
Με αφορμή τα βιβλία θα μιλήσουν οι:
Λάμπρος Μίχος, δικηγόρος
Ηλίας Νικολακόπουλος, καθηγητής Πανεπιστημίου
Αλέξης Οικονομίδης, δημοσιογράφος
Λίγα λόγια για τα βιβλία:
«Αυτά τα χέρια μπορεί καμιά φορά να χαιρετούν έτσι, αλλά
είναι καθαρά χέρια. Δεν είναι βρώμικα, δεν έχουν κλέψει». Όταν ο Αρχηγός της
Χρυσής Αυγής είπε αυτά τα λόγια χαιρετώντας φασιστικά, όλοι στάθηκαν στην
απροσχημάτιστη παραδοχή της φασιστικής του ταυτότητας. Λίγοι επισήμαναν πως το
«ακόμα και φασίστες ή νεοναζί, αλλά πάντως καθαροί και έντιμοι» αποτελεί
κεντρικό άξονα επικοινωνίας της Χρυσής Αυγής. Η καθαρότητα αποτελεί κομβικό
σημείο στην πρόσληψη του ναζιστικού φαινομένου γενικά, και του ελληνικού νεοναζισμού
ειδικά∙ διατρέχει κάθε πτυχή του λόγου και της πράξης του. Το βιβλίο αυτό
εξετάζει: τη λειτουργία της Χρυσής Αυγής ως «εθνικού απολυμαντικού»,
παρακολουθώντας την εκρηκτική πορεία ανόδου μέχρι τις συλλήψεις του αρχηγού και
στελεχών της∙ την καθολική επέκταση του νεοναζισμού που επιχειρεί να μην αφήσει
καμιά γωνιά του δημόσιου βίου ανέλεγκτη και «ύποπτα ακάθαρτη»∙ τα επικίνδυνα
«λοιμώδη νοσήματα» στην εκπαίδευση, την τέχνη, τη διανόηση∙ τους στόχους της
εκκαθάρισης και τη βίαιη τελετουργία των ταγμάτων εφόδου∙ την ώσμωση των
νεοναζί με την αστυνομία∙ την επέκταση στον δημόσιο χώρο με πρακτικές Μαφίας.
Με λίγα λόγια, σκιαγραφείται ο διάχυτος εκφασισμός του κοινωνικού σώματος και η
υιοθέτηση της ακροδεξιάς ατζέντας από μέλη του πολιτικού προσωπικού.
Στο ρίσκο της κρίσης – Στρατηγικές της Αριστεράς των
δικαιωμάτων
Γιατί οι μεταρρυθμίσεις είναι μια έννοια ζωτική για την
Αριστερά; Ποια μπορεί να είναι μια ρεαλιστική και ταυτόχρονα ανθρώπινη
διαχείριση του μεταναστευτικού; Ποιοι δικαιούνται την ελληνική ιθαγένεια; Τι
τιμωρεί η δημοκρατία; Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τον
νεοναζισμό, υπερβαίνοντας ενίοτε την τομή "Μνημόνιο-αντιμνημόνιο";
Πόσο αυτόνομος είναι ο αγώνας για τα δικαιώματα σε συνθήκες κρίσης; Γιατί η
ασφάλεια και η ελευθερία δεν είναι έννοιες αντιθετικές; Αυτά είναι μερικά από
τα ερωτήματα που θέλει να απαντήσει το βιβλίο. Και το προσπαθεί,
τεκμηριώνοντας, σε συγκεκριμένους τομείς δημοσίων πολιτικών, την υψηλή πολιτική
επικινδυνότητα της συγκυρίας που βιώνει η Ελλάδα, αλλά και προβάλλοντας
πειστικές στρατηγικές διεξόδου. Καθώς η κοινωνία και η δημοκρατία δέχονται μια
άνευ προηγουμένου επίθεση, είναι αναγκαία μια πολιτική ανάσχεσης της επίθεσης•
ωστόσο, αυτή μένει λειψή χωρίς ένα πολιτικά ικανό σχέδιο για το μετά. Αυτό
θέλει να αντιπροσωπεύσει η Αριστερά των δικαιωμάτων, αξιοποιώντας στο μέγιστο
το πολιτειακό κεκτημένο της δημοκρατίας που εκφυλίζεται και τα δικαιώματα που
βάλλονται σήμερα, αλλά κοιτώντας ταυτόχρονα και πέραν του φιλελευθερισμού. Ο
ορίζοντας της κρίσης είναι απρόβλεπτος. Η ανατροπή της παρούσας διαχείρισης της
κρίσης μέσα από μια βιώσιμη πρόταση διακυβέρνησης είναι μόνο η αρχή ενός
απίστευτα δύσκολου δρόμου. Ενός δρόμου που αξίζει πάντως να χαράξουμε, διότι το
ρίσκο που εμπεριέχει είναι σίγουρα προτιμότερο από το αδιέξοδο που βιώνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου