καμάρι τα δημιουργήματα των προγόνων τους. ενώ τα δικά μας ευρήματα ξεκινούν από τα βάθη των αιώνων, από έξη χιλιάδες χρόνια ή παλιότερα και τελειώνουν πριν τη αναγέννηση.
Σκεφτείτε πόσα πολλά κάνουν εκείνοι με τόσα λίγα που έχουν στα χέρια τους και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς με ένα τέτοιο, ανεκτίμητης αξίας, θησαυρό.
Πριν λίγες μέρες, στην πολύ ωραία εκδήλωση στο πέτρινο συνεδριακό κέντρο, ειπώθηκαν πολλά θετικά και ελπιδοφόρα, για την αναστήλωση του Αρχαίου θεάτρου. Μάθαμε, ποιο είναι το ιδιαίτερο αρχαιολογικό χαρακτηριστικό του θησαυρού μας, τί τον καταξιώνει και τον ξεχωρίζει από τις άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Μια πραγματικά πετυχημένη εκδήλωση. Μπράβο στο δήμαρχο και σε αυτούς που βοήθησαν. Για το πέτρινο να ειπώ ότι είναι ένα σύγχρονο και πλήρως εξοπλισμένο συνεδριακό κέντρο, κάτι που είχε ανάγκη η πόλη μας και αξίζουν συγχαρητήρια και στον προηγούμενο δήμαρχο και σε όλους όσους συνέβαλαν για να το αποκτήσουμε.
Αναρωτιέμαι μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή για να οργανώσουμε το 2ο παγκόσμιο συνέδριο? Τώρα έχουμε την εμπειρία από το 1ο και μια ευνοϊκή ιστορική συγκυρία.
Η συμβολή στην οργάνωση και στην πραγματοποίηση του 1ου παγκοσμίου συνεδρίου, του σεβασμιότατου μητροπολίτη μας τότε, κκ Ιερωνύμου, ήταν καθοριστική. Τώρα ο μητροπολίτης μας είναι στην κορυφή της εκκλησιαστικής ιεραρχίας της Ελλάδας. Είναι ο Αρχιεπίσκοπός μας. Με δεδομένη την αγάπη του για την πόλη μας, με το κύρος του και την ευλογία του θα μας βοηθήσει να πραγματοποιήσουμε το 2ο παγκόσμιο αρχαιολογικό συνέδριο στον Ορχομενό, με καλύτερες προοπτικές και φιλοδοξία να ξεπεράσει σε επιτυχία το 1ο.
Τον ενοποιημένο αρχαιολογικό μας χώρο εμείς, τον βλέπουμε να συμπεριλαμβάνει και τον χώρο του νεκροταφείου, καθώς και ένα τμήμα της Δραγατσούλας βόρεια του νεκροταφείου. Σύμφωνα με τις προθέσεις της σημερινής δημοτικής αρχής. η απομάκρυνση του νεκροταφείου θα πραγματοποιηθεί σύντομα.
Εκεί προσβλέπουμε σε νέες ανασκαφές και προσδοκάμε να έρθουν στο φώς σημαντικά ευρήματα που θα λαμπρύνουν και θα αυξήσουν το μεγαλείο του θησαυρού μας.
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του θησαυρού μας, όπως τονίστηκε από τον αρχαιολόγο κ Αραβαντινό. Αυτό που τον κάνει ίσως μοναδικό, που τον κάνει να ξεχωρίζει, είναι ότι στον ίδιο χώρο, δίπλα δίπλα, είτε σε διαστρώματα, υπάρχουν περίφημα ευρήματα, που ανάγονται σε εποχές που τις χωρίζουν χρονολογικά πολλές εκατονταετίες..
Έχουμε το περίφημο θησαυροφυλάκιο των Μινύων 1300-1500π.χ. και δίπλα ακριβώς το μοναδικό αρχαίο θέατρο του 5ου π.χ. αιώνα. Η λέξη μοναδικό είναι για τις παραστάσεις που είναι χαραγμένες πάνω στις πέτρες των διαζωμάτων.
Λίγα μέτρα πιο πέρα το αριστούργημα της βυζαντινής τέχνης, η εκκλησία της παναγίας της Σκριπούς του ένατου μ.Χ. αιώνα.
Σε αυτά εμείς θα προσθέταμε το υπέροχο φυσικό τοπίο των πηγών, λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα αλλά και αυτά που ευελπιστούμε να έρθουν στο φώς από την περιοχή κοντά στο νεκροταφείο, στο λόφο της Δραγατσούλας.
Διαχρονικά μάλλον κάτι μας έχει διαφύγει… Κάτι ξεχάσαμε. ίσως αμελήσαμε και δεν πράξαμε τα δέοντα προς τους “ευεργέτες” μας. Εκείνους που πραγματοποίησαν τις ανασκαφές στην πόλη μας και συνέβαλαν για να έρθει στο φως ο θησαυρός μας.
Έχουν περάσει πάνω από 120 χρόνια από τότε που ο Ερρίκος και η Σοφία Σλήμαν έκαναν αυτά που έκαναν για τον Ορχομενό.
Σαν Ορχομένιος θα έλεγα ότι αισθάνομαι κάπως άσχημα, που η πόλη μου δεν έχει τιμήσει ίσαμε τώρα αυτούς έκαναν γνωστό τον Ορχομενό σε ολόκληρο τον πλανήτη και έκαναν το πιστεύω μας πράξη.
Με λυπεί το γεγονός ότι δεν υπάρχει μια πλατεία, ένας δρόμος που να φέρει τιμητικά το όνομα τους.
Αισθάνομαι άβολα που δεν υπάρχει κάπου στην πόλη, ένα άγαλμα ή μια φωτογραφία εις ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προσφορά τους στη πόλη.
Δεν αποδίδουμε σε κανένα ευθύνη που δεν κάναμε κάτι μέχρι τώρα. Εκείνο που λέμε είναι να μη το αμελήσουμε και άλλο.
Οι παλιότερες γενιές είχαν άλλες προτεραιότητες και είναι σεβαστές. Οι πρόγονοί μας έπρεπε πρώτα, να ζήσουν αυτοί και οι φαμελιές τους.
Η ζωή για αυτούς ήταν πολύ δύσκολη. Τους βρήκαν πόλεμοι, κακουχίες, φτώχεια.
Με γυμνά χέρια, πάλευαν από το χάραμα ως το δειλινό, στα χωράφια, στον ήλιο και στη βροχή. Τα χέρια τους, ήταν ροζιασμένα από τη δουλειά.
Οι αρρώστιες τους ξεκλήριζαν. Τα τρία στα πέντε παιδιά τα θέριζε η ελονοσία και εγκατέλειπαν πρόωρα αυτόν τον εφήμερο κόσμο.
Ο Κηφισός συχνά κατέβαζε ορμητικά τα θολά νερά του από τα γύρω βουνά και έπνιγε τα χωράφια τους και κατέστρεφε τη σοδειά τους.
Δυστυχώς, αυτή ήταν η μοίρα τους.
Όμως. Αυτά τα ίδια τα ξερακιανά και ροζιασμένα χέρια, μας έδειχναν προς το θησαυρό μας, σαν κάτι να μας έλεγαν.
Μας κρατούσαν σφιχτά από τα μπράτσα και μας κοίταζαν ίσια στα μάτια.
Με αυτή την παράξενη, την επίμονη ματιά, μας πέρναγαν τα μηνύματα και τις συμβουλές τους.
Μας μιλούσαν με το βλέμμα μόνο. Μας έλεγαν χωρίς λόγια, αυτά που ήθελαν μα μας πουν.
Μας μίλαγαν με τα μάτια, για τους πόθους τους ,τα οράματά τους, το ανεκπλήρωτο δικό τους χρέος. Αυτό που η μοίρα δεν τους αξίωσε να πραγματοποιήσουν εκείνοι και που μας όρκιζαν να το κάνουμε πράξη εμείς, τα παιδιά τους, οι απόγονοί τους.
Όλη αυτή την πολιτιστική κληρονομιά που μας κληρονόμησαν, δεν μας την άφησαν καν γραπτά ή με κάποια συμβολαιογραφική πράξη.
Δεν μας το είπαν ποτέ προφορικά, δεν μας την άφησαν ούτε δια λόγου όπως λέμε. Ίσως γιατί δεν έβρισκαν τα κατάλληλα λόγια και δεν ήθελαν να μειώσουν την αξία και το μεγαλείο του θησαυρού μας.
Μας μετάδωσαν από τις καρδιές τους, κατ ευθείαν στις καρδιές μας, το σύνολο των συναισθημάτων τους,
Μας μετέφεραν με αυτό τον τρόπο τους πόθους ,τα οράματα, ότι αυτοί δεν μπόρεσαν να πράξουν, παρά την επιθυμία τους για το αντίθετο. Μας ζητούσαν, μας όρκιζαν να τα πραγματοποιήσουμε εμείς ως υπέρτατο χρέος έναντι του θησαυρού μας, έναντι των προγόνων μας και των μελλοντικών γενεών, της πόλης του Ορχομενού.
Της πόλης που τόσο πολύ αγαπάμε.
Να λοιπόν γιατί εμείς οι Ορχομένιοι αισθανόμαστε έτσι για το θησαυρό μας.
Φαίνεται ότι έφτασε η στιγμή να κάνουμε το όραμα μας πράξη. Τώρα είναι η στιγμή να κάνουμε το μεγάλο βήμα προς τα εμπρός και να δημιουργήσουμε ελπίδα και προοπτική για το μέλλον, κυρίως για το μέλλον των παιδιών μας.
Ίσως εμείς είμαστε η τυχερή γενιά. ίσως. εσείς κύριε δήμαρχε ίσως είστε ο εκλεκτός Δήμαρχος, που θα συνδέσει το όνομά του με το μεγάλο αυτό για τη πόλη μας γεγονός.
Εμπρός λοιπόν για να γράψουμε όλοι μαζί, αυτή τη λαμπρή σελίδα στην ιστορία του Ορχομενού.
Είμαστε αποφασισμένοι, νοιώθουμε δυνατοί και δηλώνουμε στρατιώτες της μεγάλης ιδέας.
Εμπρός λοιπόν, για τη Δημιουργία Αρχαιολογικού Μουσείου στον Ορχομενό.
Εμπρός λοιπόν ο θησαυρός του Ορχομενού να στεγαστεί στο μουσείο του Ορχομενού.
Το κτίριο του δημοτικού σχολείου αποτελεί την ιδανική λύση.
Εμπρός λοιπόν Το όραμα να γίνει πράξη. Τώρα!!!!!!!!!
Σας ευχαριστώ για τη προσοχή σας
* Η ομιλία του κ. Κωνσταντίνου Τσάπρα πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Δημοτικού Καταστήματος Ορχομενού την Τετάρτη, 29 Ιουνίου 2011, με θέμα: «Δημιουργία Αρχαιολογικού Μουσείου στον Ορχομενό. Το όραμα να γίνει πράξη τώρα!»
Να τον συντηρήσουμε, να φωτιστούμε από και
Να φωτίσουμε το μεγαλείο του,
Να τον προστατεύσουμε, Να τον αναδείξουμε και Να τον αξιοποιήσουμε.
Πιστεύω ακράδαντα, ότι το πρώτιστο καθήκον των απανταχού Ορχομένιων, πρέπει να είναι η δημιουργία αρχαιολογικού μουσείου στον Ορχομενό.
Έχουμε χρέος έναντι των εαυτών μας, των προγόνων μας και των παιδιών μας.
Δεν είναι δυνατό να διαχειριστούμε σωστά το θησαυρό μας, όσο δυνατή βούληση και αν έχουμε, όσο βαθειά και αν αισθανόμαστε ότι είμαστε οι φυσικοί του κληρονόμοι και διαχειριστές. Χωρίς την ύπαρξη μουσείου στο δήμο μας, δεν μπορείς να τον συγκεντρώσεις, να τον προστατεύσεις, να τον προβάλεις και να τον αναδείξεις . Δεν μπορεί, στην σημερινή εποχή, τα νέα αρχαιολογικά ευρήματα που έρχονται στο φώς και τα οποία αποτελούν πολύτιμα κομμάτια του θησαυρού μας να εγκαταλείπουν το χώρο που ανήκουν και να ταξιδεύουν για δήθεν προστασία. στο α ή β γειτονικό ή μακρινό μουσεί.
Χαρακτηριστικό και πρόσφατο παράδειγμα το τρόπαιο του Σύλλα που βρίσκεται πεταμένο σε κάποια αυλή σκεπασμένο με αγριόχορτα.
Οτιδήποτε έρχεται στο φώς στον Ορχομενό, πρέπει να μένει για πάντα στον Ορχομενό. Τίποτα δεν πρέπει να φεύγει από εδω.
Δεν μπορεί, δεν πρέπει να φανούμε κατώτεροι των περιστάσεων και να είμαστε ουραγοί σε αυτό το ζωτικό θέμα. Ένα θέμα που αν κατορθώσουμε να γίνει πράξη, θα αλλάξει ριζικά τα δεδομένα στη πόλη μας και θα αποτελέσει πραγματικό εφαλτήριο για την τουριστική μας ανάπτυξη. Σίγουρα το μουσείο αποτελεί μία ελπιδοφόρα διέξοδο στα προβλήματα της σημερινής κρίσης.
Χρειάζεται να αναχθεί στην τοπική κοινωνία ως το πρώτο σε προτεραιότητα θέμα, να υποστηριχτεί από όλους και προπαντός να μην κάνουμε πίσω.
Η απόφαση για δημιουργία μουσείου στον Ορχομενό, πρέπει να παρθεί τώρα.
Πρέπει να είναι καθολική, με τους ταγούς και φίλους της πόλης μπροστάρηδες και προπαντός να είναι αταλάντευτη και να έχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα δράσης. Γνωρίζουμε ότι κάθε πόλη της πατρίδας μας έχει την δική της ιστορία.
Εμείς όμως τούτη εδώ την πόλη αγαπάμε . Σε αυτή τη πόλη μεγαλώσαμε, για αυτή πονάμε, για αυτή νοιαζόμαστε και για αυτήν την πόλη περηφανευόμαστε.
Μπράβο στους Θηβαίους για το μουσείο τους, μπράβο στη Χαιρώνεια για το δικό της, μπράβο στην Αλίαρτο για την δημιουργία του Βυζαντινού μουσείου τους, μπράβο στα Οινόφυτα για το δημοτικό τους μουσείο. Δεν θέλουμε να συγκρίνουμε την ιστορία μας με τη δική τους, την πολιτιστική αξία του δικών τους θησαυρών με τον δικό μας. Εμείς έχουμε το δικό μας πόθο, το δικό μας όραμα, τη δική μας βούληση και αυτή είναι: Να αποκτήσουμε το δικό μας μουσείο.
Γνωρίζουμε ότι η τελική απόφαση για την υλοποίηση ενός τέτοιου εγχειρήματος ανήκει και θα παρθεί στα ανώτατα κλιμάκια του υπουργείου πολιτισμού της χώρας.
Γνωρίζουμε ότι είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση η οποία απαιτεί οργάνωση, συντονισμό και υποστήριξη. Χρειάζεται τη στήριξη και τη συνεισφορά όλων μας.
Θα την αναζητήσουμε από παντού αυτή την στήριξη και σε όλα τα επίπεδα δράσης. Ο καθένας μας θα βοηθήσει με τον τρόπο του, από το δικό του μετερίζι.
Πρέπει να πείσουμε για τις προθέσεις μας και να αποδείξουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να επιτύχουμε το σκοπό μας. Δεν θα είναι κάτι που θα κερδίσουμε εύκολα. Θα χρειαστούν αγώνες. Χρειαζόμαστε πειστικά επιχειρήματα, δράσεις πίεσης και αγώνα μέχρι τελικής επίτευξης του σκοπού μας. Χρειαζόμαστε συμπαράσταση και βοήθεια από ειδικούς, από αρχαιολόγους, από καθηγητές, πολιτικούς… από παντού. Θα είναι καλοδεχούμενη και θα είμαστε ευγνώμονες για τις όποιες υπηρεσίες μας προσφερθούν. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι, απλοί ή αξιωματούχοι, Ορχομένιοι ή όχι, άνθρωποι που θα δώσουν την καρδιά τους και τον οβολό τους και ειδικοί επιστήμονες που θα μας πουν τι πρέπει να γίνει, πως θα επιτύχουμε το ζητούμενο. Δεν θα βαδίσουμε γυμνοί στα αγκάθια. Θα προχωρήσουμε με οργάνωση, με πρόγραμμα, συντονισμό και με πειστικά επιχειρήματα. Έχουμε πολλά και δυνατά επιχειρήματα!!!!!… Πρώτο και κύριο είναι ότι διαθέτουμε ένα ιδανικό στεγασμένο χώρο, που υπερκαλύπτει τις προδιαγραφές για τη λειτουργία του ως σύγχρονου μουσείου.
Με αρκετό χώρο και τεράστιο υπόγειο. Είναι ένα κτίριο πέτρινο παραδοσιακό, -ένα κτίριο μεγαλοπρεπές, το κτίριο του δημοτικού σχολείου, δωρεά του Ανδρέα Συγγρού. Είναι ένα κτίριο κόσμημα αρχιτεκτονικής, διαχρονικό, το οποίο ως μουσείο θα αποτελεί το ίδιο, ένα ακόμα πολύτιμο κομμάτι του θησαυρού μας. Το κτίριο λοιπόν υπάρχει, χωρίς να χρειάζεται καινούργια κατασκευή. Τις όποιες αναγκαίες παρεμβάσεις είτε αφορούν εγκαταστάσεις κλιματισμού είτε άλλες, μπορούμε να τίς πραγματοποιήσουμε σε τοπικό επίπεδο, με τις δικές μας δυνάμεις, χωρίς να επιβαρύνουμε το ευρύτερο κράτος. Οι όποιες δαπάνες λειτουργίας του, για φως, νερό, προσωπικό κλπ μπορούν να αναληφθούν, πιστεύω, με προθυμία από το δήμο. Στη φάση αυτή θέλουμε να έχουμε ένα ακόμα ισχυρό επιχείρημα για το υπουργείο πολιτισμού, ότι -δεν δημιουργούμε δαπάνη για το υπουργείο και αυτό είναι σημαντικό, για την οικονομική συγκυρία της εποχής. Διανύουμε γαρ εποχή ισχνών αγελάδων.
Είνα άλλο δυνατό, λογικό, απλό και καθαρό αίτημα προς τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας θα είναι, να μας επιτρέψουν, να μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε το θησαυρό μας στον τόπο του. Τα αρχαία που βρέθηκαν στον Ορχομενό και αποτελούν κομμάτι του θησαυρού μας και που τώρα είναι σκορπισμένα σε διάφορα μουσεία, να μας τα δώσουν πίσω, όσα τουλάχιστο μπορούμε να πάρουμε, για να τα προστατεύουμε και να τα αναδείξουμε όλα μαζί στο μουσείο μας. Έτσι θα φανεί και το μέγεθος και η τεράστια αξία του θησαυρού μας
Είναι το ίδιο ακριβώς με το αίτημα της χώρας μας προς τούς Άγγλους, για την επιστροφή των Ελγινείων μαρμάρων. Απλά και καθαρά λόγια, τα ευρήματα του Ορχομενού, συστατικά του θησαυρού μας, να επαναπατριστούν στον Ορχομενό. Το δίκαιο είναι προφανές και μαζί μας. Ποιος θα διαφωνήσει μαζί μας, με ποιά λογική, όταν μάλιστα στο αίτημα μας δεν θα υπάρχει κανένα κόστος, καμία δαπάνη για το δημόσιο. Το αίτημα μας είναι λογικό και δίκαιο.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλές γραφειοκρατικές δυσκολίες, πολλά προβλήματα.
Πρέπει να ξεπεραστούν. Χρειάζεται αποφασιστικότητα, ενότητα. αγώνας και πίεση, πίεση παντού. Στο δρόμο μας προς τη δημιουργία του μουσείου μας,
Πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να υπερβούμε κάθε εμπόδιο. Το μουσείο στον Ορχομενό, είναι το Α και το Ω για την εκπλήρωση του οράματός μας και η αρχή για την ανάδειξη του μεγαλείου του θησαυρού μας.
Θα είναι η βάση αναφοράς για τον προγραμματισμό των δραστηριοτήτων μας της επόμενης ημέρας, για τον πολιτισμό και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου καταγωγής μας .
Χωρίς το “δικό μας “ αρχαιολογικό μουσείο, θα έχουμε ένα τεράστιο κενό.
Ο στόχος μας για την ανάδειξη του θησαυρού μας και οι όποιες ευκαιρίες τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής θα παραμένει μακριά.
Ο τουρισμός σήμερα, μετά την εκμετάλλευση του κάμπου της Κωπαϊδας, αποτελεί την μόνη εναλλακτική και ελπιδοφόρα λύση για την ανάπτυξη της περιοχής.
Θα ήθελα λοιπόν να απευθυνθώ και να παρακαλέσω την δημοτική μας αρχή, ιδιαίτερα τον δήμαρχο, τον πρόεδρο του Δ,Σ. την αντιπολίτευση αλλά και όλα τα άξια μέλη του δημοτικού συμβουλίου, έχοντας πλήρη επίγνωση για τα χίλια μύρια προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν στις δύσκολες ετούτες μέρες της κρίσης για τον τόπο μας, να ξεκινήσουμε άμεσα !! Να ξεκινήσουμε τώρα!! τις απαραίτητες διαδικασίες.
Τυπικά και ουσιαστικά ο δήμαρχος βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας της ομάδας που θα δώσει τη μάχη για τούτο το μεγάλο όραμα.
Η πρώτη κίνηση που θα βάλει και το νερό στο αυλάκι είναι:
Να ενταχθεί η δημιουργία αρχαιολογικού μουσείου στον Ορχομενό ως θέμα πρώτιστης προτεραιότητας για την πόλη μας. Να συμπεριληφθεί το θέμα στην ατζέντα του δημοτικού συμβουλίου σε μια από τις προσεχείς συνεδριάσεις του, να συζητηθεί και να ληφθεί απόφαση.
Να ψηφιστεί σε ειδική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, αποδίνοντας πανηγυρικό χαρακτήρα για την έναρξη της καμπάνιας .
Να οριστεί επιτροπή (task force) που θα αναλάβει την οργάνωση και τον συντονισμό της εκστρατείας για την επιτυχή εκπλήρωση του στόχου αυτού με επικεφαλής τον πρώτο δημότη του δήμου μας, τον Δήμαρχο Ορχομενού.
Το μουσείο θα αποτελέσει τον πυρήνα για την ανάπτυξη του πολιτισμού της ευρύτερης περιοχής του Καλλικρατικού δήμου μας και θα είναι ο καταλύτης για δραστηριότητες που αφορούν στην προστασία, ανάδειξη και αξιοποίηση των ευρημάτων: όπως της αποξήρανσης της Κωπαϊδας, του θαυμαστού αυτού έργου των Μινύων, όπως το κάστρο του Γλά, τις καταβόθρες, φυσικές και τεχνητή, τα κανάλια και αναχώματα κλπ.
Η αποστράγγιση της λίμνης της Κωπαΐδας, είναι το μεγαλύτερο, τεχνικό έργο της μυκηναϊκής περιόδου.
Ήταν τόσο σημαντικά τα έργα αυτά ώστε οι Γερμανοί ερευνητές που τα μελετούν από το 1980, τα χαρακτήρισαν σαν τα μεγαλύτερα αρδευτικά έργα της αρχαίας Ευρώπης
Η εκτίμηση, η αναγνώριση και ο θαυμασμός, της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας, των αρχαιολόγων, γεωλόγων, των μηχανικών κλπ, για την ιδέα, τις προδιαγραφές και την κατασκευή του έργου, αποτελεί μια ακόμα τρανή απόδειξη για το επίπεδο πολιτισμού της πόλης μας, του Ορχομενού, πριν από τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια
Το μουσείο θα μας βοηθήσει να προβάλουμε και αξιοποιήσουμε τα αξιοθέατα που απλώνονται σε όλο το χώρο του καλλικρατικού δήμου, με ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων με οργανωμένες ξεναγήσεις και περιηγήσεις επισκεπτών.
Με τις τεράστιας αξίας βυζαντινές εκκλησιές, Παναγία της Σκριπούς, Αη Νικόλας στα καμπιά, Άγιος Σώστης, Άγιος Γεώργιος στο Ακραίφνιο…
Με την αναστήλωση τού τρόπαιου του Σύλλα, στο πραγματικό σημείο της μάχης, αφιερωμένο στην περίφημη μάχη του Ορχομενού ανάμεσα στον Μιθριδάτη και τις Ρωμαϊκές λεγεώνες το 85πχ.
Με τις φυσικές ομορφιές των πηγών των χαρίτων κλπ είναι πάνω από βέβαιο ότι θα κεντρίσουμε το εγχώριο και διεθνές τουριστικό ενδιαφέρον για την τουριστική αναβάθμιση της περιοχής.
Για εμάς, αυτό το έργο, το μουσείο, θα είναι μακράν το σημαντικότερο από όλα όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα στην πόλη μας.
Όσοι έχετε ταξιδέψει στο εξωτερικό ,στη βόρεια και κεντρική Ευρώπη, θα έχετε παρατηρήσει πόσο αυτοί, που εμείς τους λέμε κουτόφραγκους, πόσο προστατεύουν, προβάλουν και αξιοποιούν το δικό τους θησαυρό.
Πόσο υψηλά σε προτεραιότητα έχει τοποθετήσει η κάθε πόλη τους, μικρή ή μεγάλη, το μουσείο του δήμου της.
Αναλογιστείτε ότι εκείνοι αναφέρονται στην εποχή της αναγέννησης και μετά, και προβάλουν με καμάρι τα δημιουργήματα των προγόνων τους. ενώ τα δικά μας ευρήματα ξεκινούν από τα βάθη των αιώνων, από έξη χιλιάδες χρόνια ή παλιότερα και τελειώνουν πριν τη αναγέννηση.
Σκεφτείτε πόσα πολλά κάνουν εκείνοι με τόσα λίγα που έχουν στα χέρια τους και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς με ένα τέτοιο, ανεκτίμητης αξίας, θησαυρό.
Πριν λίγες μέρες, στην πολύ ωραία εκδήλωση στο πέτρινο συνεδριακό κέντρο, ειπώθηκαν πολλά θετικά και ελπιδοφόρα, για την αναστήλωση του Αρχαίου θεάτρου. Μάθαμε, ποιο είναι το ιδιαίτερο αρχαιολογικό χαρακτηριστικό του θησαυρού μας, τί τον καταξιώνει και τον ξεχωρίζει από τις άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Μια πραγματικά πετυχημένη εκδήλωση. Μπράβο στο δήμαρχο και σε αυτούς που βοήθησαν. Για το πέτρινο να ειπώ ότι είναι ένα σύγχρονο και πλήρως εξοπλισμένο συνεδριακό κέντρο, κάτι που είχε ανάγκη η πόλη μας και αξίζουν συγχαρητήρια και στον προηγούμενο δήμαρχο και σε όλους όσους συνέβαλαν για να το αποκτήσουμε.
Αναρωτιέμαι μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή για να οργανώσουμε το 2ο παγκόσμιο συνέδριο? Τώρα έχουμε την εμπειρία από το 1ο και μια ευνοϊκή ιστορική συγκυρία.
Η συμβολή στην οργάνωση και στην πραγματοποίηση του 1ου παγκοσμίου συνεδρίου, του σεβασμιότατου μητροπολίτη μας τότε, κκ Ιερωνύμου, ήταν καθοριστική. Τώρα ο μητροπολίτης μας είναι στην κορυφή της εκκλησιαστικής ιεραρχίας της Ελλάδας. Είναι ο Αρχιεπίσκοπός μας. Με δεδομένη την αγάπη του για την πόλη μας, με το κύρος του και την ευλογία του θα μας βοηθήσει να πραγματοποιήσουμε το 2ο παγκόσμιο αρχαιολογικό συνέδριο στον Ορχομενό, με καλύτερες προοπτικές και φιλοδοξία να ξεπεράσει σε επιτυχία το 1ο.
Τον ενοποιημένο αρχαιολογικό μας χώρο εμείς, τον βλέπουμε να συμπεριλαμβάνει και τον χώρο του νεκροταφείου, καθώς και ένα τμήμα της Δραγατσούλας βόρεια του νεκροταφείου. Σύμφωνα με τις προθέσεις της σημερινής δημοτικής αρχής. η απομάκρυνση του νεκροταφείου θα πραγματοποιηθεί σύντομα.
Εκεί προσβλέπουμε σε νέες ανασκαφές και προσδοκάμε να έρθουν στο φώς σημαντικά ευρήματα που θα λαμπρύνουν και θα αυξήσουν το μεγαλείο του θησαυρού μας.
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του θησαυρού μας, όπως τονίστηκε από τον αρχαιολόγο κ Αραβαντινό. Αυτό που τον κάνει ίσως μοναδικό, που τον κάνει να ξεχωρίζει, είναι ότι στον ίδιο χώρο, δίπλα δίπλα, είτε σε διαστρώματα, υπάρχουν περίφημα ευρήματα, που ανάγονται σε εποχές που τις χωρίζουν χρονολογικά πολλές εκατονταετίες..
Έχουμε το περίφημο θησαυροφυλάκιο των Μινύων 1300-1500π.χ. και δίπλα ακριβώς το μοναδικό αρχαίο θέατρο του 5ου π.χ. αιώνα. Η λέξη μοναδικό είναι για τις παραστάσεις που είναι χαραγμένες πάνω στις πέτρες των διαζωμάτων.
Λίγα μέτρα πιο πέρα το αριστούργημα της βυζαντινής τέχνης, η εκκλησία της παναγίας της Σκριπούς του ένατου μ.Χ. αιώνα.
Σε αυτά εμείς θα προσθέταμε το υπέροχο φυσικό τοπίο των πηγών, λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα αλλά και αυτά που ευελπιστούμε να έρθουν στο φώς από την περιοχή κοντά στο νεκροταφείο, στο λόφο της Δραγατσούλας.
Διαχρονικά μάλλον κάτι μας έχει διαφύγει… Κάτι ξεχάσαμε. ίσως αμελήσαμε και δεν πράξαμε τα δέοντα προς τους “ευεργέτες” μας. Εκείνους που πραγματοποίησαν τις ανασκαφές στην πόλη μας και συνέβαλαν για να έρθει στο φως ο θησαυρός μας.
Έχουν περάσει πάνω από 120 χρόνια από τότε που ο Ερρίκος και η Σοφία Σλήμαν έκαναν αυτά που έκαναν για τον Ορχομενό.
Σαν Ορχομένιος θα έλεγα ότι αισθάνομαι κάπως άσχημα, που η πόλη μου δεν έχει τιμήσει ίσαμε τώρα αυτούς έκαναν γνωστό τον Ορχομενό σε ολόκληρο τον πλανήτη και έκαναν το πιστεύω μας πράξη.
Με λυπεί το γεγονός ότι δεν υπάρχει μια πλατεία, ένας δρόμος που να φέρει τιμητικά το όνομα τους.
Αισθάνομαι άβολα που δεν υπάρχει κάπου στην πόλη, ένα άγαλμα ή μια φωτογραφία εις ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προσφορά τους στη πόλη.
Δεν αποδίδουμε σε κανένα ευθύνη που δεν κάναμε κάτι μέχρι τώρα. Εκείνο που λέμε είναι να μη το αμελήσουμε και άλλο.
Οι παλιότερες γενιές είχαν άλλες προτεραιότητες και είναι σεβαστές. Οι πρόγονοί μας έπρεπε πρώτα, να ζήσουν αυτοί και οι φαμελιές τους.
Η ζωή για αυτούς ήταν πολύ δύσκολη. Τους βρήκαν πόλεμοι, κακουχίες, φτώχεια.
Με γυμνά χέρια, πάλευαν από το χάραμα ως το δειλινό, στα χωράφια, στον ήλιο και στη βροχή. Τα χέρια τους, ήταν ροζιασμένα από τη δουλειά.
Οι αρρώστιες τους ξεκλήριζαν. Τα τρία στα πέντε παιδιά τα θέριζε η ελονοσία και εγκατέλειπαν πρόωρα αυτόν τον εφήμερο κόσμο.
Ο Κηφισός συχνά κατέβαζε ορμητικά τα θολά νερά του από τα γύρω βουνά και έπνιγε τα χωράφια τους και κατέστρεφε τη σοδειά τους.
Δυστυχώς, αυτή ήταν η μοίρα τους.
Όμως. Αυτά τα ίδια τα ξερακιανά και ροζιασμένα χέρια, μας έδειχναν προς το θησαυρό μας, σαν κάτι να μας έλεγαν.
Μας κρατούσαν σφιχτά από τα μπράτσα και μας κοίταζαν ίσια στα μάτια.
Με αυτή την παράξενη, την επίμονη ματιά, μας πέρναγαν τα μηνύματα και τις συμβουλές τους.
Μας μιλούσαν με το βλέμμα μόνο. Μας έλεγαν χωρίς λόγια, αυτά που ήθελαν μα μας πουν.
Μας μίλαγαν με τα μάτια, για τους πόθους τους ,τα οράματά τους, το ανεκπλήρωτο δικό τους χρέος. Αυτό που η μοίρα δεν τους αξίωσε να πραγματοποιήσουν εκείνοι και που μας όρκιζαν να το κάνουμε πράξη εμείς, τα παιδιά τους, οι απόγονοί τους.
Όλη αυτή την πολιτιστική κληρονομιά που μας κληρονόμησαν, δεν μας την άφησαν καν γραπτά ή με κάποια συμβολαιογραφική πράξη.
Δεν μας το είπαν ποτέ προφορικά, δεν μας την άφησαν ούτε δια λόγου όπως λέμε. Ίσως γιατί δεν έβρισκαν τα κατάλληλα λόγια και δεν ήθελαν να μειώσουν την αξία και το μεγαλείο του θησαυρού μας.
Μας μετάδωσαν από τις καρδιές τους, κατ ευθείαν στις καρδιές μας, το σύνολο των συναισθημάτων τους,
Μας μετέφεραν με αυτό τον τρόπο τους πόθους ,τα οράματα, ότι αυτοί δεν μπόρεσαν να πράξουν, παρά την επιθυμία τους για το αντίθετο. Μας ζητούσαν, μας όρκιζαν να τα πραγματοποιήσουμε εμείς ως υπέρτατο χρέος έναντι του θησαυρού μας, έναντι των προγόνων μας και των μελλοντικών γενεών, της πόλης του Ορχομενού.
Της πόλης που τόσο πολύ αγαπάμε.
Να λοιπόν γιατί εμείς οι Ορχομένιοι αισθανόμαστε έτσι για το θησαυρό μας.
Φαίνεται ότι έφτασε η στιγμή να κάνουμε το όραμα μας πράξη. Τώρα είναι η στιγμή να κάνουμε το μεγάλο βήμα προς τα εμπρός και να δημιουργήσουμε ελπίδα και προοπτική για το μέλλον, κυρίως για το μέλλον των παιδιών μας.
Ίσως εμείς είμαστε η τυχερή γενιά. ίσως. εσείς κύριε δήμαρχε ίσως είστε ο εκλεκτός Δήμαρχος, που θα συνδέσει το όνομά του με το μεγάλο αυτό για τη πόλη μας γεγονός.
Εμπρός λοιπόν για να γράψουμε όλοι μαζί, αυτή τη λαμπρή σελίδα στην ιστορία του Ορχομενού.
Είμαστε αποφασισμένοι, νοιώθουμε δυνατοί και δηλώνουμε στρατιώτες της μεγάλης ιδέας.
Εμπρός λοιπόν, για τη Δημιουργία Αρχαιολογικού Μουσείου στον Ορχομενό.
Εμπρός λοιπόν ο θησαυρός του Ορχομενού να στεγαστεί στο μουσείο του Ορχομενού.
Το κτίριο του δημοτικού σχολείου αποτελεί την ιδανική λύση.
Εμπρός λοιπόν Το όραμα να γίνει πράξη. Τώρα!!!!!!!!!
Σας ευχαριστώ για τη προσοχή σας
* Η ομιλία του κ. Κωνσταντίνου Τσάπρα πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Δημοτικού Καταστήματος Ορχομενού την Τετάρτη, 29 Ιουνίου 2011, με θέμα: «Δημιουργία Αρχαιολογικού Μουσείου στον Ορχομενό. Το όραμα να γίνει πράξη τώρα!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου