Όσοι τυχεροί χώρεσαν στη «Σύγχρονη Έκφραση» απόλαυσαν τη μαγική επαφή των συντελεστών της εκδήλωσης με το κοινό!
«Παραμερίσαμε όλη τη λησμονιά και στη θέση της ακουμπήσαμε
μια μικρή ανεμώνη...». Η ποίηση του Τάσου Λειβαδείτη πλυμμήρησε την κατάμεστη αίθουσα του Βιβλιοπωλείου «Σύγχρονη Έκφραση» του Νίκου Λαμπρόπουλο (http://sigxroniekfrasi.blogspot.com ) με μια ακόμη αφορμή, αυτή τη φορά για τον Παγκόσμιο Εορτασμό της Ημέρας της Ποίησης, το περασμένο Σάββατο, 20 Μαρτίου 2010. Για όσους σηκώθηκαν από τον καναπέ τους, η ποίηση στην εαρινή ισημερία σίγουρα τους αποζημίωσε!
Χώρα μεγάλων ποιητών η Ελλάδα, στην οποία ο ποιητικός λόγος δεν έπαψε ποτέ να ανθεί, προσφέροντας ίσως τον ουσιαστικότερο αντίλογο στην κακογουστιά που καθημερινά μας βομβαρδίζει. Μέρα της εαρινής ισημερίας η 21η Μαρτίου, αρχή της άνοιξης, καθιερώθηκε ως Ημέρα Ποίησης το 1998 από την Εταιρεία Συγγραφέων ύστερα από πρόταση του ποιητή Μιχαήλ Μήτρα. Το 2001 η UNESCO, ύστερα από εισήγηση του τότε προέδρου της Εταιρείας Συγγραφέων και πρέσβη Βασίλη Βασιλικού, υιοθέτησε την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Ανεπανάληπτες, λοιπόν, στιγμές έζησαν όσοι τυχεροί χώρεσαν στο βιβλιοπωλείο από το μοναδικό κλίμα που δημιούργησαν οι υψηλής ποιητικής δύναμης στίχοι του Τάσου Λειβαδίτη σε συνδυασμό με τη μαγική επαφή των συντελεστών της εκδήλωσης με το κοινό. Η μεστή ομιλία του ποιητή Κώστα Καναβούρη, οι απαγγελίες των Γ. Θεοχάρη, Γ. Αγραφιώτη και Β. Κατσικογιάννη, η δεξιοτεχνία της Κατερίνας Μπότση και Μαρίας Πανουργιά και η εκπληκτική ερμηνεία της Πέπης Θεοχάρη στα μελοποιημένα τραγούδια ανασκάλεψαν μνήμες, έδωσαν χαρά, δημιούργησαν συγκίνηση. Μια εκδήλωση που κορυφώθηκε με μια πρωτοφανή αποθέωση σε έντονη συγκινησιακή φόρτιση...και την υπόσχεση από τους διοργανωτές ότι για τέτοιες βραδιές δεν θα περιμένουμε μόνο την Παγκόσμια ημέρα ποίησης αλλά θα γίνονται συχνότερα και ήδη κλείστηκε το επόμενο ραντεβού για το Νοέμβρη με αφιέρωμα σε ένα άλλο σπουδαίο ποιητή μας το Νίκο Καββαδία που εφέτος συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη γέννησή του.
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές!
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
«Παραμερίσαμε όλη τη λησμονιά και στη θέση της ακουμπήσαμε
μια μικρή ανεμώνη...». Η ποίηση του Τάσου Λειβαδείτη πλυμμήρησε την κατάμεστη αίθουσα του Βιβλιοπωλείου «Σύγχρονη Έκφραση» του Νίκου Λαμπρόπουλο (http://sigxroniekfrasi.blogspot.com ) με μια ακόμη αφορμή, αυτή τη φορά για τον Παγκόσμιο Εορτασμό της Ημέρας της Ποίησης, το περασμένο Σάββατο, 20 Μαρτίου 2010. Για όσους σηκώθηκαν από τον καναπέ τους, η ποίηση στην εαρινή ισημερία σίγουρα τους αποζημίωσε!
Χώρα μεγάλων ποιητών η Ελλάδα, στην οποία ο ποιητικός λόγος δεν έπαψε ποτέ να ανθεί, προσφέροντας ίσως τον ουσιαστικότερο αντίλογο στην κακογουστιά που καθημερινά μας βομβαρδίζει. Μέρα της εαρινής ισημερίας η 21η Μαρτίου, αρχή της άνοιξης, καθιερώθηκε ως Ημέρα Ποίησης το 1998 από την Εταιρεία Συγγραφέων ύστερα από πρόταση του ποιητή Μιχαήλ Μήτρα. Το 2001 η UNESCO, ύστερα από εισήγηση του τότε προέδρου της Εταιρείας Συγγραφέων και πρέσβη Βασίλη Βασιλικού, υιοθέτησε την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Ανεπανάληπτες, λοιπόν, στιγμές έζησαν όσοι τυχεροί χώρεσαν στο βιβλιοπωλείο από το μοναδικό κλίμα που δημιούργησαν οι υψηλής ποιητικής δύναμης στίχοι του Τάσου Λειβαδίτη σε συνδυασμό με τη μαγική επαφή των συντελεστών της εκδήλωσης με το κοινό. Η μεστή ομιλία του ποιητή Κώστα Καναβούρη, οι απαγγελίες των Γ. Θεοχάρη, Γ. Αγραφιώτη και Β. Κατσικογιάννη, η δεξιοτεχνία της Κατερίνας Μπότση και Μαρίας Πανουργιά και η εκπληκτική ερμηνεία της Πέπης Θεοχάρη στα μελοποιημένα τραγούδια ανασκάλεψαν μνήμες, έδωσαν χαρά, δημιούργησαν συγκίνηση. Μια εκδήλωση που κορυφώθηκε με μια πρωτοφανή αποθέωση σε έντονη συγκινησιακή φόρτιση...και την υπόσχεση από τους διοργανωτές ότι για τέτοιες βραδιές δεν θα περιμένουμε μόνο την Παγκόσμια ημέρα ποίησης αλλά θα γίνονται συχνότερα και ήδη κλείστηκε το επόμενο ραντεβού για το Νοέμβρη με αφιέρωμα σε ένα άλλο σπουδαίο ποιητή μας το Νίκο Καββαδία που εφέτος συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη γέννησή του.
Συγχαρητήρια στους διοργανωτές!
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαιγια την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξειςτα χείλη σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές
Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ’ τις σφαίρεςμα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου θα ‘ ναι μια πετριάστα τζάμια των πολεμοκάπηλων.
Κάθε χειρονομία σου θα ‘ναιγια να γκρεμίζει την αδικία.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,αύριο οι άνθρωποι θα χάνονταιστη δίνη του πολέμου,
έτσι και σταματήσειςγια μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειραθα γίνουν στάχτη απ’ τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςμπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςθα
πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Ας ακούσουμε κάποια αποσπάσματα από τους συντελεστές της βραδιάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου