Ταπεινό μνημόσυνο στον μακαριστό π. Χαράλαμπο Χατζηχαραλάμπους

Του Γιώργου Βούλγαρη*

 

Τα αηδόνια του Ορχομενού και τα πουλιά του κάμπου της Κωπαΐδας, από τις 5 Μαΐου 2021, βουβάθηκαν, δεν κελαηδούν πια. Μα, με τι καρδιά; Με τι κουράγιο; Με τι δύναμη να κελαηδήσουν; Ακόμη και ο καταγάλανος Βοιωτικός ουρανός είναι συννεφιασμένος, είναι μουντός, υποδηλώνει κι αυτός τη θλίψη της φύσης.

Ο εφημέριος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ορχομενού, πατήρ Χαράλαμπος Χατζηχαραλάμπους, ο σεμνός και ταπεινός λευίτης, συμπληρώνει 40 μέρες, από τότε που έφυγε αναπάντεχα, για το μεγάλο του ταξίδι, το ταξίδι της αιωνιότητας, το ταξίδι χωρίς εισιτήριο και χωρίς επιστροφή.

Μακαριστέ, Πατέρα  Χαράλαμπε,

ο πενθηφόρος, πιστός του Κυρίου λαός της ιερής πόλης του Ορχομενού, η βαρυπενθούσα Εκκλησία και οι φίλοι σου γίναμε πιο φτωχοί, αφού ο αείμνηστος λειτουργός του Υψίστου, που διακρινόταν για την απλότητα, την πίστη, την εργατικότητα και την αγάπη του προς την Αγία μας Ορθοδοξία, δεν είναι πια ανάμεσά μας.

Ο Πάνσοφος Δημιουργός, ο Δίκαιος και Αλάνθαστος Κριτής, σε επέλεξε και σε πήρε κοντά του, να σε κατατάξει στα Τάγματα των Αγγέλων και των Αρχαγγέλων για να τον υπηρετείς, γιατί ήσουν

δίκαιος σαν τη βροχή,

απαραίτητος σαν την ανάσα,

αγνός σαν το χιόνι,

δυνατός σαν το μίσος,

ανιδιοτελής όπως η συγνώμη,

ταπεινός όπως το χώμα.

Αξιαγάπητε, Πατέρα Χαράλαμπε,

διακόνησες επί 39 συνεχή έτη τον Αμπελώνα του Κυρίου, με ζήλο και ταπείνωση. Είχες αυξημένη πίστη, ευσέβεια και διάθεση διακονίας. Κλήθηκες από το Θεό να ποιμάνεις τον ευσεβή λαό της ιερής πόλης του Ορχομενού.

Υπηρέτησες το μέγιστο στον κόσμο αξίωμα, την Ιεροσύνη. Ένα αξίωμα που ούτε στους Αγγέλους, ούτε στους Αρχαγγέλους δόθηκε. Είναι σφραγίδα ανεξίτηλη. Ακολουθεί τους ιερείς και μετά θάνατον.

Υπήρξες άκακος και αμνησίκακος. Ποτέ δεν κακολόγησες όποιον σε πίκρανε. Η εκδίκηση, ούτε για λέξη, δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο της καρδιάς σου.

Υπήρξες ακούραστος λειτουργός των Αγίων, τους οποίους κάθε τόσο τιμούσες λειτουργώντας. Τώρα, τους έχεις Πρεσβευτές σου, μπροστά στο θρόνο του Θεού, την Παναγία της Σκριπούς, την αγαπημένη σου Ορχομενιώτισσα, τον Άγιο Σώζοντα, τον Ευαγγελιστή Λουκά, τους Αγίους Αναργύρους, τον Άγιο Χριστόφορο, τον Άγιο Χαράλαμπο, τον Άγιο Γεώργιο, τους Αγίους Θεοδώρους, τον Άγιο Νικόλαο, τη Ζωοδόχο Πηγή και τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.

Αλησμόνητε, Πατέρα Χαράλαμπε,

ακόμη και ως λειτουργός της Παιδείας, ήσουν ηγετικό πρότυπο,  φωτισμένος δάσκαλος, αναντικατάστατος παιδαγωγός.

Πάντα έκτιζες, δεν γκρέμιζες,

φύτευες, δεν ξερίζωνες,

οικοδομούσες, δεν κατέστρεφες,

ενθάρρυνες, δεν απογοήτευες,

θωράκιζες, δεν παρόπλιζες.

Αξιοθαύμαστε, Πατέρα Χαράλαμπε,

έφυγες με γλυκό χαμόγελο, με αξιοπρέπεια, όπως ταιριάζει σ’ έναν υποδειγματικό σύζυγο, σ΄έναν στοργικό πατέρα, σ΄έναν γλυκύτατο παππού. Η πρεσβυτέρα σου Μαρία και τα εξαίρετα παιδιά σου, θα συνεχίσουν να βαδίζουν το σωστό δρόμο που εσύ τους χάραξες.

Αξιολάτρευτε, Πατέρα Χαράλαμπε,

κάθε φορά που σε επισκεπτόμουν, από την πόλη του μυροβλήτη Αγίου Δημητρίου, τη Θεσσαλονίκη, στον Ορχομενό, την πόλη της Παναγίας της Σκριπούς, αισθανόμουν πως βρίσκομαι σ΄ένα απάνεμο και ακύματο λιμάνι, σ΄ένα πνευματικό καταφύγιο. Κάθε φορά που συνομιλούσα μαζί σου, ένιωθα γαλήνιος, πράος, αφού ήσουν

φιλότιμος και συνεργάσιμος,

προοδευτικός και δραστήριος,

κοινωνικός και φιλάνθρωπος,

στρατηγός και στρατιώτης.

Αλησμόνητε, Πατέρα Χαράλαμπε,

δεν θα ξεχάσω ποτέ, την τελευταία μας συνομιλία, που έμεινε βαθιά χαραγμένη στην καρδιά μου. Δύο ημέρες πριν «αναχωρήσεις» για το μεγάλο σου ταξίδι, μου τηλεφώνησες από το Νοσοκομείο Λιβαδειάς και μου είπες: «Γεώργιε, Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά για την ονομαστική σου εορτή». Μου είχες πει ακόμη, πως σε δύο μέρες θα φύγεις για τον Ορχομενό. Παπά-Χαράλαμπε, πράγματι σε δύο μέρες «έφυγες», αλλά για να υπηρετείς τον Μεγαλοδύναμο και Πάνσοφο Δημιουργό.

Μακαριστέ, Πατέρα Χαράλαμπε,

γνωρίζω πολύ καλά, πόσο τίμησες το μαύρο, αλλά πανέμορφο ράσο που φόρεσες. Γνωρίζω ακόμη πόσο βαρύ ήταν αυτό το ράσο, αφού έχω την χαρά και την τύχη, να προέρχομαι από λευιτική οικογένεια: Ο πατέρας μου, ο παππούς μου και ο πεθερός μου, οι μακαριστοί, ήσαν ιερείς.

Αείμνηστε, Πατέρα Χαράλαμπε,

όλοι γνωρίζουμε πως ήσουν μια ξεχωριστή προσωπικότητα, μ΄ένα τεράστιο ποιμαντικό έργο. Αυτό το τόσο αξιόλογο και θεάρεστο έργο σου, είμεθα βέβαιοι, πως θα συνεχίσει με προσήκοντα ζήλο και αφοσίωση και ο νεοτοποθετηθείς εφημέριος του Ιερού Ναού Παναγίας Σκριπούς, Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος Αυγέρος.

Ως ελάχιστο δείγμα, αγάπης, σεβασμού, αλλά και φιλίας, αφιερώνω στην πλημμυρισμένη από αγνά συναισθήματα, χριστιανικά βιώματα, αλλά και καρδιά γεμάτη με τη χάρη του Θεού, αυτές τις λίγες αράδες, ως ταπεινό μνημόσυνο στη μνήμη του αοίδιμου πατρός Χαραλάμπους Χατζηχαραλάμπους, αλλά και βαθιά υπόχρεος, για να τιμήσω τα λιγοστά ή πολλά γράμματα που διδάχθηκα, πάλαι ποτέ, εκεί στα κελιά της διαλελυμένης, σήμερα, Ιεράς Μονής, «Η Κοίμησις της Θεοτόκου» Σκριπούς, όπου εστεγάζετο από το 1946 έως το 1967, το Ιδιωτικόν Γυμνάσιον Ορχομενού «Κωνσταντίνου Αργυρίου και Ειρήνης Βούλγαρη», του οποίου είμαι απόφοιτος.

Πατέρα Χαράλαμπε,

ως ξεχωριστός στυλοβάτης του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, κουβαλούσες μέσα στην ψυχή σου την Ελλάδα και την αγαπημένη σου μαρτυρική Κύπρο. Από τη γη της καρδιάς και των ονείρων, από τη γη της λεμονιάς και της ελιάς, από τη γη των παλικαριών και της αγάπης, από την «Ιμερόεσσα» Λάπηθο με τις πανέμορφες κορφές του Πενταδακτύλου, γεμάτες χρυσοπράσινα φύλλα, με τα γάργαρα νερά του Κεφαλόβρυσου, η γη που σε γέννησε, σήμερα αναπαύεσαι στην ιερή πόλη της Παναγίας Σκριπούς, της Ορχομενιώτισσας. Το άγιο χώμα της Βοιωτικής γης, που σκέπασε Αγίους, Βασιλείς και Αυτοκράτορες, πλούσιους και φτωχούς, σκεπάζει σήμερα και τον πατέρα μας, για αιώνια ανάπαυση και ξεκούραση.

Ως πιστοί χριστιανοί, με τη βέβαιη ελπίδα της Ανάστασης, την ελπίδα νίκης κατά του θανάτου, προσευχόμεθα όπως, ο Μεγαλοδύναμος Θεός να σε κατατάξει «ἐν κόλποις Ἀβραάμ», να σε καταστήσει συλλειτουργό Του στο ουράνιο θυσιαστήριο και ας είναι μακαρία «ἡ ὁδός ἧ πορεύει σήμερον».

Παπα-Χαράλαμπε, Πατέρα της καρδιάς μας, Καλό Παράδεισο και Καλή Ανάσταση.

 

Γεώργιος Αρ. Βούλγαρης

 

Θεσσαλονίκη, 6 Ιουνίου 2021

 

Θερμές ευχαριστίες στην Ημερήσια Ηλεκτρονική Εφημερίδα “ORCHOMENOS PRESS”, στην εφημερίδα μας, και στο δημοσιογράφο κύριο  Λάμπρο Ρόδη, για τη φιλοξενία αυτής της ταπεινής μου επιστολής. Ακόμη τους ευχαριστώ και συγχαίρω για την έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση, που μας παρέχουν.