«...Δεν γράφω ιστορία, αλλά πεζογραφία. Συνεπώς έχω το δικαίωμα να διαλέξω κατά το κέφι μου αυτό που ταιριάζει περισσότερο στους χαρακτήρες και στις λεπτομέρειές μου, ώστε να μπορέσω να δημιουργήσω τη γενική εντύπωση που επιθυμώ». Αυτή η φράση είναι κάπου στο δεύτερο μισό του βιβλίου και μου ακούγεται σαν μια εξήγηση που αισθάνθηκε την ανάγκη να δώσει ο Νίκος Δαββέτας στους αναγνώστες του. Πράγματι δεν κάνει Ιστορία, πράγματι δανείζεται από την Ιστορία και από πολλούς χαρακτήρες της, πολλά και διαφορετικά στοιχεία για να φτιάξει το μυθιστορηματικό του σύμπαν.
Με αυτό το σκεπτικό ξεκίνησε η επιμελήτρια των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Ελένη Μπούρα την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση με το συγγραφέα Νίκο Δαββέτα η οποία απέφερε μια πλήρη εικόνα της υπόθεσης του βιβλίου, των τεχνικών που μεταχειρίστηκε, της έρευνας που προηγήθηκε, του «νουάρ» χαρακτήρα του μυθιστορήματος, την θέσης του συγγραφέα για το χειρισμό ιστορικών γεγονότων και αναφορών .
Το κοινό όμως που πήρε την σκυτάλη επιβεβαίωσε πλήρως την θέση της βιβλιοκριτικού Όλγας Σελλά ότι «ο αναγνώστης δεν μπορεί να μην κάνει προβολές σε πρόσωπα που γνωρίζει ή έχει ακούσει, σε γεγονότα που ειπώθηκαν δημόσια ή ιδιωτικά, σε ιδέες και στάσεις ζωής που έγιναν για χρόνια εμβλήματα».
Και η συζήτηση αναπόφευκτα οδηγήθηκε στον Μπελογιάννη και την Έλλη Παππά, στον αμφιλεγόμενο Βαβούδη και τους διαφυγόντες διανοούμενους του θρυλικού πλέον ΜΑΤΑΡΟΑ, στους δευτεραγωνιστές του βιβλίου που τελικά είναι αυτοί οι οποίοι κτίζουν την υπόθεση του μυθιστορήματος και ουσιαστικά πρωταγωνιστούν.
Κι όλα αυτά με τη γνωστή ατμόσφαιρα που 3 δεκαετίες ευλαβικά καλλιεργούμε στο βιβλιοπωλείο. Της προσεκτικής παρακολούθησης των εισηγήσεων, της κατάθεσης του αντίλογου αλλά και του σεβασμού στην άλλη άποψη, της ελεγχόμενης έντασης ... (από τον καθένα προσωπικά).
Μια βραδιά με πολλαπλά κέρδη για τους λάτρεις του καλού βιβλίου, για τους εραστές του λόγου και του αντίλογου. Πηγή http://sigxroniekfrasi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_22.html?spref=fb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου