ΣΥΝΑΥΛΙΑ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ στο ποιητή των τραγουδιών Νίκο Γκάτσο από το Τροφώνειο Ωδείο

Σάββατο 16 Απριλίου 2011 ώρα 7.30 μ.μ. , Αίθουσα: «Άργύρη & Ιωάννας Κορτέση - Εστίας Μητέρας» Λιβαδειά

Το Τροφώνιο Ωδείο αφιερώνει την γενική συναυλία του στον κορυφαίο ποιητή και στιχουργό Νίκο Γκάτσο με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη γέννησή του. Οι μαθητές, οι καθηγητές και η χορωδία του Ωδείου θα παρουσιάσουν ένα απάνθισμα των τραγουδιών του , μελοποιημένων από τους Μ. Χατζιδάκι, Μ. Θεοδωράκη, Σ. Ξαρχάκο, Δ. Μούτση, Γ. Χατζηνάσιο. Για τη ζωή και το έργο του ποιητή θα μιλήσει η φιλόλογος Βάσω Κατσικογιάννη.

Λίγα λόγια για τον Νίκο Γκάτσο ...

Ο Νίκος Γκάτσος σφράγισε με τους στίχους του το έντεχνο ελληνικό τραγούδι από τη δεκαετία του 1950 ως εκείνη του 1980, κομίζοντας σε αυτό τον υπερρεαλιστικό λόγο αλλά και συνδυάζοντας τον με τη δημοτική παράδοση. Η πνευματική κληρονομιά του Νίκου Γκάτσου παραμένει ζωντανή μέσα από την ποίησή του, που ενέπνευσε τους μεγάλους μας συνθέτες Γεννημένος το 1911 στην Ασέα Αρκαδίας ήταν ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '30 γνωστός στους φιλολογικούς κύκλους των Αθηνών, συμμετέχοντας στα λογοτεχνικά καφενεία της εποχής. Εκεί έγινε κοινωνός του ρεύματος του υπερρεαλισμού και μέλος της συντροφιάς των κυριοτέρων εν Ελλάδι εκπροσώπων του. Η συναναστροφή αυτή θα οδηγήσει στο κορυφαίο ποιητικό του έργο, την «Αμοργό». Η συγγραφή άρχισε ένα βράδυ στο σπίτι του Γκάτσου, παρουσία του Οδυσσέα Ελύτη, σαν ένα «παιχνίδι υπερρεαλιστικής μίμησης» για να εξελιχθεί σε ένα από τα σημαντικότερα κείμενα του σύγχρονου ελληνικού υπερρεαλισμού. Η ποιητική αυτή σύνθεση κυκλοφόρησε το 1943 σε 308 αντίτυπα, ως σήμερα όμως έχει ξεπεράσει τις 40.000 αντίτυπα σε πωλήσεις. Από τις αρχές της δεκαετίας του '50 ως τα τέλη του '80 ο Νίκος Γκάτσος δημοσιοποίησε περίπου 350 στίχους του σε τραγούδια των Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρου Ξαρχάκου, Δήμου Μούτση, Χριστόδουλου Χάλαρη, Γιώργου Χατζηνάσιου, Λουκιανού Κηλαηδόνη. Με τον Χατζιδάκι υπήρχε μια διαρκής σχέση που μέσα σε περίπου 45 χρόνια γέννησε 10 κύκλους τραγουδιών και πολλά σκόρπια τραγούδια. «Ο Ματωμένος Γάμος» έφερε τη «Μυθολογία». ‘Η Επιστροφή’ έφερε την «Αθανασία’ και «Τα παράλογα». Και ο κύκλος έκλεισε με τους «Μύθους μιας γυναίκας» και τους «Αντικατοπτρισμούς». Με τους άλλους συνθέτες υπήρξαν περισσότερο "εποχικές" οι συνεργασίες. Με τον Θεοδωράκη έγραψαν κάποια χαρακτηριστικά τραγούδια των χρόνων του '60. Τότε άρχισε και η συνεργασία με τον Ξαρχάκο, ωστόσο τα χρόνια του '70 και του '80 έφεραν εξίσου δυναμικά αποτελέσματα. Με τον Μούτση και τον Κηλαηδόνη η στιχουργική του Γκάτσου συνδέθηκε και υπηρέτησε την πρώτη περίοδο της δημιουργίας τους. Το 1975 συνεργάστηκε με τον Χ. Χάλαρη και με τον Γ. Χατζηνάσιο το 1985.