Εγώ είμαι ο σκύλος, ο καλύτερός σου φίλος
Και πιστός στο αφεντικό,
σου κουνάω την ουρά μου
Και σου γλείφω το χεράκι
Είν` ο τρόπος ο δικός μου, που σου λέει σ` αγαπώ!
Όμως σε παρακαλώ,
μοναχό μου μη μ` αφήνεις
σε μια άγνωστη πλατεία
ένα αδέσποτο σκυλί, όποιος φτάνει το κλωτσάει
και αυτό πολύ πονάει, μην το αφήνεις νηστικό,
ένα πλάσμα του Θεούλη, ζωντανό είναι και αυτό.
Σε παρακαλώ πολύ, αν πεθάνω
Μη με ρίξεις στα σκουπίδια, σ` ένα λάκκο φύτεψέ με,
Ρίξε μου και λίγο χώμα, για να γίνω πάλι γη!
Τότα Τσάκου – Κονβερτίνο, Ορχομενός 18 – 3- 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου