ORCHOMENOS-PRESS: Οι θέσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης Στερεάς Ελλάδας για τη ΛΑΡΚΟ

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2018

Οι θέσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης Στερεάς Ελλάδας για τη ΛΑΡΚΟ

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΟ Π.Σ. ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ 5-3-18

ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΡΚΟ

Η ΛΑΡΚΟ είναι μια πολύ σημαντική παραγωγική μονάδα στον τομέα της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της Χώρας, που φτιάχτηκε με το αίμα και τον ιδρώτα των εργαζομένων της.

Σήμερα βρίσκεται στα χέρια του Δημοσίου, των τραπεζών και της ΔΕΗ και το μέλλον της θα καθοριστεί από το νέο υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων, όπως προβλέπεται από το τρίτο μνημόνιο, που επέβαλαν τα μονοπώλια και οι πολιτικοί εκφραστές των συμφερόντων τους. Οι πρώην κυβερνήσεις και η σημερινή.

Σε αυτή την διαδικασία παρεμβαίνει η Ε.Ε που ζητά να επιστραφούν από την ΛΑΡΚΟ οι κρατικές ενισχύσεις και όσα πήρε από το Δημόσιο για την αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου, επιδιώκοντας έτσι να επιταχύνει την ιδιωτικοποίηση της ή και να την κλείσει, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα μονοπωλιακά συμφέροντα τα οποία είναι φτιαγμένη να υπηρετεί.

Σε αυτή την εξέλιξη, γίνεται φανερό, πως, η διορισμένη, από την Κυβέρνηση, Διοίκηση προσανατολίζεται στην μείωση των αποδοχών των εργαζομένων και επεξεργάζεται σχέδια για τον τεμαχισμό – σαλαμοποίηση της ΛΑΡΚΟ, που θα διευκολύνει την ιδιωτικοποίηση της στα πλαίσια των σχεδίων του μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Ταυτόχρονα απαξιώνει την συντήρηση των εγκαταστάσεων της, αδιαφορώντας για τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό τους, που τελικά θα καταλήξει στον περιορισμό της παραγωγικής της δραστηριότητας.

Σε αυτή την κατάσταση, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ ανησυχούν και αγωνιούν για το μέλλον της βιομηχανικής μονάδας και το δικό τους. Πέρα από την χειροτέρευση των συνθηκών δουλειάς και τις μειώσεις των αποδοχών τους, βλέπουν να έρχονται απολύσεις και το μαράζωμα μιας ολόκληρης περιοχής. Νιώθουν την ανάγκη της αντίστασης στις συγκεκριμένες εξελίξεις και της πάλης, για να κρατήσουν όσα κέρδισαν - χρόνια τώρα - με τους αγώνες τους. Για όσα δικαιούνται και τους ανήκουν.

Περισσότερο από ποτέ είναι ανάγκη να μελετήσουν την πείρα τους. Να σκεφτούν και να ξανασκεφτούν όσα έζησαν.

Είναι χρήσιμο να αναλογιστούν, αν είναι ικανό το αίτημα, για δημόσιο χαρακτήρα της ΛΑΡΚΟ, να την προφυλάξει από τα μονοπώλια και τα σχέδια τους. Είναι ή δεν είναι η διαχείριση του Δημόσιου, που την οδήγησε εδώ και κοιτάει πως θα την παραδώσει στο μεγάλο κεφάλαιο ; Το δημόσιο δεν λειτουργεί, όπως λειτουργούσε πάντα, σε όφελος της κυρίαρχης τάξης, των πλουτοκρατών ; Σε αυτή την λογική δεν χτίστηκε η πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ, παλαιότερα και των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σήμερα ;

Συνεπώς, το αίτημα για την διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της ΛΑΡΚΟ, δεν είναι αρκετό. Δεν εξασφαλίζει την βιομηχανική μονάδα και τις θέσεις εργασίας. Την δουλειά των εργαζομένων σε συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.

Όλα αυτά μπορούν να διασφαλιστούν όταν τα διεκδικούμε αταλάντευτα και χωρίς αυταπάτες, αναγνωρίζοντας πως χρειάζεται ένας διαφορετικός συσχετισμός πολιτικών δυνάμεων και μια διαφορετική πολιτική που θα υπερασπίζεται πραγματικά τα συμφέροντα των εργαζομένων. Όταν εξασφαλιστεί ένας διαφορετικός δρόμος για την εξέλιξη – ανάπτυξη της κοινωνίας σε όφελος των εργαζομένων.

Αυτός είναι ο δρόμος που δείχνει το Κ.Κ.Ε και προβλέπει :

Τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να περάσουν στα χέρια των εργαζομένων.
Να υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός στην οργάνωση της παραγωγής, όπως και σε κάθε τομέα κοινωνικής δραστηριότητας, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες του εργαζόμενου λαού.
Να συγκροτηθεί Ενιαίος Κρατικός Φορέας Μεταλλευτικής Βιομηχανίας, ώστε, οι εγχώριες πλουτοπαραγωγικής πηγές, που έχουν την δυνατότητα να καλύψουν τις σύγχρονες διευρυμένες λαϊκές ανάγκες και η ΛΑΡΚΟ, σαν μοναδικός φορέας αξιοποίησης του σιδηρονικελίου στην Ελλάδα και μοναδικός παραγωγός στην Ευρώπη, να μπορέσουν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη που χρειάζεται ο λαός.
Να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για την καθετοποίηση της παραγωγής της ΛΑΡΚΟ, ώστε να αναπτυχθεί η Χαλυβουργία στη Χώρα μας, που είναι ιδιαίτερα χρήσιμη βάση για την πρόοδο πολλών άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων.