Του πρώην υφυπουργού Εσωτερικών
κ. Γιώργου Κατσιμπάρδη
Συγκαταλέγομαι ανάμεσα σε εκείνα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα οποία, από την πρώτη στιγμή – το Γενάρη του 2010 – αντιταχθήκαμε στην υπαγωγή της χώρας μας στο Δ.Ν.Τ. Μάλιστα, με άρθρο μου που δημοσιεύθηκε στις φιλόξενες στήλες της ¨Ελευθεροτυπίας¨, αναδημοσιεύθηκε δε και σε πολλές εφημερίδες της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, επικαλούμενος συνεντεύξεις διαπρεπών πνευματικών ανθρώπων της Αργεντινής (η οποία ζει ακόμη τις τραγικές συνέπειες της ένταξής της στο Δ.Ν.Τ.) είχα επισημάνει τα δεινά που επρόκειτο να έλθουν και για εμάς τους Έλληνες (μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων – οι οποίοι έχουν από τις χαμηλότερες αποδοχές στην Ε.Ε., σύμφωνα με την επίσημη έκθεση του Ι.Ν.Ε/Γ.Σ.Ε.Ε – των αγροτών, των επαγγελματιών και των συνταξιούχων με, παράλληλη, αύξηση της ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων).
Τις απόψεις μου αυτές, προσαρμοσμένες κάθε φορά στη συγκυρία που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται μετά και την αποδοχή των όρων τού ¨Μνημονίου¨ – η εφαρμογή του οποίου έχει ήδη σπρώξει στη φτώχεια χιλιάδες πολίτες – συνέχισα να τις εκφράζω δημόσια, γιατί έτσι πιστεύω ότι πρόσφερα και προσφέρω στους συμπολίτες μου, οι οποίοι διψούν για την αλήθεια. Μάλιστα με ένα πρόσφατο άρθρο μου, το οποίο δημοσιεύθηκε στις ίδιες εφημερίδες που προανέφερα, επικαλέστηκα και τις απόψεις παγκοσμίου κύρους Ιρλανδών συγγραφέων, οι οποίοι (αμέσως μετά την, παράλληλη με τη δική μας, ένταξη της χώρας τους στο Δ.Ν.Τ.) πρόβλεψαν όχι μόνο ότι θα έρχονταν, για το λαό τους, τα ίδια δεινά που υφίσταται ο δικό μας λαός, και ο λαός της Αργεντινής, αλλά και ότι, αν το κόμμα ¨Φιάνα Φέιλ¨, που βρισκόταν τότε στην κυβέρνηση, αποτολμούσε βουλευτικές εκλογές θα τις έχανε πανηγυρικά – όπως και έγινε μόλις πριν από λίγες ημέρες (25/2/2011).
Βέβαια, με τα παραπάνω άρθρα μου δεν ευελπιστούσα ότι θα μπορούσα να επηρεάσω τον υπουργό Οικονομικών να αλλάξει πολιτική όπως, φαντάζομαι, δεν ελπίζουν να εισακουστούν αρκετοί τολμηροί εν ενεργεία βουλευτές του Κινήματός μας οι οποίοι διατυπώνουν, ο καθένας με το δικό του τρόπο, αντιρρήσεις στα μέτρα που παίρνονται κατ’ επιλογήν της ¨Τρόικας¨, πρόσφατα δε τις κατέθεσαν με πιο σαφή τρόπο στον υπουργό, επικεντρώνοντας την κριτική τους στο ότι «το Μνημόνιο δεν πρόκειται να υλοποιηθεί», και ότι «χρειάζεται ένα άλλο συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης και όχι αποσπασματικά μέτρα». Ήμουν, όμως, σίγουρος ότι τελικά κάποια στιγμή ο υπουργός Οικονομικών θα συμφωνούσε και θα αναγνώριζε πως είναι δύσκολο να φανεί το πολυπόθητο ¨φως στο τούνελ¨.
Η παραπάνω πρόβλεψή μου επαληθεύτηκε πριν από λίγες ημέρες (24/2/2011), όταν ο Γ. Παπακωνσταντίνου παραδέχθηκε, μπροστά σε 50 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ότι πράγματι υπάρχουν δυσκολίες στην προσπάθεια μείωσης του δημόσιου χρέους, έδειξε όμως ανυποχώρητος στο δρόμο που έχει χαράξει, καθώς άφησε να εννοηθεί ότι επίκεινται νέα αυστηρότερα μέτρα ¨αφού μόνο έτσι στο τέλος της τετραετίας ο λαός θα νοιώσει ανακούφιση¨. (Ισχύει, φαίνεται, για τον υπουργό η ρήση του Ερνέστου Χεμιγουέι ότι ¨θάρρος είναι να μείνεις στη γραμμή σου, ακόμη και μέσα στη φωτιά).
Αυτή όμως η πολιτική συμπεριφορά του Γ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος δεν κρύβει ότι εφαρμόζει νεοφιλελεύθερες πολιτικές για να σώσει τη χώρα από τον κρημνό, όσο κι αν φανεί παράξενο, είναι πιο έντιμη από τη συμπεριφορά ορισμένων που εισηγούνται εκλογές τον Απρίλιο, αντί να καλέσουν τον πρωθυπουργό να τις αποφύγει * και, ταυτόχρονα, ¨να βάλει το μαχαίρι μέχρι το κόκαλο στους πολύ πλούσιους¨**, όπως σωστά συμβουλεύει κάθε τόσο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Γιατί, καθώς έχουν τώρα τα πράγματα, εκλογές τον Απρίλιο – πέρα από πολλά άλλα δεινά – θα στερήσουν από το ΠΑΣΟΚ την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία, γεγονός που σημαίνει ότι θα χάσει κάθε ελπίδα να ολοκληρώσει την προσπάθειά του οπότε, ιστορικά, θα χρεωθεί τη βαριά κατηγορία ότι δεν μπόρεσε να εφαρμόσει φιλολαϊκό κοινωνικό πρόγραμμα – που πολλές φορές έχει εφαρμόσει στο παρελθόν…
*Ο πρωθυπουργός, πάντως, μιλώντας στο Εθνικό Συμβούλιο του Κινήματος, στις 3/3/2011, δεσμεύτηκε ότι δεν έχει στο μυαλό του να προκηρύξει εκλογές τον Απρίλιο, με την φράση - που, κατά κάποιο τρόπο, αποτελεί και πολιτικό κόλαφο για τον Κώστα Καραμανλή και τη Νέα Δημοκρατία -, ¨εμείς δεν πρόκειται να δραπετεύσουμε¨.
** Αλήθεια υπάρχουν τόσο πολλοί πολύ πλούσιοι στη σημερινή Ελλάδα; Ασφαλώς και υπάρχουν, και αυτό προκύπτει, έστω και έμμεσα, από ένα δημοσίευμα του έγκυρου Spiegel (βλ. σχετικά και Γιάννη Παντελάκη ¨Ο αφορολόγητος πλούτος…¨, εφημ. ¨Ελευθεροτυπία¨, 1/3/2011, σελ 10), που υποστηρίζει ότι Έλληνες έχουν καταθέσεις σε ξένες Τράπεζες οι οποίες ανέρχονται στο αστρονομικό ποσό των 600 δις. ευρώ!!! (Το περιβόητο δάνειό μας από το Δ.Ν.Τ. μόλις που ανέρχεται στα 110 δις. ευρώ).
Συγκαταλέγομαι ανάμεσα σε εκείνα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα οποία, από την πρώτη στιγμή – το Γενάρη του 2010 – αντιταχθήκαμε στην υπαγωγή της χώρας μας στο Δ.Ν.Τ. Μάλιστα, με άρθρο μου που δημοσιεύθηκε στις φιλόξενες στήλες της ¨Ελευθεροτυπίας¨, αναδημοσιεύθηκε δε και σε πολλές εφημερίδες της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, επικαλούμενος συνεντεύξεις διαπρεπών πνευματικών ανθρώπων της Αργεντινής (η οποία ζει ακόμη τις τραγικές συνέπειες της ένταξής της στο Δ.Ν.Τ.) είχα επισημάνει τα δεινά που επρόκειτο να έλθουν και για εμάς τους Έλληνες (μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων – οι οποίοι έχουν από τις χαμηλότερες αποδοχές στην Ε.Ε., σύμφωνα με την επίσημη έκθεση του Ι.Ν.Ε/Γ.Σ.Ε.Ε – των αγροτών, των επαγγελματιών και των συνταξιούχων με, παράλληλη, αύξηση της ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων).
Τις απόψεις μου αυτές, προσαρμοσμένες κάθε φορά στη συγκυρία που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται μετά και την αποδοχή των όρων τού ¨Μνημονίου¨ – η εφαρμογή του οποίου έχει ήδη σπρώξει στη φτώχεια χιλιάδες πολίτες – συνέχισα να τις εκφράζω δημόσια, γιατί έτσι πιστεύω ότι πρόσφερα και προσφέρω στους συμπολίτες μου, οι οποίοι διψούν για την αλήθεια. Μάλιστα με ένα πρόσφατο άρθρο μου, το οποίο δημοσιεύθηκε στις ίδιες εφημερίδες που προανέφερα, επικαλέστηκα και τις απόψεις παγκοσμίου κύρους Ιρλανδών συγγραφέων, οι οποίοι (αμέσως μετά την, παράλληλη με τη δική μας, ένταξη της χώρας τους στο Δ.Ν.Τ.) πρόβλεψαν όχι μόνο ότι θα έρχονταν, για το λαό τους, τα ίδια δεινά που υφίσταται ο δικό μας λαός, και ο λαός της Αργεντινής, αλλά και ότι, αν το κόμμα ¨Φιάνα Φέιλ¨, που βρισκόταν τότε στην κυβέρνηση, αποτολμούσε βουλευτικές εκλογές θα τις έχανε πανηγυρικά – όπως και έγινε μόλις πριν από λίγες ημέρες (25/2/2011).
Βέβαια, με τα παραπάνω άρθρα μου δεν ευελπιστούσα ότι θα μπορούσα να επηρεάσω τον υπουργό Οικονομικών να αλλάξει πολιτική όπως, φαντάζομαι, δεν ελπίζουν να εισακουστούν αρκετοί τολμηροί εν ενεργεία βουλευτές του Κινήματός μας οι οποίοι διατυπώνουν, ο καθένας με το δικό του τρόπο, αντιρρήσεις στα μέτρα που παίρνονται κατ’ επιλογήν της ¨Τρόικας¨, πρόσφατα δε τις κατέθεσαν με πιο σαφή τρόπο στον υπουργό, επικεντρώνοντας την κριτική τους στο ότι «το Μνημόνιο δεν πρόκειται να υλοποιηθεί», και ότι «χρειάζεται ένα άλλο συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης και όχι αποσπασματικά μέτρα». Ήμουν, όμως, σίγουρος ότι τελικά κάποια στιγμή ο υπουργός Οικονομικών θα συμφωνούσε και θα αναγνώριζε πως είναι δύσκολο να φανεί το πολυπόθητο ¨φως στο τούνελ¨.
Η παραπάνω πρόβλεψή μου επαληθεύτηκε πριν από λίγες ημέρες (24/2/2011), όταν ο Γ. Παπακωνσταντίνου παραδέχθηκε, μπροστά σε 50 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ότι πράγματι υπάρχουν δυσκολίες στην προσπάθεια μείωσης του δημόσιου χρέους, έδειξε όμως ανυποχώρητος στο δρόμο που έχει χαράξει, καθώς άφησε να εννοηθεί ότι επίκεινται νέα αυστηρότερα μέτρα ¨αφού μόνο έτσι στο τέλος της τετραετίας ο λαός θα νοιώσει ανακούφιση¨. (Ισχύει, φαίνεται, για τον υπουργό η ρήση του Ερνέστου Χεμιγουέι ότι ¨θάρρος είναι να μείνεις στη γραμμή σου, ακόμη και μέσα στη φωτιά).
Αυτή όμως η πολιτική συμπεριφορά του Γ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος δεν κρύβει ότι εφαρμόζει νεοφιλελεύθερες πολιτικές για να σώσει τη χώρα από τον κρημνό, όσο κι αν φανεί παράξενο, είναι πιο έντιμη από τη συμπεριφορά ορισμένων που εισηγούνται εκλογές τον Απρίλιο, αντί να καλέσουν τον πρωθυπουργό να τις αποφύγει * και, ταυτόχρονα, ¨να βάλει το μαχαίρι μέχρι το κόκαλο στους πολύ πλούσιους¨**, όπως σωστά συμβουλεύει κάθε τόσο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Γιατί, καθώς έχουν τώρα τα πράγματα, εκλογές τον Απρίλιο – πέρα από πολλά άλλα δεινά – θα στερήσουν από το ΠΑΣΟΚ την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία, γεγονός που σημαίνει ότι θα χάσει κάθε ελπίδα να ολοκληρώσει την προσπάθειά του οπότε, ιστορικά, θα χρεωθεί τη βαριά κατηγορία ότι δεν μπόρεσε να εφαρμόσει φιλολαϊκό κοινωνικό πρόγραμμα – που πολλές φορές έχει εφαρμόσει στο παρελθόν…
*Ο πρωθυπουργός, πάντως, μιλώντας στο Εθνικό Συμβούλιο του Κινήματος, στις 3/3/2011, δεσμεύτηκε ότι δεν έχει στο μυαλό του να προκηρύξει εκλογές τον Απρίλιο, με την φράση - που, κατά κάποιο τρόπο, αποτελεί και πολιτικό κόλαφο για τον Κώστα Καραμανλή και τη Νέα Δημοκρατία -, ¨εμείς δεν πρόκειται να δραπετεύσουμε¨.
** Αλήθεια υπάρχουν τόσο πολλοί πολύ πλούσιοι στη σημερινή Ελλάδα; Ασφαλώς και υπάρχουν, και αυτό προκύπτει, έστω και έμμεσα, από ένα δημοσίευμα του έγκυρου Spiegel (βλ. σχετικά και Γιάννη Παντελάκη ¨Ο αφορολόγητος πλούτος…¨, εφημ. ¨Ελευθεροτυπία¨, 1/3/2011, σελ 10), που υποστηρίζει ότι Έλληνες έχουν καταθέσεις σε ξένες Τράπεζες οι οποίες ανέρχονται στο αστρονομικό ποσό των 600 δις. ευρώ!!! (Το περιβόητο δάνειό μας από το Δ.Ν.Τ. μόλις που ανέρχεται στα 110 δις. ευρώ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου