Μέσα στον καταιγισμό απεργιών και
“αγωνιστικών κινητοποιήσεων”, ένα ακόμα ελληνικό παράδοξο περνάει στα “ψιλά”
των ειδήσεων. Τη Δευτέρα 05/11/2012 δεν λειτούργησαν τα δημόσια σχολεία σε
πολλές περιοχές της χώρας προκειμένου οι παιδαγωγοί να εκλέξουν εκπροσώπους
τους σε διοικητικά και συνδικαλιστικά όργανα.
Με ποια λογική o Υπουργός όρισε
ως αργία αυτή την ημέρα; Τι εμποδίζει τους εκπαιδευτικούς να ψηφίζουν χωρίς να
απέχουν από την εργασία τους; Γιατί ο εργοδότης επιδοτεί τον εργαζόμενο
προσφέροντας άδεια μετ’ αποδοχών για την διευκόλυνση της συνδικαλιστικής του
δραστηριότητας; Με ποια λογική τα παιδιά μας, των οποίων τη “δωρεάν παιδεία”
πληρώνουμε πανάκριβα, θα στερηθούν μια ακόμα ημέρα μαθημάτων; Αν το μετρήσουμε
ως χρηματικό κόστος είναι εκατομμύρια ευρώ. Αν το μετρήσουμε ως παιδαγωγικό
κόστος είναι η καθιέρωση της έλλειψης σεβασμού στα παιδιά, στους γονείς και
στην κοινωνία στο όνομα του υπέρτερου, προφανώς, αγαθού που είναι ο
συνδικαλισμός.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι υπάρχουν
και οι ευσυνείδητοι παιδαγωγοί που κάνουν στις μέρες μας ένα πολύ δύσκολο αγώνα
υπό ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες. Η επανάκαμψη της χώρας περνά πρώτα από όλα
μέσα από αυτούς. Γιατί τα σχολεία με απόφαση της κυβέρνησης να είναι κλειστά
εμποδίζοντας όσους παιδαγωγούς θέλουν να ασκήσουν το λειτούργημά τους; Υπάρχουν
κι αυτοί που δε βλέπουν το λειτούργημα ως εμπόδιο στην άσκηση των λοιπών
δικαιωμάτων τους!
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δημιουργία ΞΑΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου