Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Τα όσα ανήκουστα γίνονται την τελευταία πενταετία εις βάρος της ελληνικής περιφέρειας μοιάζουν σαν να βγήκαν από οργανωμένο επιτελικό σχέδιο εχθρών της χώρας. Η μεθοδική φτωχοποίηση του αγροτικού κόσμου και η στοχευμένη καταστροφή του άλλοτε αξιοζήλευτου κτηνοτροφικού τομέα της χώρας αποτελούν απλώς την κορυφή του παγόβουνου.
Καταφρονεμένη, απαξιωμένη και δραματικά ερημωμένη, η μοναδική σε κάλος και ποικιλομορφία ύπαιθρος της Ελλάδας δέχεται πλέον από την κυβέρνηση Μητσοτάκη τη χαριστική βολή, ώστε να καταστεί απρόσιτος τόπος για ανθρώπινη ζωή με στοιχειώδη εχέγγυα αξιοπρέπειας, ένα είδος «no (Greek) man’s land» που θα μπορεί να φιλοξενεί μόνο φωτοβολταϊκά πάρκα και ανεμογεννήτριες, ενώ θα διασχίζεται από αυστηρά επιλεγμένες τουριστικές νησίδες «πέντε αστέρων» για ολίγους και εκλεκτούς. Μέχρι κι αυτές να χτυπήσουν σημείο κορεσμού κι αφού αλλάξουν χέρια από τρία τέσσερα funds αρπακτικών, να απομείνουν τσιμεντένια κουφάρια θυμίζοντας σε μερικές δεκαετίες την ένδοξη εποχή του Μωυσή Β’ που αναμόρφωσε την Ελλάδα…
Ας μη γελιόμαστε, αυτό που ζει σήμερα η ελληνική ύπαιθρος κυριολεκτικά δεν έχει προηγούμενο. Και αποτελεί -ξαναλέω- καλά επεξεργασμένο σχέδιο καταστροφής. Ολοι γνωρίζουμε ότι στη μεταπολιτευτική περίοδο το μείζον πρόβλημα στο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας υπήρξε ο υδροκεφαλισμός. Η αυξανόμενη συγκέντρωση δηλαδή πληθυσμού και υπηρεσιών στο υπερκορεσμένο διαμέρισμα της Αττικής.
Αρκετές δεκαετίες πίσω ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε εντοπίσει το πρόβλημα και προσπάθησε να προτάξει ως στρατηγικό στόχο την «αποκέντρωση», αλλά στην πράξη με τον ανεξέλεγκτο τρόπο διανομής των αγροτικών επιδοτήσεων που ξοδεύονταν σε καταναλωτικές δραστηριότητες έφερε ένα τμήμα της περιφέρειας στα αστικά κέντρα. Βεβαίως και ο ίδιος ο Ανδρέας δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι η απερήμωση και η απαξίωση της υπαίθρου θα γίνονταν κάποια στιγμή επίσημη κυβερνητική πολιτική. Γιατί αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα.
Η συνταγή του «ξαφνικού θανάτου» για τα ΕΛ.ΤΑ. δεν ήταν μεμονωμένη περίπτωση. Εντάσσεται σε μία ευρύτερη στρατηγική, που έχει στόχο να στερήσει την ύπαιθρο από βασικές κοινωφελείς υπηρεσίες και να καταστήσει την ζωή των «κανονικών» ανθρώπων ένα πραγματικό μαρτύριο. Η διάλυση των περιφερειακών νοσοκομείων, το λουκέτο των σχολείων σε χωριά και επαρχιακές κωμοπόλεις, η αναστολή έργων υποδομής και φυσικά η υποβάθμιση των υπηρεσιών με το σφράγισμα εκατοντάδων τραπεζικών υποκαταστημάτων, λίγο αργότερα των στρατοπέδων και τώρα των ταχυδρομείων, εκεί ακριβώς αποσκοπούν: στην εδραίωση της πεποίθησης ότι αν θες να ζήσεις με στοιχειώδεις εγγυήσεις ασφάλειας, παιδείας, περίθαλψης, πρέπει να μετοικήσεις σε κάποιο από τα έξι επτά μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας, κατά προτίμηση δε στο αθηνοκεντρικό κράτος, χωνευτήρι όλων των φυλών, των θρησκειών και των κοινωνικών τάξεων… Διαβάστε όλο το άρθρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου