Χαιρετισμός Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας κ. Φάνη Σπανού στην 77η επέτειο από την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου

Σεβασμιώτατε,

Κύριε Υπουργέ,

εκπρόσωπε του Προέδρου της Δημοκρατίας,

κύριοι Βουλευτές,

κύριε Αντιπεριφερειάρχη,

κύριε Δήμαρχε

και αγαπητοί εκπρόσωποι του α` βαθμού Αυτοδιοίκησης,

Εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας

και των Συνδέσμων Αντιστασιακών Οργανώσεων,

Κυρίες και Κύριοι, 

Είναι πραγματικά ξεχωριστή τιμή να σας απευθύνομαι πατώντας μια γη έμφορτη με τεράστιο συμβολικό βάρος, αλλά και ιστορικό βάθος.

Έτι περισσότερο, καθώς αντικρίζω τα παιδιά, τα αδέρφια, τους απογόνους, τους  χωριανούς όλων εκείνων των αγωνιστών,  που πέτυχαν την τεράστια νίκη. 

Η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου μέσα από τη συνδυασμένη δράση των δύο μεγαλύτερων αντιστασιακών οργανώσεων, του ΕΛΑΣ του Άρη Βελουχιώτη και του ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα, μαζί με 14 Βρετανούς σαμποτέρ.

Ο σκοπός έφερε την ομοψυχία.

Και η ομοψυχία έφερε το αποτέλεσμα.

Και το αποτέλεσμα ήταν η παρεμπόδιση για δύο ολόκληρους μήνες, της τροφοδοσίας των δυνάμεων του Ρόμελ στην Αφρική,

με καθοριστική συνεισφορά στην αποδυνάμωση του πανίσχυρου Άξονα.

Η πρώτη, αλλά δυστυχώς και η τελευταία φορά που ενωμένες

οι αντιστασιακές οργανώσεις έβαλαν στην άκρη τις διαφορές τους και συνεργάστηκαν. 

Κόντρα στον καιρό, κόντρα στις συγκυρίες, με την πολύτιμη βοήθεια των συμμάχων, οι αντάρτες των βουνών της Ρούμελης,

τα έβαλαν με τον κατακτητή και νίκησαν.

Για να γκρεμίσουν μια γέφυρα του Κακού, έχτισαν μια συμβολική γέφυρα του Καλού. Και ας γκρεμίστηκε κι αυτή, αμέσως μετά, με ακόμη πιο εκκωφαντικό τρόπο.

Σε αυτό το «μετά» δε θα αναφερθώ σήμερα. Δεν είναι η στιγμή

να ανοίξουμε παλιές πληγές, ούτε να αναδείξουμε πτυχές του  χειρότερου πολέμου, του Εμφυλίου.

Θυμόμαστε, μόνο, τα λόγια του ποιητή, κι ας γράφτηκαν πολλά χρόνια νωρίτερα.

Μην ειπούν στο στοχασμό τους,

Τα ξένα Έθνη αληθινά.

Αν μισιούνται ανάμεσό τους,

δεν τους πρέπει λευτεριά.

Κυρίες και κύριοι,

Ας υποκλιθούμε για όλες αυτές τις αξίες, για τις ιδέες, για τους συμβολισμούς. Ας υποκλιθούμε ευλαβικά μπροστά σε μια πράξη, που σταμάτησε το χρόνο. Μπροστά στους ανθρώπους που μας έδειξαν το δρόμο.

Αλλά και κάτι ακόμα.

Η Ιστορία αυτού του τόπου είναι γεμάτη με χρυσές και μαύρες σελίδες. Ελευθερία και υποδούλωση.

Δημοκρατία και Ολοκληρωτισμός. Ομοψυχία και διχόνοια.

Ένα βιβλίο σκονισμένο, στο ράφι που λέγεται εθνικό συλλογικό ασυνείδητο. Ας πάρουμε στα χέρια μας.

Και ας το διαβάσουμε με προσοχή.

Σας ευχαριστώ.