Τα διλήμματα των μικρομεσαίων και οι αντιφάσεις των αναποφάσιστων ψηφοφόρων λίγο πριν την κάλπη

                           Του Βασίλη Κορκίδη*

Ειλικρινά δεν γνωρίζω εάν στην Ελλάδα των 9 εκατ. ψηφοφόρων, ο αριθμός των 36 πολιτικών κομμάτων, συνασπισμών και μεμονωμένων υποψηφίων που κατέθεσαν αιτήσεις συμμετοχής για τις εκλογές της 6^ης Μαΐου, για να λάβουν το τελικό χρίσμα 32 συνδυασμοί, πόσο πρέπει να μας κάνει να ανησυχούμε, να κλαίμε ή να γελάμε.

Τα προεκλογικά διλήμματα μπορεί να είναι πολλά, όμως μεγάλο προβληματισμό δημιουργούν οι 7 αντιφάσεις του 70% των Ελλήνων ψηφοφόρων που κατά τα άλλα θέλουν να κυβερνηθεί η χώρα στις 7 Μαΐου, όπως:

- Ναι στο ευρώ, όχι όμως στα κόμματα που το στηρίζουν.

- Ναι σε κυβέρνηση συνεργασίας, όχι όμως στα κόμματα εξουσίας.

- Ναι στη διακυβέρνηση, όχι όμως στην πολιτική αυτοδυναμία.

- Ναι στην δανειακή σύμβαση, όχι όμως στους όρους του μνημονίου.

- Ναι στην ψήφο αντίδρασης, όχι όμως στην ακυβερνησία.

- Ναι στα κόμματα των άκρων, όχι όμως σε αυτά που πρεσβεύουν.

- Ναι στα κόμματα ευκαιρίας, όχι όμως σε αλλεπάλληλες εκλογές.

Αυτή την στιγμή όλοι οι Έλληνες μικρομεσαίοι  μπορεί να  είμαστε απογοητευμένοι, θυμωμένοι, μπερδεμένοι και να θέλουμε  να κάνουμε την επανάστασή μας. Επ’ ουδενί, όμως, δεν πρέπει να κάνουμε με τις επιλογές μας τα δύσκολα δυσκολότερα και τα κακά χειρότερα.

Δεν μπορεί άλλα κόμματα να θέλουμε να κυβερνήσουν, γιατί έχουν πρόγραμμα, άλλα κόμματα να θέλουμε να μπουν στην Βουλή γιατί είναι σοβαρά και άλλα κόμματα να ψηφίζουμε από αντίδραση. Όλο αυτό το σκηνικό είναι όντως μια μεγάλη αντίφαση που περιπλέκει το πολιτικό τοπίο και πρέπει να το ξεμπερδέψουμε μόνοι μας, πριν το μετανιώσουμε πικρά.

Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει  να  επιτρέψουμε στους 32 πολιτικούς σωτήρες και στις στρατιές προθύμων κομματικών υποψηφίων να χρησιμοποιήσουν το θυμό μας για να κατακερματίσουν το Ελληνικό Κοινοβούλιο, σε σημείο διαίρεσης του ελληνικού λαού και διάλυσης της χώρας μας.

Ας σκεφτούμε με λογική και  ψυχραιμία πριν απαξιώσουμε πλήρως το πολιτικό μας σύστημα. Ας σκεφτούμε όπως στον επαγγελματικό μας χώρο, όπου προσπαθούμε  να κάνουμε τις καλύτερες επιλογές και να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις. Ας σκεφτούμε με γνώμονα την εθνική ενότητα και την κοινωνική ειρήνη. Ας σκεφτούμε όχι ποιοι θέλουν, αλλά ποιοι μπορούν να μας εκπροσωπήσουν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ας σκεφτούμε τους κόπους και τις θυσίες μας και ας αποφασίσουμε με σύνεση και ευθύνη για το μέλλον το δικό μας και όχι των υποψήφιων βουλευτών.

Οι πολιτικοί αρχηγοί οφείλουν να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους απέναντί μας και εμείς οφείλουμε να καταλάβουμε ότι τα σοβαρά κόμματα δεν προκύπτουν τυχαία αλλά και ότι καμιά χώρα δεν κυβερνάται μέσω διαδικτύου. Κόμματα ευκαιρίας, διαμαρτυρίας και κόμματα του παρά πέντε των εκλογών προέκυψαν και στο παρελθόν αλλά δεν είχαν ούτε διάρκεια, ούτε περιεχόμενο. Επιπλέον, κάποτε, μπορεί να είχαμε την πολυτέλεια να τα δοκιμάσουμε ως κάδους αντίδρασης πριν τα απορρίψουμε, σήμερα όμως η πολύ κρίσιμη  κατάσταση δεν μας επιτρέπει τέτοια εκλογικά πειράματα.

Η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην ευρωζώνη και να διατηρηθεί οικονομικά  ζωντανή˙ η Ελλάδα πρέπει να υποστηριχθεί και να ανακάμψει˙ η Ελλάδα πρέπει να βρει τον δρόμο της πολιτικής σοβαρότητας και της οικονομικής σταθερότητας και όχι να μπει σε επικίνδυνες περιπέτειες αυτοκαταστροφής, ούτε να θυσιαστεί στον βωμό της πολιτικής δημαγωγίας.

Κανένας δεν αντέχει τη δραματική κατάσταση που ζούμε σήμερα, όμως, οι εθνικές εκλογές δεν είναι εκδρομή στο άγνωστο. Η 7^η Μαΐου πρέπει να φέρει στα νοικοκυριά ανακούφιση, στην αγορά σιγουριά, στον άνεργο δουλειά, στον εργαζόμενο μισθό, στον συνταξιούχο αξιοπρέπεια και στο μικρομεσαίο επιχειρηματία ελπίδα και αξιοπιστία.

Σ’ αυτές τις πολύ κρίσιμες εκλογές για το μέλλον της πατρίδας μας, οι μικρομεσαίοι νοικοκυραίοι θα αναζητήσουμε προσεκτικά και θα ξεχωρίσουμε τον ειλικρινή από τον δήθεν πολιτικό λόγο, όμως σε καμιά περίπτωση δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι φαύλες και επιπόλαιες κορώνες θα επικρατήσουν των υπεύθυνων και σοβαρών επιλογών.

* Ο Βασίλης Κορκίδης είναι Πρόεδρος της ΕΣΕΕ