Το όνομα του Ορχομένιου Ολυμπιονίκη Ασώπιχου θα φέρει το ανακαινισμένο Κλειστό Γυμναστήριο Δήμου Ορχομενού – Τον Ιούνιο προγραμματίζονται τα εγκαίνια του από το Γ.Γ. Αθλητισμού

Με την πλέον ιδανική ατμόσφαιρα πολιτικού πολιτισμού ξεκίνησε το χθεσινοβραδυνό Δημοτικό Συμβούλιο Ορχομενού, καθώς το 1^ο θέμα της ημερήσιας διάταξης είχε να κάνει με την αναφορά στις βαθιές ιστορικές ρίζες αυτού του τόπου, μέσα όμως από μια σύγχρονη υποδομή που αποκτά και επίσημα η πόλη μας. Ο λόγος για την ολοκλήρωση των εργασιών ριζικής ανακατασκευής του Κλειστού Γυμναστηρίου Δήμου Ορχομενού, το οποίο με ομόφωνη απόφαση του ΔΣ, θα φέρει την ονομασία του Ορχομένιου Ολυμπιονίκη του 488 π.Χ., θέμα το οποίο εισηγήθηκε ο Προϊστάμενος της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου μας κ. Β. Τούντας. Στην δική του τοποθέτηση ο Δήμαρχος κ. Λουκάς Υπερήφανος  ενημέρωσε το σώμα πως τα εγκαίνια προγραμματίζονται για τον Ιούνιο, παρουσία του Γ.Γ. Αθλητισμού . 

Αναλυτικά η εισήγησή του για το 1^ο θέμα της ημερήσιας διάταξης ήταν η εξής:

Ε Ι Σ Η Γ Η Σ Η

για ονοματοδοσία του κλειστού γυμναστηρίου Ορχομενού σε :

«Κλειστό Γυμναστήριο Ορχομενού - Ολυμπιονίκης Ασώπιχος».

            Το Κλειστό Γυμναστήριο Ορχομενού, κατασκευάστηκε το έτος 1989 και επισκευάστηκε το 2017. Αποτελεί την μοναδική κλειστή αθλητική εγκατάσταση στον Δήμο μας και μπορεί να φιλοξενεί αθλητές όλον τον χρόνο.

Το Κλειστό Γυμναστήριο Ορχομενού βρίσκεται βόρεια του Δημοτικού Σταδίου Ορχομενού, εντός του ευρύτερου χώρου των σχολικών κτιρίων, δηλ. του 2ου Δημοτικού Σχολείου, του 1ου και του 2ου Γυμνασίου και του Λυκείου Ορχομενού. Το γεγονός αυτό, συνεπάγεται την καθημερινή σχεδόν  επαφή των νεαρών Ορχομενίων με το Γυμναστήριο..

Νεαρός, (παις), ήταν και ο αρχαίος Ορχομένιος αθλητής, ο Ασώπιχος, ο γιός του Κλεοδάμου, που το έτος 488 π.Χ., ήρθε πρώτος στον αγώνα απόστασης τού ενός σταδίου, (στην σταδιοδρομία), στην Ολυμπία, κατά την διάρκεια της 73^ης Ολυμπιάδας.

            Το κατόρθωμα τού Ασώπιχου, συνεπήρε ολόκληρη τη Βοιωτία. Εκτός των άλλων τιμών που του αποδόθηκαν, ο Θηβαίος ποιητής Πίνδαρος έγραψε προς τιμήν τού νικητή Ασώπιχου, τον 14^ο Ολυμπιακό Ύμνο, εξυμνώντας όχι μόνο τον αθλητή αλλά και «την Μινύεια, την καλλίχωρο πόλη των Τριών Χαρίτων».

Τον Ορχομενό !

Είναι καιρός λοιπόν, 2.500 χρόνια μετά από εκείνη την λαμπρή μέρα, ο Ορχομενός να επαναφέρει την μνήμη τού Ασώπιχου, να τιμήσει την Ολυμπιακή του νίκη αλλά και την καλλίχωρο Μινύεια πόλη.

  

Κατόπιν τούτων και έχοντας υπόψη :

Το γεγονός ότι το Κλειστό Γυμναστήριο Ορχομενού βρίσκεται σε άμεση επαφή με τα σχολικά κτίρια όπου μαθητεύουν όλοι οι νέοι Ορχομένιοι αλλά και μαθητές του ευρύτερου Δήμου. Το γεγονός ότι, η ονομασία του Γυμναστηρίου σε : «Κλειστό Γυμναστήριο Ορχομενού – Ολυμπιονίκης Ασώπιχος», θα αποτελεί κίνητρο για τους νέους μας να μάθουν περισσότερα για τον αρχαίο Ορχομενού και για τον Ορχομένιο Ολυμπιονίκη Ασώπιχο και να προσπαθήσουν να μιμηθούν. Το ότι η ονομασία αυτή θα γίνει ευρύτερα γνωστή και οι νέοι του Ορχομενού θα νιώθουν ξεχωριστή υπερηφάνεια σαν απόγονοι ενός Ολυμπιονίκη. Το ότι είναι αναγκαίο να επαναφέρουμε από τη λήθη ακόμα και τη μικρότερη λεπτομέρεια από την ιστορία του αρχαίου Ορχομενού, 

Εισηγούμαι :  Την ονοματοδοσία του κλειστού γυμναστηρίου Ορχομενού σε :

«Κλειστό Γυμναστήριο Ορχομενού - Ολυμπιονίκης Ασώπιχος».

                                                                                                Ο εισηγητής

                                                                                          Τούντας Βασίλειος

           

Μάλιστα, το θέμα είχε και αναλόγως προετοιμαστεί από το Προεδρείο, προκειμένου να υπάρχει και συμμετοχή της νεολαίας μας σ` αυτή την τόσο ξεχωριστή εισήγηση, τριών μαθητών  δηλαδή που αρίστευσαν στα Αρχαία Ελληνικά από το ΓΕΛ Ορχομενού, προκειμένου να εκφωνήσουν τη μετάφραση του ύμνου που διδάχθηκαν από την καθηγήτρια τους κα Μίνα Μάνη, ο οποίος  γράφηκε για τη νίκη του αυτή. 
Μια κίνηση που τελικά εκπληρώθηκε μέσα από την μοναδική  παρουσία της μαθήτριας Λητώς Τούντα στο χθεσινό μας ΔΣ... 

   

14^ος  ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΣ : Ἀσωπίχω Ὀρχομενίῳ σταδιεῖ.

  

            Καφισίων ὑδάτων
                        λαχοῖσαι αἵτε ναίετε καλλίπωλον ἔδραν,
                        ὦ λιπαρᾶς ἀοίδιμοι βασίλειαι

                        Χάριτες Ἐρχομενοῦ, παλαιγόνων Μινυᾶν ἐπίσκοποι,
                        κλῦτ’, ἐπεὶ εὔχομαι, σὺν γὰρ ὑμῖν τά τε τερπνὰ καὶ

                        τὰ γλυκέ’ ἄνεται πάντα βροτοῖς,
                        εἰ σοφός, εἰ καλός, εἴ τις ἀγλαὸς ἀνήρ.
                        οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ

                        κοιρανέοντι χοροὺς
                        οὔτε δαῖτας· ἀλλὰ πάντων ταμίαι
                        ἔργων ἐν οὐρανῷ, χρυσότοξον θέμεναι πάρα

                        Πύθιον Ἀπόλλωνα θρόνους,

                        αἰέναον σέβοντι πατρὸς Ὀλυμπίοιο τιμάν.

            <ὦ> πότνι’ Ἀγλαΐα

                        φιλησίμολπέ τ’ Εὐφροσύνα, θεῶν κρατίστου
                        παῖδες, ἐπακοοῖτε νῦν, Θαλία τε

                        ἐρασίμολπε, ἰδοῖσα τόνδε κῶμον ἐπ’ εὐμενεῖ τύχᾳ

                        κοῦφα βιβῶντα· Λυδῷ γὰρ Ἀσώπιχον ἐν τρόπῳ
                        ἐν μελέταις τ’ ἀείδων ἔμολον,

                        οὕνεκ’ Ὀλυμπιόνικος ἁ Μινύεια
                        σεῦ ἕκατι. μελαντειχέα νῦν δόμον

            Φερσεφόνας ἔλθ’, Ἀχοῖ, πατρὶ κλυτὰν φέροισ’ ἀγγελίαν,

                        Κλεόδαμον ὄφρ’ ἰδοῖσ’, υἱὸν εἴπῃς ὅτι οἱ νέαν
                        κόλποις παρ’ εὐδόξοις Πίσας ἐστεφάνωσε κυδίμων
                        ἀέθλων πτεροῖσι χαίταν.

Για το θέμα της ονοματοδοσίας του Κλειστού Γυμναστηρίου Ορχομενού, διαφορετική άποψη είχε ο Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος κ. Χρήστος Μπαμπλέκος, ο οποίος επιχειρηματολόγησε υπέρ της απόδοσης τιμής στο πρόσωπο του αείμνηστου Ορχομενιου γυμναστή, προπονητή και αθλητή Ιωάννη Μουτσανά.

Το σώμα υπερψήφισε την εισήγηση της δημοτικής αρχής.

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΣΩΠΙΧΟΣ; 

Το καλοκαίρι του 488  π.Χ.  όλη η  Βοιωτία είχε μαζευτεί στον  

 Ορχομενό. Οι  ιερείς, οι  άρχοντες, ο  λαός περίμεναν με αγωνία να  

 υποδεχτούν το εκλεκτότερο τέκνο  του  Ορχομενού, τον Ασώπιχο τον

 Ολυμπιονίκη στο αγώνισμα «στάδιον παίδων».

Το μήνυμα από την Ολυμπία είχε έλθει, ο Ασώπιχος έτρεξε

 πρώτος τα 192 μέτρα και το στεφάνι του  νικητή στό­λιζε το  κεφάλι του.

            Την ώρα που οι θεατές τον αποθέωναν, ο Ασώπιχος κοίταξε

 ψηλά στον ουρανό και βουρκωμένος ψιθύ­ρισε:

 – Σας ευχαριστώ, Ορχομένιες Χάριτες, που με οδηγήσατε στην

 ένδοξη νίκη, το στεφάνι του Ολυμπιονίκη σας ανήκει.  Η επιθυμία του αυτή έγινε γνωστή από τον αγγελιοφόρο της νίκης σε όλη τη Βοιωτία. Η ημέρα της άφιξης του θύμιζε τις ένδοξες ημέρες, τότε που οι Μινύες είχαν καταστήσει τον Ορχομενό πλούσια και δυνατή πόλη.. Οι ζητωκραυγές του πλήθους ακούγονταν μέχρι τον ουρανό όταν εμφανίσθηκε το άρμα με τα τέσσερα άσπρα άλογα, που έφερνε τον Ολυμπιονίκη. Όμορφος, ψηλός, κοτινοστε-φανωμένος ο Ασώπιχος, χαιρετού­σε τα πλήθη που τον αποθέωναν και τον έραιναν με λουλού-δια πριν ακόμη περάσει τα τείχη του Ορχομενού. 

Το άρμα με τον Ασώπιχο σταμάτησε όταν πλησίασε τα τείχη, συναθλητές του και παλλη-κάρια του Ορχομενού έριξαν μέρος των τειχών για να περάσει. Όταν ελευθερώθηκε το τμήμα των τειχών, ο Ασώπιχος βρέ­θηκε στις πλάτες των παλληκαριών του Ορχομενού. Οι ιερείς, οι άρχοντες και οι στρατιωτικοί ηγέτες του Ορχομενού παρατεταγμένοι του απέδωσαν τιμές. Πρώτος μίλησε ο ιερέας του βωμού του Ιερού των Χαρίτων. 

- Ένδοξε Ασώπιχε, πριν από λίγο γκρεμίσαμε τα τείχη μας. Όλη η Ελλάδα τώρα ξέρει ότι η ασφάλεια μας στηρίζεται στη ρώμη και την ανδρεία σου. Το όνομα σου θα μείνει αθάνατο στους αιώνες κι ο Ορχομενός αιώνια θα τιμά τη δόξα σου. Οι πολίτες του Ορχομενού δεν στα-ματούσαν να επευφημούν το δοξασμένο Ολυμπιονίκη τους. Αμέσως το λόγο πήρε ο Ασώπιχος. 

- Σεβάσμιοι ιερείς, άρχοντες, συμπατριώτες μου, δεν ξέρω να μιλώ καλά, καλός είμαι μόνο στους στίβους και την άθληση. Ένα θέλω να σας πω, ότι από το πρώτο μέτρο που άρχισα να τρέχω μέχρι που έκοψα πρώτος το νήμα, συνεχώς ικέτευα τις Ορχομένιες Χάριτες, που μας προστατεύουν, να δοξάσω την πατρίδα μας, να ζήσω τούτη τη στιγμή και ας πεθάνω. 

- Ασώπιχε ένδοξε, Ασώπιχε αθάνατε, ζητωκραύγασε το πλήθος.  

Συγκινημένος ο Ασώπιχος τελείωσε λέγοντας: 

- Το στεφάνι της νίκης είναι δικό σας, είμαι βέβαιος ότι όλοι θέλετε να το αφιερώσουμε στο βωμό των Χαρίτων. Αμέσως όλη η πομπή με προπορευόμενο στις πλάτες νέων τον Ασώπιχο   κατευθύνθηκε  προς το Ιερό των Ορχομενίων Χαρίτων, δίπλα στις πηγές που είχαν το όνομα τους. Χορωδίες κοριτσιών έψελναν ύμνους στον Απόλλωνα. Ο Ασώπιχος κατευθύν-θηκε προς το κέντρο του ιερού βωμού, όπου το ένα δίπλα στο άλλο υπήρχαν τα τρία αγάλματα των Ορχομενίων Χαρίτων της Αγλαΐας, της Ευφροσύνης και της Θάλειας.

Ο Ασώπιχος στάθηκε μπροστά στα αγάλματα και ευχαρίστησε τις προστάτιδες της πόλης. Αμέσως μετά νεαρά παιδιά, που τον συνόδευαν, άρχισαν να τραγουδούν επινίκιους ύμνους προς τιμή του Ολυμπιονίκη.  Μετά το τέλος των ύμνων, ο ιερέας πήρε από το κεφάλι του Ασώπιχου το στεφάνι του Ολυμπιονίκη και το έδωσε στα χέρια τού Ασώπιχου. Ο Ολυμπιονίκης, έχοντας το στεφάνι στα χέρια του, κινήθηκε στο κέντρο του βωμού, όπου το άφησε στα πόδια των Τριών Χαρίτων. Ευτυχισμένος και συγκινημένος όλος ο κόσμος ζητωκραύγαζε:

Αθάνατος! Θα μείνεις αθάνατος, Ασώπιχε! 

Μια ευχή που εξακολουθεί μετά 2.500 χρόνια να είναι πραγματικότητα.

Από το βιβλίο "Μύθοι και ιστορίες της Αρχαίας Βοιωτίας" του Αριστείδη Ρούσσαρη.  http://blogs.sch.gr/infocentre/files/2008/08/exofilo-large.jpg