Εκδήλωση του Ε.ΣΥ.Ν. στη Λιβαδειά

Το Δ. Σ. του παραρτήματος Βοιωτίας του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ), συνεχίζοντας την πλούσια δράση του πραγματοποίησε σειρά επαφών με τους φορείς του νομού, προκειμένου

1. να ενημερώσει και
2. να συντονίσει τα βήματα όλων ώστε να επιτευχθεί ο ήδη διακηρυγμένος και συμφωνημένος στόχος, που είναι η  δημιουργίαΘεραπευτικής Κοινότητας στο νομό Βοιωτίας σε πλήρη ανάπτυξη:  Συμβουλευτικός Σταθμός-Απεξάρτηση-Επανένταξη.

 Συμπληρώθηκε ήδη ένας χρόνος από τη λειτουργία του Συμβουλευτικού Σταθμού του ΚΕΘΕΑ στη Λιβαδειά, αποτέλεσμα του μεγάλου αγώνα

που έδωσε το  ΕΣΥΝ το προηγούμενο διάστημα μαζί με όλους τους μαζικούς φορείς του νομού. Το επόμενο βήμα είναι η διεκδίκηση μονάδας επανένταξης, καθώς ήδη πολύ σοβαρός αριθμός νέων ανθρώπων από την περιοχή μας βρίσκεται σε κέντρα απεξάρτησης,  δίνει μάχη ζωής κι είναι ζωτικής σημασίας ο απεξαρτημένος να μπορεί να επανενταχθεί, να έχει χώρο να μείνει, να μπορεί να δουλέψει ώστε  να επιβιώσει με αξιοπρέπεια.

Η έως τώρα ανταπόκριση των φορέων του νομού, μας γεμίζει με αισιοδοξία ότι θα τα καταφέρουμε!

Στη συνεχή προσπάθεια ενημέρωσης και δράσης ενάντια στα ναρκωτικά που κάνει το Ε.ΣΥ.Ν. και συνολικά το αντιναρκωτικό κίνημα,  κόντρα σε όσους -για πολλοστή φορά- προσπαθούν ν` ανοίξουν το ζήτημα της νομιμοποίησης της κάνναβης (με επερωτήσεις στη Βουλή, ναρκωφεστιβάλ κλπ), εντάσσεται και η εκδήλωση –ομιλία με θέμα «σκληρά-μαλακά ναρκωτικά: μύθοι και πραγματικότητα» που πραγματοποιήθηκε με επιτυχία την Τετάρτη 20 Απριλίου 2016 και ώρα 8 το βράδυ στην αίθουσα του Επιμελητηρίου στη Λιβαδειά.

Την εκδήλωση άνοιξε η πρόεδρος του Παραρτήματος Λιβαδειάς κα Καραβασίλη που αναφέρθηκε στην δράση του το προηγούμενο διάστημα καθώς και στους στόχους του για το άμεσα επόμενο.

Στη συνέχεια, η Πρόεδρος του Ε.ΣΥ.Ν. (πανελλαδικά) κ. Μαρίνα Σαραντέα –Τσίγκα φώτισε όλες τις πλευρές του θέματος και πραγματικά απομυθοποίησε με συντριπτικά και τεκμηριωμένα στοιχεία όλα τα ιδεολογήματα που κυκλοφορούν και παρουσιάζονται μάλιστα με επιστημονικοφανή μανδύα  απ` όσους θέλουν τη νεολαία ναρκωμένη, μακριά από τα πραγματικά της προβλήματα και τη διεκδίκηση καλύτερης ζωής.

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία της κας Σαραντέα-Τσίγκα και βίντεο με αποσπάσματα από την εκδήλωση.

«Σκληρά» – «Μαλακά» ναρκωτικά – Μύθοι και Πραγματικότητα

Φίλες και φίλοι,

Για πολλοστή φορά, μέσα στις δεκαετίες ζωής του φορέα μας, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια νέα κλιμάκωση της προσπάθειας αυτών που θέλουν να αποκρύψουν τα πραγματικά αίτια της τοξικοεξάρτησης, να καλλιεργήσουν την ανοχή και το συμβιβασμό με το πρόβλημα, να προβάλουν σαν μοναδική λύση τη διαχείριση του προβλήματος μέσα από την νομιμοποίηση.

Από την άλλη πλευρά όμως η ελληνική κοινωνία διατηρεί τα υγιή  αντανακλαστικά της, δεν συμβιβάζεται με το πρόβλημα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η Ελλάδα έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά χρήσης και εξάρτησης στην Ευρώπη και παγκόσμια. Παρ’  όλα αυτά οι δύσκολες εποχές που περνάμε με όλους τους επιβαρυντικούς παράγοντες να επιδεινώνονται και πολλούς δείκτες να έχουν ανοδικές τάσεις, δεν επιτρέπουν κανέναν εφησυχασμό.

Η επικίνδυνη και επίμονη προσπάθεια για την αθώωση της δήθεν ακίνδυνης κάνναβης και το διαχωρισμό των ναρκωτικών σε «μαλακά» και «σκληρά», που γίνεται τα τελευταία χρόνια στην Αμερική και την Ευρώπη βρίσκει πρόθυμους υποστηρικτές και στη χώρα μας. Οι συνέπειες της έχουν ήδη αποτυπωθεί στα σχολεία της χώρας. Η ανοχή και ο συμβιβασμός με τη χρήση ουσιών κερδίζει συνεχώς έδαφος στις συνειδήσεις των παιδιών και αποτελεί σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα για την αύξηση της χρήσης.

Μόνο τυχαία δεν είναι η περίοδος που έχουν επιλέξει αυτοί που ανοίγουν ξανά το ζήτημα της νομιμοποίησης των ναρκωτικών. Σε μια περίοδο που η νέα γενιά βλέπει τα στοιχειώδη δικαιώματά της να εξαφανίζονται, βάζουν στο στόχαστρο το μυαλό και την καρδιά της νεολαίας. Είναι η κατάλληλη περίοδος για να αποπροσανατολιστεί η νέα γενιά από τα πραγματικά της προβλήματα.

Τα επιχειρήματά τους είναι δανεισμένα  από τη φαρέτρα ολλανδικών, ισπανικών και αμερικανικών πολυεθνικών, που μονοπωλούν σήμερα την παραγωγή και διανομή της λεγόμενης ιατρικής κάνναβης βλέποντας τα κέρδη τους να εκτινάσσονται. Κάποιες από αυτές και χορηγοί στα ναρκω -φεστιβάλ αφού φυσικά συμφωνούν  με το περιεχόμενό τους.

Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη η απομυθοποίηση των μύθων, η προσπάθεια όλων μας για την έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση, τη δική μας και των παιδιών μας.

Τα δεδομένα υπάρχουν στη χώρας μας αλλά και σε διεθνές επίπεδο, βασίζονται στις εκθέσεις των επίσημων φορέων του ΕΚΤΕΠΝ (Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης για τα Ναρκωτικά), του ΕΠΙΨΥ (Επιστημονικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας), του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Ναρκωτικά, του Παγκόσμιου Οργανισμού του ΟΗΕ για την Παρακολούθηση των Ναρκωτικών καθώς και σε εκθέσεις, μελέτες και απολογιστικά στοιχειά του ΚΕΘΕΑ, του 18 ΑΝΩ και του ΟΚΑΝΑ.

Το πρώτο κρίσιμο ζήτημα για τη μελέτη και την αντιμετώπιση είναι ο προσδιορισμός του προβλήματος.

Ποιες είναι οι αιτίες, Τι ωθεί ένα νέο άνθρωπο στη χρήση ναρκωτικών;

Είναι οι παρέες; Ο μιμητισμός; τα προβλήματα;  η τάση για αμφισβήτηση;  η μοναξιά; η ευάλωτη προσωπικότητα; το οικογενειακό περιβάλλον;

Είναι όλα αυτά και πολλά ακόμα. Για να κατανοηθεί όμως το φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης χρειάζεται να το μελετήσουμε ως πολύ-αιτιακό και πολύ-παραγοντικό κοινωνικό φαινόμενο. Δεν αρκεί ένας μόνο παράγοντας για να εξηγήσει την τάση ενός νέου ανθρώπου να βρει φυγή από την πραγματικότητα που βιώνει, καταφεύγοντας στη χρήση ουσιών.

Όλα τα παραπάνω μπορούν να ομαδοποιηθούν σε τρεις κατηγορίες: το περιβάλλον, την προσωπικότητα και την ουσία.

Μπορεί από μια σειρά τέτοιων αιτιών να οδηγηθεί κάποιος στη δοκιμή, για να εγκατασταθεί όμως η εξάρτηση χρειάζεται να συναντηθούν και οι τρεις κατηγορίες προβλημάτων σε ένα συγκεκριμένο συνδυασμό. Πρέπει να γίνει η συνάντηση μιας συγκεκριμένης ελλειμματικής προσωπικότητας με την ουσία, σε μια συγκεκριμένη κοινωνικοπολιτική στιγμή.

Όλα αυτά όμως καθορίζονται από το κοινωνικό περιβάλλον, από το κοινωνικό – οικονομικό σύστημα μέσα στο οποίο ζουν και διαμορφώνονται τα παιδιά και οι νέοι.

Η διαμόρφωση της προσωπικότητας είναι μια διαδικασία που πραγματοποιείται και ολοκληρώνεται μέσα από τη δραστηριότητα, την επικοινωνία, τη συμμετοχή στις κοινωνικές σχέσεις.

Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα επομένως του ατόμου διαμορφώνονται ανάλογα με τις συνθήκες, μέσα στις οποίες αναπτύσσεται και έχουν άμεση σχέση με την ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων που επικρατούν.

Το κοινωνικοοικονομικό σύστημα επίσης είναι εκείνο που  ορίζει τις συνθήκες παραγωγής, πώλησης αλλά και κατανάλωσης ναρκωτικών ουσιών. Που δημιουργεί τις συνθήκες ώστε να είναι σήμερα τόσο εύκολη η συνάντηση με την ουσία.

Φυσικά το κοινωνικό περιβάλλον είναι αυτό που διαμορφώνει τις προβληματικές καταστάσεις στην εργασία, στο σχολείο, στην παρέα, στην οικογένεια που όταν συμπέσουν με τα δύο προηγούμενα μπορούν να οδηγήσουν στην εξάρτηση.

Γι’ αυτό λέμε ότι η ουσιοεξάρτηση είναι κοινωνικό φαινόμενο και επομένως η αντιμετώπισή του δεν είναι υπόθεση μόνο των ειδικών, μας αφορά όλους.

Επιβαρυντικοί παράγοντες είναι η φτώχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός, το φτωχό πολιτιστικό περιβάλλον, η σχολική αποτυχία και η σχολική διαρροή, η διαθεσιμότητα των ουσιών, η χρήση ή η ανοχή απέναντι στη χρήση στο οικείο περιβάλλον, τα πρότυπα της κοινωνίας, π.χ. πλούσιοι και διάσημοι που κάνουν χρήση ουσιών, κ.α.

Δεν είναι η χρήση απλά θέμα κακών οικογενειακών σχέσεων, μαγκιάς, μίμησης, έλξης από το απαγορευμένο ή βιολογικής προδιάθεσης. Ακούμε θεωρίες για την οικογένεια του χρήστη, για την προσωπικότητα, για το κοινωνικό του περιβάλλον, για τη νομοθεσία, θεωρίες που ιατρικοποιούν τη χρήση. Η μονοδιάστατη προσέγγιση του φαινομένου αποσκοπεί στο να αποκοπεί ο αγώνας απέναντι σε αυτό από τις κοινωνικές ρίζες που το γεννούν. Αποσπασματικές αιτιάσεις οδηγούν σε αποσπασματικές λύσεις που συντηρούν το φαινόμενο και κυρίως που δεν θέτουν στο στόχαστρο της πάλης τις κοινωνικές αιτίες την μήτρα της τοξικοεξάρτησης ως κοινωνικό φαινόμενο.

H δημοσίευση της Ετήσιας Έκθεσης του 2015 από τη Διεθνή Επιτροπή του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών επιβεβαιώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις παραπάνω θέσεις. Αναφέρει: η χρήση, …, είναι απόρροια  κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών προβλημάτων. Η φτώχια, η πείνα, η οικονομική ανισότητα, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η αποστέρηση, η μετανάστευση, η υποχρεωτική εκτόπιση, οι περιορισμένες δυνατότητες πρόσβασης στην εκπαίδευση  και την εργασία, η έκθεση στη βία και στη χρήση είναι κρίσιμοι παράγοντες που οδηγούν στη χρήση ναρκωτικών. Η αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων είναι, επομένως, εξίσου σημαντική με τις προσπάθειες που στοχεύουν στις ίδιες τις ουσίες.

Στη χώρα μας με τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, τα υψηλότερα ευρωπαϊκά ποσοστά ανεργίας, τους νέους που στερούνται προοπτική, τον αυξανόμενο αριθμό των νοικοκυριών κάτω από το όριο της φτώχιας, το κοινωνικό κράτος που ψαλιδίζεται μέρα με τη μέρα, το καθημερινό δράμα των χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, όπως ήταν αναμενόμενο, έχουν ήδη φανεί έντονα τα σημάδια των επιπτώσεων και στο πρόβλημα των ναρκωτικών.

• Εξάπλωση της χρήσης ναρκωτικών, καθώς και άλλων μορφών εξάρτησης (αλκοολισμός, τυχερά παιχνίδια, Διαδίκτυο).
• Επιδείνωση της κατάστασης των εξαρτημένων που χαρακτηρίζεται από τη στροφή τους σε νέες, οικονομικότερες αλλά ιδιαίτερα επικίνδυνες για την υγεία και τη ζωή τους ουσίες («σίσα»), τις επιδημικές διαστάσεις της εξάπλωσης του HIV/AIDS και της ηπατίτιδας C, το συνεχώς αυξανόμενο αριθμό αστέγων.
• Μείωση του κινήτρου για θεραπεία αφού η οικονομική κρίση συνθλίβει τις ελπίδες για κοινωνική επανένταξη και καταδικάζει τον απεξαρτημένο να επανέλθει στο περιβάλλον που τον οδήγησε στη χρήση. Επιπλέον η λαϊκή οικογένεια που μέχρι τώρα επωμιζόταν το μεγαλύτερο βάρος αυτής της προσπάθειας, αντιμετωπίζει πλέον αξεπέραστες δυσκολίες.
• Αύξηση των υποτροπών σε θεραπευόμενους.
• Αύξηση των φαινόμενων ρατσισμού που εκδηλώνονται και απέναντι  στους χρήστες ουσιών.

Όλα αυτά μαζί με την οικονομική ασφυξία που έχει επιβληθεί σε όλες τις δομές πρόληψης – θεραπείας («στεγνά προγράμματα») – επανένταξης και την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, δημιουργούν ένα εκρηκτικό περιβάλλον.

Στοιχεία

Σύμφωνα με την τελευταία πανελλήνια έρευνα στο σχολικό πληθυσμό για τη χρήση νόμιμων και παράνομων ουσιών του ΕΠΙΨΥ

1. Ένας στους 7 μαθητές (15,2%) αναφέρει χρήση οποιασδήποτε παράνομης ουσίας έστω και μια φορά,
2. 9,8% πάνω από 3 φορές
3. 13,3% χρήση κάνναβης έστω μια φορά
4. Από την έκθεση του ΕΚΤΕΠΝ (Έρευνα 2014)
5. Μείωση της ηλικίας έναρξης  χρήσης, πειραματισμού στα 13,8  έτη
6. Το 7,5% κάνει συστηματική χρήση κάνναβης,
7. το  6,5% των κοριτσιών κάνει συστηματική χρήση χαπιών,
8. από το 2006 έχουμε διπλασιασμό συστηματικής χρήσης κάνναβης σε μαθητές και έχει τριπλασιαστεί η χρήση ναρκωτικών στις μαθήτριες.
9. Μεταξύ 1984 και 2011 έχει τριπλασιαστεί το ποσοστό των μαθητών που έχουν κάνει χρήση ναρκωτικών.
10. Οι μεταβολές σχετίζονται με τις αντιλήψεις των μαθητών για τη διαθεσιμότητα και την επικινδυνότητα των ουσιών.

Τι είναι ναρκωτικές – ψυχοτρόπες ουσίες

Κάθε ουσία φυσική η συνθετική που έχει εξειδικευμένη δράση στο ΚΝΣ, δρα σε υποδοχείς του εγκεφάλου που δημιουργεί διέγερση – καταστολή – παραισθήσεις

Αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον κόσμο, αισθάνονται, σκέπτονται.

Η παρατεταμένη χρήση οδηγεί σε ανοχή του οργανισμού και η ανοχή σε εξάρτηση

Ανοχή: χρειάζεται όλο και περισσότερη ποσότητα για να νιώσει το ίδιο όπως στην αρχή.

Εξάρτηση

Σωματική: η ουσία γίνεται μέρος της χημικής λειτουργίας του οργανισμού και όταν σταματάει η χρήση έχουμε στερητικό με οργανικές επιπτώσεις.

Ψυχική: ο χρήστης τοποθετεί την ουσία στο επίκεντρο της ζωή του. Η αναζήτηση της ουσίας παίρνει τη θέση οποιασδήποτε άλλης ανάγκης του. Τα πάντα κινούνται γύρω από την εξασφάλιση της ουσίας, δεν υπάρχει κανένα άλλο ενδιαφέρον στη ζωή του.

Η εξάρτηση διαμορφώνει έναν τρόπο ζωής που τον χαρακτηρίζει:

η φυγή από την κοινωνική, προσωπική και φυσική πραγματικότητα, η αποδοχή και η παραίτηση, η απομόνωση – αποκοινωνικοποίηση,

Στερεί την κοινωνία από ένα πολύτιμο ζωντανό κομμάτι της νεολαίας

Μύθοι και πραγματικότητα

1. Μπορεί κάποιος να κάνει «χρήση με όρια»
και να μην εξαρτηθεί.  

Ισχύει ότι η χρήση δεν οδηγεί πάντα στην εξάρτιση. Υπάρχουν 4 στάδια, από τον πειραματισμό με την ουσία ή τις ουσίες, μετά την ενεργή αναζήτηση, έπειτα στην ενασχόληση, ως το 4ο στάδιο που είναι η εξάρτηση. Οι επιπτώσεις στο συναισθηματικό επίπεδο, στην εργασία, την υγεία και τα οικονομικά γίνονται χειρότερες από το ένα στάδιο στο άλλο.

Ωστόσο, ο μύθος ότι μπορεί να κάνει κάποιος χρήση και να μην εξαρτηθεί, αν κάνει π.χ. «χρήση  με όρια», όπως μόνο το Σαββατοκύριακο ή μόνο στις διακοπές, παραβλέπει κάτι πολύ σημαντικό: το γεγονός ότι ένα χαρακτηριστικό της εμπλοκής με τη χρήση είναι η σταδιακή απώλεια ολοένα και περισσότερο των ορίων.

Συνεπώς, η χρήση, ακόμα και η περιστασιακή, είναι επικίνδυνη: κανείς δεν ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει κάποιος που ξεκινάει να δοκιμάζει περιστασιακά με την παρέα του ουσίες, οι οποίες αρχικά συνήθως του προσφέρονται. Μόνο το 20% των νέων που δοκιμάζουν κάνναβη μένουν μόνο στη δοκιμή, ενώ 1 στους 6 φτάνει στην εξάρτηση.

Από το 1984 μέχρι σήμερα

• Υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των μαθητών που δοκιμάζουν κάνναβη.
• Τριπλασιάστηκε η περιστασιακή χρήση.
• Εξαπλασιάστηκε η συστηματική χρήση.

Φαίνεται λοιπόν ότι από τη μία αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών που δοκιμάζουν κάνναβη και παράλληλα αυξάνεται με πολύ πιο γοργούς ρυθμούς ο αριθμός των μαθητών που συστηματοποιούν τη χρήση. Ενώ μόνο στη δοκιμή 1-2 φορές μένει μόνο το 20% των μαθητών που δοκιμάζουν κάνναβη.

2.  Η κάνναβη δεν διαμορφώνει εξάρτηση.  Όποτε θέλεις σταματάς!!!

• Στην ΕΕ το 25% (Μαθητές 20% – 60%)
• Στην Ελλάδα το 20%
• Στην Ολλανδία το 54% όσων απευθύνονται σε πρόγραμμα απεξάρτησης είναι χρήστες κάνναβης.
• Στην Ελλάδα έχουμε αύξηση από το 2009 120% των αιτήσεων θεραπείας από κάνναβη.

3.  Η χρήση είναι θέμα ατομικής επιλογής – είναι ελεύθερη επιλογή

• Η χρήση – εξάρτηση είναι ανελευθερία.
• Ο χρήστης είναι δέσμιος της ουσίας και της ψευδαίσθησης
• Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν – η τοξικομανία κοινωνικό πρόβλημα.
• Ο χρήστης είναι άνθρωπος στο περιθώριο – κοινωνική καταστολή
• Αυτοκτονία θέμα ατομικής επιλογής;

4. Άλλος μύθος για το χασίς, εξίσου επικίνδυνος, είναι ότι το χασίς είναι φυσικό προϊόν άρα ακίνδυνο ή ακόμα και ωφέλιμο για την υγεία.

Βιομηχανικά παραγόμενο με μεγάλη περιεκτικότητα σε THC (Λαζαράτ – Αλβανία)

Εμπλουτισμένο με χημικές ουσίες

Πέρα από τις αποδεδειγμένες βλάβες που προκαλεί στον εγκέφαλο, στους πνεύμονες, (50 φορές πιο καρκινογόνο από νικοτίνη), στη στυτική λειτουργία στους άντρες, συνδέεται με πρόκληση ψυχώσεων, που τα τελευταία χρόνια τρομάξουν λόγω της συχνότητας με την οποία εμφανίζονται.

Όσο για τις θεραπευτικές ιδιότητες, άν η τετραυδροκανναβινόλη ή άλλα κανναβινοειδή που περιέχονται στην κάνναβη μπορούν να χρησιμοποιηθούν  όπως και άλλες φυσικές ή χημικές ουσίες στην παραγωγή φαρμάκων για την αντιμετώπιση διαφόρων παθήσεων, δε σημαίνει ότι το να κάνεις χρήση χασίς είναι ωφέλιμο για την υγεία.

5. Βιομηχανική και «φαρμακευτική» κάνναβη

• Βιομηχανική ο,2% THC
• Σκόπιμα τη διαχωρίζουν από την «ινδική» ΟΗΕ από 3% THC πάνω από 12%
• Η THC μπορεί να χρησιμοποιείται στην φαρμακοβιομηχανία …
• «φαρμακευτική» – ΗΠΑ μαθητές με «ιατρική συνταγή»

Η κάνναβη εκτρέπεται από προγράμματα «ιατρικής χρήσης» στην παράνομη αγορά.Στις ΗΠΑ, στις πολιτείες που επιτρέπεται η «ιατρική χρήση», το 1/3 των τελειόφοιτων λυκείου έχουν κάνει χρήση κάνναβης τους τελευταίους 12 μήνες, αναφέροντας ως πηγή προμήθειας την κάνναβη για ιατρικούς λόγους που είχε συνταγογραφηθεί για κάποιον άλλο.

6.  Η ηρωίνη σκοτώνει, από το να παίρνει κάποιος ηρωίνη, χάπια ή άλλες ουσίες, καλύτερα να πίνει χασίς.

• Έντονες ταχυπαλμίες (κίνδυνος καρδιακής προσβολής)
• Κίνδυνος ατυχημάτων
• Ψυχολογική εξάρτηση – Ψυχικός – κοινωνικός θάνατος – Άνθρωποι σκιές

7.  Είναι το ίδιο να καπνίζεις χασίς  και να πίνεις αλκοόλ;

• Το αλκοόλ περιέχει μόνο μια ουσία την αιθανόλη
• Το χασίς περιέχει 400 χημικές ουσίες
• Το αλκοόλ αποβάλλεται από το σώμα σε μερικές ώρες
• Το THC παραμένει στο σώμα για εβδομάδες
• Το THC βλάπτει το ανοσοποιητικό σύστημα πολλαπλάσια από το αλκοόλ

Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε την χρήση αλκοόλ

Αλκοόλ και χασίς είναι οι κύριες αιτίες για τα τροχαία ατυχήματα

Το χασίς χαρακτηρίζεται ως πρόδρομος ουσία γιατί, όπως όλα τα ναρκωτικά, διαμορφώνει ανοχή στον οργανισμό και αυτό οδηγεί στην ανάγκη για πιο ισχυρά ναρκωτικά.

Πάνω  από το 90% των εξαρτημένων από ηρωίνη ξεκίνησαν με χασίς.

Πάνω από το 96% των εξαρτημένων από κοκαΐνη ξεκίνησαν με χασίς. Αυτό δε σημαίνει ότι ο χρήστης χασίς θα οδηγηθεί σε ισχυρότερα ναρκωτικά, αλλά οι πιθανότητες είναι πάρα πολύ μεγάλες.

Ο άνθρωπος κάνει χρήση για να ξεφύγει από ανεπιθύμητες καταστάσεις

αλλά μετά την «μαστούρα» τα προβλήματα μένουν εκεί…. και αναζητά ισχυρότερα ναρκωτικά για να αντιμετωπίσει τα «προβλήματά» του.

8.  Ο διαχωρισμός των ναρκωτικών σε μαλακά και σκληρά είναι επιστημονικά-κοινωνικά ορθός;

Τα ναρκωτικά διαχωρίζονται ως χημικές ουσίες ανάλογα με την χημική τους σύνθεση.

Όλες οι ουσίες επιδρούν σε τρία επίπεδα:  οργανικό, ψυχολογικό, κοινωνικό

Σημασία έχει η αιτία που ωθεί τον άνθρωπο στη χρήση – τι κενά  καλύπτει η ναρκωτική ουσία και όχι ποια ουσία επιλέγει.

• Οι αιτίες είναι ίδιες για όλες τις ουσίες
• Όλες οι ουσίες προκαλούν εξάρτηση   σωματική -  ψυχολογική
• Δεν υπάρχουν «σκληρά» και «μαλακά» ναρκωτικά.
• Γιατί δεν υπάρχουν «σκληρές» και «μαλακές» αιτίες.
• Δεν υπάρχει «σκληρή» και «μαλακή» εξάρτηση.

9.  Η νομιμοποίηση – αποποινικοποίηση θα βοηθήσει στον έλεγχο του προβλήματος

• Ένα κοινωνικό πολυπαραγοντικό πρόβλημα δεν λύνεται με νομοθετήματα.
• Η απελευθέρωση της κάνναβης, όπου εφαρμόστηκε, όχι μόνο δεν μείωσε τη χρήση, αλλά οδήγησε τελικά στην αύξηση της διακίνησης των λεγόμενων «σκληρών» ναρκωτικών.
• Ναρκωτικά ως επικερδής επιχείρηση στον καπιταλισμό. Η νομιμοποίηση δεν θα εμποδίσει το παράνομο εμπόριο
• Αποτελεί βόμβα στα θεμέλια της πρόληψης.

 10.  Η κατασταλτική πολιτική έχει αποτύχει και γι’ αυτό θα πρέπει να περάσουμε στην αποποινικοποίηση

• Αυτό που έχει αποτύχει είναι η ισχύουσα κατασταλτική πολιτική που φυλακίζει τους χρήστες και αφήνει ελεύθερους τους εμπόρους
• Η ποινή να έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα – να συνδέεται με ενίσχυση κινήτρου για ένταξη σε πρόγραμμα
• Αποποινικοποίηση ή νομιμοποίηση;

11.  Με την αποποινικοποίηση δεν θα μπαίνουν φυλακή οι χρήστες

• Η θέση του χρήστη δεν είναι στη φυλακή αλλά σε πρόγραμμα θεραπείας
• Ανάγκη για τόσα θεραπευτικά προγράμματα, όσα έχει ανάγκη ο τόπος
• Ενίσχυση προγραμμάτων και μέσα στα σωφρονιστικά ιδρύματα

Σήμερα χρειάζεται να οξυνθεί η αντιπαράθεση με την κοινωνική ανοχή στα ναρκωτικά σαν τρόπο ζωής με όλα τα μέσα, με επιστημονικά, ιδεολογικά και πολιτικά επιχειρήματα, με οξυμένο μέτωπο στις θεωρίες που οδηγούν στην ανοχή και στην συμφιλίωση με το φαινόμενο.

Επίσης δεν πρέπει να υποτιμάμε ότι η διακίνηση των ναρκωτικών που γίνεται σήμερα όλο και πιο συστηματικά στις πιο μικρές ηλικίες συνιστά μια γιγάντια οικονομική επιχείρηση στα πλαίσια της καπιταλιστικής οικονομίας που αποφέρει τεράστια κέρδη. Η παγκόσμια διακίνηση των ναρκωτικών υπολογίζεται σε πάνω από 500 δις $ το έτος, ενώ τα ετήσια έσοδα του Άμστερνταμ μόνο από τον ναρκωτουρισμό φτάνουν τα 3 δις $.

Η τοξικομανία δεν είναι απλά η χρήση μια ουσίας, αλλά είναι τρόπος ζωής. Είναι τρόπος ζωής που το άτομο υποτάσσει κάθε του δράση, κάθε ανάγκη στην αναζήτηση της ουσίας. Διαμορφώνει τις κοινωνικές του σχέσεις γύρω από την αναζήτηση της ουσίας, αποξενώνεται από το κοινωνικό γίγνεσθαι και κυρίως αποξενώνεται από την ουσία του εαυτού του. Γι’ αυτό και η εξάρτηση από ψυχοδραστικές ουσίες είναι ακραία μορφή αλλοτρίωσης που αντιτίθεται στην ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης και στον άνθρωπο ως κοινωνικό όν. Τα ναρκωτικά δεν οδηγούν μόνο στον φυσικό θάνατο, αλλά και στον κοινωνικό θάνατο, διαμορφώνοντας ανθρώπους σκιές στο περιθώριο της ζωής και των κοινωνικών σχέσεων. Η χρήση ναρκωτικών οδηγεί στην έλλειψη κινήτρου για τη ζωή αφού τα πάντα υποτάσσονται στην ψευδεπίγραφη ευχαρίστηση που προσφέρει η χρήση της ουσίας. Και εμείς δεν θέλουμε τη νέα γενιά στο περιθώριο της ζωής. Θέλουμε τους νέους πρωταγωνιστές της ζωής, για να διαμορφώσουν τη ζωή που τους αξίζει. Θέλουμε νέους ανθρώπους με καθαρή συνείδηση για να μπορούν να φέρουν τη ζωή στα μέτρα τους.