Ένα παρατεταμένο χειροκρότημα χάρισαν οι Στερεοελλαδίτες στον Ίων και στην αυλαία του Φεστιβάλ Δελφών 2019

Ο Ίων του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη άνοιξε το 2ο Φεστιβάλ Δελφών "Το Λάλον Ύδωρ" το περασμένο Σάββατο στις 15 Ιουνίου, στον άνω αύλειο χώρο του Μουσείου των Δελφών σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Φωκίδας. Οι συγκλονιστικές ερμηνείες του Κωνσταντίνου Μπιμπή, της Δήμητρας Χατούπη και το ηχητικό περιβάλλον από κρουστά του Νίκου Τουλιάτου, ενθουσίασαν το προσηλωμένο κοινό που παρακολούθησε την παράσταση. Με παρατεταμένο χειροκρότημα οι συγκινημένοι θεατές έβγαλαν στη σκηνή πολλές φορές τους πρωταγωνιστές αυτής της μοναδικής θεατρικής εμπειρίας. 

Η προσέλευση του κόσμου από πολλά διαφορετικά μέρη της χώρας στην εναρκτήρια εκδήλωση του Φεστιβάλ Δελφών "Το Λάλον Ύδωρ", ξεπέρασε τις προσδοκίες των διοργανωτών. Τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν πολύ γρήγορα και παρακολούθησαν την παράσταση ακόμα και όρθιοι θεατρόφιλοι οι οποίοι εν γνώση τους δεν ήθελαν να χάσουν το θεατρικό δρώμενο κάτω από τη σκιά των Φαιδριάδων βράχων και του ναού του Απόλλωνα. Ο Ίων του Ευριπίδη είναι η μόνη σωζόμενη αρχαία αττική τραγωδία της οποίας η ιστορία διαδραματίζεται όλη στα προπύλαια του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς. Δεν είναι καθόλου διακοσμητικό το σκηνικό αλλά τελείως ουσιαστικό. Εξαιτίας της πλοκής καταρχάς, η Κρέουσα, Αθηναία πριγκίπισσα, βιάζεται από τον Απόλλωνα και φέρνει στον κόσμο ένα παιδί, που θα ονομαστεί στη συνέχεια Ίων, εγκαταλείποντάς το στο ίδιο σημείο στο οποίο είχε υποστεί τον βιασμό - στη δυτική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης. Ο αδελφός του Απόλλωνα, ο Ερμής, σώζει κατ' εντολήν του Απόλλωνα το νεογέννητο και το μεταφέρει στους Δελφούς, έδρα του αδελφού του, για να αναθέσει την ανατροφή του στην Πυθία. Στο έργο ο Ίων είναι ήδη έφηβος και εργάζεται σαν νεωκόρος στο ναό του θεού, για τον οποίο αγνοεί ότι είναι πατέρας του, ενώ δέχεται την επίσκεψη της Κρέουσσας - μαζί με το νόμιμο σύζυγό της Ξούθο - για την οποία αγνοεί πως είναι η μητέρα του.

 Ολόκληρο όμως το τοπίο των Δελφών, παρόν και σε άλλα τραγικά έργα όπως οι Ευμενίδες, δεν είναι απλώς το σκηνικό της συγκεκριμένης τραγωδίας, αλλά σχεδόν ένα πρωταγωνιστικό πρόσωπο του έργου που εκφέρει τον δικό του λόγο, ο οποίος μας εισάγει, μας ανοίγει στο παιχνίδι των συνειρμών που συνδέουν το θέατρο με την ψυχή και με την τελετουργία. Μέσα σε ένα έργο που όλοι οι χώροι που αναφέρονται έχουν καθοριστική σημασία, οι Δελφοί κρατούν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Είναι ένας χώρος στον οποίο έχουν μνημειωθεί τα σύμβολα του ψυχικού βάθους και ο Ίων κάνει αλλεπάλληλες αναφορές στα σύμβολα αυτά. Απόλλων και Διόνυσος μοιράζονται συμπληρωματικά το ιερό κρατώντας ο ένας τους θερινούς και ο άλλος τους χειμερινούς μήνες, ο ένας το φως και ο άλλος το σκοτάδι. Θεϊκά παιδιά, νόθοι του Διός με γέννα που την έκανε δύσκολη η ζηλοτυπία και η εκδικητικότητα της Μεγάλης Θεάς, της Ήρας, κυριαρχούν σε έναν χώρο ο οποίος σηματοδοτείται από το σύμβολο της γέννας, τον ομφαλό, δηλαδή την ουρανόπεμπτη πέτρα όπου καθόταν η Πυθία για να χρησμοδοτήσει.

Τέλος, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Δελφών συνθέτης Δημήτρης Μαραμής, τόνισε στον πρόλογο και στον επίλογό του στην εκδήλωση, πως είναι ξεκάθαρος ο στόχος της ταυτότητας του φεστιβάλ να επιλέγονται δρώμενα που συνδέονται ουσιαστικά και άμεσα με τους μνημειακούς χώρους που παρουσιάζονται ώστε να συντελούν σε ένα καθολικό, συγκινησιακό βίωμα του έργου τέχνης και της ενέργειας του χώρου της δελφικής γης στον θεατή ή ακροατή. 

PHOTOS: GEORGE SPANOS