Απ. Κοιμήσης: Εμείς πρέπει να μιλάμε για ενδυνάμωση των θεσμών τοπικής δημοκρατίας και για ενίσχυση της αποκέντρωση

Του Απόστολου Κοιμήση*

Συνάδελφοι, νομίζω ότι το γεγονός αυτής της αθρόας παρουσίας σήμερα διαψεύδει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο όλους εκείνους οι οποίοι πίστευαν μέχρι σήμερα ή μέχρι χθες ότι η Αυτοδιοίκηση περίπου διάγει μια περίοδο ομαλότητας, με ελάχιστα ενδεχομένως προβλήματα, τα οποία υπό το φως κάποιων νεφελωδών ανακοινώσεων θα λυθούν.

        Επιτρέψτε μου να κάνω μια συνοπτική αναφορά για να σας ενημερώσω για ορισμένες διατάξεις οι οποίες έχουν ήδη ψηφιστεί και πιθανόν και εσείς να γνωρίζετε περισσότερες από εμένα, δεδομένου ότι υπάρχει ένα ορυμαγδός νομοθετικών ρυθμίσεων που σπρώχνει τους εκπροσώπους και τον θεσμό της τοπικής δημοκρατίας στο πολιτικό περιθώριο. Και αυτό κατά την άποψή μου είναι μια συνειδητή πολιτική επιλογή, η οποία έχει την αφετηρία της στην ήττα που υπέστη η παρούσα κυβέρνηση στις Περιφερειακές και Δημοτικές Εκλογές το 2014 όταν αναγόρευσε την εκλογική εκείνη αναμέτρηση σε μείζον πολιτικό ζήτημα. Αυτό είναι το πρόβλημα.

        Ο φόρος ζύθου, που ήταν ένας τοπικός φόρος, καταργήθηκε. Το αρχέγονο τέλος βοσκής, μπορεί εσείς που είστε στα αστικά κέντρα να μη το γνωρίζετε αυτό, καταργήθηκε, πήγε στις Περιφέρειες. Και για να μην υπάρξει καμιά απολύτως αμφιβολία, χθες κατατέθηκε τροπολογία, σωστά ακούσατε, χθες κατατέθηκε τροπολογία, όπου τις διανομές των βοσκησίμων εκτάσεων θα τις κάνουν ειδικές Επιτροπές διορισμένες από τον Περιφερειάρχη και θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να κάνουν να τις τροποποιούν.

        Αντιλαμβάνεστε για τι πολιτικό παιχνίδι μιλάμε και ποιες θα είναι οι συνέπειες στις περιφερειακές οικονομίες οι οποίες στηρίζονται αποκλειστικά στην κτηνοτροφία και στην παραγωγή.

        Τα ανταποδοτικά τέλη. Πολλοί Δήμοι έχουν φτάσει  σε οικονομική ασφυξία εξαιτίας δύο δραματικών διατάξεων που ψηφίστηκαν με το μνημόνιο και μία με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, όπου χαρίζονται και μάλιστα με ονομαστικές αναφορές, τα ανταποδοτικά τέλη στους παραχωρησιούχους των αυτοκινητοδρόμων, του Ελευθέριος Βενιζέλος, στους επενδυτές των λιμανιών, των περιφερειακών αεροδρομίων και σε επιλεγμένες επενδύσεις τις οποίες θα κάνουν οι λεγόμενοι, επενδυτές. Πού θα πάει αυτό το κόστος όταν οι υπηρεσίες αυτές είναι ανταποδοτικές; Στο δημότη. Ποιος θα κάνει διαχείριση πολιτική αυτής της οικονομικής επιβάρυνσης; Ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο. Έπληξαν με ωμό τρόπο έτσι το σκληρό πυρήνα των οικονομικών μας και αυτό συμβαίνει δυστυχώς για πρώτη φορά.

        Τα Κέντρα Υγείας, τα οποία ορισμένοι ασμένως τα αποδέχτηκαν, θυμάστε με τη δυνητική νομοθέτηση της χρηματοδότησης. Υπό το καθεστώς της δήθεν νομιμοποίησης κάποιων χρημάτων που είχαν δοθεί. Πού; Στις απομακρυσμένες περιοχές και τα νησιά. Ναι, αλλά τώρα όμως υποβάλλονται καθολικά αιτήματα, γιατί το Υπουργείο Υγείας δεν δίνει ούτε ένα ευρώ στα Κέντρα Υγείας ή στις Δημοτικές Αρχές, για να στηρίξουμε τη λειτουργία των Κέντρων Υγείας. Και όλων των δομών Πρωτοβάθμιας Υγείας και όχι μόνο οι διοικήσεις στρέφονται και εκλιπαρούν τους Δήμους για χρηματοδότηση στοιχειωδών αναγκών.

        Τα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία υπό το κράτος της κατάρρευσης, απευθύνονται στις Περιφέρειες. Τέτοια κατάντια.

        Ο περίφημος κόφτης για την ΤΑ συνιστά μέγιστη πολιτική ανηθικότητα. Η κυβέρνηση, οι κυβερνήσεις, όταν θα πετάνε το καράβι στα βράχια εξαιτίας της δικής τους κυβερνητικής ανεπάρκειας και των αδυναμιών που τους χαρακτηρίζει, θα στέλνουν το λογαριασμό στους Δήμους. Οι Δήμοι και οι εργαζόμενοι, θα πληρώνουν πρώτοι την ιστορία του κόφτη.

        Η υπόθεση με τους συνταξιούχους, που ως να μη συμβαίνει τίποτε, σαν να μη μας αγγίζει, τους συνταξιούχους αιρετούς εννοώ, δεν υπάρχει καν στην ατζέντα της ΚΕΔΕ. Μα συνάδελφοι, έχει ψηφιστεί η διάταξη στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο και από τέλος Μαΐου που έχει δημοσιευτεί ο νόμος, οφείλουν οι συνταξιούχοι συνάδελφοι που δραστηριοποιούνται, προσέξτε, σε συλλογικά Όργανα ΟΤΑ, αυτοί που ήδη, δραστηριοποιούνται, έτσι είναι η χαρακτηριστική φράση, έτςι λέει ο νόμος, αυτοί που δραστηριοποιούνται λοιπόν, οφείλουν να ανακοινώσουν στον ασφαλιστικό τους φορέα ότι δραστηριοποιούνται σε Δήμο, σε ΟΤΑ, για να τους ανασταλεί η καταβολή της επικουρικής και της κύριας σύνταξης. Από τέλος Μαΐου ισχύει αυτό. Και μην ακούτε που σας λένε ότι αυτό το πράγμα αφορά τα νέα Όργανα ή αυτούς που έχουν έμμεση σχέση εντολής. Αφορά όλους τους συνταξιούχους που είναι αν ενεργεία ΤΩΡΑ σε κάθε συλλογικό όργανο ΟΤΑ. Πού οδηγεί αυτό; Οδηγεί το 70% των Δήμων της χώρας σε θεσμική αποδόμηση, γιατί οι ανίδεοι δεν γνωρίζουν ότι στους μικρούς Δήμους, στους περιφερειακούς Δήμους, το δυναμικό το οποίο στελεχώνει τις Δημοτικές Αρχές είναι συνταξιούχοι κατά κανόνα.

        Δεν μιλάει κανείς για αυτό, γιατί φαίνεται απόλυτα παράλογο και είναι, αλλά είναι νόμος του κράτους όμως. Θέλει διόρθωση; Άμεση. Το συζητάει κανείς; Δεν είναι στην ατζέντα μας. Δεν αναδεικνύεται ως γεγονός.

        Τα προνοιακά θέματα. Προσέξτε, από εκεί που ήταν η βασικότερη αρμοδιότητα και εμείς επαιρόμεθα γιατί στην περίοδο της κρίσης οι τοπικές Αρχές καταφέραμε να κρατήσουμε την κοινωνική ισορροπία δεδομένου ότι στις προνοιακές και κοινωνικές πολιτικές είχαμε επιτυχημένες στοχευμένες δράσεις, δεν είναι πλέον δική μας αρμοδιότητα, είναι συντρέχουσα. Το μεγάλο κομμάτι της διαχείρισης πηγαίνει στις Περιφέρειες, πήγε στις Περιφέρειες. Δεν είναι σε εμάς πλέον. Εμείς παίρνουμε τα απόνερα. Παίρνουμε τη δυσκολία της διαχείρισης των πολιτικών όσον αφορά την πρόνοια και την κοινωνική πολιτική.

        Και θα κάνω μια αναφορά εδώ πέρα, γιατί δεν ξέρω κατά πόσο έγινε σαφές, για το τι θα ισχύσει στην οικογενειακή εναρμόνιση. Ακούστε, η ιστορία του voucher είναι μια προσπάθεια των ιδιωτών. Εδώ και δέκα χρόνια το πάλευαν αυτό. Θέλανε να παίρνει το voucher, το χρήμα δηλαδή, ο γονέας και όχι ο φορέας. Το κατάφεραν τώρα. Πού θα οδηγήσει αυτό; Είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε οικονομική συναλλαγή, θα οδηγήσει τους Δημοτικούς Βρεφικούς και Παιδικούς Σταθμούς στο κλείσιμο γιατί δεν θα υπάρχουν επιδοτήσεις δεδομένου ότι οι περισσότεροι θα σπεύσουν στους ιδιώτες και δεν είναι βέβαιο ότι τα παιδιά τους θα τα πάνε κιόλας. Μπορεί να τα κρατάνε στο σπίτι και να μοιράζονται λόγω της ανέχειας τα χρήματα. Για να ξέρετε πώς καταστρατηγείται το σύστημα.

        Δώσανε επίσης το δικαίωμα στον ιδιώτη, χωρίς κανένα απολύτως αντικειμενικό κριτήριο, να κάνει επιλογή ποιο παιδί και πιο γονέα θα εξυπηρετήσει. Το ακούτε αυτό; Ο ιδιώτης θα έχει τη δυνατότητα να φιλτράρει ποιο παιδί θα πάρει στον παιδικό σταθμό.

        Και το μεγάλο πρόβλημα της μη κάλυψης της κοινωνικής ανάγκης για να πάνε στους παιδικούς  σταθμούς θα κληθούμε να το διαχειριστούμε εμείς, συνάδελφοι, στους Δημοτικούς Παιδικούς μας Σταθμούς, χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα κάλυψης των ανελαστικών λειτουργικών  δαπανών.

        Και τι θα γίνουν οι εργαζόμενοι οι οποίοι μέχρι σήμερα πληρώνονταν από τους πόρους συνοχής, την Ευρωπαϊκή Ένωση; Θα πάνε στο σπίτι τους.

        Αυτή είναι η κυβέρνηση της δήθεν αριστεράς, που φανταςιώνεται ότι κάνει δίκαιες πολιτικές στο χώρο της κοινωνικής πολιτικής. Στον ευαίσθητο αυτό τομέα.

        Στο κομμάτι των ΔΕΥΑ. Κάνω ορισμένες περιπτωσιολογικές αναφορές, είμαι σίγουρος ότι δεν τις ξέρετε οι περισσότεροι. Ξέρετε τι εγκύκλιο έβγαλε το Υπουργείο Οικονομικών; Συμψηφίζει λογιστικά μέχρι τέλος του ’15 όλους τους ισολογισμούς των ΔΕΥΑ, είτε είναι κερδοφόροι, είτε είναι ζημιογόνοι, που είναι εξαιτίας της έλλειψης φοροδοτικής ικανότητας του τοπικού πληθυσμού τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης. Και λέει όταν θα εκδώσεις λογαριασμούς βεβαιωτικούς, ας πούμε δέκα ευρώ, λογίζονται ως εισπράξεις-κέρδη, φορολογούνται με 29% και πρέπει να δώσεις και προκαταβολή άλλο ένα 29%. Δηλαδή ο Δήμος, η ΔΕΥΑ, θα κληθεί να πληρώσει στο ελληνικό δημόσιο 58% πρόσθετο καπέλο, ενώ βρίσκεται ήδη σε οικονομική ασφυξία. Μα είναι τρελοί οι άνθρωποι; Οι άνθρωποι ζουν σε αυτή τη χώρα; Έχουν έρθει από άλλο πλανήτη; Και συζητάμε για κανονικότητα στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;

        Στα οικονομικά; Να μην τα επαναλάβω. Τη δραματικότητα της κατάστασης τη βιώνουμε όλοι. Θα υπερασπιστεί κανείς την περίοδο μετά τον Καλλικράτη όσον αφορά την οικονομική και τη δημοσιονομική κατάσταση στους Δήμους; Όχι. Κανένας. Αλλά αυτό το χάλι όμως δεν υπήρχε. Αυτό το χάλι δεν έχει προηγούμενο.

        Στην κοινωφελή εργασία. Ποιος είναι ο λόγος που οδηγηθήκαμε σε μια σαλαμοποίηση της επιλογής των Δήμων; Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο. Σας λέω όμως ότι για λόγους ηθικής και συναδελφικής δεοντολογίας, αλλά και για ισονομία, κανένας που έχει επιλεγεί στις δύο πρώτες ομάδες, δεν πρέπει να υποδεχθεί προσωπικό από την κοινωφελή εργασία όπως είναι σήμερα. Ή θα γίνει για όλους ή δεν θα γίνει για κανέναν. Η σαλαμοποίηση στο χώρο μας θα πρέπει να αποφευχθεί, συνάδελφοι. Δεν θα τσιμπήσουμε το τυράκι που μας βάζουν στη φάκα, όπως τσίμπησε ο Πρόεδρός μας, με τους Αντιδημάρχους. Η διάταξη των Αντιδημάρχων ήταν σκόπιμη. Δεν ήταν τυχαία. Μπήκε στο νομοσχέδιο σκόπιμα, για να μας κάνει να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας εκεί, γιατί ξέρουν ότι μας απορρυθμίζουν τελείως με αυτή  τη διάταξη και να πάψουμε να ασχολούμαστε με αυτά που σας ανέφερα εγώ προηγούμενα. Και ο Πρόεδρος τσίμπησε, δυστυχώς. Βγήκε και πανηγύρισε ότι θα μας ρυθμίσουν το θέμα των Αντιδημάρχων.

Προσέξτε, το νομοσχέδιο δεν είναι νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Δεν είναι καν νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών. Έχει δοθεί στη δημοσιότητα χωρίς να έχει την έγκριση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και κυρίως δεν έχει την κύρωση των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όπου λοιπόν υπάρχει πρόβλημα δημοσιονομικό, θα πρέπει η κυβέρνηση να ανακαλύψει ισοδύναμα. Για αυτό μη σπεύδουμε από τώρα να πανηγυρίζουμε.

Πολλές φορές έχω πει στην ΚΕΔΕ ότι ακούω τον Πρόεδρο και μου φαίνεται ότι ακούω κυβερνητικό εκπρόσωπο του Συνασπισμού, του ΣΥΡΙΖΑ. Και μου κάνει εντύπωση αυτό. Να δεχτώ ότι καλοπροαιρέτως το κάνει γιατί πιστεύει ότι πράγματι μπορεί να έχει η Αυτοδιοίκηση μια βοήθεια. Μα εδώ όμως τα γεγονότα μιλάνε μόνα τους. Έχουμε αλληλουχία αρνητικών εξελίξεων.

Στο κομμάτι της αυτεπιστασίας. Εδώ προσέξτε τώρα, περισσεύει η ανικανότητα, γιατί ενώ θέλουν να βοηθήσουν την κατάσταση, κατά την άποψή τους δεν είναι καλή η διαδικασία της επιλογής μέσω του ΟΑΕΔ, καταργούν την αυτεπιστασία με το άρθρο όπως το έχουν γράψει. Καταργούν την αυτεπιστασία όπως είναι το άρθρο γραμμένο.

Στο κομμάτι της καταστατικής θέσης, νομίζω περιττεύει να κάνω την οποιαδήποτε αναφορά. Όσοι είμαστε σε αυτό το χώρο και διακονούμε εκουσίως, επειδή δεν μας έσπρωξε κανένας σε αυτή εδώ την περιπέτεια, το κάνουμε γιατί αγαπάμε τον τόπο μας, γιατί πιστεύουμε ότι η χώρα μας, μας έχει ανάγκη. Γιατί πιστεύουμε ότι αυτό το σύστημα το οποίο είναι υπαίτιο, αυτό το κράτος το κεντρικό, το κεντροβαρικό, το υδροκέφαλο, το αναποτελεσματικό, είναι υπαίτιο για την κατάσταση που έχει οδηγηθεί η χώρα σήμερα. Και πιστεύουμε απόλυτα ότι αν υπάρξει ισχυρή αποκέντρωση στη χώρα μας, η χώρα μπορεί να αποκτήσει μια αχτίδα φωτός, μια ελπίδα και ο λαός μπορεί να στρέψει την προσοχή του σε ένα σαφώς περιγεγραμμένο εγγύς μέλλον, με ασφάλεια προγραμματική, με δεδομένα βήματα και με τη δυνατότητα της καλλιέργειας ισχυρών δεσμών εμπιστοσύνης μεταξύ των φορολογουμένων και της φορολογούςης Αρχής, που πρέπει να είναι οι Δήμοι.

Για αυτό, κύριε Πρόεδρε της ΚΕΔΕ, αγαπητέ φίλε Γιώργο, έκανες μεγάλο λάθος όταν ενώπιον της Επιτροπής των κυβερνητικών Υπουργών, Κουρουμπλή, Βερναρδάκη, Μπαλάφα και του Γραμματέα, τάχθηκες εναντίον του Καλλικράτη. Έκανες μεγάλο λάθος και δεν πρέπει να το επαναλάβεις.

Ο Καλλικράτης, συνάδελφοι, είναι μια κατάκτηση δική μας. Εμείς επιβάλλαμε την αυτοκατάργησή μας όταν Πρόεδρος στην ΚΕΔΚΕ ήταν ο Κακλαμάνης. Δεν το ήθελε το κεντρικό κράτος. Δεν ήθελε την ισχυροποίηση των Δήμων. Δεν ήθελαν να δώσουν το ΕΣΠΑ στις Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις. Ξέρετε ποιο ήταν το σχέδιο; Να φτιάξουν ένα αποδυναμωμένο Περιφερειακό Συμβούλιο με έμμεση εκλογή του Περιφερειάρχη για να μην έχει πολιτική δύναμη, γιατί είναι μεγάλα τα εκλογικά ακροατήρια των Περιφερειών. Αυτό σκεφτόταν το κεντρικό σύστημα. Έμμεση εκλογή Περιφερειάρχη και δώσε τους και πέντε-δέκα λεφτουδάκια εκεί πέρα ας πούμε να έχουν κάτι να παίζουν, κάτι να ασχολούνται.

Εμείς επιβάλλαμε αυτή την ουσιαστική αποκέντρωση. Δικά μας παιδιά είναι οι Περιφερειάρχες. Και κακώς στρέφονται εναντίον μας σήμερα. Πράττουν όχι πατροκτονία ή μητροκτονία, αλλά ολέθριο πολιτικό λάθος. Πρέπει να είναι οι σύμμαχοί μας γιατί η δική τους παρουσία εξαρτάται από τη δική μας θεσμική και πολιτική ευρωστία. Διαφορετικά είναι χαμένοι από χέρι. Δεν μπορούν να ακουμπήσουν αυτοί άμεσα τις κοινωνίες, ιδίως οι κυβερνώντες και αυτό είναι το πρόβλημα που τους βασανίζει και για το οποίο υπάρχει μια εχθρότητα απέναντι στο θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Μιλάω έντονα, γιατί όλα αυτά τα χρόνια έχω δώσει αγώνα ζωής για να γίνει αποκέντρωση στη χώρα, μιλάω από καρδιάς, χωρίς να έχω καμία απολύτως σκοπιμότητα και κανένα  φόβο. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα. Μιλάω ελεύθερα, ερμηνεύοντας τα πράγματα όπως είναι πιστεύω στην πραγματικότητα, γιατί ζω το πρόβλημα και γιατί αφουγκράζομαι και τη δική σας αγωνία.

Στον Ελεγκτή Νομιμότητας. Δεν ήταν ο Ελεγκτής Νομιμότητας αυτό που είχαμε προτείνει ως Κεντρική Ένωση. Δεν θέλαμε να υπάρχει ούτε καν η  σύνδεση της νομικής εποπτείας της Αρχής αυτής από το Υπουργείο Εσωτερικών. Εμείς θέλαμε να είναι ανεξάρτητη Αρχή και μάλιστα είχαμε κάνει και περιγραφή με ποιο τρόπο θα έπρεπε αυτό να λειτουργήσει. Αλλά όμως από εκείνη τη ρύθμιση το να πηγαίνει σήμερα κανείς πίσω στην εποχή του Μαυρογιαλούρου, υπάρχει μεγάλη αποπόσταση. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Με το νομοσχέδιο, το Υπουργείου Εσωτερικών επιδιώκει να βάλει το χέρι της εκάστοτε κυβέρνησης, στους Δήμους, ώστε να χειραγωγεί και να εκβιάζει πολιτικά τους εκπροσώπους των τοπικών Αρχών μέσω του ελέγχου νομιμότητα και όχι μόνο, γιατί το πρόσωπο αυτό όπως το λέει ο νομοθέτης, θα έχει και κυρωτικές αρμοδιότητες, δηλαδή θα επιβάλλει ποινές.

        Όπως ποινή επεβλήθη στον Σίμο τον Δανιηλίδη και του απαγορεύτηκε να βγαίνει έξω από τη χώρα, όταν άλλοι κρασάρανε τη χώρα και την πετάξανε στα βράχια και πηγαινοέρχονται κομφετί κενοί και αεράτοι μέσα-έξω στη χώρα, χωρίς να ευαισθητοποιείται κανένας δικαστικός λειτουργός να τους ζητήσει έστω μια εξήγηση για τη δραματική κατάσταση που έφεραν τη χώρα .

        Συνάδελφοι, ολοκληρώνω την τοποθέτησή μου. Σας έκανα αυτή την περιληπτική αναφορά, γιατί υπάρχουν άπειρα θέματα στα οποία θα μπορούσα να εκταθώ, πιστεύοντας ότι αν δεν σηκώσουμε το κεφάλι σε αυτή εδώ την κρίσιμη ώρα, θα μας συμπιέσουν ανελέητα και θα μας πάνε άκλαυτους. Ήδη πολλοί που έχουν διανύσει ένα σημαντικό κύκλο, λένε αμάν να τελειώσει αυτή η θητεία, να πάω σπίτι μου. Είναι λάθος αυτό. Δεν πρέπει εμείς να τους αφήσουμε να πάρουν αέρα. Θα τους κάνουμε να πετάγονται στον ύπνο τους το βράδυ. Θα τους κάνουμε να μας βλέπουν συνέχεια μπροστά τους. Να αισθανθούν τη δύναμή μας. Να καταλάβουν ότι οι τοπικές Αρχές δεν είναι κάποιοι τυχαίοι εκλεγμένοι οι οποίοι περιστασιακά πέρασαν από έναν θεσμό γιατί έχουν στο μυαλό τους τις ισχυρές και παχυλές αποδοχές. Δεν παίρνουμε εμείς 7.000 το μήνα. Και με τα ελάχιστα που παίρνουμε δεν θα γίνουμε ούτε κλέφτες. Δεν περνάει σε εμάς έκνομη διαχείριση. Πολλές φορές αυτό αν συμβαίνει, λειτουργία δηλαδή στα όρια της νομιμότητας, είναι εξαιτίας της ανάγκης υλοποίησης του έργου και της καθημερινότητας. Αυτό είναι το πρόβλημα. Μη μπαίνουμε στη λογική λοιπόν να αναδεικνύουμε σε κυρίαρχο το θέμα των οικονομικών μας αποδοχών. Σημαντικό κεφάλαιο είναι, δεν λέω, αλλά δεν είναι αυτό το μείζον.

        Θα σας κάνω μόνο έναν παραλληλισμό, μια σκέψη φωναχτή. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι αν οι αποδοχές των Βουλευτών ήταν αντίστοιχες με τις αποδοχές του 70% των Δημάρχων της χώρας, η χώρα θα είχε κάθε εβδομάδα εκλογές. Κάθε εβδομάδα θα είχαμε εκλογές.

        Για να κλείσω. Σήμερα ειλικρινά θέλω να ακούσουμε τη δική σας φωνή. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν συμφωνήσαμε για εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου, που δεν υπήρξε σχέδιο ψηφίσματος.

        Η δικιά μας η πρόταση ποια είναι. Θα πρέπει να κάτσουμε και να καταγράψουμε όλες αυτές τις αρνητικές νομοθετικές ρυθμίσεις οι οποίες έχουν γίνει. Να τις δώσουμε ως προτάσεις στο Υπουργείο Εσωτερικών για να δούμε τις προθέσεις που δημοσίως εκστομίζονται, να τις περιλάβει ως άρθρα μέσα στο πολυνομοσχέδιο. Δηλαδή παραδείγματος χάριν να καταργηθεί η διάταξη όσον αφορά τους συνταξιούχους αιρετούς. Να καταργηθεί η διάταξη όσον αφορά την προτεραιότητα του κόφτη για την Αυτοδιοίκηση. Δεν λέω, ας πληρώσει και η Αυτοδιοίκηση. Τρίτη, τέταρτη όμως θα πρέπει να είναι στη σειρά επιλογής νομοθετικά καταγεγραμμένη σε  σχέση με τους άλλους θεσμούς του κεντρικού κράτους.

        Θα πρέπει να υπάρξει άμεση καταβολή των χρημάτων, των οικονομικών, που είναι θεσμοθετημένοι, δηλαδή των παρακρατηθέντων, της ΣΑΤΑ, και των λοιπών χρημάτων. Μα σταματήσαμε να ασχολούμαστε για αυτά, γιατί έχουμε εξοντωθεί πλέον και γιατί καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά εάν δεν κλείσει η ιστορία της απόδοσης των δόσεων.

        Θα πρέπει να περιλάβουμε μέσα όλες τις προτάσεις που αφορούν στην καταστατική θέση και που δεν θα οδηγούν ανά πάσα στιγμή τον αιρετό στο ταπεινωτικό σήκω πάνω κατηγορούμενε, κάτσε κάτω κατηγορούμενε, πήγαινε σπίτι σου κατηγορούμενε. Έχουμε κάνει για αυτό το πράγμα προτάσεις. Να γίνονται οι δικές άμεσα, να μην χρονίζουν. Δεν υπάρχει καμία μέσα.

        Θα πρέπει να διευκρινιστεί το θέμα όσον αφορά την αυτεπιστασία και να ισχυροποιηθεί.

        Θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι στην υπόθεση του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας ή θα μπουν όλοι οι Δήμοι μέσα ή κανένας.

        Αν αυτά τα πράγματα δεν γίνουν, προφανώς θα πρέπει να οργανώςουμε τη δική μας αντίδραση. Εγώ έχω πει κάποια πράγματα τα οποία θεωρούνται ακραία, ίσως υπερβολικά. Ο Πρόεδρος προσπαθεί να τα διακωμωδήσει. Δεν με απασχολεί καθόλου. Αλλά σας λέω ειλικρινά ότι οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Έτσι καταλαβαίνουν. Δεν καταλαβαίνουν διαφορετικά. Υπάρχει ένα σύστημα δομημένο στο κεντρικό κράτος, που παγιδεύει όλες τις κυβερνήσεις, ακόμα και αν έχουν την καλύτερη των προθέσεων, και αυτό πρέπει να το συντρίψουμε για να αναςάνει η χώρα. Εμείς μόνο μπορούμε, κανένας άλλος.

        Στο Συνέδριό μας θα πρέπει από τώρα να στήσουμε ένα ολόκληρο θεσμικό οικοδόμημα το οποίο θα αφορά στην περαιτέρω ενίσχυση των θεσμών τοπικής δημοκρατίας και στην αποκέντρωση της χώρας. Δεν θα πρέπει να υπάρχει στο λεξιλόγιό μας αλλαγή του Καλλικράτη. Ας το έχει η κυβέρνηση αυτό, ας το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς πρέπει να μιλάμε για ενδυνάμωση των θεσμών τοπικής δημοκρατίας και για ενίσχυση της αποκέντρωση. Ναι, με βάση την αρχή της εγγύτητας και την επικουρικότητα. Ασκείται η εξουσία στο πλησιέστερο δηλαδή στον πολίτη επίπεδο και όταν κάποιος δεν μπορεί, προφανώς θα υπάρχει ένα δεύτερο επίπεδο το οποίο θα συνδράμει αυτή την προσπάθεια.

        Στα πλαίσια αυτά θα δικαιώσουμε τον ιστορικό μας ρόλο, διαφορετικά θα καταγραφούμε σαν οι μοιραίοι της ιστορίας και πιστεύω ότι αυτό σε εμάς δεν αξίζει. Θα σηκώσουμε το κεφάλι μας για να μη δώσουμε το δικαίωμα σε κανέναν να μας αποκαλεί ή όχλο ή κλέφτες ή οτιδήποτε άλλο. Είμαστε εκπρόσωποι του λαού και θα αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Τώρα είναι η ώρα.         Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. 

*Ο Απόστολος Κοιμήσης είναι επικεφαλής της παράταξης «ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ» στην ΚΕΔΕ και η ομιλία του έγινε στο πλαίσιο της Γεν. Συνέλευσης της ΚΕΔΕ 6/7/16