Αγρότης ή τίποτα; Ο αγροτουρισμός σε λάθος χωράφι

Ο αγροτουρισμός ξεκίνησε ως ωραία ιστορία στην Ελλάδα. Τη δεκαετία του ’80, με τα πρώτα προγράμματα LEADER, με γυναίκες στους συνεταιρισμούς, με μικρά αγροκτήματα που άνοιγαν τις πόρτες τους στους επισκέπτες. Ήταν μια έξυπνη ιδέα, να παντρέψεις τον τουρισμό με τη γη. Να δείξεις στον Αθηναίο πώς βγαίνει το λάδι, να πουλήσεις μέλι και εμπειρία μαζί. Στα πρώτα εκείνα χρόνια στα τέλη της δεκαετίας του ’90 ξεκίνησε και η περίφημη έκθεση αγροτουρισμού στην Επίδαυρο. Μετά ήρθαν τα χρόνια των παχιών αγελάδων και των επιδοτήσεων. Ξενώνες άρχισαν να ξεφυτρώνουν παντού, από τα Ζαγοροχώρια μέχρι τη Μάνη. Άλλοι σοβαρά, άλλοι για «να πάρουμε ένα πρόγραμμα». Ο αγροτουρισμός έγινε μόδα, έγινε λέξη κλειδί για να περάσει μια επιδότηση. Και μετά ήρθε η χρεοκοπία το ελληνικό κράτος. Η κρίση σάρωσε τα πάντα, τα δάνεια πάγωσαν, οι επισκέπτες λιγόστεψαν και πολλοί ξενώνες εγκαταλείφθηκαν. Και ενώ όλα αυτά συνέβαιναν το Κράτος αποφάσισε να τα αλλάξει όλα. Αποφάσισε το 2018 με τη σοφία του, ότι ο αγροτουρισμός πρέπει να είναι μόνο για αγρότες. Όχι για όποιον θέλει να επενδύσει, όχι για όποιον μπορεί να συνεργαστεί με ένα αγρόκτημα, όχι για όποιον έχει μια καλή ιδέα. Μόνο για εκείνον που είναι ενταγμένος στο περίφημο πλέον σε όλους ΟΣΔΕ και είναι εγγεγραμμένος στο Μητρώο Αγροτών, δηλαδή έχει τουλάχιστον το 51% του εισοδήματος από το αγροτικό επάγγελμα. Δηλαδή ή είσαι αγρότης ή… τίποτα.

Αντί να φτιάξουμε πλαίσιο με σαφή όρια — ποια είναι “αγροτουριστική” μονάδα, τι προϊόντα πρέπει να προσφέρει, πόσο τοπικό χαρακτήρα έχει — εμείς στήνουμε φραγμό στην είσοδο οποιαδήποτε άλλου πολίτη. Όποιος δεν είναι τυπικά αγρότης, του λέμε ότι κακώς ανακατεύεται. Το αποτέλεσμα; Πολλοί που θα μπορούσαν να επενδύσουν στην ύπαιθρο, να αναστηλώσουν παλιά σπίτια, να συνεργαστούν με παραγωγούς, απλώς δεν το κάνουν. Γιατί τους λένε “δεν είσαι αγρότης”. Και οι αγρότες που μένουν; Είτε πνίγονται στη γραφειοκρατία, είτε δεν έχουν κεφάλαιο να στήσουν τη μονάδα μόνοι τους. Έτσι ο αγροτουρισμός παραμένει ωραία θεωρία στα ΦΕΚ — αλλά όχι στην πράξη. Ο αγροτουρισμός δεν είναι επάγγελμα, είναι οικοσύστημα. Χρειάζεται αγρότες, αλλά και ανθρώπους του τουρισμού, της εστίασης, της επικοινωνίας, των επενδύσεων. Χρειάζεται συνεργασίες, όχι αποκλεισμούς. Το να περιορίζεις τον αγροτουρισμό μόνο στους αγρότες είναι σαν να θες να κάνεις ορχήστρα μόνο με ντράμερ. Πηγή Energymag