Αντί επικήδειου...

O αείμνηστος Ορχομένιος δάσκαλος Παναγιώτης Δούμας ...
μια φορά και έναν καιρό με τους μαθητές τους στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ορχομενού 

Στον αγαπημένο μας Δ/ντη στο Δημόσιο Τομέα της εκπαιδευτικής μου καριέρας στον Ορχομενό ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΔΟΥΜA με όλα τα γράμματα κεφαλαία.

Άνθρωπος όχι με πέντε αισθήσεις αλλά με μια παραπάνω για να κατανοεί και να συμπάσχει με όλους εμάς τους νέους που αρχίζαμε τις καινούριες σχολικές χρονιές στον τόπο τούτο.Η κοινωνική αντιμετώπιση που είχε με τους εκπαιδευτικούς γονείς-συμβούλια-μαθητές-μας παραδειγμάτιζε η άψογη μεταχείριση των όλων θεμάτων.

Συνεχιστής της ανθρωποκεντρικής γνώσης και διδασκαλίας με κέντρο τον άνθρωπο-την καλλιέργεια του και την αναβάθμισή του στο κοινωνικό σύνολο.

Θα είναι ευτυχισμένες οι γενιές των μαθητών και των εκπαιδευτικών που βρέθηκαν στη ζωή τους άνθρωποι να νιώθουν και να συναισθάνονται τον άνθρωπο.

Για εμένα προσωπικά έχει συνδεθεί με την εγκατάστασή μου στον τόπο του Ορχομενού.Με την οικογένεια του Ευάγγελου Ποντικόπουλου και με την συνεργασία του με τον πατέρα του - Κων/νο Ποντικόπουλο – που είχε προηγηθεί ως Δ/ντης στο 2^ο Δημοτικό Σχολειό Ορχομενού και είχαν πολύ ισχυρό σύνδεσμο στον χώρο εργασίας και συνεργασίας. Όσον όμως αφορά εμένα : εγώ τον είδα, τον γνώρισα ως τον πιο δικό μου άνθρωπο μέσω της εκπαιδευτικής μας διαδικασίας στο ίδιο σχολείο του έλεγα τα πάμπολλα οικογενειακά και προσωπικά μου προβλήματα και καταλάβαινε & συναιννούσε ως προς την διευκόλυνση αυτών. Πήρα και εγώ πολλά παραδείγματα από τον τρόπο που τα διαχειριζόταν, τα φιλοσοφούσα και τα χρησιμοποιούσα ως παραδείγματα στην πράξη.

Ευχαριστώ που τον είχα στη ζωή μου. Θα τον θυμάμαι και θα τον μνημονεύω & θα είναι ζωντανός στην μνήμη μου.

Ήταν άνθρωπος όχι των λόγων αλλά των έργων. Η προσφορά του πολύτιμη σε διδακτικές εμπειρίες , γνωστικές πράξεις και συμπεριφορές ως επίσης χωρίς να παραλείψουμε τις διοικητικές γνώσεις. Μας εξέλιξε στην εκπαιδευτική μας πορεία και μας έκανε πολλαπλώς καλύτερους  στην καθημερινή μας πράξη.

Επίσης δεν θα ξεχάσουμε το προσωπικό του χιούμορ που και τα δύσκολα τα έκανε εύκολα και ο χαρακτήρας του ήταν ευχάριστος και προσιτός.

Αντίο αξέχαστε Παναγιώτη που άφησες ανεξίτηλο το Ίχνος σου στη Κοινωνία του Ορχομενού. Καλό κατευόδιο στην αιώνια ζωή στις αγκαλιές του Θεού.

 

Η Δασκάλα

Βασιλική Γεωργάτου - Ποντικοπούλου