Υπέρ της εντατικοποίησης της ελληνικής γεωργίας ετάχθη ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γιώργος Καρατζαφέρης προτείνοντας μάλιστα να υιοθετηθεί το μοντέλο του Ισραήλ με τρεις και τέσσερις παραγωγές το χρόνο. Παράλληλα, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ πρότεινε να αλλάξει η πολιτική της ΕΕ ώστε να προτιμώνται τα αγροτικά προϊόντα των κρατών μελών της κι όχι τρίτων χωρών καθώς, όπως σημείωσε, ο Έλληνας αγρότης κοστίζει όσο 5,3 αγρότες της Αιγύπτου.
Αναλυτικά, σε συνέντευξη τύπου ο κ. Γ. Καρατζαφέρης επισήμανε: «Το μόνο αντικείμενο το οποίο έχουμε πέρα από τις υπηρεσίες και το εμπόριο, είναι ο αγροτικός τομέας. Ένας αγροτικός τομέας ο οποίος θνήσκει. Και το κακό της υποθέσεως με όλες τις Κυβερνήσεις είναι ότι δεν λαμβάνουν την πρωτοβουλία να μιλήσουν στους αγρότες, παρά μόνο οσάκις ο αγρότες κλείνουν τους δρόμους σπεύδουν οι Κυβερνήσεις, τους δίνουν το κάτι τι για να ανοίξουν οι δρόμοι και επανέρχονται τον επόμενο χρόνο.
Είναι ένα σενάριο που διαρκώς επαναλαμβάνεται κάθε Γενάρη μήνα και πού θα οδηγήσει αυτό και πού οδηγεί αυτό; Ίσως ξέφυγε της προσοχής της ελληνικής Κυβερνήσεως αυτά τα οποία είπε πριν από τρία χρόνια, όταν ήμουνα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μάλιστα είχα οριστεί από την ομάδα που ήμουν να απαντήσω, όταν ο κ. Μπλερ ανερυθρίαστα είπε, δεν μ΄ ενδιαφέρουν οι αγρότες της Ευρώπης. Αποτελούν το 4% σε πληθυσμό και το 2% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, δεν μ΄ ενδιαφέρουν.
Από εκεί τη στιγμή έπρεπε εμείς να ανάψουμε μηχανές: πρώτον, γιατί εμείς δεν έχουμε 4% του πληθυσμού, αλλά έχουμε ένα ποσοστό που ακουμπάει το 20%. Και δεύτερον, η ατμομηχανή δυστυχώς και περιοριστικώς είναι μόνο η αγροτική πραμάτεια. Είναι όμως μία λάθος στόχευση, γιατί το δικό μας αγροτικό προϊόν δεν είναι ανταγωνιστικό.
Εσείς οι ίδιοι όταν πηγαίνετε στη λαϊκή αγορά ή οι κυρίες ή η γυναίκα σας ανάμεσα στα προϊόντα που εκτίθενται, στα πορτοκάλια που εκτίθενται παίρνετε το πιο φτηνό όταν μάλιστα είναι περίπου της ίδιας ποιότητας, το ίδιο πράγμα κάνουν και οι αγορές οι μεγάλες. Πώς θα αγοράσει, λοιπόν, το ελληνικό προϊόν όταν αυτό είναι εξαιρετικά ακριβότερο από τις αγορές που το βρίσκει η Ευρώπη.
Έτσι, λοιπόν, η Ευρώπη αποφάσισε να μην παίρνει το δικό μας βαμβάκι που εμείς παράγουμε περίπου το 80% με 85% των αναγκών της Ευρώπης, το έχουμε και σαπίζει και αγοράζει το βαμβάκι της Αιγύπτου και της Τυνησίας, ενισχύοντας τις οικονομίες χωρών με τις οποίες έχει μια απλή σύνθεση και όχι τις χώρες αλληλεγγύης όπως εννοείται ότι πρέπει να είναι η Ελλάδα που συμμετέχει εκεί.
Αλλά βεβαίως το βαμβάκι το ελληνικό κοστίζει πολύ περισσότερο απ΄ ότι κοστίζει το βαμβάκι των γειτονικών χωρών. Έχετε υπόψη σας σε μία ανάλυση που έχει γίνει εις την Ευρώπη, ο Αιγύπτιος αγρότης και παίρνω ως παράδειγμα έναν αγρότη της λεκάνης της Μεσογείου έχει την εξής σχέση με τον Έλληνα. Ένας Έλληνας αγρότης κοστίζει όσο 5,3 αγρότες της Αιγύπτου. Ένας Γερμανός αγρότης 6 Αιγύπτιοι αγρότες.
Αντιλαμβάνεστε εκ των πραγμάτων αυτό το πράγμα που η Ελλάδα έχει περιορίσει τον εαυτό της να έχει ως ατμομηχανή της οικονομίας της σήμερα δεν πουλάει. Δύο πράγματα μπορούν να γίνουν: Πρώτον, να πείσουμε την Ευρώπη ότι πρέπει να υπάρχει προτεραιότητα μέχρι εξαντλήσεως των ελληνικών προϊόντων πριν αποφανθεί, των αγροτικών προϊόντων των ευρωπαϊκών χωρών όχι μόνο των ελληνικών, και μετά να αποφανθεί στις γύρω χώρες ή θα πρέπει το προϊόν μας να γίνει ανταγωνιστικό για να το αγοράσουμε.
Υπάρχει τρόπος; Σαφώς υπάρχει τρόπος. Έχετε υπόψη σας ότι ο Έλληνας αγρότης περιορίζεται στην εκμετάλλευση του χωραφιού μία φορά το χρόνο, μία φορά το χρόνο. Θα ήθελα να παραπέμψω τους αρμοδίους του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης να δει πόσες φορές χρησιμοποιεί το χωράφι ο Ισραηλινός, ο οποίος δεν έχει και τις καλύτερες συνθήκες από εμάς. Τρεις ή τέσσερις παραγωγές το χρόνο από το ίδιο χωράφι.
Όταν, λοιπόν, ο αγρότης περιμένει από μία παραγωγή, το σταφύλι ένα ολόκληρο χρόνο να θρέψει αυτόν και τον οποιονδήποτε εργάτη έχει μέσα, αντιλαμβάνεστε ότι το σταφύλι θα βγει ακριβό. Πρέπει να κάνουμε μια αναδιάταξη της αγροτικής μας πολιτικής για να μπορέσουμε να βγούμε επάνω».
Πηγή: www.paseges.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου