«Βλέπω τον Γερµανό να έρχεται... Με το που άνοιξε την πόρτα ρίχτηκε πάνω στον πατέρα µου σαν εξαγριωµένη τίγρη, σπρώχνοντας και χτυπώντας τον... Ακολουθούσαµε κλαίγοντας και προπαντός οι µικρές µου αδελφές γιατί εγώ ήµουν σχεδόν εντελώς τρελαµένη... Ανοιξα το παράθυρο πάνω από τον νεροχύτη και πήδηξα χωρίς να σκεφτώ. Το ύψος ήταν πάνω από δύο µέτρα και κάτω ανώµαλο έδαφος αλλά δεν έπαθα το παραµικρό... Ο,τι έγινε στο σπίτι µου από την ώρα που έφυγα το έµαθα από µια γειτόνισσα. Αφού το τέρας χτύπησε πολύ άσχηµα τον πατέρα µου έφυγε. Αλλά δυστυχώς πήγε άλλος. Ο πατέρας µου πήρε αγκαλιά τη µία από τις αδελφές µου, νοµίζοντας ίσως πως θα του χαρίσουν τη ζωή προς χάρη της. Παίρνει αγκαλιά την άλλη η µητέρα µου που φώναζε και µένα... Ούτε εκατό µέτρα πιο κάτω από το σπίτι µας τους εκτέλεσαν όλους. Η αγαπηµένη του “Νιτσούλα” όµως επέζησε, για να ευχηθεί πολλές φορές να την είχαν σκοτώσει κι εκείνη...». (Αφήγηση της ∆ιστοµίτισσας Ελένης (Νίτσας) Σφουντούρη, από το βιβλίο «Ηµερολόγιο από το µέτωπο», Εκδόσεις Κασταλία,Αθήνα τηλ. 210-3215280). Το παραπανω δημοσιευμα ειναι μερος του ευρυτερου ρεπορταζ της εφημεριδας ''ΤΑ ΝΕΑ'' στο σημερινο τους φυλλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου