Η
σημερινή δυσμενής οικονομική πραγματικότητα στην οποία έχει περιέλθει η χώρα
προκαλεί τριγμούς στη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας και της πολιτικής σκηνής,
δημιουργώντας πρωτόγνωρες συνθήκες που δυστυχώς πολλές φορές απειλούν τη
λειτουργία της ίδιας της δημοκρατίας.
Η
τοπική αυτοδιοίκηση, ως πρωταρχικός πυλώνας για τη δημοκρατική διακυβέρνηση της
χώρας, απολαμβάνει συνταγματικές εγγυήσεις για το αυτοδιοίκητο του ρόλου της, είναι
επιφορτισμένη με την υποχρέωση της διοίκησης των τοπικών υποθέσεων και χαίρει διοικητικής
και οικονομικής αυτοτέλειας. Εξαιτίας όμως, της οικονομικής δυσπραγίας και των
αδικαιολόγητων, πολλές φορές, παρεμβάσεων της κεντρικής εξουσίας χωρίς την
προηγούμενη συμφωνία των εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης έχει ως συνέπεια,
η παραπάνω βασική αρχή να βάλλεται επικίνδυνα.
Οι
πολιτικές λιτότητας που έχουν υιοθετήσει και εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις
μετά την είσοδο της χώρας σε καθεστώς «εποπτείας» από τους δανειστές της έχουν
επιφέρει όχι μόνο οικονομικές, αλλά και διοικητικές δυσλειτουργίες στην τοπική
αυτοδιοίκηση. Το προσωπικό στους Δήμους μειώνεται (κατάργηση κλάδων σχολικών
φυλάκων, δημοτικής αστυνομίας) και δυστυχώς σύμφωνα με τις φημολογούμενες
απόψεις υπάρχει ο κίνδυνος για μια περαιτέρω συρρίκνωση του προσωπικού τους,
κάτι που θα καταστήσει τους ΟΤΑ, θεσμό χωρίς ουσιαστική δυνατότητα παρέμβασης
στα τοπικά θέματα.
Όλα
αυτά έχουν ως αποτέλεσμα οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των τοπικών κοινωνιών να μην
μπορούν να εφαρμόσουν τις πολιτικές τους επιλογές και το πολιτικό τους όραμα
για το οποίο εξελέγησαν και καθιστούν τους ΟΤΑ, φορείς διαχείρισης και
διεκπεραίωσης, χωρίς πολλά περιθώρια υλοποίησης μιας αυτόνομης στρατηγικής για
την ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών.
Στο
σημείο αυτό θα πρέπει να επισημάνω ότι η τοπική αυτοδιοίκηση, όλο αυτό το
διάστημα, έχει προσφέρει τα μέγιστα για την οικονομική ανόρθωση της χώρας και
έχει υποστεί τις μεγαλύτερες απώλειες σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον
θεσμό. Θα πρέπει επιτέλους η κεντρική
εξουσία να κατανοήσει ότι οι ΟΤΑ δεν αντέχουν άλλες θυσίες και να τους δοθεί
επιτέλους η δυνατότητα να προσφέρουν καλές υπηρεσίες προς τους πολίτες.
Σήμερα
το σύνολο των αιρετών επιδιώκουν την ανεύρεση συνεργιών με τις τοπικές
κοινωνίες για να καταφέρουν να βοηθήσουν τους πολίτες να αντιμετωπίσουν τα
καθημερινά τους προβλήματα (λειτουργία κοινωνικών παντοπωλείων, κοινωνικών
ιατρείων, κοινωνικών φροντιστηρίων κλπ).
Παρά
τα όποια προβλήματα, η τοπική αυτοδιοίκηση παραμένει ο πρώτος θεσμός στον οποίο
απευθύνεται ο πολίτης για να βρει λύσεις και απαντήσεις στα προβλήματα του.
Όλοι εμείς που έχουμε ταχθεί να υπηρετούμε τους πολίτες καταβάλλουμε κάθε
δυνατή προσπάθεια να βρισκόμαστε δίπλα τους.
Έργο επίπονο, μερικές φορές και ανέφικτο, αλλά παραμένουμε πιστοί στο
όραμα για μια αυτοδιοίκηση αποτελεσματική και αρωγό των πολιτών.
Καταλήγοντας,
πιστεύω ότι όλοι όσοι θα διεκδικήσουν το δημαρχιακό θώκο στις επερχόμενες
αυτοδιοικητικές εκλογές οφείλουν να καταστήσουν σαφές προς τους ψηφοφόρους το
νέο πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί και στο οποίο καλούνται οι Δήμοι να ασκήσουν
τις αρμοδιότητες τους.
*Ο κ. Νίκος
Παπαγγελής είναι Δήμαρχος Λεβαδέων. Άρθρο για την έρευνα του περιοδικού
«Κοινωνική Επιθεώρηση» για το εκκρεμές της Δημοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου