Σε συνέχεια των αναρτήσεων μας για την πορεία της ανακατασκευής της πλατείας Αθάμαντος στην περιοχή της Σκριπούς, το Γραφείο Ενημέρωσης του Δήμου Ορχομενού μας απέστειλε (μαζί με μια σπάνια φωτογραφία της πλατείας από το αρχείο του Δήμου) την παρακάτω απάντηση με τον τίτλο: «Η ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΑΘΑΜΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΚΟΠΗ ΤΟΥΣ (ΜΟΝΟ)»
Με αφορμή το εξαιρετικό κείμενο του φίλου και συγχωριανού μας Λουκά Ντάνου (εκ Θεσσαλονίκης εκπορευόμενου) και των πικρόχολων σχολίων (ανωνύμου προελεύσεως) στην ανάρτησή του της Πέμπτης 23ης Ιουλίου με τίτλο «Μια άλλη άποψη», πρέπει να επισημάνουμε και να διευκρινίσουμε ορισμένα σημεία με σύντομη παράθεση γεγονότων.
1) Εδώ και 2 χρόνια περίπου υπήρχαν έντονες διαμαρτυρίες περιοίκων της πλατείας της Σκριπούς (ή αν προτιμάτε την επίσημη ονομασία πλατεία Αθάμαντος) σχετικά με την επικινδυνότητα των πεύκων. Οι διαμαρτυρίες αυτές είχαν τη μορφή προφορικών παρεμβάσεων σε Δημοτικά Συμβούλια οι οποίες κατέληξαν σε γραπτή και επώνυμη καταγγελία-διαμαρτυρία. Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν αποφάσισε να κοπούν τα πεύκα.
2) Με την έναρξη των χωματουργικών εργασιών για την ανάπλαση της πλατείας αποκαλύφθηκε το πρόβλημα. Η τσιμεντένια στρώση της παλιάς πλατείας (δημοσιεύουμε σχετική φωτογραφία) είχε καλυφτεί με χώμα 20 εκατοστών περίπου και σ΄ αυτό είχαν φυτευτεί τα πεύκα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το ριζικό τους σύστημα να απλωθεί οριζόντια και επιφανειακά με ελάχιστη στήριξη (δείτε τις σχετικές φωτογραφίες). Είναι απορίας άξιον πως δεν είχε πέσει κάποιο από αυτά. Κάποιοι θάλεγαν πως ο Άγιος Σώστης «έβαλε το χέρι του» και σωθήκαμε από πιθανές καταστροφές, ίσως και θύματα. Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν αποφάσισε να κοπούν τα πεύκα.
3) Στη συνέχεια ζητήθηκε η άποψη και συνδρομή της 23ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (που έχει κυρίαρχο λόγο εξαιτίας της εκκλησίας του Αγίου Σώστη) και η οποία επισήμως «ένιψε τας χείρας της». Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν αποφάσισε να κοπούν τα πεύκα.
4) Και ήρθε «ο από μηχανής θεός». Μετά από όλα τα παραπάνω και χωρίς να ξεσπάσει κάποια καταιγίδα ή έστω κακοκαιρία, ένα από τα δένδρα έπεσε. Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να αντικατασταθούν ορισμένα από τα δένδρα της πλατείας. Τονίζουμε: να αντικατασταθούν όχι με δενδρύλλια αλλά με ενήλικα δένδρα τα οποία θα στολίζουν την πλατεία και θα έχουν και την απαραίτητη υποδομή στήριξης ώστε να μην υπάρξει παρόμοιο πρόβλημα στο μέλλον. Η επιλογή δε των δένδρων έγινε κατόπιν μελέτης και εισήγησης της γεωπόνου του Δήμου (η οποία έχει δημοσιευτεί ολόκληρη στο orchomenos-press).
5) Το θέμα σχετικά με την στήριξη των υπαρχόντων δένδρων δεν αποτελεί ασφαλή και μακρόβια λύση του προβλήματος. Εξάλλου εφόσον η απόφαση αφορά την αντικατάσταση των δένδρων με μεγάλα και υγιή, η στήριξη που σημαίνει ουσιαστικά μείωση και όχι απαλοιφή της πιθανής πτώσης, πέραν του συναισθηματικού παράγοντα, δεν εξυπηρετεί τίποτε περισσότερο.
6) Και για να μην θεωρηθεί πως υποτιμούμε τον συναισθηματικό παράγοντα, ας μας επιτραπεί να εκφράσουμε, πέραν των γεγονότων και μία άποψη: Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, από τους Δημοτικούς Συμβούλους με «κρύα καρδιά» έδωσαν την ψήφο τους στην ομόφωνη απόφαση γιατί σχεδόν όλοι κάποια στιγμή έπαιξαν, γέλασαν, έκλαψαν και δροσίστηκαν κάτω από τα πεύκα αυτά. Έπρεπε όμως να διαλέξουν ανάμεσα στο συναίσθημα της νοσταλγίας και την ασφάλεια των συνδημοτών τους που τους επέλεξαν. Αποφάσισαν το δεύτερο.
Με αφορμή το εξαιρετικό κείμενο του φίλου και συγχωριανού μας Λουκά Ντάνου (εκ Θεσσαλονίκης εκπορευόμενου) και των πικρόχολων σχολίων (ανωνύμου προελεύσεως) στην ανάρτησή του της Πέμπτης 23ης Ιουλίου με τίτλο «Μια άλλη άποψη», πρέπει να επισημάνουμε και να διευκρινίσουμε ορισμένα σημεία με σύντομη παράθεση γεγονότων.
1) Εδώ και 2 χρόνια περίπου υπήρχαν έντονες διαμαρτυρίες περιοίκων της πλατείας της Σκριπούς (ή αν προτιμάτε την επίσημη ονομασία πλατεία Αθάμαντος) σχετικά με την επικινδυνότητα των πεύκων. Οι διαμαρτυρίες αυτές είχαν τη μορφή προφορικών παρεμβάσεων σε Δημοτικά Συμβούλια οι οποίες κατέληξαν σε γραπτή και επώνυμη καταγγελία-διαμαρτυρία. Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν αποφάσισε να κοπούν τα πεύκα.
2) Με την έναρξη των χωματουργικών εργασιών για την ανάπλαση της πλατείας αποκαλύφθηκε το πρόβλημα. Η τσιμεντένια στρώση της παλιάς πλατείας (δημοσιεύουμε σχετική φωτογραφία) είχε καλυφτεί με χώμα 20 εκατοστών περίπου και σ΄ αυτό είχαν φυτευτεί τα πεύκα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το ριζικό τους σύστημα να απλωθεί οριζόντια και επιφανειακά με ελάχιστη στήριξη (δείτε τις σχετικές φωτογραφίες). Είναι απορίας άξιον πως δεν είχε πέσει κάποιο από αυτά. Κάποιοι θάλεγαν πως ο Άγιος Σώστης «έβαλε το χέρι του» και σωθήκαμε από πιθανές καταστροφές, ίσως και θύματα. Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν αποφάσισε να κοπούν τα πεύκα.
3) Στη συνέχεια ζητήθηκε η άποψη και συνδρομή της 23ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (που έχει κυρίαρχο λόγο εξαιτίας της εκκλησίας του Αγίου Σώστη) και η οποία επισήμως «ένιψε τας χείρας της». Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν αποφάσισε να κοπούν τα πεύκα.
4) Και ήρθε «ο από μηχανής θεός». Μετά από όλα τα παραπάνω και χωρίς να ξεσπάσει κάποια καταιγίδα ή έστω κακοκαιρία, ένα από τα δένδρα έπεσε. Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να αντικατασταθούν ορισμένα από τα δένδρα της πλατείας. Τονίζουμε: να αντικατασταθούν όχι με δενδρύλλια αλλά με ενήλικα δένδρα τα οποία θα στολίζουν την πλατεία και θα έχουν και την απαραίτητη υποδομή στήριξης ώστε να μην υπάρξει παρόμοιο πρόβλημα στο μέλλον. Η επιλογή δε των δένδρων έγινε κατόπιν μελέτης και εισήγησης της γεωπόνου του Δήμου (η οποία έχει δημοσιευτεί ολόκληρη στο orchomenos-press).
5) Το θέμα σχετικά με την στήριξη των υπαρχόντων δένδρων δεν αποτελεί ασφαλή και μακρόβια λύση του προβλήματος. Εξάλλου εφόσον η απόφαση αφορά την αντικατάσταση των δένδρων με μεγάλα και υγιή, η στήριξη που σημαίνει ουσιαστικά μείωση και όχι απαλοιφή της πιθανής πτώσης, πέραν του συναισθηματικού παράγοντα, δεν εξυπηρετεί τίποτε περισσότερο.
6) Και για να μην θεωρηθεί πως υποτιμούμε τον συναισθηματικό παράγοντα, ας μας επιτραπεί να εκφράσουμε, πέραν των γεγονότων και μία άποψη: Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, από τους Δημοτικούς Συμβούλους με «κρύα καρδιά» έδωσαν την ψήφο τους στην ομόφωνη απόφαση γιατί σχεδόν όλοι κάποια στιγμή έπαιξαν, γέλασαν, έκλαψαν και δροσίστηκαν κάτω από τα πεύκα αυτά. Έπρεπε όμως να διαλέξουν ανάμεσα στο συναίσθημα της νοσταλγίας και την ασφάλεια των συνδημοτών τους που τους επέλεξαν. Αποφάσισαν το δεύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου