Του Παναγιώτη Περγαντά*
Η επί σχεδόν δύο χρόνια διακυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστερά, έχει σαν αποτέλεσμα την έναρξη της αποδόμησης των στερεοτύπων, που μεταπολιτευτικά οικοδομήθηκαν γύρω από την αριστερά. Με την έννοια στερεότυπα, εννοούμε διάφορα σχήματα αντίληψης ή σκέψης, που προκαλούν απλοποιήσεις και γενικεύσεις, με αποτέλεσμα την διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Για πάνω από 25 χρόνια μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, η Ελληνική κοινωνία αρνούνταν να παραδεχθεί την πραγματικότητα. Οι διαμορφωμένες μεταπολιτευτικά στερεοτυπικές απόψεις όπως, ότι μόνο οι αριστεροί είναι δημοκράτες ή ότι, η αριστερά έχει το ηθικό πλεονέκτημα καθώς και το ότι, μόνο μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να υπηρετήσει τα πραγματικά συμφέροντα του λαού, κυριάρχησαν. Η επικράτηση τους ήταν μάλιστα καθολική και διέτρεχε όλο το πολιτικό φάσμα οριζόντια και κάθετα. Η δήλωση και μόνο ότι κάποιος είναι αριστερός αυτόματα σήμαινε ότι, είναι καλλιεργημένος και άνθρωπος με ευαισθησίες που διακατέχεται από ανθρωπιστικά ιδεώδη. Η δήλωση αυτή, στην πλειονότητα των περιπτώσεων μάλιστα, αποτελούσε και διαβατήριο για κάποιο διορισμό.
Τα αριστερά στερεότυπα, διαδέχτηκαν το δεξιά στερεότυπα που προϋπήρχαν. Η διαδοχή αυτή ήταν μάλιστα τόσο γενικευμένη, ώστε τα δεξιά στερεότυπα λησμονήθηκαν με μιας. Θεωρήθηκαν αναχρονιστικά ξεπερασμένα και αντιδημοκρατικά. Η αριστερή πολιτική επικυριαρχία, προσπάθησε συστηματικά να αποδομήσει οτιδήποτε εθνικό και τα κατάφερε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Έπρεπε να περάσουν πάνω από 40 χρόνια και να έρθει ένας αμερικάνος πρόεδρος για να αναφωνήσει δημοσίως «Ζήτω η Ελλάς»! Έπρεπε να περάσουν 40 χρόνια για να πει ο Barack Obama το αυτονόητο, το οποίο κανείς έλληνας δεν σκεφτόταν ή δεν τολμούσε να πει. Έπρεπε να έρθει κάποιος ξένος για να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Έπρεπε να φτάσουμε μέχρις εδώ για να κατανοήσουμε ότι, τα δεξιά και τα αριστερά στερεότυπα απέτρεψαν την υιοθέτηση του ορθού πολιτικού λόγου στην Ελληνική πολιτική σκηνή.
Βαθμιαία η Ελληνική κοινωνία μπολιάστηκε με την «τοξική» επίδραση αυτών των στερεοτύπων. Αφιονισμένη μηρύκαζε και υιοθετούσε αναχρονιστικές και παράλογες ιδεοληψίες, που την απομάκρυναν αργά αλλά σταθερά, από το παγκόσμιο γίγνεσθαι, από την πραγματικότητα εν γένει. Η Ελλάδα μετατράπηκε μέσα από αυτή τη διαδικασία, σε μια «εύφορη κοιλάδα» στην οποία «ανθούσε» ο παραλογισμός και ο λαϊκισμός. Σε μία χώρα παρηκμασμένη, που αρέσκονταν να ζει με δανεικά, ώσπου χρεοκόπησε και πλέον τελεί εδώ και επτά χρόνια υπό καταστολή, υπό χρεοκοπία και υπό προθεσμία! Ήταν λογικό και επόμενο λοιπόν, μετά από τόσα χρόνια παρακμής, ο μεγαλύτερος εν ζωή λαϊκιστής πρωθυπουργός που γνώρισε αυτή η χώρα, να αναλάβει την εξουσία εξαγγέλλοντας προεκλογικά ότι, η Ελπίδα έρχεται….
Ο ερχομός της Ελπίδας που ευαγγελιζόταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ, μετατράπηκε από αυτοεκπληρούμενη σε αυτοδιαψευδόμενη προφητεία. Την αυτοδιάψευση αυτή μάλιστα, την παραδέχτηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ομολογώντας κυνικά ότι είχε αυταπάτες! Αυταπάτες πίσω από τις οποίες προσπάθησε να κρύψει τη μειονεξία του. Μια μειονεξία η οποία κατέστη εμφατική, πριν από μία εβδομάδα κατά την επίσκεψη του απερχόμενου πλανητάρχη Barack Obama.
Η μειονεξία αυτή προαναγγέλλει σύμφωνα με κάποιους τη σίγουρη συντριβή του φαινομένου ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν. Πλανάται πλάνην οικτράν όποιος πιστεύει όμως ότι, η συντριβή αυτή, θα σημάνει αυτόματα και το τέλος της μεταπολιτευτικής πλάνης των λαϊκίστικων στερεοτύπων και των μειονεκτικών πολιτικών. Και αυτό γιατί η επικέντρωση της κριτικής στη μειονεξία του προσώπου, αποτρέπει την ανάδειξη των ουσιαστικών πολιτικών προβλημάτων. Προλειαίνοντας έτσι το έδαφος, για τον επόμενο λαϊκιστή που νομοτελειακά, θα υποσχεθεί κάτι πιο εύηχο όπως η σεισάχθεια ή η απελευθέρωση των αλύτρωτων πατρίδων.
Προς επίρρωση αυτού, έρχονται τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική. Τις αποτυχημένες κυβερνήσεις είθισται να τις διαδέχονται λαϊκιστές πολιτικοί και αυτοί με τη σειρά τους, να παραμένουν στην εξουσία και να δίνουν τη σκυτάλη σε κάποιον χειρότερο λαϊκιστή. Αυτό συμβαίνει γιατί η επικράτηση του λαϊκισμού στην πολιτική, αποπροσανατολίζει την πολιτική αντιπαράθεση από τα ουσιώδη, μιας και αυτή εστιάζεται κυρίως στο χαρακτήρα των πρωταγωνιστών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι πρόσφατες αμερικάνικες εκλογές. Οι Δημοκρατικοί έκαναν το λάθος να εστιάσουν μεγάλο μέρος των προσπαθειών τους, στο να αναδείξουν τα αρνητικά του χαρακτήρα του D. Trump, χωρίς να καταλάβουν ότι με τον τρόπο αυτό διαφήμιζαν τον αντίπαλο τους.
Η μόνη περίπτωση να σπάσει αυτός ο φαύλος καθοδικός κύκλος είναι να επικρατήσει η φρόνηση, η οποία σύμφωνα με τον Αριστοτέλη οδηγεί τον πολίτη στην ευδαιμονία μέσω του ορθού λόγου. Μόνο ο πολιτικός λόγος που θα εστιάζει στην ουσία της πολιτικής, είναι αυτός μπορεί να αναδείξει τα πραγματικά αίτια της κρίσης, μέσα από μία ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση, μακριά από ακρότητες.
Στην παρούσα συγκυρία είναι απαραίτητη η εμφάνιση νέων πολιτικών προσώπων, που με την χρήση ορθού πολιτικού λόγου, θα αναδείξουν μια ρεαλιστική στρατηγική για να υπάρξουν λύσεις, στα πραγματικά προβλήματα των πολιτών. Πολιτικών που θα μπορέσουν να εμπνεύσουν στους συμπολίτες τους και να φέρουν στην πολιτική πράξη ξανά την εμπιστοσύνη, ώστε να υπάρξει μια θετική ανάδραση, μια δημιουργική αντίδραση της κοινωνίας, που θα αποτελέσει το εφαλτήριο για μια νέα αρχή. Η νέα αρχή αυτή προϋποθέτει πρόσωπα που θα μπορέσουν να λειτουργήσουν ως υποδείγματα. Πρόσωπα καταξιωμένα, που να έχουν ριχτεί στη μάχη της ζωής και να έχουν πετύχει. Νέους πολιτικούς που να μπορέσει να εμπιστευτεί και να ακολουθήσει η κοινωνία που θα αντιπροσωπεύουν. Πρόσωπα πρότυπα, που θα στοχεύσουν να αναδείξουν την αιτία της πλάνης. Πρόσωπα που θα λειτουργήσουν πέρα από τα καθιερωμένα στερεότυπα και τις καθεστηκυίες ιδεοληψίες. Πρότυπα με «ανοιχτό» μυαλό που θα τολμήσουν να κάνουν την υπέρβαση, να αναδείξουν το μέγεθος της μεταπολιτευτικής πλάνης μας για να αποδομήσουμε τα στερεότυπα και να προχωρήσουμε μπροστά!
*Ο κ. Παναγιώτης Περγαντάς είναι Βιολόγος Επιχειρηματίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου