Παρατηρώντας την ελληνική οικονομία και την επιχειρηματικότητα,
τους πέντε πρώτους μήνες του έτους και τους τελευταίους τέσσερεις μήνες των
διαβουλεύσεων, δυστυχώς διαπιστώσαμε ότι βρισκόμαστε σήμερα και πάλι στο σημείο
μηδέν, καθώς, όπως διαφαίνεται, έως τώρα, τόσο οι θεσμοί, όσο και η ελληνική κυβέρνηση,
με τα λιγότερο και περισσότερο επώδυνα φορολογικά μέτρα στα δύο πακέτα των
προτάσεών τους, δεν έχουν άλλη δυνατότητα, να επιλύσουν το γρίφο της κρίσης
χρέους και κατ’ επέκταση των αρνητικών επιπτώσεών στη Χώρα μας, που κατά γενική
ομολογία ενέτειναν οι μνημονιακές πολιτικές της προηγούμενης πενταετίας.
Ακούμε για "Μini" αλλαγές, στο μίνι
φορολογικό, αλλά για τις "Maxi" αλλαγές στην αύξηση της φορολογίας
των επιχειρήσεων από το 26% στο 29% και την επιπλέον φόρο-τιμωρία 12% στην
κερδοφορία άνω του €1 εκ., δεν ακούσαμε καμία "μεγάλη" κουβέντα ,όμως
αντ’ αυτού αλλαγές ,αυξήσεις ασφαλιστικών εισφορών για επιχειρηματίες και
εργαζομένους και σε ποσοστό που καθημερινά μεταβάλλεται δίχως κανείς να μπορεί
να πει με σιγουριά σε ποσοστιαία επί τις εκατό αύξηση η όποια θα μετακυλήσει
στην επιχείρηση και στον καταναλωτή . Οι ελληνικές προτάσεις, επιβεβαιώνουν ότι
η μικρομεσαία επιχείρηση στην Ελλάδα είναι "πολιτικό και οικονομικό
λάφυρο" συναλλαγής και εύκολης ανταλλαγής της εκάστοτε Κυβέρνησης με τους Δανειστές. Όσο
για τους "ορθοπεδικούς χαρακτηρισμούς περί "ραχοκοκαλιάς" της
οικονομίας είναι πλέον βέβαιο ότι εννοούν της φορολογίας. Το βέβαιο είναι
ότι εάν στον προϋπολογισμό του 2014 τα φορολογητέα κέρδη των επιχειρήσεων είναι
15 δις, το επιπλέον 3% φορολόγησης δεν θα αυξήσει τα δημόσια έσοδα κατά €450
εκ., αλλά τις ληξιπρόθεσμες οφειλές στο δημόσιο, από το νέο κύμα λουκέτων στην
αγορά. Εάν οι εμπνευστές, της ελληνικής πρότασης είναι πεπεισμένοι, ότι
θυσιάζοντας την ελληνική επιχειρηματικότητα, ως σύγχρονη "Ιφιγένεια",
θα σωθεί η Χώρα, οφείλουν τουλάχιστον να μας πείσουν και να είναι βέβαιοι ότι
θα το κάνουμε. Άλλωστε, τι αυξήσεις φόρων 9 φορές τη πενταετία και τι 10 φορές.
Τι αντιαναπτυξιακά μέτρα, τι τιμωρητικά. Το κλίμα αρχίζει και βαραίνει
επικίνδυνα, αφού έχουμε καταλάβει για τα καλά, ότι κοστίζει ακριβά να είσαι
Έλληνας στη Χώρα σου και ακόμα ακριβότερα να είσαι συνεπής επιχειρηματίας.
Η Κυβέρνηση οφείλει
έμπρακτα να αποδεχθεί, ότι η ευημερία των Ελλήνων, η βελτίωση των συνθηκών
απασχόλησης και των αμοιβών της εργασίας, προϋποθέτουν αύξηση της
παραγωγικότητας, της διεθνούς ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας της
οικονομίας. Προϋποθέτει δηλαδή σημαντικές μεταρρυθμίσεις κι αύξηση των
επενδύσεων. Οι επενδύσεις με τη σειρά τους είναι εφικτές μόνο σε ένα σταθερό
και προβλέψιμο θεσμικό, οικονομικό, φορολογικό και ασφαλιστικό περιβάλλον, με ανοιχτή την πρόσβαση στις
διεθνείς αγορές και ενίσχυση της εμπιστοσύνης στις αναπτυξιακές προοπτικές της
χώρας.
Χωρίς συμφωνία και
συνεπώς χωρίς επενδύσεις, οι άνεργοι δεν πρόκειται να βρουν δουλειά, οι νέοι
δεν πρόκειται να μείνουν στη χώρα, οι επιχειρήσεις δεν πρόκειται να
αναπτυχθούν και το κράτος, χάνοντας συνεχώς έσοδα, μπορεί να θα βρεθεί σε
αδυναμία να διατηρήσει τα σημερινά επίπεδα μισθών και συντάξεων.
Καλούμε θεσμικούς
και κοινωνικούς εταίρους ,πρωτοβάθμια , δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια όργανα,
επιμελητήρια , εκπροσώπους φορέων όπως όλοι μαζί ανασκήψουμε επάνω στο τεράστιο
και μείζον ζήτημα εξεύρεσης λύσης με την υποβολή προτάσεων και δυναμικών κινητοποιήσεων για την ανάκτηση της
αξιοπρέπειας της επιχειρηματικής κοινότητος και του επιχειρείν.
Το Δ.Σ. του
Εμπορικού Συλλόγου Λιβαδειάς πιστό στις δεσμεύσεις του για πρωτοβουλίες και
διεκδικητικούς αγώνες θα τεθεί στο πλευρό οποιουδήποτε συμβάλει προς την
εξεύρεση αυτών. Οφείλουμε δε, να γνωστοποιήσουμε στα μέλη μας την λήψη
αποφάσεων δυναμικών πρωτοβουλιών ,ενεργών συμμετοχών και κινητοποιήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου