Η ΛΑΡΚΟ δεν τεμαχίζεται, δεν ξεπουλιέται, δεν χαρίζεται: Νέα δυναμική παρέμβαση από το ΣΥΡΙΖΑ από κοινού με τα Σωματεία των εργαζομένων

Συνάντηση με τους εκπροσώπους του Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΥΜΝΑ, της Ένωσης Εργαζομένων Εταιρείας ΛΑΡΚΟ Α.Ε. Μεταλλεία Εύβοιας, το Σωματείο Εργαζομένων Μεταλλωρύχων ΛΑΡΚΟ ο «Άγιος Ιωάννης» και το Συνδικαλιστικό Σωματείο Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ Α.Ε. (Αθήνα), είχαν σήμερα στο κοινοβούλιο οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Ευγενία Ουζουνίδου, Θανάσης Πετράκος, Δημήτρης Στρατούλης, Γιάννης Σταθάς, Δέσποινα Χαραλαμπίδου και Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, με αφορμή την έντονη φημολογία των τελευταίων ημερών για το πιθανό ξεπούλημα της εταιρείας.

Στο πλαίσιο της συνάντησης αποτυπώθηκε η σύμπνοια απόψεων των δύο πλευρών. Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων είπαν ότι «με τρυκ επιδιώκουν τον αφανισμό της εταιρείας» και αναφέρθηκαν στη «σκόπιμη» φημολογία του τελευταίου διαστήματος που κάνει λόγο για κυβερνητικά σχέδια διχοτόμησης ή και τριχοτόμησης της ΛΑΡΚΟ Α.Ε., μαζική απόλυση των εργαζομένων της  και χωριστή εκποίηση των περιουσιακών της στοιχείων, είτε του Δημοσίου είτε της εταιρείας, με τελική κατάληξη το κλείσιμο της μονάδας παραγωγής στη ΛΑΡΥΜΝΑ.

Παράλληλα τόνισαν τις επιπτώσεις που θα έχει για την οικονομία της χώρας μια τέτοια καταστροφική εξέλιξη, καθώς, όπως είπαν, η ΛΑΡΚΟ αποτελεί σημαντικό εθνικό πλούτο και η επιχείρηση είναι η μόνη στην Ε.Ε. που παράγει νικέλιο αρίστης ποιότητας, εκμεταλλευόμενη δικά της εγχώρια κοιτάσματα συνολικής αξίας περίπου 25 δισ. ευρώ, δηλαδή μεγάλο τμήμα στρατηγικής σημασίας του ορυκτού πλούτου της χώρας μας. Ταυτόχρονα, επισήμαναν πως η ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ θα προκαλέσει μεγάλη οικονομική και κοινωνική ζημιά στις τοπικές κοινωνίες 6 νομών της χώρας βάζοντας σε κίνδυνο χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασαν τη ριζική τους αντίθεση στα σχέδια της κυβέρνησης για τη ΛΑΡΚΟ, τα οποία χαρακτήρισαν «εγκληματικά». Σημείωσαν ότι πρόκειται για σχέδιο που οδηγεί  σε διαμελισμό την εταιρεία, στο ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου της χώρας και στην ληστρική εκμετάλλευσή του από τους νέους ιδιοκτήτες- ιδιώτες, καθώς επίσης  σε μαζικές απολύσεις και στο πετσόκομμα μισθών, ενώ, πρόσθεσαν, ότι εντάσσεται στον γενικότερο πολιτικό σχεδιασμό της κυβέρνησης περί ιδιωτικοποιήσεων. Ταυτόχρονα υπογράμμισαν ότι πρέπει να διασωθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της ΛΑΡΚΟ, καθώς επίσης να στηριχθεί και να αναπτυχθεί αυτός, γιατί η επιχείρηση αποτελεί στρατηγικής σημασίας και αναγκαίο και βασικό μοχλό για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας, στην οποία προσφέρει, σήμερα, περίπου 400 εκ. Ευρώ στον προϋπολογισμό της.

Τέλος, οι δυο πλευρές ανέφεραν πως ο πιο αποτελεσματικός αγώνας, είναι ο συντονισμός του αγώνα των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ, με τους αγώνες των άλλων εργαζομένων για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και τόνισαν την ανάγκη η εταιρεία να παραμείνει κάτω από δημόσιο έλεγχο. Επίσης, συμφώνησαν στην ανάγκη να μην θιγούν οι θέσεις εργασίας και οι εργασιακές σχέσεις και να ενισχυθεί η εταιρεία από το Δημόσιο, καθώς όπως έχει αποδείξει μπορεί να είναι βιώσιμη, κερδοφόρα και με μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης.