Με την πρέπουσα σοβαρότητα – όπως αρμόζει σε θέματα δημόσιας υγείας – αντιμετώπισε σύσσωμο το Δημοτικό Συμβουλίου του Δήμου Ορχομενού τις καταγγελίες για τοποθέτηση κεραίας κινητής τηλεφωνίας σε ιδιωτική ταράτσα στο κέντρο της πόλης. Το θέμα συζητήθηκε εκτάκτως στο ΔΣ της Μεγάλης Δευτέρας ύστερα από την εισήγηση του Δημοτικού Συμβούλου της Μειοψηφίας κ. Παναγιώτη Κραβαρίτη ενώ εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής εξηγήσεις για τους κινδύνους αλλά και τα νομικά ζητήματα που εγείρονται έδωσαν τεκμηριωμένα ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Γιώργος Καλαμπόκας και ο Ειδικός Συνεργάτης του Δήμου Ορχομενού κ. Γιάννης Πάνου αντίστοιχα, δίνοντας στο θέμα την αντικειμενική του διάσταση.
To θέμα… αποκαλύφθηκε ύστερα από καταγγελίες γειτόνων που εντόπισαν την κεκαλυμμένη κεραία κινητής τηλεφωνίας στην ταράτσα του ιδιοκτήτη του ακινήτου και οι οποίοι στη συνέχεια ενημέρωσαν την Δημοτική Αρχή.
Όπως βλέπει κανείς και στην επί τόπου φωτογραφία που δημοσιεύσαμε ήδη σε προηγούμενη αναφορά μας, η κεραία από μακριά μοιάζει με καζάνι ηλιακού, που οι περισσότεροι κάτοικοι του Ορχομενού έχουν στις ταράτσες των σπιτιών τους!
Πρόκειται για μια παράνομη ενέργεια με βάση τους Νόμους 2801/2000, 3431/2006 για την οποία, όμως, σε αντάλλαγμα οι ιδιοκτήτες των ακινήτων εισπράττουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο ενοίκιο…
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ορχομενού – ύστερα και από τις παρεμβάσεις δημοτών που παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον τη συζήτηση - αποφάσισε να ενημερώσει την Πολεοδομία για την εγ
κατάσταση της κεραίας, αναθέτοντας παράλληλα το θέμα σε νομικό σύμβουλο προκειμένου να εξετάσει τις περαιτέρω διαδικασίες αδειοδότησης ή μη την εν λόγω ενέργειας.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Δήμος Ορχομενού – ακολουθώντας την σχετική νομοθεσία – έχει υποδείξει εδώ και χρόνια συγκεκριμένο σημείο (σσ. Στην περιοχή των Αγίων Θεοδώρων) προκειμένου οι πάροχοι υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας να τοποθετήσουν νόμιμα τους πομπούς τους ενώ οποιαδήποτε άλλη ενέργεια θεωρείτε παράνομη καθώς δεν επιτρέπετε η τοποθέτηση κεραιών εντός κατοικημένης περιοχής.
Με αφορμή, μάλιστα, την συγκεκριμένη καταγγελία, ο Δήμος Ορχομενού εξετάζει παράλληλα και την απομάκρυνση της κεραίας κινητής τηλεφωνίας της Cosmote που επίσης εδώ και χρόνια είναι τοποθετημένη στο κτήριο του ΟΤΕ στο κέντρο του Ορχομενού, με μικρότερη όμως ισχύη όπως προβλέπει και πάλι ο σχετικός νόμος.
To θέμα… αποκαλύφθηκε ύστερα από καταγγελίες γειτόνων που εντόπισαν την κεκαλυμμένη κεραία κινητής τηλεφωνίας στην ταράτσα του ιδιοκτήτη του ακινήτου και οι οποίοι στη συνέχεια ενημέρωσαν την Δημοτική Αρχή.
Όπως βλέπει κανείς και στην επί τόπου φωτογραφία που δημοσιεύσαμε ήδη σε προηγούμενη αναφορά μας, η κεραία από μακριά μοιάζει με καζάνι ηλιακού, που οι περισσότεροι κάτοικοι του Ορχομενού έχουν στις ταράτσες των σπιτιών τους!
Πρόκειται για μια παράνομη ενέργεια με βάση τους Νόμους 2801/2000, 3431/2006 για την οποία, όμως, σε αντάλλαγμα οι ιδιοκτήτες των ακινήτων εισπράττουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο ενοίκιο…
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ορχομενού – ύστερα και από τις παρεμβάσεις δημοτών που παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον τη συζήτηση - αποφάσισε να ενημερώσει την Πολεοδομία για την εγ
κατάσταση της κεραίας, αναθέτοντας παράλληλα το θέμα σε νομικό σύμβουλο προκειμένου να εξετάσει τις περαιτέρω διαδικασίες αδειοδότησης ή μη την εν λόγω ενέργειας.Αξίζει να σημειωθεί πως ο Δήμος Ορχομενού – ακολουθώντας την σχετική νομοθεσία – έχει υποδείξει εδώ και χρόνια συγκεκριμένο σημείο (σσ. Στην περιοχή των Αγίων Θεοδώρων) προκειμένου οι πάροχοι υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας να τοποθετήσουν νόμιμα τους πομπούς τους ενώ οποιαδήποτε άλλη ενέργεια θεωρείτε παράνομη καθώς δεν επιτρέπετε η τοποθέτηση κεραιών εντός κατοικημένης περιοχής.
Με αφορμή, μάλιστα, την συγκεκριμένη καταγγελία, ο Δήμος Ορχομενού εξετάζει παράλληλα και την απομάκρυνση της κεραίας κινητής τηλεφωνίας της Cosmote που επίσης εδώ και χρόνια είναι τοποθετημένη στο κτήριο του ΟΤΕ στο κέντρο του Ορχομενού, με μικρότερη όμως ισχύη όπως προβλέπει και πάλι ο σχετικός νόμος.
Ακολουθεί η εισήγηση του Ειδικού Συνεργάτη του Δήμου Ορχομενού κ. Γιάννη Πάνου
Το μεγαλύτερο πείραμα στην ανθρώπινη ιστορία γίνεται τώρα και συμμετέχουμε όλοι μας, μαζί με κάθε ζωντανό οργανισμό του πλανήτη μας:
Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΗΝ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΩΝ ΤΗΛΕΦΩΝΩΝ.
Δυστυχώς αυτή είναι η απάντηση στο ερώτημα: βλάπτει η ακτινοβολία της κινητής τηλεφωνίας; Τα αποτελέσματα από το πείραμα αυτό θα είναι επιβεβαιωμένα και έγκυρα στα παιδιά και στα εγγόνια μας. Όλοι έχουμε διαβάσει ή ακούσει κατά καιρούς διάφορα για το θέμα αυτό. Αλλά ποια είναι η αλήθεια; Η αλήθεια του 2009, γιατί η αλήθεια του 2000 ήταν διαφορετική και σίγουρα η αλήθεια του 2015 θα είναι επίσης διαφορετική και σίγουρα εγκυρότερη από τη σημερινή.
Η επίδραση αυτής της ακτινοβολίας δεν είναι σημερινό πρόβλημα. Υπάρχει από τότε που δημιουργήθηκε το πρώτο ηλεκτρικό δίκτυο, το πρώτο ραντάρ, ο πρώτος φούρνος μικροκυμάτων, ο πρώτος τηλεοπτικός σταθμός. Γιατί όλα αυτά εκπέμπουν ακτινοβολία στην ίδια περίπου περιοχή με τα κινητά.
Να αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Σε απόσταση μισού μέτρου από το φούρνο μικροκυμάτων η ακτινοβολία που δεχόμαστε είναι ίδια με αυτή αν λειτουργούσαν σε πλήρη ισχύ δίπλα μας 270 κινητά. Επαναλαμβάνω 270 κινητά σε πλήρη ισχύ.
Κανένας όμως δεν είπε: κάτω οι φούρνοι μικροκυμάτων.
Αντίθετα ακούμε πολλούς, σοβαρούς και με επιστημονικές γνώσεις, ανθρώπους να εξεγείρονται κατά της κινητής τηλεφωνίας και ειδικότερα κατά των κεραιών. Απόλυτα δικαιολογημένη διαμαρτυρία γιατί το φούρνο μικροκυμάτων είναι επιλογή μου για το αν θα τον αγοράσω και θα τον χρησιμοποιήσω, ενώ η επίδραση της ακτινοβολίας από την κεραία δεν είναι επιλογή μου. Είναι συνεχής και δεν με ρωτάει κανείς. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την ακτινοβολία των τηλεοπτικών σταθμών.
Αν όμως είναι το ίδιο τότε γιατί γίνεται λόγος μόνο για τις κεραίες των κινητών;
Κι εδώ η απάντηση είναι εύλογη. Γιατί η εξάπλωση και διάδοση της κινητής τηλεφωνίας υπήρξε τρομακτικά μεγάλη και με απίστευτη ταχύτητα. Αυτό νομίζω το έχουμε διαπιστώσει όλοι μας. Αρκεί να σκεφτούμε πως σε κάθε 3 κατοίκους της Ελλάδας αντιστοιχεί και μία συσκευή κινητού. Δεδομένου δε του ότι είμαστε γενικά γερασμένος λαός, οι παππούδες και γιαγιάδες δεν έχουν κινητό, η πραγματική αναλογία για τους εν ενεργεία κατοίκους της χώρας μας είναι πολύ χειρότερη ή πολύ καλύτερη ανάλογα με το πώς βλέπει ο καθένας το θέμα.
Όταν ανακοινώνονται τα αποτελέσματα μιας σχετικής έρευνας είτε αυτά λένε πως τα κινητά βλάπτουν είτε λένε πως δεν έχουν καμία επίδραση πρέπει πάντοτε να είμαστε επιφυλακτικοί. Μπορεί να μην λένε ψέματα, αλλά μπορεί και να μην λένε όλη την αλήθεια. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν λένε τον τρόπο με τον οποίο βγήκαν τα όποια συμπεράσματα.
Και για να μην κάνω κι εγώ το ίδιο λάθος είναι ευκαιρία εδώ να σας πω πως για αυτή την σύντομη ενημέρωση χρησιμοποιήθηκαν τα αποτελέσματα από 31 μελέτες που αφορούσαν τη σχέση κινητών και νεοπλασιών, 93 επιστημονικά άρθρα για τις επιδράσεις της κινητής τηλεφωνίας στον ανθρώπινο οργανισμό ενηλίκων και παιδιών, 17 άρθρα για την επίδραση των κεραιών στην ανθρώπινη υγεία, τις τελευταίες σχετικές μελέτες και αποτελέσματα πειραμάτων από την Ιατρική Σχολή Αθηνών και Θεσσαλονίκης, του τμήματος Κυτταρικής Βιολογίας και Ραδιοβιολογίας Αθηνών, την ισχύουσα Ελληνική νομοθεσία, την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία και η οποία ψηφίστηκε τον Απρίλιο του 2009, και αμέτρητες σελίδες στο Ιντερνέτ κυρίως από ομάδες και οργανώσεις πολέμιους της κινητής τηλεφωνίας. Αυτά για να τονίσω πως αν δεν θέλουμε να σταθούμε σε σλόγκαν και γενικόλογους αφορισμούς του τύπου ΚΑΤΩ ΟΙ ΚΕΡΑΙΕΣ, αλλά θέλουμε να δούμε το πρόβλημα, αν υπάρχει, σοβαρά, δεν είναι καθόλου εύκολο τόσο για να έχει κανείς μια κάπως αντικειμενική ενημέρωση και πολύ δύσκολο για να σχηματίσει μια έστω πρώτη άποψη για το θέμα.
Για να μην κουράσω με επιστημονικά στοιχεία, που μπορώ να δώσω σε όποιον τα ζητήσει, γεγονός είναι πως οι μισές έρευνες λένε πως τα κινητά βλάπτουν και οι άλλες μισές πως όχι. Ακόμα κι αυτές όμως που καταλήγουν στην βλαπτική επίδραση των κινητών καμία δεν μπορεί να τεκμηριώσει πλήρη σχέση ανάμεσα στην ακτινοβολία των κινητών και στις βλαβερές επιδράσεις που λένε πως έχει. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν βλάπτουν, ούτε όμως πως είναι επικίνδυνα.
Απλά … δεν είμαστε σίγουροι για τίποτα.
Αυτό οφείλεται αφενός στις λίγες γνώσεις μας για ορισμένα τμήματα του ανθρωπίνου σώματος, όπως είναι ο εγκέφαλος και αφετέρου στο μικρό σχετικά χρονικό διάστημα που χρησιμοποιούνται τα κινητά και έτσι δεν μπορούν να εξαχθούν σίγουρα στατιστικά συμπεράσματα. Γι΄ αυτό και είπα στην αρχή για το μεγαλύτερο πείραμα.
Αλλά αν δεν είμαστε σίγουροι τότε τι κάνουμε; Τα λεγόμενα όρια ασφαλείας πως βρέθηκαν;
Για το πρώτο ερώτημα λειτουργεί Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αρχή αυτή ορίζει ότι, όταν μια δραστηριότητα δημιουργεί απειλές στο περιβάλλον ή στην ανθρώπινη υγεία, πρέπει να λαμβάνονται προφυλακτικά μέτρα, ακόμα και αν η σχέση αιτίας-αποτελέσματος δεν έχει πλήρως βεβαιωθεί επιστημονικά. Ακόμα ορίζει πως υποχρέωση απόδειξης δεν έχουν αυτοί που είναι αντίθετοι σε μία αλλαγή αλλά αυτοί που προτείνουν την αλλαγή. Με απλά λόγια οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας είναι υποχρεωμένες να αποδείξουν πως η ακτινοβολία τόσο των κινητών τηλεφώνων όσο και των κεραιών δεν είναι επιβλαβής για την ανθρώπινη υγεία.
Η απόδειξη αυτή δεν έχει ακόμα υπάρξει και ίσως αργήσει πολύ.
Μέχρι τότε για να υπάρχει μηδενικός κίνδυνος θα πρέπει να πετάξουμε τα κινητά τηλέφωνα. Πράγμα άτοπο γιατί δεν πρέπει να υποβαθμίζουμε το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου αλλά και στις περιπτώσεις όπου έχουν σωθεί ανθρώπινες ζωές.
Έτσι τέθηκαν για πρώτη φορά το 1999 από την Ευρωπαϊκή Ένωση τα όρια ασφαλείας, ή για άλλους τα όρια επικινδυνότητας. Αυτό είναι σύσταση της Ε.Ε. που αφήνει ελεύθερο κάθε κράτος-μέλος να ορίσει τα δικά του όρια ασφαλείας όσο χαμηλά κρίνει πως είναι καλύτερα για τη δημόσια υγεία.
Πρέπει εδώ να τονιστεί πως τα όρια αυτά τέθηκαν με βάση τα θερμικά αποτελέσματα της ακτινοβολίας γιατί αυτά είναι μετρήσιμα. Όμως όλος ο προβληματισμός και η διχογνωμία των επιστημόνων δεν αφορά τα θερμικά αποτελέσματα, αλλά τα λεγόμενα μη θερμικά.
Άρα για το θέμα που γίνεται όλος ο καυγάς δεν υπάρχει κανένα όριο και καμία προφύλαξη γιατί απλά δεν γνωρίζουμε ποιό είναι το όριο.
Με αυτή τη λογική πολλά κράτη κατέβασαν το λεγόμενο όριο ασφαλείας χαμηλότερα από το όριο που σύστηνε η Ε.Ε. το 1999. Το ίδιο έκανε και η Ελλάδα. Με την κοινή υπουργική απόφαση 53571/2000 έθεσε όρια για την εκπομπή των κεραιών κατά 20% χαμηλότερα από την πρόταση της Ε.Ε. , ενώ με τον πρόσφατο νόμο 3431 του 2006 τα όρια κατέβηκαν ακόμα χαμηλότερα, στο 30% περίπου.
ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΥΣΑΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
1) Τα όρια ασφαλείας εκπομπής των κεραιών κινητής τηλεφωνίας που ισχύουν σήμερα στην Ελλάδα είναι:
Συχνότητα
Απορρόφηση
Ένταση πεδίου
900 MHz
Εταιρίες VODAFON, WIND
.0,45 mWatt/cm2
33 Volt/m
1.800 MHz
Εταιρία COSMOTE
0,90 mWatt/cm2
45 Volt/m
Οι αριθμοί αυτοί δεν μας λένε και πολλά. Δεν είναι όλοι ειδικοί για να εκτιμήσουν την ένταση ενός πεδίου. Συγκριτικά όμως λένε. Για παράδειγμα το Βέλγιο το 2007 αποφάσισε να κατεβάσει το όριο άμεσα στα 3 Volt/m με στόχο τα 0,6 Volt/m. Δηλαδή ο κάτοικος του Βελγίου προστατεύεται 55 φορές περισσότερο από τον κάτοικο της Ελλάδας.
2) Επιτρέπεται η τοποθέτηση κεραιών σε κατοικημένες περιοχές αρκεί σε οποιαδήποτε απόσταση από αυτές υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα, η ακτινοβολία να μην υπερβαίνει το 70% του ορίου.
3) Για σχολεία, νοσοκομεία κ.λπ. η κεραία πρέπει να απέχει τουλάχιστον 300 μέτρα και η ακτινοβολία να είναι το πολύ το 60% του όρίου.
4) Για την αδειοδότηση τοποθέτησης μιας κεραίας οι εμπλεκόμενοι φορείς είναι:
Η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων,
Η Εθνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας,
Η Γενική Γραμματεία της Περιφέρειας,
Η τοπική Πολεοδομία και σε περίπτωση απόρριψης από αυτήν ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας.
Με τον αρχικό νόμο έπρεπε να ζητηθεί και η άδεια της Νομαρχίας για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων. Σήμερα η έγκριση αυτή δίνεται από τη Γενική Γραμματεία της Περιφέρειας. Ποτέ βεβαίως δεν μπήκε θέμα να ζητηθεί και η άδεια του Δήμου. Πράγμα που σημαίνει πως η Δημοτική Αρχή δεν έχει κανένα ένδικο τρόπο να καταργήσει μια νόμιμα εγκατεστημένη και εντός των ορίων λειτουργούσα κεραία. Να σημειωθεί εδώ πως οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας πληρώνουν στον ιδιοκτήτη του χώρου εγκατάστασης της κεραίας από 500 μέχρι 2.000 € φανερά, γιατί μπορεί να υπάρχουν και άλλα που δεν μπορούν να ελεγχθούν όπως δωρεάν συσκευές, δωρεάν υπηρεσίες κ.λπ.
Δεδομένης λοιπόν της Ελληνικής Νομοθεσίας το επόμενο ερώτημα είναι:
Τι είναι ασφαλέστερο, οι κεραίες να είναι μακρυά από εμάς ή κοντά;
Για να γίνει κατανοητή η απάντηση πρέπει να ειπωθούν λίγα λόγια για τη λειτουργία μιας συσκευής κινητού τηλεφώνου.
Πολύ σημαντική δόση ακτινοβολίας δεχόμαστε από τη συσκευή. Δεν εκπέμπεται το ίδιο από κάθε πλευρά της συσκευής, αν και αυτό εξαρτάται από το είδος της. Μετρήσεις σε ορισμένες συσκευές έδωσαν τιμή 91,6 Volt/m στην πίσω πλευρά και 21,6 Volt/m στην μπροστινή (προς την πλευρά του εγκεφάλου όταν τηλεφωνούμε). Για τις συσκευές έχει θεσπιστεί ο Ειδικός Ρυθμός Απορρόφησης SAR που εκφράζει τη μέγιστη ένταση ακτινοβολίας και διαφέρει από συσκευή σε συσκευή. Ο SAR μετριέται σε Watt ανά κιλό και ανώτατο όριο έχει τα 2 W/kgr (στην επόμενη αγορά κινητού ζητήστε τον αριθμό αυτό, όσο πιο μικρός τόσο λιγότερη ακτινοβολία αλλά πιθανόν χειρότερη λήψη).
Όσο πιο ασθενές είναι το σήμα από την κεραία τόσο πιο έντονα λειτουργεί η συσκευή με αποτέλεσμα να εκπέμπει περισσότερη ακτινοβολία.
Η κάθε κεραία μπορεί να εξυπηρετήσει ορισμένο αριθμό συσκευών, που σημαίνει ότι αύξηση των κινητών συνεπάγεται και αύξηση των απαιτούμενων κεραιών.
Άρα το να μην υπάρχουν κεραίες σε κατοικημένες περιοχές θα μείωνε την ακτινοβολία της κεραίας αλλά θα αύξανε δραματικά την ακτινοβολία του κινητού.
Εξάλλου οι εταιρείες αν έβαζαν ισχυρές κεραίες στα βουνά θα κάλυπταν το σύνολο της επικράτειας με το ένα δέκατο του κόστους των επενδύσεων.
Ποια είναι η καλύτερη λύση;
Ισχυρές κεραίες στα βουνά και πολλές μικρής ισχύος και ψηλά τοποθετημένες μέσα στις πόλεις, τηρουμένων πάντοτε των ορίων της νομοθεσίας.
Το μέτρο αυτό έχει εφαρμοστεί ήδη στο Παρίσι και στη Μόντσα. Στην Ιαπωνία δε σε κάθε νέο μεγάλο κτίριο είναι υποχρεωτικό να υπάρχει υποδομή για τοποθέτηση κεραίας κινητής τηλεφωνίας. Αυτό βέβαια σημαίνει μεγαλύτερο κόστος για τις εταιρείες. Είναι υπόθεση της πολιτείας κατά πόσο θέλει και μπορεί να το επιβάλλει αυτό στις εταιρείες.
Μετά από την μικρή αυτή ενημέρωση έρχομαι στο επίμαχο σημείο.
Τι κάνουμε για κεραίες που πιθανόν είναι τοποθετημένες μέσα στην πόλη μας;
1) Διαπιστώνουμε την ύπαρξη της κεραίας. Αυτό δεν είναι πάντοτε εύκολο να γίνει οπτικά γιατί μπορεί να είναι καμουφλαρισμένη. Το καμουφλάζ δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι παράνομη. Οι εταιρείες απάντησαν πως αυτό γίνεται γιατί ένας από τους όρους αδειοδότησης είναι οι κατασκευές αυτές να εντάσσονται στον περιβάλλοντα χώρο. Η κατασκευή (και το καμουφλάζ) περιγράφεται πλήρως στην πολεοδομική άδεια. Ο πραγματικός λόγος, αν είναι νόμιμη, ίσως να είναι για καθαρά ψυχολογικούς λόγους αφού οι περισσότεροι πλέον αντιμετωπίζουν με δυσπιστία της εταιρείες.
Πάντως οποιοδήποτε είδος κεραίας έχει στο επάνω μέρος μια μικρή ακίδα σαν αλεξικέραυνο.
2) Αν δεν μπορεί να διαπιστωθεί οπτικά μπορούμε να ζητήσουμε από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων ενημέρωση για το αν λειτουργεί κεραία στον συγκεκριμμένο χώρο, ενέργεια που πρέπει να γίνει οπωσδήποτε για να διαπιστωθεί αν έχει αδειοδότηση.
3) Αν δεν έχει άδεια κάνουμε καταγγελία στην παραπάνω επιτροπή ή οποία επιβάλλει πρόστιμο στην εταιρεία και αναλαμβάνει την απομάκρυνση της κεραίας.
4) Αναφέρθηκε ήδη πως αν η κεραία είναι νόμιμη και εντός ορίων δεν υπάρχει τρόπος απομάκρυνσης. Μπορούμε όμως να ζητήσουμε από την Εθνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας να ελέγξει το αν λειτουργεί μέσα στα όρια της ισχύουσας νομοθεσίας. Η Επιτροπή είναι τότε υποχρεωμένη να κάνει έλεγχο αλλά πριν θα ειδοποιήσει την εταιρεία.5) Αν η κεραία λειτουργεί νόμιμα και κανονικά, που θα λειτουργεί σίγουρα αφού πριν τον έλεγχο ειδοποιείται η εταιρεία, και επιμένουμε στην απομάκρυνση ο μόνος τρόπος είναι η μαζική διαμαρτυρία όχι γενικά για τις κεραίες αλλά κατά της συγκεκριμμένης εταιρείας. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των τριών εταιριών είναι τεράστιος και δεν θα ενοχλήσει η διαμαρτυρία και για τις τρεις. Αν όμως γίνει μόνο για τη μία, τότε αυτή ίσως φοβηθεί την δυσφήμηση και δει ότι έχει περισσότερα να χάσει, παρά να κερδίσει αν επιμείνει σε αυτή την κεραία. Όσον αφορά τον ιδιοκτήτη του χώρου δεν υπάρχει περίπτωση να πιεστεί γιατί η εταιρεία προκαταβάλλει το τίμημα και τον δεσμεύει με μεγάλης διάρκειας συμβόλαιο.
Το μεγαλύτερο πείραμα στην ανθρώπινη ιστορία γίνεται τώρα και συμμετέχουμε όλοι μας, μαζί με κάθε ζωντανό οργανισμό του πλανήτη μας:
Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΗΝ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΩΝ ΤΗΛΕΦΩΝΩΝ.
Δυστυχώς αυτή είναι η απάντηση στο ερώτημα: βλάπτει η ακτινοβολία της κινητής τηλεφωνίας; Τα αποτελέσματα από το πείραμα αυτό θα είναι επιβεβαιωμένα και έγκυρα στα παιδιά και στα εγγόνια μας. Όλοι έχουμε διαβάσει ή ακούσει κατά καιρούς διάφορα για το θέμα αυτό. Αλλά ποια είναι η αλήθεια; Η αλήθεια του 2009, γιατί η αλήθεια του 2000 ήταν διαφορετική και σίγουρα η αλήθεια του 2015 θα είναι επίσης διαφορετική και σίγουρα εγκυρότερη από τη σημερινή.
Η επίδραση αυτής της ακτινοβολίας δεν είναι σημερινό πρόβλημα. Υπάρχει από τότε που δημιουργήθηκε το πρώτο ηλεκτρικό δίκτυο, το πρώτο ραντάρ, ο πρώτος φούρνος μικροκυμάτων, ο πρώτος τηλεοπτικός σταθμός. Γιατί όλα αυτά εκπέμπουν ακτινοβολία στην ίδια περίπου περιοχή με τα κινητά.
Να αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Σε απόσταση μισού μέτρου από το φούρνο μικροκυμάτων η ακτινοβολία που δεχόμαστε είναι ίδια με αυτή αν λειτουργούσαν σε πλήρη ισχύ δίπλα μας 270 κινητά. Επαναλαμβάνω 270 κινητά σε πλήρη ισχύ.
Κανένας όμως δεν είπε: κάτω οι φούρνοι μικροκυμάτων.
Αντίθετα ακούμε πολλούς, σοβαρούς και με επιστημονικές γνώσεις, ανθρώπους να εξεγείρονται κατά της κινητής τηλεφωνίας και ειδικότερα κατά των κεραιών. Απόλυτα δικαιολογημένη διαμαρτυρία γιατί το φούρνο μικροκυμάτων είναι επιλογή μου για το αν θα τον αγοράσω και θα τον χρησιμοποιήσω, ενώ η επίδραση της ακτινοβολίας από την κεραία δεν είναι επιλογή μου. Είναι συνεχής και δεν με ρωτάει κανείς. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την ακτινοβολία των τηλεοπτικών σταθμών.
Αν όμως είναι το ίδιο τότε γιατί γίνεται λόγος μόνο για τις κεραίες των κινητών;
Κι εδώ η απάντηση είναι εύλογη. Γιατί η εξάπλωση και διάδοση της κινητής τηλεφωνίας υπήρξε τρομακτικά μεγάλη και με απίστευτη ταχύτητα. Αυτό νομίζω το έχουμε διαπιστώσει όλοι μας. Αρκεί να σκεφτούμε πως σε κάθε 3 κατοίκους της Ελλάδας αντιστοιχεί και μία συσκευή κινητού. Δεδομένου δε του ότι είμαστε γενικά γερασμένος λαός, οι παππούδες και γιαγιάδες δεν έχουν κινητό, η πραγματική αναλογία για τους εν ενεργεία κατοίκους της χώρας μας είναι πολύ χειρότερη ή πολύ καλύτερη ανάλογα με το πώς βλέπει ο καθένας το θέμα.
Όταν ανακοινώνονται τα αποτελέσματα μιας σχετικής έρευνας είτε αυτά λένε πως τα κινητά βλάπτουν είτε λένε πως δεν έχουν καμία επίδραση πρέπει πάντοτε να είμαστε επιφυλακτικοί. Μπορεί να μην λένε ψέματα, αλλά μπορεί και να μην λένε όλη την αλήθεια. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν λένε τον τρόπο με τον οποίο βγήκαν τα όποια συμπεράσματα.
Και για να μην κάνω κι εγώ το ίδιο λάθος είναι ευκαιρία εδώ να σας πω πως για αυτή την σύντομη ενημέρωση χρησιμοποιήθηκαν τα αποτελέσματα από 31 μελέτες που αφορούσαν τη σχέση κινητών και νεοπλασιών, 93 επιστημονικά άρθρα για τις επιδράσεις της κινητής τηλεφωνίας στον ανθρώπινο οργανισμό ενηλίκων και παιδιών, 17 άρθρα για την επίδραση των κεραιών στην ανθρώπινη υγεία, τις τελευταίες σχετικές μελέτες και αποτελέσματα πειραμάτων από την Ιατρική Σχολή Αθηνών και Θεσσαλονίκης, του τμήματος Κυτταρικής Βιολογίας και Ραδιοβιολογίας Αθηνών, την ισχύουσα Ελληνική νομοθεσία, την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία και η οποία ψηφίστηκε τον Απρίλιο του 2009, και αμέτρητες σελίδες στο Ιντερνέτ κυρίως από ομάδες και οργανώσεις πολέμιους της κινητής τηλεφωνίας. Αυτά για να τονίσω πως αν δεν θέλουμε να σταθούμε σε σλόγκαν και γενικόλογους αφορισμούς του τύπου ΚΑΤΩ ΟΙ ΚΕΡΑΙΕΣ, αλλά θέλουμε να δούμε το πρόβλημα, αν υπάρχει, σοβαρά, δεν είναι καθόλου εύκολο τόσο για να έχει κανείς μια κάπως αντικειμενική ενημέρωση και πολύ δύσκολο για να σχηματίσει μια έστω πρώτη άποψη για το θέμα.
Για να μην κουράσω με επιστημονικά στοιχεία, που μπορώ να δώσω σε όποιον τα ζητήσει, γεγονός είναι πως οι μισές έρευνες λένε πως τα κινητά βλάπτουν και οι άλλες μισές πως όχι. Ακόμα κι αυτές όμως που καταλήγουν στην βλαπτική επίδραση των κινητών καμία δεν μπορεί να τεκμηριώσει πλήρη σχέση ανάμεσα στην ακτινοβολία των κινητών και στις βλαβερές επιδράσεις που λένε πως έχει. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν βλάπτουν, ούτε όμως πως είναι επικίνδυνα.
Απλά … δεν είμαστε σίγουροι για τίποτα.
Αυτό οφείλεται αφενός στις λίγες γνώσεις μας για ορισμένα τμήματα του ανθρωπίνου σώματος, όπως είναι ο εγκέφαλος και αφετέρου στο μικρό σχετικά χρονικό διάστημα που χρησιμοποιούνται τα κινητά και έτσι δεν μπορούν να εξαχθούν σίγουρα στατιστικά συμπεράσματα. Γι΄ αυτό και είπα στην αρχή για το μεγαλύτερο πείραμα.
Αλλά αν δεν είμαστε σίγουροι τότε τι κάνουμε; Τα λεγόμενα όρια ασφαλείας πως βρέθηκαν;
Για το πρώτο ερώτημα λειτουργεί Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αρχή αυτή ορίζει ότι, όταν μια δραστηριότητα δημιουργεί απειλές στο περιβάλλον ή στην ανθρώπινη υγεία, πρέπει να λαμβάνονται προφυλακτικά μέτρα, ακόμα και αν η σχέση αιτίας-αποτελέσματος δεν έχει πλήρως βεβαιωθεί επιστημονικά. Ακόμα ορίζει πως υποχρέωση απόδειξης δεν έχουν αυτοί που είναι αντίθετοι σε μία αλλαγή αλλά αυτοί που προτείνουν την αλλαγή. Με απλά λόγια οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας είναι υποχρεωμένες να αποδείξουν πως η ακτινοβολία τόσο των κινητών τηλεφώνων όσο και των κεραιών δεν είναι επιβλαβής για την ανθρώπινη υγεία.
Η απόδειξη αυτή δεν έχει ακόμα υπάρξει και ίσως αργήσει πολύ.
Μέχρι τότε για να υπάρχει μηδενικός κίνδυνος θα πρέπει να πετάξουμε τα κινητά τηλέφωνα. Πράγμα άτοπο γιατί δεν πρέπει να υποβαθμίζουμε το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου αλλά και στις περιπτώσεις όπου έχουν σωθεί ανθρώπινες ζωές.
Έτσι τέθηκαν για πρώτη φορά το 1999 από την Ευρωπαϊκή Ένωση τα όρια ασφαλείας, ή για άλλους τα όρια επικινδυνότητας. Αυτό είναι σύσταση της Ε.Ε. που αφήνει ελεύθερο κάθε κράτος-μέλος να ορίσει τα δικά του όρια ασφαλείας όσο χαμηλά κρίνει πως είναι καλύτερα για τη δημόσια υγεία.
Πρέπει εδώ να τονιστεί πως τα όρια αυτά τέθηκαν με βάση τα θερμικά αποτελέσματα της ακτινοβολίας γιατί αυτά είναι μετρήσιμα. Όμως όλος ο προβληματισμός και η διχογνωμία των επιστημόνων δεν αφορά τα θερμικά αποτελέσματα, αλλά τα λεγόμενα μη θερμικά.
Άρα για το θέμα που γίνεται όλος ο καυγάς δεν υπάρχει κανένα όριο και καμία προφύλαξη γιατί απλά δεν γνωρίζουμε ποιό είναι το όριο.
Με αυτή τη λογική πολλά κράτη κατέβασαν το λεγόμενο όριο ασφαλείας χαμηλότερα από το όριο που σύστηνε η Ε.Ε. το 1999. Το ίδιο έκανε και η Ελλάδα. Με την κοινή υπουργική απόφαση 53571/2000 έθεσε όρια για την εκπομπή των κεραιών κατά 20% χαμηλότερα από την πρόταση της Ε.Ε. , ενώ με τον πρόσφατο νόμο 3431 του 2006 τα όρια κατέβηκαν ακόμα χαμηλότερα, στο 30% περίπου.
ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΥΣΑΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
1) Τα όρια ασφαλείας εκπομπής των κεραιών κινητής τηλεφωνίας που ισχύουν σήμερα στην Ελλάδα είναι:
Συχνότητα
Απορρόφηση
Ένταση πεδίου
900 MHz
Εταιρίες VODAFON, WIND
.0,45 mWatt/cm2
33 Volt/m
1.800 MHz
Εταιρία COSMOTE
0,90 mWatt/cm2
45 Volt/m
Οι αριθμοί αυτοί δεν μας λένε και πολλά. Δεν είναι όλοι ειδικοί για να εκτιμήσουν την ένταση ενός πεδίου. Συγκριτικά όμως λένε. Για παράδειγμα το Βέλγιο το 2007 αποφάσισε να κατεβάσει το όριο άμεσα στα 3 Volt/m με στόχο τα 0,6 Volt/m. Δηλαδή ο κάτοικος του Βελγίου προστατεύεται 55 φορές περισσότερο από τον κάτοικο της Ελλάδας.
2) Επιτρέπεται η τοποθέτηση κεραιών σε κατοικημένες περιοχές αρκεί σε οποιαδήποτε απόσταση από αυτές υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα, η ακτινοβολία να μην υπερβαίνει το 70% του ορίου.
3) Για σχολεία, νοσοκομεία κ.λπ. η κεραία πρέπει να απέχει τουλάχιστον 300 μέτρα και η ακτινοβολία να είναι το πολύ το 60% του όρίου.
4) Για την αδειοδότηση τοποθέτησης μιας κεραίας οι εμπλεκόμενοι φορείς είναι:
Η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων,
Η Εθνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας,
Η Γενική Γραμματεία της Περιφέρειας,
Η τοπική Πολεοδομία και σε περίπτωση απόρριψης από αυτήν ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας.
Με τον αρχικό νόμο έπρεπε να ζητηθεί και η άδεια της Νομαρχίας για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων. Σήμερα η έγκριση αυτή δίνεται από τη Γενική Γραμματεία της Περιφέρειας. Ποτέ βεβαίως δεν μπήκε θέμα να ζητηθεί και η άδεια του Δήμου. Πράγμα που σημαίνει πως η Δημοτική Αρχή δεν έχει κανένα ένδικο τρόπο να καταργήσει μια νόμιμα εγκατεστημένη και εντός των ορίων λειτουργούσα κεραία. Να σημειωθεί εδώ πως οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας πληρώνουν στον ιδιοκτήτη του χώρου εγκατάστασης της κεραίας από 500 μέχρι 2.000 € φανερά, γιατί μπορεί να υπάρχουν και άλλα που δεν μπορούν να ελεγχθούν όπως δωρεάν συσκευές, δωρεάν υπηρεσίες κ.λπ.
Δεδομένης λοιπόν της Ελληνικής Νομοθεσίας το επόμενο ερώτημα είναι:
Τι είναι ασφαλέστερο, οι κεραίες να είναι μακρυά από εμάς ή κοντά;
Για να γίνει κατανοητή η απάντηση πρέπει να ειπωθούν λίγα λόγια για τη λειτουργία μιας συσκευής κινητού τηλεφώνου.
Πολύ σημαντική δόση ακτινοβολίας δεχόμαστε από τη συσκευή. Δεν εκπέμπεται το ίδιο από κάθε πλευρά της συσκευής, αν και αυτό εξαρτάται από το είδος της. Μετρήσεις σε ορισμένες συσκευές έδωσαν τιμή 91,6 Volt/m στην πίσω πλευρά και 21,6 Volt/m στην μπροστινή (προς την πλευρά του εγκεφάλου όταν τηλεφωνούμε). Για τις συσκευές έχει θεσπιστεί ο Ειδικός Ρυθμός Απορρόφησης SAR που εκφράζει τη μέγιστη ένταση ακτινοβολίας και διαφέρει από συσκευή σε συσκευή. Ο SAR μετριέται σε Watt ανά κιλό και ανώτατο όριο έχει τα 2 W/kgr (στην επόμενη αγορά κινητού ζητήστε τον αριθμό αυτό, όσο πιο μικρός τόσο λιγότερη ακτινοβολία αλλά πιθανόν χειρότερη λήψη).
Όσο πιο ασθενές είναι το σήμα από την κεραία τόσο πιο έντονα λειτουργεί η συσκευή με αποτέλεσμα να εκπέμπει περισσότερη ακτινοβολία.
Η κάθε κεραία μπορεί να εξυπηρετήσει ορισμένο αριθμό συσκευών, που σημαίνει ότι αύξηση των κινητών συνεπάγεται και αύξηση των απαιτούμενων κεραιών.
Άρα το να μην υπάρχουν κεραίες σε κατοικημένες περιοχές θα μείωνε την ακτινοβολία της κεραίας αλλά θα αύξανε δραματικά την ακτινοβολία του κινητού.
Εξάλλου οι εταιρείες αν έβαζαν ισχυρές κεραίες στα βουνά θα κάλυπταν το σύνολο της επικράτειας με το ένα δέκατο του κόστους των επενδύσεων.
Ποια είναι η καλύτερη λύση;
Ισχυρές κεραίες στα βουνά και πολλές μικρής ισχύος και ψηλά τοποθετημένες μέσα στις πόλεις, τηρουμένων πάντοτε των ορίων της νομοθεσίας.
Το μέτρο αυτό έχει εφαρμοστεί ήδη στο Παρίσι και στη Μόντσα. Στην Ιαπωνία δε σε κάθε νέο μεγάλο κτίριο είναι υποχρεωτικό να υπάρχει υποδομή για τοποθέτηση κεραίας κινητής τηλεφωνίας. Αυτό βέβαια σημαίνει μεγαλύτερο κόστος για τις εταιρείες. Είναι υπόθεση της πολιτείας κατά πόσο θέλει και μπορεί να το επιβάλλει αυτό στις εταιρείες.
Μετά από την μικρή αυτή ενημέρωση έρχομαι στο επίμαχο σημείο.
Τι κάνουμε για κεραίες που πιθανόν είναι τοποθετημένες μέσα στην πόλη μας;
1) Διαπιστώνουμε την ύπαρξη της κεραίας. Αυτό δεν είναι πάντοτε εύκολο να γίνει οπτικά γιατί μπορεί να είναι καμουφλαρισμένη. Το καμουφλάζ δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι παράνομη. Οι εταιρείες απάντησαν πως αυτό γίνεται γιατί ένας από τους όρους αδειοδότησης είναι οι κατασκευές αυτές να εντάσσονται στον περιβάλλοντα χώρο. Η κατασκευή (και το καμουφλάζ) περιγράφεται πλήρως στην πολεοδομική άδεια. Ο πραγματικός λόγος, αν είναι νόμιμη, ίσως να είναι για καθαρά ψυχολογικούς λόγους αφού οι περισσότεροι πλέον αντιμετωπίζουν με δυσπιστία της εταιρείες.
Πάντως οποιοδήποτε είδος κεραίας έχει στο επάνω μέρος μια μικρή ακίδα σαν αλεξικέραυνο.
2) Αν δεν μπορεί να διαπιστωθεί οπτικά μπορούμε να ζητήσουμε από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων ενημέρωση για το αν λειτουργεί κεραία στον συγκεκριμμένο χώρο, ενέργεια που πρέπει να γίνει οπωσδήποτε για να διαπιστωθεί αν έχει αδειοδότηση.
3) Αν δεν έχει άδεια κάνουμε καταγγελία στην παραπάνω επιτροπή ή οποία επιβάλλει πρόστιμο στην εταιρεία και αναλαμβάνει την απομάκρυνση της κεραίας.
4) Αναφέρθηκε ήδη πως αν η κεραία είναι νόμιμη και εντός ορίων δεν υπάρχει τρόπος απομάκρυνσης. Μπορούμε όμως να ζητήσουμε από την Εθνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας να ελέγξει το αν λειτουργεί μέσα στα όρια της ισχύουσας νομοθεσίας. Η Επιτροπή είναι τότε υποχρεωμένη να κάνει έλεγχο αλλά πριν θα ειδοποιήσει την εταιρεία.5) Αν η κεραία λειτουργεί νόμιμα και κανονικά, που θα λειτουργεί σίγουρα αφού πριν τον έλεγχο ειδοποιείται η εταιρεία, και επιμένουμε στην απομάκρυνση ο μόνος τρόπος είναι η μαζική διαμαρτυρία όχι γενικά για τις κεραίες αλλά κατά της συγκεκριμμένης εταιρείας. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των τριών εταιριών είναι τεράστιος και δεν θα ενοχλήσει η διαμαρτυρία και για τις τρεις. Αν όμως γίνει μόνο για τη μία, τότε αυτή ίσως φοβηθεί την δυσφήμηση και δει ότι έχει περισσότερα να χάσει, παρά να κερδίσει αν επιμείνει σε αυτή την κεραία. Όσον αφορά τον ιδιοκτήτη του χώρου δεν υπάρχει περίπτωση να πιεστεί γιατί η εταιρεία προκαταβάλλει το τίμημα και τον δεσμεύει με μεγάλης διάρκειας συμβόλαιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου