Τι σημαίνει για το ελληνικό εμπόριο η διακοπή ασφάλισης παραγγελιών προς την Ελλάδα

Σε αχαρτογράφητα νερά εισέρχεται πλέον το ελληνικό εμπόριο, μετά και την απόφαση του πολυεθνικού ομίλου “Euler Hermes”, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος στον κλάδο του,  να διακόψει την ασφάλιση των πιστώσεων των εξαγωγών προς την Ελλάδα. Σημειώνεται πως η “Euler Hermes” είναι η δεύτερη εταιρεία, μετά την “Coface” που προχωρεί σε διακοπή των ασφαλίσεων των πιστώσεων προς τη χώρα μας. Η “Euler Hermes” δικαιολόγησε την απόφασή της, εξαιτίας της μεγάλης αβεβαιότητας για την παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ, ενώ δεσμεύτηκε να επανεξετάσει τη θέση της μόλις η κατάσταση βελτιωθεί. 

Η ασφάλιση των πιστώσεων θεωρείται ως αναπόσπαστο τμήμα του διεθνούς εμπορίου, αφού διασφαλίζει την ομαλή διεξαγωγή της συναλλαγής. Μ’ αυτόν τον τρόπο, παρέχεται η εγγύηση πως ακόμη και αν η επιχείρηση που έχει εισάγει το προϊόν δεν κατορθώσει για κάποιο λόγο (πτώχευση, έλλειψη ρευστότητας κλπ) να το αποπληρώσει, η ασφαλιστική εταιρεία αναλαμβάνει να εξοφλήσει τον προμηθευτή. Συνεπώς, οι ασφαλιστικές εταιρείες συμβάλλουν σημαντικά στην εμπέδωση κλίματος ασφάλειας και εμπιστοσύνης στην αγορά, προϋποθέσεις απαραίτητες για την ανάπτυξη του εμπορίου και την απρόσκοπτη τροφοδοσία των καταναλωτών.

Το γεγονός αυτό μπορεί να μεταφραστεί σαν μία προσπάθεια μείωσης της έκθεσης του ομίλου στη χώρα μας, ενώ με αυτόν τον τρόπο προεξοφλείται, τρόπον τινά, πως οι φόβοι για επιστροφή της χώρας στη δραχμή είναι βάσιμοι. Η ουσία πάντως είναι πως οι εισαγωγές πρώτων υλών, μηχανημάτων και γενικότερα των εμπορευμάτων καθίστανται εξαιρετικά δυσχερείς, αφού οι εισαγωγείς θα πρέπει να προεξοφλούν εις ολόκληρο και μάλιστα τοις μετρητοίς, τις παραγγελίες τους.

Η εξέλιξη αυτή για το εμπόριο αλλά και για την εγχώρια βιομηχανία-βιοτεχνία είναι εξαιρετικά ανησυχητική, αν όχι καταστροφική. Η αξία των εισαγωγών των αγαθών στη χώρα για το 2011 ανήλθε σε 54,3 δισ. ευρώ, ενώ μετά τη διακοπή κάλυψης από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρίες εκτιμάται πως θα απαιτηθούν περίπου 20 δις ευρώ μετρητά  για την προμήθεια της ελληνικής αγοράς με πρώτες ύλες, καύσιμα, φάρμακα και άλλα αγαθά. Εάν επιβεβαιωθούν αυτές οι εκτιμήσεις, τότε αναμένονται περαιτέρω αυξήσεις σε βιομηχανικά προϊόντα, καύσιμα, τρόφιμα, φάρμακα κ.λπ., ενώ ο κίνδυνος κατάρρευσης της εγχώριας αγοράς και δημιουργίας ελλείψεων στα ράφια  είναι άμεσα ορατός.

Δεν θα πρέπει να διαφύγει της προσοχής πως το τελευταίο διάστημα έχει ουσιαστικά διακοπεί η χορήγηση εγγυητικών επιστολών από ελληνικές τράπεζες, ακόμα και από τις μεγαλύτερες, αφού η έλλειψη εμπιστοσύνης από τις αγορές του εξωτερικού τις καθιστά ουσιαστικά άκυρες.

Το ερώτημα που καλείται να απαντήσει κάθε έμπορος αλλά και η εγχώρια βιομηχανία-βιοτεχνία είναι με ποιο τρόπο θα διενεργούνται πλέον οι εισαγωγές. Εκτιμάται ότι περί τις 200.000 μικροεισαγωγικές επιχειρήσεις αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις νέες οικονομικές απαιτήσεις, εξαιτίας αφενός μεν της διακοπής ασφαλιστικής κάλυψης φορτίων προς την Ελλάδα αφετέρου δε εξαιτίας της μείωσης των ορίων της ασφάλισης των πιστώσεων από το εξωτερικό. Κάτι τέτοιο θα αναγκάσει τις ελληνικές εταιρίες να «σπάσουν» τις παραγγελίες τους στο όριο της επιτρεπτής πίστωσης, με αποτέλεσμα να αυξάνουν τα μεταφορικά τους έξοδα. Σ’ αυτό το δυσμενές περιβάλλον, έρχεται να προστεθεί η έλλειψη χρηματοδότησης των εγχώριων εμπορικών επιχειρήσεων από τις ελληνικές τράπεζες με την  ετήσια μεταβολή της χρηματοδότησης για τo 2011 να διαμορφώνεται στο -6,0%  και να συνεχίζει μειούμενη.

Όποιες ελπίδες, τέλος, για διαλλακτικότητα την ύστατη στιγμή από την πλευρά των προμηθευτών διαψεύδονται κατηγορηματικά, αφού οι οίκοι του εξωτερικού ζητούν από τους Έλληνες εξαγωγείς ρήτρες καλής εκτέλεσης των παραγγελιών τους, ενώ αρκετοί, με ευγενικές επιστολές, ζητούν την αναστολή της συνεργασίας τους με ελληνικές επιχειρήσεις μέχρι να ηρεμήσει η κατάσταση και να ξεκαθαρίσει το τοπίο.