Ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες της εκδήλωσης παρουσίασης – στο Πνευματικό Κέντρο της Θήβας – του βιβλίου του Γ. Κατσιμπάρδη

¨ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΟΚΤΩ ΙΕΡΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ¨

Με δήλωσή του στα Μ.Μ.Ε ο πρώην υφυπουργός Εσωτερικών Γ. Κατσιμπάρδης ανέφερε «ότι το βιβλίο, που θα έχει τη μορφή ¨Λευκώματος¨ χάρη στις 60 σπάνιες εικόνες τις οποίες περιλαμβάνει, βρίσκεται στην τελική φάση έκδοσης, ώστε να επακολουθήσει η παρουσίασή του, σε συνεργασία με το Δήμο της Θήβας».

Εύληπτο, και επιστημονικά θεμελιωμένο, το βιβλίο αρχίζει με τις πρώτες γυναικείες θεότητες των μητριαρχικών Προελλήνων (Πελασγών, Αόνων, Έκτηνων κ.α.), και τους πολιτισμούς που αυτές είχαν δημιουργήσει. Στη συνέχεια περιγράφει τη ¨σύνδεσή¨ τους με τους Ινδοευρωπαίους Πρωτοέλληνες (Δωριείς, Αχαιούς, Ίωνες, Αιολείς, Καδμείους κ.α.), όπως μυθολογικά αποτυπώνεται με τους μεταγενέστερους ¨ιερούς γάμους¨ του Δία, του Ποσειδώνα, του Απόλλωνα και του Διονύσου  με γηγενείς θεότητες οι οποίες αρχικά αναφέρονταν με τις ονομασίες ¨Μεγάλη Μητέρα¨, ¨Μητέρα Γη¨ κ.λ.π. Θεότητες που αργότερα πήραν τις ονομασίες Διώνη, Δήμητρα, Σεμέλη κ.λ.π.

Και τα 5 πρώτα κεφάλαια του βιβλίου – που τιτλοφορούνται Μαντείο Δωδώνης, Μαντείο Δελφών, Τελεστήριο Καβίρων Βοιωτίας, Θάλαμος Σεμέλης στο Καδμείο και Διονυσιακό Θέατρο της Αθήνας – προβάλουν μια σειρά από διαχρονικά μηνύματα, χρήσιμα για ΄μας σήμερα, με κυριότερο εκείνο που διδάσκει ότι μόνο με διάλογο και συναίνεση, και όχι με τη βία, οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν καταφέρει να μεταβαίνουν ειρηνικά από τη μια θρησκεία στην άλλη, από τον έναν πολιτισμό στον άλλο.

Αντίθετα οι Ρωμαίοι των δύο πρώτων χριστιανικών αιώνων προσπάθησαν με διωγμούς και θανατώσεις Αποστόλων και αναρίθμητων οπαδών της νέας θρησκείας, της χριστιανικής, να καταπνίξουν το κίνημα που είχε ιδρύσει ο Ιησούς διδάσκοντας τη φιλαλληλία και την αγάπη. Κίνημα που φούντωσε πρώτα στην Πάτμο και στη Θήβα, και στη συνέχεια σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.

Τελικά, με την καθιέρωση της χριστιανικής θρησκείας ως επίσημης της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, από το Μέγα Κωνσταντίνο, και τη μεταφορά της πρωτεύουσας στο Βυζάντιο, με την ίδρυση της ¨Νέας Ρώμης¨, μετέπειτα Κωνσταντινούπολης, τα πράγματα άλλαξαν και η θρησκεία αυτή εξαπλώθηκε γρήγορα και σε πολλά άλλα κράτη και χώρες, έχοντας όμως ως πρώτο μέλημά της να αντιμετωπίζει τη διονυσιακή, που σε ορισμένες περιοχές άντεξε μέχρι και τον 7^ο αιώνα, καθώς την είχε μεταλαμπαδεύσει στην Ασία ο Αλέξανδρος.

Με κέντρα αναφοράς ¨το ιερό νησί των Ελλήνων¨, την Πάτμο (6^ο κεφάλαιο), την Αγιά–Σοφιά της Κωνσταντινούπολης  (7^ο κεφάλαιο) και την Παναγία της Τήνου (8^ο κεφάλαιο) γίνεται αναφορά στους κινδύνους που αντιμετώπισαν, ιδιαίτερα οι ορθόδοξοι, από τους ¨καθολικούς χριστιανούς¨ Σταυροφόρους και παράλληλα από τους Πέρσες και τους Οθωμανούς.

Παρ’ όλα αυτά η χριστιανική θρησκεία άντεξε και ανδρώθηκε, ακόμη και μετά την πτώση του Βυζαντίου και την κατάληψη του μεγαλύτερου τμήματος της αυτοκρατορίας από τους Οθωμανούς Μουσουλμάνους, καθώς και του μικρότερου τμήματος από τους Φράγκους.  

Τις επόμενες ημέρες θα αρχίσει η προετοιμασία των Προσκλήσεων και του Προγράμματος, όπου και θα αναφέρονται τα ονόματα των ομιλητών οι οποίοι είναι όλοι τους από τους αξιολογότερους Έλληνες, με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κύριο ΙΕΡΩΝΥΜΟ.