Περιαστικά δάση, τα "πράσινα τείχη" των ελληνικών πόλεων και χωριών

Του Λουκά Καράντζαλη

Εάν δεν ξαναδούμε την διαχείριση των περιαστικών δασών και δασικών εκτάσεων υπό άλλο πρίσμα και με άλλη λογική, το πρόβλημα οχι μόνο δεν θα βρεί λύση, αλλά θα εντείνεται και θα πηγαίνει κάθε χρόνο και χειρότερα.

Εάν δεν δούμε τον περιαστικό χώρο ως δασικού πάρκου σε λειτουργική συσχέτιση με τον αντίστοιχο αστικό χώρο και

κατά συνέπεια εάν δεν υπάρχει η πρόβλεψη ειδικής διαχείρισής του, το πρόβλημα των πυρκαγιών, της καταστροφής και υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της διατάραξης της κοινωνικής και οικονομικής ζωής των πολιτών των χωριών και των πόλεων, θα εντείνεται συνεχώς και με μεγαλύτερη ένταση.

Αδήριτη αναγκαιότητα λοιπόν της συγκρότησης μιας ειδικής πολιτικής για τα περιαστικά δάση των ημιαστικών και αστικών κέντρων στην Ελλάδα και της υπαίθρου, στην βάση σύγχρονων αντιλήψεων για το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής και την βιώσιμη ανάπτυξη, όπου τα δάση-δασικές εκτάσεις καλούνται να εκπληρώσουν ένα τριπλό ρόλο: περιβαλλοντικό-οικολογικό, πολιτισμικό-κοινωνικό και παραγωγικό-οικονομικό. Για παράδειγμα η καθαριότητα των δασών στην βάση διαχειριστικών μελετών των Δασαρχείων και αξιοποίησης της παραγόμενης ξυλείας, η αντιπλημμυρική προστασία, η αναψυχή

και η ψυχαγωγία, ο εναλλακτικός τουρισμός είναι μερικά από τα θέματα που αντιστοιχούν σ’ αυτό τον τριπλό στόχο και ρόλο του δάσους στη σύγχρονη εποχή και τα οποία πρέπει κάθε φορά να ιεραρχούνται και να τίθενται σε προτεραιότητα ανάλογα με την περίπτωση.

Τα περιαστικά δάση, στο πλαίσιο της νέας αντίληψης για το ρόλο του δάσους μπορούν να αποτελέσουν στοιχεία προστασίας των πόλεων (από φυσικές καταστροφές, ρύπανση, κλιματικές αλλαγές) αλλά και περιβαλλοντικής και αισθητικής αναβάθμισης του αστικού χώρου. Αποτελούν μέρος της περιβαλλοντικής υποδομής των πόλεων. (Ηλίας Μπεριάτος Καθηγητής Πανεπιστημίων, Αρχιτέκτονας Πολεοδόμος βραβευμένος για την συμβολή του στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ευρωπαική ήπειρο κλπ)