Το υποκοριστικό… ΑΚΗΣ, δεν είναι τυχαίο στην ελληνική γλώσσα, πόσο μάλλον στην πολιτική! Έτσι, καλείται κάθε όνομα που παράγεται από άλλο με την προσθήκη ιδιαίτερης κατάληξης και δηλώνει σμίκρυνση. Τα υποκοριστικά χρησιμοποιούνται, είτε για τον ακριβέστερο καθορισμό του αντικειμένου, στο οποίο αναφέρονται, είτε χαϊδευτικά, είτε ειρωνικά. Τέτοιοι σχηματισμοί ήταν συνηθέστατοι στην αρχαία ελληνική γλώσσα με πλήθος υποκοριστικών καταλήξεων (παιδίον, νεανίσκος, δενδρύλλιον, νεφύδριον, γραϊδιον, ζωύφιον, μικκύλος, πολίχνη κλπ.), καθώς και στη νεοελληνική (Γιαννάκης, παιδάκι, αγγελούδι, μικρούλικο, παιδαρέλι κλπ.). Μερικά υποκοριστικά παράγονται από άλλα υποκοριστικά π.χ. άγγελος - αγγελούδι - αγγελουδάκι. Επίσης, ορισμένες λέξεις, δίνουν περισσότερα υποκοριστικά με διαφορετική κατάληξη κάθε φορά: π.χ. γάτα - γατάκι - γατίτσα - γατούλα - γατούλι…. (άντε να δούμε ποιος θα φάει ποιόν!).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου