Η ΜΑΝΝΑ
Σαν μαργαρίτα μοιάζει η μάννα•
στου κόσμου τον αγρό,
μια μαργαρίτα...
Μαδάς τα πεταλά της
και ρωτάς ... «μ´ αγαπάς;»
κι εκείνη σ’ αποκρίνεται
δίνοντας
τ´ άσπρα της φυλλαράκια
ένα, ένα.
«Τράβα κι αυτό το πέταλο,
παιδί μου, για να δείς
πώς σ´ αγαπώ...»
Κι έρχεται η ώρα π´ απομένουν
δυό πέταλα ή πέντε•
κάποτε, μόνο το κοτσάνι...
Και ποιός να το πιστέψει
πως ήτανε αυτό - σ΄εναν καιρό.....
ΜΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ!!!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου