Εν μέσω οικονομικής κρίσης υφαρπάζουν ακόμα και τα ονόματα

Του Δημήτρη Μιχαϊλίδη

Έχει καταγραφή σε παλαιότερες περιόδους συγκυβερνήσεων, όπου εξ ορισμού η αντιπολίτευση και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος είναι πολύ εξασθενημένοι, περνούν νομοθετήματα στα όρια της ηθικής και ακόμα περισσότερο στα όρια της νομιμότητας, εις βάρος των ασθενεστέρων. Φαίνεται ότι αυτήν την φορά η συγκυβέρνηση επέλεξε μεταξύ άλλων κα την εξαθλίωση των αγροτών και των αγροτικών επαγγελμάτων με ευθεία επίθεση στις αγροτουριστικές δραστηριότητες, με υφαρπαγή του ονόματος του αγροτουρισμού, ή δημιουργώντας νέους όρους όπως οινοτουρισμός και αλιευτικός τουρισμός.

Στο νομοσχέδιο για τον Τουρισμό Υπαίθρου με αναμενόμενη , λόγω περιόδου, έκπληξη επιχειρούνται μεθοδεύσεις απαράδεκτες για τους αγρότες και τον αγροτουρισμό, μεταξύ των οποίων:

1. Επιχειρείται να υπαχθούν οι αγροτουριστικές δραστηριότητες με την απαράδεκτη μορφή καινοφανούς «αγροτουριστικής επιχείρησης» σε ένα καινούργιο πλαίσιο, το πλαίσιο του Τουρισμού Υπαίθρου.

2. Οι αγροτουριστικές δραστηριότητες προσφέρονται μόνον από αγρότες και η επιχείρηση είναι ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ, όχι αγροτουριστική.

3. Η αγροτική επιχείρηση είναι κομμάτι της αγροτικής κοινωνίας και της κοινωνικής οικονομίας. Με το νομοσχέδιο επιχειρείται η βίαια υπαγωγή του αγροτουρισμού (που είναι μόνο αγροτουριστικές δραστηριότητες και όχι αυτοτελής επιχείρηση) στο πλαίσιο της οικονομίας της αγοράς και του ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΥΠΑΙΘΡΟΥ, όπου οι αλλοιώσεις θα την κάνουν αγνώριστη και θα λειτουργήσει ως «δούρειος ίππος» για τη πλήρη άλωση της κοινωνικής οικονομίας.

4. Οι αγροτουριστικές δραστηριότητες είναι τουριστικές υπηρεσίες που προσφέρονται από αγρότες, και όχι όπως αναφέρεται αόριστα στο προτεινόμενο άρθρο 2, παράγραφος 3 «συνδέονται με την αγροτική παραγωγή σε χώρους ενοποιημένους ή μη με αγροτικές εγκαταστάσεις». Δεν μπορούν να εννοηθούν αγροτουριστικές δραστηριότητες έξω από τον χώρο άσκησης του αγροτικού επαγγέλματος. Όλα τα άλλα είναι τουρισμός υπαίθρου από επιχειρηματίες.

5. Τα κύρια αγροτικά επαγγέλματα είναι η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία και η δασοκομία, και συμπληρωματικά η παραγωγή ενέργειας, η μεταποίηση και εμπορία της παραγωγής, οι ρύποι και ο αγροτουρισμός. Ο διαχωρισμός στο νομοσχέδιο του αγροτουρισμού από τον αλιευτικό τουρισμό, μήπως προδιαθέτει και για κάποιο καινοφανή δασοτουρισμό, ή/& κτηνοτροφικό τουρισμό ή/& άλλα νεφελώδη σχήματα, όπως οινοτουρισμός κλπ?. Ο Αγροτουρισμός πρέπει να είναι ενιαίος και συμπληρωματικός προς όλα τα αγροτικά επαγγέλματα, και επομένως να μην παρουσιάζεται σαν ξεχωριστή επιχείρηση.

6. Ο οινοτουρισμός όταν ασκείται από αγρότες-αμπελουργούς είναι καθαρός αγροτουρισμός. Όταν ασκείται από επιχειρηματίες ίσως θα μπορούσε να είναι τουρισμός υπαίθρου ή ακόμα και γαστρονομικός τουρισμός, πάντως όχι αγροτουρισμός. Στο νομοσχέδιο επιχειρείται να υφαρπαχθεί και ο οινοτουρισμός από τους αγρότες, ίσως επειδή τα τελευταία χρόνια πολλοί επιχειρηματίες κάνουν business με αυτό το «καλό» κομμάτι των αγροτικών επαγγελμάτων.

7. Η υφαρπαγή των ονομάτων προδιαθέτει και για πιθανή υφαρπαγή των προνοιών που λαμβάνονται για να ασκηθεί το αγροτικό επάγγελμα ΜΕΣΑ στην ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, και έτσι να δοθούν οι πρόνοιες για την αγροτική κοινωνική οικονομία στην οικονομία της αγοράς και τους κεφαλαιούχους επιχειρηματίες, που τρέχουν εκεί που παράγονται τα περισσότερα χρήματα, και όχι κατ’ ανάγκη εκεί που οι άνθρωποι λειτουργούν μια ανθρώπινη αγροτική κοινωνία.

8. Δημιουργείται το ειδικό άρθρο 8, μόνο και μόνο για να δοθούν σε μη αγρότες οι δυνατότητες των αγροτών. Όποιος θέλει να κάνει αγροτουρισμό πρέπει να είναι αγρότης. Τότε δεν θα χρειαζόταν ειδικό άρθρο για τα οικόσιτα και άλλα ζώα, ούτε ειδικό άρθρο για την διάθεση αγροτικών προϊόντων. Με το μπέρδεμα του νομοσχεδίου, τελικά φαίνεται ότι σκοπό έχουν να δοθούν οι πρόνοιες που κάθε αγρότης έχει για την άσκηση των αγροτικών επαγγελμάτων σε μη αγρότες. Το αγροτικό επάγγελμα είναι ανοικτό. Όποιος θέλει μπορεί να γίνει αγρότης. Ο μη αγρότης όμως δεν μπορεί να κάνει αγροτουρισμό, αλλά μόνο Τουρισμό Υπαίθρου και βέβαια τα τρόφιμα και τις δραστηριότητες, θα τις αφήσει να τις κάνουν οι αγρότες. Δεν πρέπει να κλέψουν από τον αγρότη οι επιχειρηματίες και την δυνατότητα να παράγει και να διαθέτει τα φημισμένα αγροτικά του προϊόντα. Διότι τότε ο αγρότης θα έχει την δυνατότητα να γίνει … μόνο εργάτης γης …

9. Το εξωφρενικό (πέραν του ανήθικου ή παράτυπου ή αντιεπιστημονικού) είναι ότι στο άρθρο 6 προτείνεται να ορισθεί ως αγροτουρισμός και μια νέα μορφή κεφαλαιουχικής επιχείρησης, όπου ο αγρότης ή οι αγρότες (εγγεγραμμένους στο Μητρώο Αγροτών, δηλαδή μέχρι 35%) θα έχει το 50% του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ … … ! Δηλαδή ένα μόρφωμα όπου το 17,5% του αγροτικού εισοδήματος θα προσδιορίζει την αγροτική επιχείρηση … … και το εισόδημά της θα χαρακτηρίζεται … αγροτικό … …

10. Είναι τουλάχιστον υβριστικό προς την νοημοσύνη, όσων θέλουν να λένε ότι είναι νοήμονες, να μην διακρίνουν την τάση, ο αγρότης, ίσως τελικά, να φθάσει στο 5%, που όρισε σαν ελάχιστο εισοδηματικό κριτήριο (χωρίς άλλα κριτήρια) η Ευρ. Επιτροπή στις νομοθετικές προτάσεις της στις 12-10-2011.

Κάποτε η πλειοψηφική λογική όρισε ως αγρότη, μόνο από το εισόδημά του, με το 51%. Ήταν λάθος. Η Υπουργός κα Μπατζελή όρισε νομοθετικά ως αγρότη όποιον έχει εισόδημα 35% από αγροτικά εισοδήματα. Ήταν ακόμα μεγαλύτερο λάθος. Τώρα το νομοσχέδιο προτείνει συγκαλυμμένα το 17,5% … Υπάρχει πάτος στην διαδικασία αφανισμού των αγροτών και των αγροτικών επαγγελμάτων; Ή μήπως υπάρχει κάποιος άτυπος διαγωνισμός μειοδοσίας; Έχει κάποιος από τους μεγαλοσχήμονες αντιληφθεί ότι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων είναι το μόνο που θα μπορούσε, αν ήθελε, εκτός από παραγωγικό υπουργείο, να εκπροσωπεί μια ολόκληρη κοινωνία, την αγροτική κοινωνία, με δικό της οικονομικό σύστημα-την κοινωνική οικονομία και δικές της πολιτιστικές αξίες; Και ότι οι αγρότες είναι οι μόνοι φροντιστές του περιβάλλοντος (καλοί ή κακοί) που διαθέτουμε όλοι, και κυρίως οι αστοί, για να επιβιώσουμε ως ανθρώπινο είδος;