Τις πύλες της άνοιξε η Κατασκήνωση της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας στον Παρνασσό

Τις πύλες της αλλά και την αγκαλιά της έχει ανοίξει από τις 5 Ιουλίου 2014, η Κατασκήνωση της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας στον Παρνασσό, υποδεχόμενη τους λιλιπούτειους φίλους της, που υπομονετικά το πρωί της 5ης Ιουλίου με τις βαλίτσες τους ανά χείρας επιβιβάσθηκαν στα λεωφορεία (από Σχηματάρι, Θήβα, Αλίαρτο και Λιβαδειά) και ανηφόρισαν στην αγαπημένη τους κατασκήνωση, όπου φιλοξενήθηκαν για 12 ημέρες. Άλλοι για δεύτερη, τρίτη, ή και περισσότερες φορές και κάποιοι για πρώτη φορά ξεκίνησαν από όλες τις περιοχές της επαρχίας μας και πέρασαν λίγες μέρες ξεγνοιασιάς και ξεκούρασης μαζί με τους παλιούς αλλά και τους καινούριους φίλους τους, που γνώρισαν εκεί στην ελατόφυτη βουνοπλαγιά του Παρνασσού με την πετρόκτιστη πολιτεία της, ακριβώς κάτω από την Ιερά Μονή Ιερουσαλήμ στη Δαύλεια.

Αφού πέρασαν 12 ημέρες στην κατασκήνωση τα μικρά αγόρια του Δημοτικού αναχώρησαν ανανεώνοντας το ραντεβού τους για του χρόνου ενώ τη θέση τους στην κατασκήνωση, την Τετάρτη 16 Ιουλίου, πήραν τα αγόρια του Γυμνασίου-Λυκείου, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσουν τα κορίτσια του Δημοτικού, κατόπιν τα κορίτσια Γυμνασίου-Λυκείου και τέλος οι φοιτητές.

Από την πρώτη κιόλας ημέρα της κατασκηνωτικής περιόδου κοντά στα παιδιά βρέθηκε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Γεώργιος, ο οποίος εργάζεται ακατάπαυστα για την όσο το δυνατόν καλύτερη λειτουργία των κατασκηνώσεων, σε συνεργασία με τα στελέχη, ώστε οι κατασκηνώσεις μας να παρέχουν στα παιδιά ημέρες ξεγνοιασιάς, ψυχαγωγίας και ξεκούρασης, που τόσο έχουν ανάγκη αλλά και πνευματικά βιώματα μέσα από την πίστη και την παράδοσή μας καθώς και ευκαιρίες κοινωνικοποίησης, δημιουργίας φιλίας με τα άλλα παιδιά και επαφής με τη φύση.

Να σημειωθεί ότι φέτος η Κατασκήνωση συμπληρώνει 43 χρόνια ζωής και λειτουργίας, έχοντας φιλοξενήσει χιλιάδες παιδιά, εντός και εκτός της Μητροπόλεώς μας εντός και εκτός Ελλάδος, αφήνοντας ανεξίτηλα τα ίχνη της μέσα στις καρδιές και στις ζωές όλων των παιδιών και των στελεχών που έζησαν εκεί. Ευχόμεθα και ευελπιστούμε να συνεχίζει για πολλά χρόνια να δέχεται και να φιλοξενεί όσο περισσότερα παιδιά γίνεται.