Με την ευκαιρία της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς θέλουμε με το σύντομο αυτό σημείωμά μας, να απευθυνθούμε σε όλους τους συναδέλφους Καθηγήτριες, Καθηγητές και Διοικητικό προσωπικό της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Βοιωτίας, να τους καλωσορίσουμε στην καινούργια σχολική χρονιά, με ευχές για υγεία προσωπική, οικογενειακή…και πολύ κουράγιο στο δύσβατο και ανηφορικό δρόμο που πρέπει να διαβούμε σαν εκπαιδευτικοί και σαν Έλληνες πολίτες.
Η οικονομικές δυσχέρειες της πολιτείας, αν και σαν δάσκαλοι πάντοτε σε οικονομική απορία βρισκόμαστε, μας εξαναγκάζουν από τον ανθώνα της σχετικής ευμάρειας, να οδοιπορούμε στον ακ(ανθώνα) της οικονομικής δυσπραγίας, με τις αβεβαιότητες της ζωής να πολλαπλασιάζονται συσσωρεύοντας γκρίζα σύννεφα στον ορίζοντα της καθημερινότητάς μας.
Δεν ταιριάζει όμως στο απότομο αυτό γύρισμα της ζωής μας, η αποθάρρυνση και η απελπισία. Άλλωστε και η απελπισία, μια άπω ελπίδα, είναι εφικτό να γίνει. Στην χρηματοπιστωτική επίθεση που δέχεται η πατρίδα και η κοινωνία και σαν λίβας καλοκαιρινός κατακαίει κάθε όαση κοινωνικής πρόνοιας, η αξιοπρέπεια μάς εξαναγκάζει να σταθούμε όρθιοι.
Ίσως μια άλλη θεώρηση της ζωής, να άνοιγε προς το παρόν παράθυρο αισιοδοξίας, αν έχει δίκιο η « Λωξάντρα » της Μαρίας Ιορδανίδου που ισχυρίζεται :
- Τις εστίν πλούσιος, Μανωλιό μου ;
( ρωτάει η Αγαθώ )
και μοναχιά της απαντά :
- Ο εν τω ολίγω αναπαυόμενος. [1]
Που το πάω θα πείτε. Δεν το πάω με πάει στο άλλο, το αλλού και το αλλιώς, όπου ο καθένας μας δε θα αλλοτριώνεται από τον κόπο της τίμιας και δίκαια αμειβόμενης εργασίας του, αλλά θα προσαρμόζει και τις ανάγκες του, στις δυνατότητές του.
Με αυτές τις σκόρπιες, αλλά ειλικρινείς σκέψεις, ολόψυχα εύχομαι σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Βοιωτίας τα καλύτερα.
Ο Δ/ντής Β/θμιας Εκπ/σης Ν. Βοιωτίας
ΙΩΑΝΝΗΣ Σ. ΤΣΟΥΡΑΣ
[1] Μαρία Ιορδανίδου « Λωξάντρα », Εκδόσεις « Εστίας », σ. 39.
Η οικονομικές δυσχέρειες της πολιτείας, αν και σαν δάσκαλοι πάντοτε σε οικονομική απορία βρισκόμαστε, μας εξαναγκάζουν από τον ανθώνα της σχετικής ευμάρειας, να οδοιπορούμε στον ακ(ανθώνα) της οικονομικής δυσπραγίας, με τις αβεβαιότητες της ζωής να πολλαπλασιάζονται συσσωρεύοντας γκρίζα σύννεφα στον ορίζοντα της καθημερινότητάς μας.
Δεν ταιριάζει όμως στο απότομο αυτό γύρισμα της ζωής μας, η αποθάρρυνση και η απελπισία. Άλλωστε και η απελπισία, μια άπω ελπίδα, είναι εφικτό να γίνει. Στην χρηματοπιστωτική επίθεση που δέχεται η πατρίδα και η κοινωνία και σαν λίβας καλοκαιρινός κατακαίει κάθε όαση κοινωνικής πρόνοιας, η αξιοπρέπεια μάς εξαναγκάζει να σταθούμε όρθιοι.
Ίσως μια άλλη θεώρηση της ζωής, να άνοιγε προς το παρόν παράθυρο αισιοδοξίας, αν έχει δίκιο η « Λωξάντρα » της Μαρίας Ιορδανίδου που ισχυρίζεται :
- Τις εστίν πλούσιος, Μανωλιό μου ;
( ρωτάει η Αγαθώ )
και μοναχιά της απαντά :
- Ο εν τω ολίγω αναπαυόμενος. [1]
Που το πάω θα πείτε. Δεν το πάω με πάει στο άλλο, το αλλού και το αλλιώς, όπου ο καθένας μας δε θα αλλοτριώνεται από τον κόπο της τίμιας και δίκαια αμειβόμενης εργασίας του, αλλά θα προσαρμόζει και τις ανάγκες του, στις δυνατότητές του.
Με αυτές τις σκόρπιες, αλλά ειλικρινείς σκέψεις, ολόψυχα εύχομαι σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Βοιωτίας τα καλύτερα.
Ο Δ/ντής Β/θμιας Εκπ/σης Ν. Βοιωτίας
ΙΩΑΝΝΗΣ Σ. ΤΣΟΥΡΑΣ
[1] Μαρία Ιορδανίδου « Λωξάντρα », Εκδόσεις « Εστίας », σ. 39.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου