Ρίμινι : «..παραδίδομεν την πόλιν εις τας Ελληνικάς Δυνάμεις..» *

     Μετά τη κατάληψη της χώρας το Μάιο του 1941 από τα γερμανικά στρατεύματα, η ελληνική κυβέρνηση κατέφυγε στη Μέση Ανατολή, ακολουθούμενη από αξιωματικούς και εθελοντές οι οποίοι επιθυμούσαν να συνεχίσουν τον αγώνα και εκτός Ελλάδας. Μία τέτοια περίπτωση είναι και της ΙΙΙ Ορεινής Ταξιαρχίας η οποία συγκροτήθηκε την 1η Ιουλίου 1944 στο Λίβανο.  Διοικητής της ορίστηκε ο συνταγματάρχης Θεόδωρος Τσακαλώτος.  
Η ταξιαρχία είχε δύναμη 3.337 ανδρών (205 Αξιωματικοί και 89 Ανθυπασπιστές).  Στις 11 Αυγούστου, φθάνει στην Ιταλία η ταξιαρχία και στις 9 Σεπτεμβρίου παίρνει μέρος στις πρώτες επιχειρήσεις, ως εφεδρεία της V Καναδικής Μεραρχίας.  Τη νύχτα της 14ης προς 15ης Σεπτεμβρίου και ώρα 2.00 αρχίζει η γενική επίθεση της ΙΙΙ Ορεινής Ταξιαρχίας, σηματοδοτώντας έτσι την έναρξη της μάχης του Ρίμινι (η οποία από πολλούς στρατηγούς της εποχής χαρακτηρίστηκε ως το Ελ Αλαμέιν της Ιταλίας).  Μερικές μέρες αργότερα, το πρωί της 21 Σεπτεμβρίου, τμήμα της ταξιαρχίας έφθασε επί του ποταμού Αούζα, εξουδετερώνοντας τις τοπικές νησίδες αντίστασης των Γερμανών.  Με τη γερμανική αντίσταση εξουδετερωμένη ένα άλλο τμήμα της ταξιαρχίας κατέλαβε το δυτικό τμήμα της πόλης.
       Στις 7.45 της ίδιας ημέρας, ο Δήμαρχος του Ρίμινι παρέδωσε τη πόλη στην ΙΙΙ Ορεινή Ταξιαρχία με επίσημο πρωτόκολλο που συντάχθηκε στην Ελληνική, Ιταλική και Αγγλική γλώσσα.  Το πρωτόκολλο ανέφερε τα εξής:
     «Εν Σά¬ντα Μα¬ρί¬α σή¬με¬ρον την 21η του μη¬νός Σε¬πτεμ¬βρί¬ου, η¬μέ¬ρα της ε¬βδο¬μά¬δος Πέ¬μπτη του 1944 και ώ¬ραν 07.30, η κά¬τω¬θι υ¬πο¬γεγραμ-μέ¬νη ε¬πι¬τρο¬πή, α¬πο¬τε¬λού¬με¬νη εκ των Μπορ¬τό¬νι Γκο¬μπέ¬ριο ως Προ¬έ-δρου, Μπορ¬τό¬νι Ρο¬μί¬λο και Ντελ Πρά¬το Μπά¬ντζιο ως με¬λών, α¬πά¬ντων με¬λών του α¬ντιφα¬σι¬στι¬κού κόμ¬μα¬τος α¬πε¬λευ¬θέ¬ρω¬σης της Πό¬λε¬ως, πα-ρου¬σια¬σθέ¬ντες εις τας προ¬πο¬ρευο¬μέ¬νας Ελ¬λη¬νι¬κάς δυ¬νά¬μεις, ή¬τοι εις τον Διοι¬κη¬τήν 2ου Λό¬χου/ 3ου Τάγ¬μα¬τος της 3ης Ελ¬λη¬νι¬κής Ο¬ρει¬νής Τα¬ξιαρ¬χί¬ας, Λο¬χα¬γόν Α¬πο¬στο¬λά¬κη Μι¬χα¬ήλ, πα¬ραδί¬δο¬μεν την πό¬λιν του Ρί¬μι¬νι ά¬νευ ό¬ρων εις τας Ελ¬λη¬νι¬κάς Δυ¬νά¬μεις, εις τας οποίας ε¬πα¬φί-ε¬ται εν λευ¬κώ η τή¬ρη¬σης της τά¬ξε¬ως και η προ¬στα¬σί¬α του πλη¬θυ-σμού».  
Έτσι, από τις 9.00 το πρωί της 21ης Σεπτεμβρίου 1944 η Ελληνική σημαία κυμάτιζε στο Δημαρχείο και ολόκληρη η πόλη του Ρίμινι βρισκόταν σε Ελληνικά χέρια.

*Απόσπασμα από το βιβλίο του κ. Β. Τούντα, «Οι ονομασίες των οδών του Ορχομενού».