Το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ταξιδεύει .....στη Λιβαδειά

Το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας ταξιδεύει και θα βρίσκεται για πέμπτη συνεχή χρονιά στη Λιβαδειά στην εκδήλωση που διοργανώνει η Κινηματογραφική Λέσχη Λιβαδειάς έξω από το Art Cafe Αστραδενή (Πεζόδρομος Ορφέως, 22611 00920). 

Ημέρες προβολών: Δευτέρα 3 και Τρίτη 4 Ιουλίου. Ώρα έναρξης: 21:00

Είσοδος ελεύθερη

Πρόγραμμα:

Δευτέρα 3 Ιουλίου, διάρκεια 142'
ΚΥΒΟΣ, Αλέξανδρος Σκούρας, 24'. Ο μεγάλος νικητής της φετινής διοργάνωσης. 
Βραβείο Χρυσός Διόνυσος για την κατασκευαστική αρτιότητα, τις εξαιρετικές ερμηνείες και την ενάργεια με την οποία σκιαγραφεί το πορτραίτο μιας αναγνωρίσιμα δυσλειτουργικής οικογένειας.

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ - Ο ΜΥΘΟΣ ΕΝΟΣ ΞΕΝΟΥ, Κατερίνα Καλκεντίδη, 16'.
Βραβείο Ντοκιμαντέρ για τον ποιητικό τρόπο που ανάγει έναν αρχαίο ελληνικό μύθο στο τρέχον προσφυγικό ζήτημα.

HELGA AR I LUND, Θέλγια Πετράκη, 20'.
Τιμητική Διάκριση Σχεδιασμού Ήχου στους Κώστα Βαρυμποπιώτη και Βάλια Τσέρου.

ΡΗΞΗ ΤΥΜΠΑΝΟΥ, Κινηματογραφικό Εργαστήριο Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης, 19'.  
Εύφημος Μνεία για την ομαδική δουλειά που κατάφερε να δημιουργήσει ένα έξυπνο και απολαυστικό ψευδοντοκιμαντέρ.

ΑΛΕΠΟΥ, Ζακλίν Λέντζου, 28'.
Βραβείο «Τώνια Μαρκετάκη» για την καλύτερη γυναικεία σκηνοθετική παρουσία, για την ευρηματική χρήση της τραγικής ειρωνείας και των δραματικών εντάσεων, μέσα από μια γοητευτική κινηματογράφηση.
Τιμητική Διάκριση Ήχου στον Στέφανο Ευθυμίου.
Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Καλύτερης Ταινίας για την εκφραστική της δύναμη, την δραματουργική της πυκνότητα, και το οξυδερκές της σχόλιο πάνω στα θέματα της βίαιης ενηλικίωσης, και της οικογενειακής κρίσης ως ευθεία αντανάκλαση της κοινωνικής.
Βραβείο Ένωσης Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης ΕΤΕΚΤ, Τεχνικής Αρτιότητας της ταινίας.

ΜΑΓΔΑ, Δημήτρης Ζούρας, 20'.
Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στην Ιωάννα Τρικενέ.

TWIST, Μιχάλης Παπαντωνόπουλος, 15',
Βραβείο Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας γιατί με αφηγηματική και δραματουργική αρτιότητα και δυναμική σχέση εικόνας και ήχου αναδεικνύει την κρίση στην κοινωνία και στην εκπαίδευση, που αποτελεί αντανάκλασή της. Σε κάθε χαρακτήρα της ταινίας αντικατοπτρίζεται ένα αντιπροσωπευτικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας και παράλληλα προβάλλεται το απρόβλεπτο της συμπεριφοράς των εφήβων και η δυσκολία αντιμετώπισης της σχολικής ανυπακοής.

Τρίτη 4 Ιουλίου, διάρκεια 140'
ΝΗΠΕΝΘΕΣ, Γιάννης Συμβώνης, 14'.
Τιμητική Διάκριση Φωτογραφίας στην Χριστίνα Μουμούρη.
Τιμητική Διάκριση Σκηνικών του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου στις Ελένη Καριόρη και Στάθια Ραυτοπούλου.
Τιμητική Διάκριση ΚΙΝΗΤΡΑ νέου κινηματογραφιστή του Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου στον Γιάννη Συμβώνη.
Βραβείο της Ένωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών για την καλύτερη φωτογραφία στην Χριστίνα Μουμούρη γιατί κατάφερε, συνδυάζοντας κατάλληλα το φως, τη σύνθεση του κάδρου και την κίνηση της κάμερας, να αποδώσει την απαιτούμενη από το σενάριο και το όραμα του σκηνοθέτη ατμόσφαιρα.

3000, Αντώνης Τσώνης, 20'.
Ειδικό Βραβείο στον Αντώνη Τσώνη για την ακρίβεια με την οποία συντονίζει τα εκφραστικά του μέσα.

ΑΝΤΙΔΟΤΟΝ, Μιχάλης Χαπέσιης, 12'.
Βραβείο «Σωκράτης Δημητριάδης» για την καλύτερη ταινία της κατηγορίας ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, για την τόλμη να στηλιτεύσει τον πάντα απρόσωπο και καταπιεστικό κρατικό μηχανισμό μέσα από την αισθητική ενός φιλμ νουάρ.

UMMI, Νίκος Αυγουστίδης, 15'.
Ειδικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη «ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ», για μια ταινία που πραγματεύεται με ευαισθησία και φαντασία μια επίκαιρη καθημερινή τραγωδία.

ΤΟ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ, Ντίνος Παναγόκος, 19', ο δεύτερος μεγάλος νικητής της διοργάνωσης.
Βραβείο Αργυρός Διόνυσος για τον άρτιο τρόπο με τον οποίο συνυφαίνει την φύση με το ανθρώπινο δράμα.

ΓΕΝΕΘΛΙΑ, Δημήτρης Κατσιμίρης, 13',
Τιμητική Διάκριση Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας στον Θωμά Χαβιανίδη για την ερμηνεία του.

ΑΟΡΑΤΟΣ, Κώστας Γεραμπίνης, 29'.
Τιμητική Διάκριση Σεναρίου στον Κώστα Γεραμπίνη για το σενάριο της ταινίας «Αόρατος» την οποία και σκηνοθέτησε.

Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΟ ΚΑΦΕ, Δημήτρης Νάκος, 18'.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Νότιας Και Ανατολικής Ευρώπης γιατί κατάφερε να το πετύχει μέσα σε 18 λεπτά με τη βοήθεια σπουδαίων ηθοποιών πώς είναι να μένεις άνεργος μέσα στην κρίση, να ζεις με μια μεγαλύτερη γυναίκα και να ερωτεύεσαι μια νεότερη
Τιμητική Διάκριση Μοντάζ στον Πάνο Βουτσαρά.

Πολλοί, ίσως περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά, είναι  οι δημοφιλείς ηθοποιοί που πρωταγωνιστούν στις ταινίες του διαγωνιστικού. Είναι προφανές πως δεν επιθυμούν απλώς να βοηθήσουν τους νέους σκηνοθέτες στα πρώτα τους βήματα, όπως συνέβαινε παλιότερα, αλλά αντιμετωπίζουν πλέον την μικρού μήκους ταινία ως ένα όχημα ανάδειξης της υποκριτικής τους δεινότητας.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τους:
Μ. Παπαδημητρίου, Μ. Μαυροματάκη, Β. Ανδρεαδάκη, Σ. Σεϊρλή, Ν. Μεντή, Ρ. Οικονομίδου, Θ. Τζήμου, Λ. Παπαληγούρα, Πρ. Αλειφερόπουλο, Ε. Τρίγγου, Κ. Σαμαρά, Γ. Παπαδόπουλο, Α. Αϊδίνη, Γ. Σκαφιδά, Μ. Γιαννάτου, Αρ. Μουτούση, Μ. Κεχαγιόγλου.

Με ρεκόρ αιτήσεων συμμετοχής αλλά και το πλουσιότερο  διαγωνιστικό μικρού μήκους στην ιστορία του, το 39ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας έδωσε και πάλι το καθιερωμένο του ραντεβού με το πιο ζωντανό κομμάτι της ελληνικής κινηματογραφίας: τους νέους Έλληνες μικρομηκάδες. Αλλά και αυτούς που επιμένουν  στην μικρή φόρμα αντιμετωπίζοντας την μικρού μήκους ταινία όπως της αξίζει: ως ένα αυτόνομο έργο τέχνης.

Από τις 209 αιτήσεις που κατατέθηκαν φέτος (τις περισσότερες στην ιστορία του), επιλέχθηκαν 62 ταινίες που διεκδίκησαν τα βραβεία του φεστιβάλ. Ανάμεσά τους 6 ντοκιμαντέρ και 2 animation. Συμμετείχαν αρκετοί παλιοί γνώριμοι του φεστιβάλ που έχουν διακριθεί στο παρελθόν αλλά και πολλοί πρωτοεμφανιζόμενοι.

Οι «μικρές» που διαγωνίστηκαν, είναι ανεξάρτητες στην συντριπτική πλειονότητά τους παραγωγές. Στα ονόματα των παραγωγών φέτος συναντάμε πολλούς που έχουν συνδέσει το όνομα τους με την διεθνή πλέον απήχηση του ελληνικού σινεμά.

Είναι φανερό πως η οικονομική κρίση και η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα στην Ελλάδα συνεχίζουν να απασχολούν σταθερά μια μεγάλη μερίδα των νεαρών δημιουργών -είτε ως κεντρικός πυρήνας των ιστοριών τους, είτε ως φόντο σε μια Ελλάδα που δοκιμάζεται: ανεργία, φτώχια, τοκογλυφία, επαγγελματική κατάρρευση, άστεγοι, τράπεζες. Το θέμα της αυτοκτονίας μοιάζει να απασχολεί αρκετούς αυτήν την χρονιά.

Σύμφωνα με τον καλλιτεχνικό διευθυντή Αντώνη Παπαδόπουλο «για πρώτη φορά η κρίση εισέρχεται τόσο δυναμικά στην θεματολογία -κυρίως ως φόντο ανθρώπινων ιστοριών. Φαίνεται πως η κοινωνία της κρίσης κινητοποιεί συνειδήσεις και πυροδοτεί καλλιτεχνικές ανησυχίες».

Φέτος ακόμα περισσότεροι σκηνοθέτες καταπιάνονται με το προσφυγικό και ειδικότερα με την άφιξη των μεταναστών στα ελληνικά νησιά και τις συνεχιζόμενες τραγωδίες στο Αιγαίο (κάποιοι μάλιστα εστιάζουν στα παιδιά), καταδεικνύοντας τα γρήγορα αντανακλαστικά της ταινίας μικρού μήκους.
Τα ψυχοδράματα έχουν την τιμητική τους (γηρατειά, ανημπόρια, αλτσχάϊμερ, θάνατος, σχέσεις εξάρτησης, ψυχοπάθεια), ενώ οι κωμωδίες κάνουν αισθητή την απουσία τους. Η έκτρωση, η αποβολή, η διαχείριση του πένθους, η βία των ίδιων των παιδιών ως απάντηση στο αίσθημα της απόρριψης, το εκπαιδευτικό σύστημα, η αντιμετώπιση του «ξένου», αποτελούν μερικές ακόμα θεματικές. Το γκέι στοιχείο είναι φέτος παρόν και μέσα από μια λεσβιακή ερωτική ιστορία.